Schrijvenderwijs

Guillaume van der Graft (1920-2010)

Schrijvenderwijs werd ik wakker bij nacht

omdar er woorden stonden te blaten

onder het open raam waar ik lag

Wie had hen daar bijeen gedreven,

was het de honger of was het de wind?

Ze stonden in een beginnende regen

doodstil te kleumen op het grind.

Toen heb ik ze mee naar binnen genomen,

de grote ruit van de spiegel besloeg,

ik had voordien nooit geweten hoe men

woorden halfslapend naar binnen droeg.

Maar ’s morgens vroeg toen ik ontwaakte

waren ze weg en de deur stond los.

De zon scheen hoog en droog, er zaten

vogels te lachen in het bos.

Guillaume Van der Graft (ps. Willem Barnard), dominee-dichter, schreef een bijzonder poëtisch oeuvre bij elkaar, vol  parels en edelstenen. Zijn verzamelbundel Mythologisch (1997) staat prominent in mijn boekenkast. Zoon Benno  Barnard erfde vaders literair talent. Schrijvenderwijs verklankt het mysterie van het dichterschap.

In 1959 (of was het 1960) liet mijn leraar Nederlandse taal en literatuur, die we (met respect) de Goudvis doopten, omwille van zijn koperrood sluiks haar, dit gedicht uit het hoofd leren.