Bonnie George Campbell
High upon Highlands,
And low upon Tay
Bonnie George
Campbell
Rode out on a day;
Saddled and bridlled,
And gallant to see:
Home came the good
horse,
But home came not he.
Out ran his old mother
Wild with dispair;
Out ran his bonnie
bride,
Tearing her hair.
He rode saddled and
briddled,
With boots to the
knee:
Home came his good
horse,
But never came he.
My meadow lies
green,
And my corn is
unshorn,
My barn is unbuilt,
And my babe is
onborn.
He rode saddled and
bridled,
Careless and free:
Safe home came the
sadle,
But never came he.
Knappe George Campbell
Hoog in het hoogland
Benee aan de Tay
Reed uit op een dag
Knappe George Campbell.
Gelaarsd en gespoord,
Gallant om te zien.
Het paard kwam weer thuis
Maar niet thuis kwam hij.
Huis uit, holde zijn oude moeder,
Door wanhoop verteerd,
Huis uit, zijn jonge bruid,
Handen in het haar...
Hij reed gelaarsd en
gespoord,
Laarzen tot aan de
knie,
Zijn goed paard kwam
thuis,
Maar nooit thuis kwam hij.
'Mijn wei ligt er groen bij,
Mijn koren ongeschoren,
Mijn schuur is ongebouwd,
Mijn kind ongeboren.'
Gelaarsd en gespoord
Reed hij uit, zorgeloos
en vrij.
Veilig thuis kwam zijn zadel,
Hij, ... keerde nooit weer.
© W. Schuermans
Dit is een oude
schotse ballade. Een genre dat meestal droeve
gebeurtenissen bezingt. In dit geval het
trieste lot dat George Campbell overkwam
(ongeluk ? moord?) en de gevolgen ervan voor zijn gezin. De zegging van de bard en klankrijkdom van zijn
woorden, dragen bij tot de tragiek van de gebeurtenis.
Dit gedicht
memoriseerde ik uit bewondering voor de Schotse Natie, die er nog altijd in slaagt haar eigenheid te
bewaren, ook nu nog in onze globaliserende wereld.
Bijlagen:
1 Bonnie George Campbell, gezongen versie in origineel Schots highland dialect.
2 Bonnie George Campbell, gezongen strofe (film)
|