J.L Borges
Bruma de oro, el Occidente alumbra
la ventana. El asiduo
munuscrito
aguarda, ya cargado de
infinito.
Alguien constrye a Dio en la penumbra.
Un hombre engendra a Dios. Es un judío
de tristes ojos y de piel
cetrina;
lo lleva el tiempo como lleva
el río
una hoja en el agua que declina.
No importa. El hechicero insiste y labra
a Dios con geometría delicada;
desde su enfermedad, desde su
nada,
Sigue erigiendo a Dios con la palabra.
El más pródigo amor le fue otorgado,
el
amor que no espera ser amado.
Gouden nevels, ondergaande zon beschijnt
het raam. Het geduldige manuscript
Wacht, al geladen met oneindigheid.
In het halfduister bouwt iemand aan God.
Een mens broedt op God, het is een jood
met droeve ogen en gelige huid;
de tijd voert hem mee zoals een rivier
een blad meevoert in
stromend water.
Geen belang. De magiër houdt vol en werkt
met ingewikkelde geometrie aan God.
Vanuit zijn ziekte en vanuit zijn niets
Construeert hij verder God met woorden.
Meest genereuze liefde werd zijn deel,
liefde die geen wederliefde
hoeft.
Jorge Louis Borges is een van de belangrijkste schrijvers van
Argentinië. Hij schreef tal van verhalen met filosofische inslag en liet een
omvangrijk poëtisch oeuvre na. Het bevat ook twee Spinoza gedichten. Het eerste gedicht kwam tot stand in 1966. In
1977 werd ook in zijn geboorteland, de 300ste verjaardag van
Spinozas dood herdacht in het Joods Museum aldaar. Borges schreef voor die gelegenheid een
tweede Spinoza gedicht.
Spinoza trad in 1986
in mijn leven. Schrijvers kunnen iemands
leven veranderen (of overhoop halen). Wie interesse heeft, surfe naar
www.bloggen.be/spinoza
Bijlage:
J.L. Borges leest zijn
tweede Spinoza-gedicht voor.
