|
Tityre
Meliboeus
Tityre, tu patulae
recubans sub tegmine fagi,
Silvestrem tenui
musam meditaris avena:
Nos patriae fines et
dulcia linquimus arva;
Nos patriam fugimus:
tu, Tityre, lentus in umbra,
Formosam resonare
doces, Amaryllida silvas.
Tityrus
O, Meliboee,
deus nobis haec otia fecit.
Namque erit ille
semper deus: ilius aram
Saepe tener nostris
ab ovilibus imbuet agnus.
Ille meas errare
boves, ut cernis, et ipsum
Ludere quae vellem
calamo permisit agresti.
(
)
Tityre
Tityrus, jij ligt lui,
languit onder het bladerdak van een eik,
Op een fluit van een
cent een landwijsje te fantaseren,
Wij trokken weg uit onze
streek en verlieten onze akkers,
Wij ontvluchtten ons vaderland, jij Tityrus, ligt in de schaduw,
En laat hier het bos weerschallen van je geliefde Amaryllis.
Tityrus
Wel, Meliboeus, mijn
rust is een godsgeschenk,
Want mij zal hij
altijd een god zijn: zijn altaar zal
Altijd vereerd
worden met een van mijn lammetjes.
Mij rondhangende schaapjes hunt hij het sappige gras
En mij te spelen op mijn boerenfluit wat ik maar wil.
(
)
© W. Schuermans
Ausgustus, Princeps,
bracht na een wrede burgeroorlog (44 v.C.- 14 n.C.) vrede. Het zal een lange
vrede worden. Eenvoudige mensen (als schaapherder Tityrus) varen daar wel bij. Meliboeus is gevlucht voor
geweld in zijn vaderland. Hij merkt, met enige afgunst, het verschil en stelt
zich vagen. Anno 2015, helaas, nog altijd een bekend gegeven
Vergilius, paladijn van Augustus, Vader van
Europa (Th. Haecker), lazen we in het voorlaatste studiejaar van het Atheneum. Dat
studiejaar heette toen nog, in de humanistische traditie, Poësis omdat er vooral
dichters werden opgevoerd. Wij lazen toen, Vergilius in de klas van ene M.D,
onzaliger nagedachtenis, want een erg middelmatige leraar, die op maandagen
meer over voetbal sprak dan over Maro. Hoe dan ook, in mijn kop kreeg hij
Vergilius niet kapot.
Zoals het een Virgiliaan-bibliomaan
past, bezit ik vele Vergilius-edities: ze
reiken van de 18de eeuw tot in de 21ste. In de lessen,
als ik ze zo noemen mag, van M.D., lazen
we Vergilius in de schooleditie van S.J. Gerebaert, van het schoolboekenfonds.
Ik gebruikte stiekem mijn volwassen Teubner-editie. Die had ik voor enkele
centen opgevist in het Antiquariaat van Moorthaemers
in de Antwerpse Rubensstraat, waar ik, om busritgeld te uit te sparen, geregeld
naartoe fietste om er mijn zondagsgeld te verteren. Een tochtje vice-versa van
35 km. Dat had ik als 17-jarige graag over voor Maro.
De Vergilius, nog
altijd mijn vreugde en troost, verblijft in mijn geheugenpaleis met twee
fragmenten die ik in mijn middelbare schooltijd uit het hoofd moest leren.
Bijlage:
1 Animatiefilm: het borstbeeld van een Romeinse
efeeb draagt de beginverzen van de eerste Ekloge voor.
2 Een schitterende schoolfilm (meestal is dat
soort video's op youtube het bekijken niet waard). Geproduceerd door het Liceo Classico Eugenio Montale in Venetie. Hartverwarmend te zien, hoe
jongelui, goed begeleid, met een 2500-jarige dichter omspringen.
|
