Veel ruimte om in het park te werken, blijft er niet over voor onze groenploeg. De werken rond het kasteel en de sporthal vormen voorlopig een serieuze hinderpaal. Daarom trekt Dirk er met de kettingzaag op uit om de resterende boomstronken te vierendelen. Op die manier kunnen ze met een kruiwagen vervoerd worden naar onze bergplaats. Daar worden die stukken tot blokken gekliefd met de boomkliever door Ludo en Stan.
Het brandhout wordt door Hugo naar de bergplaats vervoerd en daar netjes gestapeld, klaar voor de verkoop.
Om 16.00 uur leggen wij er de blok op, zwaar werk en dus vermoeiend, maar dat hoort er bij...
Het wordt hoe langer, hoe moeilijker voor onze groenploeg om nog aan het werk te blijven. De ruimte die zich bevindt tussen het park en onze opbergplaatsen is volledig bewerkt door de aannemer die de omgeving van het kasteel zal heraanleggen. Naast het kasteel wordt de grond weggeschraapt en zo is het voor ons bijna onmogelijk aan het worden om met de nodige werktuigen op de juiste plaats te raken.
Vandaag kunnen wij nog net de overgebleven stukken boom verwerken en opbergen. En zoals steeds wegen de laatste loodjes het zwaarst, maar die laatste kruiwagen was dan ook overvol.
Gelukkig scheen de zon volop en daar profiteerden niet alleen onze groenwerkers van...
Zelfs op zaterdag wordt er door de mensen van de groenploeg in het park gewerkt.
Vandaag een speciale missie: de twee herinneringsboompjes (eentje voor juf Tine en een ander voor Amal, beiden enkele jaren geleden gestorven) moeten verplant worden. De reden? Het verwijderen van de parkklassen en de bouw van een nieuw klassencomplex voor de eerste leerjaren.
Voor wie goed leest: de parkkant langs de Ullenshofstraat zal er in de toekomst helemaal anders uit zien!
Op de foto's nog even een blik op de dreef zoals ze nu is, de voor- en de achterkant van de parkklassen en tenslotte Dré, Stan en François die samen de twee herinneringsboompjes in een plantenbak plaatsen.
Bij het binnenkomen van het park worden wij al dadelijk omgeleid. Een graafmachine is druk in de weer om het landschap te wijzigen.
Bijna alle bomen tussen de Ullenshofstraat en de cafetaria van de sporthal zijn verwijderd. Stapels brandhout, enkele containers en heel veel zand, dat is wat rest van de inkom van het domein.
Op foto drie zie je nog een boom die later in dit verslag wordt omgehaald. Voor de cafetaria en aan de buitenmuur werden alle bomen omgezaagd. De meeste trouwens terecht (wegens hun verlopen vervaldatum) maar toch jammer dat de gezonde exemplaren mee moesten delen in de klappen.
Ook aan de voorzijde van het kasteel werden enkele bomen verwijderd, dit wordt echt een volledig nieuw landschap!
Wij zien intussen dat enkele nieuwkomers de speelruimte achter het kasteel proberen in te nemen. Aan die achterzijde, vlak bij de sporthal bevindt zich nog een doorgezaagde boomstam die tot brandhout moet herleid worden. De boomkliever staat klaar, Stan, Ludo, Dirk en Dré ook.
De (enorme) stukken boomstam worden onder de kliever geduwd en zo, stuk voor stuk, tot brandhout herleid.
Aan de ingang van het park wordt intussen één van de laatste bomen omgezaagd (en getrokken door een graafmachine).
Er is nog heel wat werk nodig om de looppiste terug in een bruikbare staat te brengen. Ik start vandaag met het vrijmaken van de uiterste bocht. Afschrapen, bladeren wegvegen en takjes opruimen is de boodschap.
Van hier heb je trouwens een schitterende kijk op de achterzijde van het vernieuwde kasteel!
In de zandbak van het verspringen verzamelen zes transmigranten (Canadese ganzen) zich, samen met een thuisblijver om van het zonnetje en het aanwezige water te genieten.
Als de namiddag ten einde loopt, help ik nog even met het wegvoeren van het gekliefde hout naar onze bergplaats. Daar verbaas ik mij voor de zoveelste keer. Het uitzicht wijzigt elke week weer, van de brommerloods blijft vrijwel niets meer over terwijl wij nog geen maand geleden al ons materiaal daar konden wegbergen. De nieuwe, nog aan te leggen, parking vraagt heel wat plaats en daarvoor moet er ook heel wat verdwijnen, ongeveer alle bomen bijvoorbeeld...
Wie al enkele weken niet meer in het park is geweest, zal even schrikken. Om plaats te maken voor een parking naast de sporthal verdwijnen heel wat bomen én de oude brommerloods. Een externe firma is druk in de weer geweest met het rooien van de bomen, zoals je op de foto's kan zien. Bij het binnenkomen via de Ullenshofstraat (nummer 2!) is de linkerzijde bijna volledig kaal gemaakt. Dichterbij komend, zie je heel goed de sporthal liggen en kan je zonder problemen binnen kijken in de cafetaria, iets wat vroeger volkomen ondenkbaar was.
Onze groenwerkers houden zich nu vooral bezig met het demonteren van de oude brommerloods. Het leeghalen is reeds grotendeels gebeurd. Nu is het ontmantelen van de zijwanden en het dak aan de beurt. Zwaar werk want de meeste vijzen zitten vastgeroest en kunnen alleen maar losgeslagen of doorgezaagd worden. Aan de voorzijde worden de houten panelen stuk voor stuk verwijderd. Aan de achterzijde gaat het om metalen golfplaten die stuk voor stuk moeten losgeslagen worden. Om de dakplaten los te krijgen moet Ludo de slijpschijf boven halen.
Alle platen worden netjes gestapeld en zullen gerecycleerd worden binnen het park. De resterende metaalafval wordt verkocht om de onkosten van de groenploeg te helpen dekken (benzine voor de toestellen, herstel en/of aankoop van materiaal dat gebruikt wordt in het park).
De heraanleg van het park zal jammer genoeg zorgen voor het verdwijnen van sommige zaken die wij al jaren bewonderen in ons park. Zo zullen er een aantal bomen moeten verdwijnen. Bekijk snel de vroegere brommerloods want binnen korte tijd blijft hier niets meer van over. De mensen van de groenploeg zorgen voor het leeg maken van die (grote) loods, daarbij moet er heel wat materiaal weg en dat wordt dan opgeslagen op andere plaatsen.
Dat blijft niet beperkt tot de zijwanden die Ludo zo ijverig aan het losbreken is...
Ook materiaal dat al tientallen jaren in de brommerloods werd ondergebracht, moet naar een andere locatie. Zo komt leerkracht L.O., Steve Dilewyns, ons helpen om enkele rollen tapis-plain (die gebruikt worden als vloerbekleding bij o.a. de proclamatie) naar de bergplaats in de sporthal te brengen. Een letterlijk loodzwaar karwei waarbij de lange rollen slechts nipt door de smalle gang in de sporthal kunnen gevoerd worden. Uiteindelijk worden de twee rollen voorlopig in de gang gelegd, om later op een geschikte plek in de bergplaats te belanden.
De oudste tractor, die in de brommerloods geparkeerd werd, belandt in één van de later gebouwde bergruimtes.
Zo, voor vandaag zit het werk er op. En kijk, kondigt de natuur nu al de lente aan (laatste foto)?
Stormweer in het park, dat vraagt om een aanpassing van onze activiteiten.
Een aantal schragen die in het verleden werden gebruikt om een podium op te stellen (bijvoorbeeld in de sporthal) worden gedemonteerd.
Tenslotte dateren zij al van uit de jaren tachtig en zijn ze overbodig geworden. Wij halen de nagels er uit en verwijderen de scharnieren zodat het hout (mooie rechte planken) later nog kan gebruikt worden voor andere doeleinden.
En nu maar hopen dat de stormen van deze week niet te veel schade aanrichten in ons park...
Net voor wij naar huis gaan, arriveert nog een afvaardiging van de Chiro om een lading brandhout af te halen. Dat zal gebruikt worden bij de kerstboomverbranding van zaterdag.
Een droge woensdagmiddag, onze groenploeg is (bijna) voltallig aan het werk om opruiming te houden in het park van Groenendaal. Naast de sporthal zijn enkele bomen omgehaald en verzaagd. Uiteraard moeten die blokken vervoerd worden en dat gebeurt in dit geval met de kruiwagen. Tussen 14.00 en 15.30 uur worden zo'n vierentwintig volle kruiwagens van de sporthal naar onze loods gebracht. Daar zijn Ludo en Hugo met de boomkliever aan het werk om al die grote blokken tot brandhout te verwerken. Die stukken brandhout worden door Dré vakkundig gestapeld achter de loods. Het heen en weer wandelen met de kruiwagens, volladen en weer leegkappen is een geknipt werkje voor Dirk en mij. Bewegen, bewegen..., zo blijf je in conditie!
Zo werken wij samen om het hout bijeen te halen en te verwerken tot brandhout, terwijl andere taken niet blijven wachten. Stan en François werken verder met het demonteren van versleten stoelen om zo het ijzer te recupereren. De brommerloods wordt leeggemaakt want binnen enkele weken moet die verdwijnen. Op de vrijgekomen plaats (en mits het verwijderen van enkele oude bomen...) zal een parking komen.
Op vrijdag 22 december kregen de oud-leerkrachten van de lagere school, begeleid door de twee directeurs (Hilde Van Thielen en Hilde Gys) de kans om het volledig vernieuwde kasteel te bezoeken. De werken zijn nog niet helemaal voorbij, maar toch werd het een adembenemende trip door een plaats waar wij zoveel jaren doorbrachten in een negentiende-eeuwse burcht om nu te belanden in de eenentwintigste eeuw.
Ons bezoek start aan de deur waar je vroeger aanbelde bij de concierge (zijkant zijde sporthal). Wij nemen de kleine trap en stappen de voormalige kapel binnen. Nog duidelijk herkenbaar door zijn specifieke vorm en het mooie glasraam (intussen hersteld na de glasbraak in het voorjaar). Wij verlaten die plaats en komen via een grote deur voorbij een indrukwekkende rij kasten. Zo komen wij in een galerij die uitzicht geeft op de nieuwe polyvalente ruimte die ontstaan is door het in één zaal brengen van de leerlingenrefter, de twee voetbalkelders, de leerkrachtenrefter en de vroegere fitclass.
Naast die galerij bevinden zich nog verschillende nieuwe lokalen (o.a. de vroegere leerkrachtenbar en de oude projectiezaal), maar het uitzicht van boven is echt overweldigend: een grote zaal en een prachtig zicht op het park!
Nog op het gelijkvloers zien wij het vroegere projectielokaal nu van uit de inkomhal . Je kijkt richting voetbalveld naar een bord waar zich vroeger het diascherm bevond. Zoals je merkt is de zoldering nagenoeg authentiek gebleven, mooi zo met die nieuwe verlichting! Een nieuwe trap, rechts van de ook al nieuwe lift brengt je naar de kelder of naar de eerste verdieping. Die lift functioneert trouwens prima en geluidloos, wat van de vorige lift niet kon gezegd worden. Deze liftkoker is centraal geplaatst in de inkomhal, zo kan iedereen ze zeker en vast vinden. Aan de andere kant van de lift vinden wij de oude trap die nu beter belicht is door enkele nieuwe ramen. Via enkele lokalen komen wij in de ronde torenklas waar vroeger de inschrijvingen gebeurden. Ook hier is de mooie zoldering behouden en aangevuld met een moderne lichtstructuur. In het aanpalende lokaal, bijna grenzend aan de vroegere blauwe klas, zien wij een wastafel en kastjes en via een mooie glazen tussendeur bereiken wij het volgende lokaal. Zoals gezegd, wat de functie van die lokalen is, weten wij nu nog niet.
Wie herkent niet deze klas? In 1970-71 zat ik zelf hier in mijn laatste jaar humaniora (nu ASO) , in de blauwe klas, bijgenaamd het aquarium. Heel waarschijnlijk krijgen de muren hier nog een andere kleur naast de al aanwezige en onvermijdelijke beamer (plus bord). Van op het gelijkvloers zien wij nu de grote polyvalente ruimte met als uitgangspunt de kant van de vijver. Aan de kant van de ingang bevinden zich verschillende lokalen die aal gedeeltelijk met materiaal uitgerust werden. Wij nemen nu de nieuwe trap (rechts van de lift) en stappen naar de eerste verdieping. Daar bevinden zich heel wat klaslokalen en andere ruimtes waarvan de invulling later wel duidelijk zal worden voor ons.
Hier op de tweede verdieping, zien wij nog zo'n nieuwe klas, in de toren rechts. Daarnaast alweer een lokaal, met beamer en met uitzicht op het voetbalveld. Wij dalen af via de trap: het bovenste deel is volledig vernieuwd. Van het eerste naar het gelijkvloers blijft de oorspronkelijke trap bewaard. Even op het eerste binnen springen in de zoveelste klas, meester Hugo staat al klaar! Na nog twee lokalen, nemen wij de lift naar de kelderverdieping. Daar vinden wij, in één van de oudere kelders (let op de gebogen bovenrand van de muur) waar zich de toiletten bevinden.
Wij zijn nog steeds in de vroegere kelder en daar merken wij warempel een gemeenschappelijke douche voor 11 personen op! Zo zijn er trouwens twee. Doet een beetje denken aan de voetbalkelders van vroeger maar daar had elke sporter een douchecel voor zichzelf: een ongekende luxe. Enkele stappen verder komen wij in een keuken. Die bevindt zich in de kelder waar zich vroeger de keuken van de concierge (daarvoor van de eerwaarde zusters Christine en Arnolda) bevond. Heel modern allemaal, een hemelsbreed verschil met de ruimte van twee jaar geleden.
Via de keuken belanden wij in de grote zaal en via de deur op foto zes, kan je zo naar buiten stappen. Een jaar geleden was je hier nog onder de grond, nu kom je op een mooie speelplaats die ingebed ligt in de voormalige grond die zich achter het kasteel situeerde. Prachtig, die zaal, wat een ruimte! (vroeger een refter plus de twee voetbalkelders).
De laatste foto geeft een mooie kijk op het voetbalveld.
Januari nadert en daarmee ook de noodzaak om de brommerloods leeg te maken. Nadat vorige week al twee bergruimtes heringericht werden met het oog op de toekomst, maken wij een derde vrij. Met de tractor worden de zandzakken die nog opgestapeld lagen weggevoerd. Het witte zand verdwijnt in de verspringbak naast de piste. Ziezo, dank zij Dirk en Ludo kan hier nu al aan verspringen worden gedaan!
De zakken met witkalk (om de lijnen op het voetbalveld en de atletiekpiste te trekken) worden voorlopig gestapeld in de pompkamer naast de sporthal die je op foto vijf kan bekijken.
Dan nemen wij nog een kijkje naar de herinrichting van de volgende bergruimte. De schragen en dekplaten die zoveel jaren dienst deden als podium tijdens heel wat tuinfeesten, jannemannenfeesten en proclamaties worden verwerkt tot geïmproviseerde kasten waarop ander materiaal kan gestapeld worden. Onder de dekplaten is dan weer ruimte voor het rollend materiaal. Veel maar noodzakelijk werk, veroorzaakt door de plannen voor een parking die de plaats van de brommerloods zal innemen.
Na mijn campagne tegen zwerfvuil in het park van vier jaar geleden, trek ik er met mijn kleinzoon op uit om een kleine round-up te maken. En zie, na een volledige ronde (voetbalveld, scoutslokalen en speelplaatsen) is het resultaat bevredigend. Als ik toen drie volle kruiwagens bij mekaar vond, stoppen wij nu met slechts één volle zak afval (blikjes, briekjes en ander PMD). Het knelpunt blijft de ingang van de sporthal aan het voetbalveld... Voor het overige is ons park erg proper (met een pluim voor de OKAN-leerlingen!)
