Net zoals vorige week gaan wij vandaag aan de slag met de verhakselmachine. Eerst beginnen wij aan de voorkant van het kasteel waar zich onder de beuken een hele hoop afvalhout bevindt. Dat wordt netjes verhakseld en het verhakselde hout wordt onmiddellijk gebruikt om de bodem tussen de wortels van deze mooie reuzebeuken te bedekken.
Intussen wordt met de tractor nog één van de resterende pompen uit het pomphuis (achter de sporthal) naar de oud-ijzergarage gevoerd. Vanaf nu is er één pomp die het werk van de vorige drie pompen regelt (i.v.m. de waterhuishouding van de vijver). De oude pompen dateren van 1979 en blijken hun beste tijd gehad te hebben (toch meer dan 40 jaar dienst, dat weegt).
Het verwerken van afvalhout dat later gebruikt kan worden als bodembedekker of brandhout is één van de steeds weerkerende activiteiten van de groenploeg. Een eerste berg nabij de parkklassen wordt in een half uurtje verwerkt.
Daarna vertrekken wij naar het vroegere KSA-lokaal waar nog veel meer hout ligt te wachten. Daar werken wij verder tot onze werknamiddag er op zit. Nadien kunnen wij nog even genieten van de mooie bloemenweide die elke week een ander gezicht toont.
Dat maakt onze wilde bloemenweide nog mooier dan vorige week. Vooral het blauw van de korenbloemen en het rood van de klaprozen steken mooi af tegen de achtergrond.
Vermits er nog heel veel los hout aan het vroegere KSA-lokaal ligt, was de opdracht vandaag: zoveel mogelijk van dat hout vervoeren naar de andere kant van het park, waar het later kan verwerkt worden. Terwijl twee man het hout klaar legden voor het laden werkten wij met twee man aan het vervoer ervan. Heel wat meters werden zo afgelegd...
Intussen ging Dré het woekerende onkruid te lijf met de grasmaaier.
Gelukkig zijn er nog andere dingen die minder inspanning vragen. Zo is er de bloemenweide die hoe langer, hoe kleurrijker wordt. Ook de klaprozen steken nu hun kopjes op!
Aan de andere kant van het kasteel wandelt een familie Canadese ganzen rond, op zoek naar al dat moois.
Net zoals vorige week werd er vandaag weer aan de afsluiting in de Ullenshofstraat gewerkt. Om het onkruid binnen het park te houden (zodat het voetpad begaanbaar blijft) brengen wij een reeks tegels aan onder de afsluiting zelf, aansluitend op het voetpad.
Dat betekent eerst het onkruid verwijderen, daarna het zand gelijk trekken en tenslotte de tegels op de juiste plaats leggen.
Een inspannend karweitje waar opnieuw een ganse namiddag werd gewerkt.
De bloemen in onze groenendaalse bloemenweide steken stilaan hun kopjes op. Het geeft dit deel van het park onmiddellijk meer kleur.
Maar het werken gebeurt aan de nieuwe ingang van het domein. Om de boel daar een beetje proper te houden wordt een laag stenen aangebracht die moet verhinderen dat het onkruid onder de omheining door, de straat bereikt (iets wat hier en daar overigens ook al gebeurt...).
Als de wortels van de bomen boven de oppervlakte komen liggen, dan zorgt de groenploeg ervoor dat die bedekt worden. Dat doen wij met bladgrond die wij in de herfst hebben verzameld in de ruimte naast het oude kippenhok. De kar werd zes maal gevuld en toen was de bladgrond opgebruikt. Toch ruim voldoende om de twee beuken aan de rand van het voetbalveld voldoende te beschermen.
Het bovenste deel van die ene beuk (met de opening in de stam) ziet er intussen toch niet goed uit.
Na dit karwei werden de (voorlopig) laatste stukken hout verzaagd en weggeborgen.
Na de werken maakten wij nog een kleine natuurwandeling, op zoek naar de mooie lentebloeiers. Daarbij viel ons eerst en vooral een familietje Canadese ganzen op. Verder in het park nog mooie bloemetjes waarvan ik helaas de naam niet ken, maar toch leuk om zien.
Vandaag hadden wij maar één specifieke taak: het opruimen van het hout dat zich nog bevond naast onze bergplaatsen. De grote stukken werden verzaagd tot bruikbaar brandhout en al het overige brandhout werd per kruiwagen naar de verste bergplaats gevoerd. Daar werd de voorraad aangevuld en wij kunnen wel stellen dat die bergplaats intussen propvol zit.
Op de plaats van het grote groene zeil is nu alles opgeruimd en netjes.
De afval werd naar de chaussée André gevoerd en daar gebruikt om het muurpad te verstevigen.
Daarbij vielen de mooie purperen bloemetjes op die de rand van het voetbalveld versieren.
Werken in de tuin, hout klieven en opbergen: dat was vandaag het thema in het park van Groenendaal.
Bovendien was daar ook nog Dré die het gras ging afrijden want ook dat behoort tot onze taken.
Werk genoeg dus in het park maar zoals steeds loont het de moeite, zo blijft het park toch een beetje een echt park.
Speciale aandacht voor de actie Curieuze Neuzen. Ook het Groenendaalcollege neemt deel aan deze actie zoals je op de laatste foto kan zien. Zo wordt hier het grondwaterpeil gemeten!
Rond de vijver lopen trouwens nog andere vogels dan de eendjes, kijk maar naar de laatste foto...
Twee belangrijke activiteiten vandaag: de aanleg van een bloemenweide aan de voorkant van de cafetaria en het wegwerken van de houtberg op de hoek van de parking.
François nam de bloemenweide voor zijn rekening, dat wordt vast weer een mooi plekje in ons park.
De drie andere medewerkers (Dirk, Dré en Ludo) zetten zich aan de kliever om de grote houtblokken te klieven tot brandhout. Dirk voerde telkens de lading naar een vrijgekomen bergplaats om alles tegen de wand te stapelen. Het tempo lag erg hoog en de houtwand groeide daarmee snel aan. Knap werk mannen!
Op deze winterse lentedag was onze taak in de eerste plaats al het oud ijzer (dat wij in de loop van het jaar verzamelden) klaar leggen voor vervoer. Een hele klus want het gaat hier over de inhoud van een volledige garagebox van ongeveer 15 m².
Onderstellen van stoelen en banken, overblijfselen van afsluitingen, materiaal uit de keukens, oude fietsen, je kan het zo gek niet bedenken of het hoort er allemaal bij. Ook een boel aluminium (zie foto 4) en zelfs drie strijkplanken!
Dat alles wordt gestapeld op de parking zodat de ijzeropkoper het straks kan opladen met zijn grijpmachine. Zijn vrachtwagen zal weer mooi gevuld zijn.
Daarna konden wij eindelijk nog eens wat hout gaan klieven. Na enkele maanden andere taken te hebben uitgevoerd deed het weer deugd om de houtblokken te klieven tot brandhout, geschikt voor de open haard of de houtkachel. Dirk reed met de tractor de klaargemaakte blokken naar de bergplaats terwijl Ludo en ikzelf de machine bedienden. Vier volle karren later bleek de voorraadplaats volledig gevuld en stopten wij onze activiteiten.
Een blik op de aanplanting voor de cafetaria gaf toch nog een onverwacht lentegevoel en met dat lentegevoel reden wij naar huis.
Vandaag volgde het tweede hoofdstuk van de zandbak voor het verspringen: omspitten, losrijven en proberen een beetje vlak te krijgen. Een zware klus die de ganse namiddag in beslag nam. Nog één woensdagnamiddag en wij zijn er klaar mee!
Terwijl ik daar in mijn eentje stond te spitten waren Dré, François en Ludo druk in de weer met het losmaken van ijzer. Het oude schoolmeubilair dat naar de afvalcontainer moet, bevat heel wat ijzer (poten van stoelen, steun van de banken en tafels). Dat wordt door onze groenploeg gerecupereerd en verzameld tot wij voldoende hebben om dat tegen een prijsje van de hand te doen. Met het verkregen bedrag worden de kosten van ons materiaal (o.m. benzine voor de tractor) betaald.
Onze tractor bolde heel wat kilometers vandaag. Eerst met Dirk als chauffeur om zijn materiaal naar het voormalig KSA-lokaal te voeren. Daar ligt nog een enorme berg hout te wachten op verwerking. Samen met François werden vier karren vol in blokken gezaagd hout verwerkt.
Intussen reed Dré met de tractor naar de speelplaats Kluizevelden om een boel oud ijzer op te halen.
Tenslotte werd Ludo de chauffeur die al het verwerkte hout naar de bergplaats bracht.
Tegelijk was ikzelf bezig met een tweede poging om de zandbak van het verspringen in een betere staat te brengen. Zwaar werkje, dat kan ik je verzekeren! Nog twee woensdagmiddagen hard werken en wij kunnen terug verspringen!
Nadien gingen wij even kijken naar de bloemen die wij vorige week verplant hebben en zie: de knoppen staan reeds klaar om te bloeien!
De ene groep trok naar het voormalige KSA-lokaal om daar ter plaatse hout te verzagen, klaar voor de open haard.
De andere groep (2 man sterk) hield zich bezig met het uitgraven van wilde boshyacinten naast het voetbalveld. Toen onze kruiwagen vol was, brachten wij die bloembollen naar de aanplanting voor de cafetaria waar alle plantjes net in de grond werden geplaatst. Binnenkort zie je hier die specifieke blauwe bloemen.
Net zoals vorige week trok de groenploeg ten strijde tegen het overwoekerende onkruid (distels, doorntakken, netels en nog veel meer) in de bocht achter het doel (aan de kant van de sporthal). Het onkruid werd afgesneden, bijeengeharkt, verzameld bij de verhakselaar en daarin verwerkt tot een bodembedekkende laag. Na afloop zag die bocht er heel wat mooier uit dan voordien.
De lente toont zich reeds in het park. Een mooie, roze hyacint steekt het hoofd uit boven de grond!
Tijd om heel wat onkruid te verwijderen dus, voor het terug begint te woekeren. Peter gaat alle onkruid in de bocht achter de goal machinaal te lijf. Wat overblijft zijn vooral losse stukken van de wilde bramen (met heel veel doornen...) en ander wild groeiende planten (zoals klimop).
Dirk en ik zelf harken dat bij mekaar en stapelen het op voor verdere verwerking.
Daarbij komt uiteraard weer plastiek afval te voorschijn, wij brengen dat naar de juiste plaats (de vuilbak).
Terwijl verhakselen Dré en François de dikkere takken. Wat overblijft wordt gebruikt om de bodem te bedekken.
Met zo'n zonnig weertje is het een plezier om in het park te werken.
Aan de voorkant van het domein ligt een berg takken die door de verhakselaar moeten. Het verhakselde hout wordt ter plaatse gebruikt om het doorgangsweggetje te bedekken. Heerlijk om hier over te lopen!
Achter het voetbalveld bevindt zich nog een veel grotere hoop restafvalhout. Hier wordt gezaagd en verhakseld dat het een lieve lust is.
Het nog bruikbare hout wordt in onze bergplaats gestapeld. Het verhakselde hout brengen wij naar de parking aan de voorzijde van de sporthal. Hier is nog heel wat ruimte om de bodem te bedekken met een mooi laagje. Zo blijft de grond onkruidvrij.
