Bovendien wijzen de vele nestkastjes in de bomen er op, dat hoog boven de grond, nogal wat gevleugelde vriendjes zich hier thuis voelen. Er is dus heel wat leven in het park van Groenendaal!
8 januari 2014: de actualiteit op de voet gevolgd!
Tijdens de eerste week van het tweede trimester startte (eindelijk) het opruimen van de hoop steenpuin die achterbleef na het bouwen van de twee brandtrappen aan de achterzijde van de sporthal (nu bijna 4 jaren geleden).
Een echte puinhoop met veel stenen, betonresten, steenpuin, zand, betonijzer en plastiek. Daarvoor werd een container geplaatst die jammer genoeg een vijftiental meter te vroeg werd neergepoot. Extra meters lopen dus, helaas. Met drie kruiwagens, drie spades en een pikhouweel gingen wij aan de slag.
Het vullen van de container bleek een hele klus, vooral het inrijden en zo hoog mogelijk stapelen van het puin was niet simpel.
Dré, Hugo, Mark, ikzelf en twee leerlingen uit 4 ASO werkten gedurende bijna twee volle uren keihard aan het ruimen van al dat puin. Gelukkig kregen wij daarbij nog onverwachte maar welkome hulp van ASO-turnleraar Steve die ons het laatste halfuur hielp overbruggen. Daarmee was woensdag om 16.00 uur al de helft van de hoop verdwenen. Een pluim voor onze twee jeugdige helpers die meer dan een handje toestaken!
Het vallen van de bladeren brengt ieder jaar een overhoop aan dood materiaal.
Een zacht tapijt, jawel, maar niet bevorderlijk voor een goede parkhuishouding.
In deze tijd van het jaar wordt er dus met man en macht (nu ja, met 4 man klinkt dat misschien wat overdreven, wat helpende handen zijn zeker welkom!) gewerkt om dat bladertapijt bijeen te vegen en op te ruimen.
Intensief werk: verzamelen (bijeen harken dus), vervoeren en wegbergen.
In het park zie je hier en daar stapelplaatsen die door het groencomité werden vervaardigd. Binnen enkele weken zullen zij allemaal goed gevuld zijn. De dode bladeren vergaan in de loop van de seizoenen en vormen dan een mooie laag bladgrond die elders kan gebruikt worden. En zo kan de cyclus opnieuw beginnen: lente, zomer, herfst (met al die mooie kleuren) en winter...
Wie regelmatig buitenkomt, zal zeker al opgemerkt hebben dat de herfst een schitterend palet aan kleuren tovert.
Als je, in de namiddag, aan het voetbalveld van onze school staat, dan moet je eens kijken in de richting van de vijver. De bomen die op de bunker groeien en zo een rand vormen naar het kippenhok toe, staan op dat moment in volle zon (als die schijnt, natuurlijk). Dat geeft echt een prachtige kleurenfoto.
Op de bijhorende foto's kan je dat proces van verkleuring bewonderen van begin september tot nu (half december).
Inspiratie voor landschapsschilders en dichters...
Zoals je zelf kan zien, blijven er op dit moment niet veel bladeren meer over...
Uiteraard vallen die bladeren in dit seizoen en het is dus niet verwonderlijk dat onze kar, na een kwartiertje vegen, meer dan gevuld is.
De laatste drie foto's zijn genomen vanuit de dreef naar het kasteel toe (ingang cafetaria).
Aan de hoek van de sporthal groeit ook weer een boom waarvan de kruin zich splitst in drie takken. Daarom verstevigde de onderhoudsfirma die kruin met een versterkingsriem, net zoals de boom aan de ingang van het park (zie het bericht van vorige week).
Verslag van de werken van dinsdag en vandaag (28 november).
Dinsdag werden een aantal takken verwijderd van de bomen die vlak bij de ingangspoort aan de sporthal groeien.
Dit zijn heel oude bomen en het is daarom belangrijk dat zij voldoende steun krijgen.
Als dat niet gebeurt, bestaat de kans dat zo'n boom omvalt bij hevige wind en andere bomen of takken meesleurt.
In de eerste reeks foto's zie je het resultaat van de voorbereidende werken: heel wat takken werden verwijderd om donderdag, in een tweede fase, de bomen te verstevigen.
Om 8.00 uur stonden de mensen die dinsdag de takken hadden afgezaagd, al klaar voor een nieuwe klus.
het aanbrengen van versterkingskabels moet verhinderen dat enkele oude bomen afbreken!
Plaats van het gebeuren: de ingang van het park, vlak tegen de rechtse zijkant van de buitenmuur (als je voor de poort staat). Eén man in de boom, de tweede zorgt voor de veiligheid door middel van een zekeringssysteem dat je kan vergelijken met dat van wall-climbing (muurklimmen dus).
Hoog in de kruin wordt dan een sterke kabel (levensduur: ongeveer 5 jaar) aangebracht rond de stammen zodat zij elkaar ondersteunen. Dit verhindert het splitsen van de boom, onder aan de vertakkingen.
Een werkje dat echt niet voor iedereen geschikt is!
Deze week verwelkomden wij een zevende lid van het groencomité: Mark (Bouwen,oud-directeur ASO) die op de eerste foto, samen met Stan, hout aan het klieven is.
Maar laten wij het verhaal van de ganzen vertellen...
Dit wordt vergezeld met foto's van jaren terug: beelden uit zomers en winters die nog niet zo heel ver achter ons liggen. Zoals iedere bezoeker, oud-leerling, oud-leerkracht, oud-scout of -KSA'er wel weet, zitten er heel wat vogels in het park.
Ons verhaal begint met 4 ganzen die een heel strenge winter met veel sneeuw meemaakten.
Tijdens de daaropvolgende zomer kwamen er enkele gansjes bij.
Weer twee winters later hadden zij een bijna volledig elftal binnen de lijnen, klaar om een eerste wedstrijd te spelen.
Dit had zo zijn gevolgen voor het voetbalterrein...
Het ganzenteam liet na elke wedstrijd zo veel restmaterie achter dat het moeilijk werd om nog een leuke wedstrijd te spelen. De voetballers griezelden een beetje van al die shit want voetballen was echt heel moeilijk aan het worden.
Ook de atletiekpiste en de aanpalende omgeving (handbal- en volleybalveld) bleven niet gespaard van ganzenwedstrijdjes (en uitwerpselen).
Een eerste stap was het herleiden van het aantal ganzen naar het oorspronkelijk aantal.
Helaas deze maatregel bleek niet voldoende en daarom besloten de groene werkers in 2013 om een vijveromringende omheining te plaatsen (wat o.a. in het gemeentepark van Merksem met succes gebeurde).
Na heel wat problemen (zoals bijvoorbeeld het inzakken van de draad onder het gewicht van nietsvermoedende leerlingen die dachten dat het om een zitbank ging) en honderden meters draad, bleek de afsluiting (mét poort!) zijn effect te hebben.
Het voetbalveld bleef clean en op de atletiekpiste kon terug gelopen worden.
Op dit moment is het ganzenprobleem zo goed als opgelost, moesten de drie jongste exemplaren niet af en toe een raid buiten hun territorium uitvoeren, dank zij hun vliegkunsten.
In het vervolg van deze blog zullen wij zo veel mogelijk aspecten van die werkzaamheden naar voor brengen.
Deze keer behandelen wij het verwijderen van enkele zieke bomen.
Op het einde van oktober werden bijvoorbeeld 4 grote bomen verwijderd, kort bij de ingang van het park in de Ullenshofstraat. Dit gebeurt steeds door een gespecialiseerde firma.
Beelden van deze werkdag kregen wij van één van de overburen uit de straat.
Het
leven in het park van Groenendaal zoals het nu is.
Het
onderhoud van dat park gebeurt al jaren op vrijwillige basis door een aantal
sympathisanten van de school.
Op
dit moment werken wij met een zestal mensen op woensdagnamiddag en/of
zaterdagvoormiddag.
Wij
dat zijn Stan Van Herck(coördinator en vader
van oud-leerlingen), François Siemons (oud-werkman),
Hugo Verstraelen (oud-leraar en oud-leerling),
Dré Huysmans, Peter Spruyt (vaders van
oud-leerlingen) en Jan Verstrepen (ikzelf,
oud-leerling en oud-leraar).
Onze
taak bestaat er vooral in om het park op een natuurlijke manier te beheren.
Een
voorbeeldje aan de hand van enkele fotos.
Bij
het binnenkomen van het park begeef ik mij naar de garage waar al het tuingereedschap
zich bevindt.
Met
een lege kruiwagen vertrek ik aan het voetbalveld.
Een
blik op de verspringaccommodatie leert mij dat er in het voorjaar nog heel wat
werk te leveren valt.
Zelfs
op het handbalveld waar zich 2 vuilbakjes bevinden, ligt een aanzienlijke
hoeveelheid PMD waaronder 2 brooddozen. De herfst begint en de eerste kastanjes liggen voor het rapen.
