We logeerde voor een weekje aan zee in een jeugdherberg. Het leek ons ook een leuk ideetje om hier aan zee een fietstochtje te maken, dus wij maar enkele fietsen gaan huren voor een hele dag. Robbe wou een fiets voor zich alleen, de eerste die hij koos was nog een maatje te groot, dus maar een andere gekozen. Lena zag een leuke meisjesfiets aan de muur hangen en haar keuze was dus snel gemaakt. Maarten wou samen met mij op een tandem, veel had ik dus niet meer in te brengen. Eerst reden we een klein stukje terug naar de hostel en zo kon iedereen ook ff aan de fiets wennen. Na nog wat zadels hoger zetten, remmen eens bijgedraaid te hebben konden we vanuit Oostduinkerke vertrekken richting de polders. We gingen eerst een beetje door het hinterland fietsen om dan daarna langst de dijken terug te komen. Toen we bijna in Nieuwpoort waren, werd er beslist dat er eens van fietsen moest gewisseld worden, Lena zou nu samen met mij op de tandem rijden en Maarten zou de meisjes fiets nemen. Wat verder wou Robbe natuurlijk ook eens achter op de tandem, zijn fietsje was echt te klein voor Maarten, zodat Maarten maar op de meisjesfiets moest blijven rijden en Lena dan op Robbe zijn fietsje verder zou fietsen. Maarten reed altijd een stuk voorop, het stoorde hem niet dat hij op een roze meisjesfiets reed, integendeel zelfs, hij reed zonder moeite, met een mooie rechte rug, het was echt leuk om hem voor mij uit te zien rijden. Lena en Robbe maakte echter regelmatig ruzie om toch maar achterop mee op de tandem te mogen.
Aan het vliegveld van Oostende waren we bijna aan ons keerpunt en wat ik hier eigenaardig vond: ik was hier ooit op één van mijn meerdaagse fietstochtjes ook eens voorbij gefietst en toen kreeg ik het hier aan het vliegveld koud, dat was nu net zo, het was vandaag al mooi weer geweest maar net hier aan het vliegveld was het frisser en ook de kinderen zeiden dit.

Bij Raversijde reden we de dijk op en was onze terugtocht begonnen. Op de tussendijken was het leuk fietsen, maar de dijken aan de badsteden waren echt een ramp, alhoewel de knooppunten er lopen, wordt er totaal niets gedaan om fietsen er aantrekkelijk te maken. Voor de voetgangers waren wij blijkbaar enkele fietsterroristen, terwijl er op het stuk dijk dat enkel voor wandelaars was voorbehouden bijna niemand wandelde, moest iedereen vandaag blijkbaar wandelen op de weg die gedeeld moet worden met de fietsers, er waren er zelfs die ons verweten en zeiden dat we op de wandeldijk moesten fietsen, maar zelfs mijn kids kennen de verkeersborden al beter dan sommige volwassenen en zij weten dat ze daar niet mochten fietsen. We belande uiteindelijk in het natuurgebied achter de oude kazerne van Lombardsijde en dan wat verder namen we het veerpont over de IJzer. Het laatste stukje van onze tocht was nu aangebroken en we reden terug richting Hostel om onze tocht van ± 41 km af te sluiten.

Aan de Hostel aangekomen vertelde ik de kinderen ook dat het gemakkelijk zou zijn dat we met de fiets nog ff naar de colruyt zouden rijden, Lena zag dit helemaal niet meer zitten, maar Maarten op meisjesfiets en Robbe achterop de tandem zagen het wel zitten om er nog een tochtje van 15 km bij te doen.

Weinig zomerse dagen in deze vakantie, maar als ze er dan toch zijn, dan springen we graag de fiets op.

Eerst reden we naar het veer Schelle-Wintam en vervolgens de sluis over. Verder via de knooppunten ging het nu richting Willebroek.


Als de kinderen aan het spelen waren in een park in Ruisbroek-Sauvegarde kwamen er plots heel veel verschillende vliegtuigen overvliegen, het was natuurlijk vandaag het verdriet dat belgie noemt, mochten we er toch mee van genieten hoe ons belastinggeld zinloos door de lucht vloog.


In klein Willebroek speelde de kinderen dan zelf maar de veroveraar. We reden verder richting de fietsersbruggen in Rumst en daar draaiden we terug naar Richting Boom.


Ook op het Hellegat werd nog een korte pauze ingelast en dan ging het verder terug naar huis.


We fietste vandaag 40.6 km.

Niet echt zomers weer, toch goed genoeg om nog eens een aardig fietstochtje te koppelen aan het nuttige. Ik ga zo af en toe wel eens langst bij de Stuntmarkt in Hulst, dus plande ik daar mijn tochtje eens naartoe maar ik wilde toch de nodige km aftrappen dus langst Terneuzen rondrijden leek mij wel een mooie tocht.

Vertrokken richting Hemiksem en daar Kallebeek veer genomen, dan ging het in Noordelijke richting om de E17 over te steken. Langst de overzijde van de E17 zijn grootse werken bezig, op de achtergrond tekenen de contouren van Antwerpse haven zich af. Via Beveren ging het dan verder richting Verrebroek.


Leuk vertoeven, dicht bij de haven, maar toch zo buiten. Met Doel op achtergrond naderde nu snel de Nederlandse grens.


Echter reden we hier een beetje verkeerd en weken dus een beetje van de knooppunten af.


Nabij Emmadorp kunnen we niet laten om toch steeds ff de dijk op te gaan en te genieten van het verdronken land.


Ook wat verder, bij Paal hadden we de fiets nog ff opzij gezet. Na deze rustpauzes reden we nu richting Terneuzen.


Onderweg toch steeds die leuke gemeente namen meepikken, toch heel wat leuker dan de die saaie gemeentenamen die ze hier bij ons geven.


Na Terneuzen ging het terug weg van de Schelde en reden we richting Axel.


Ook hier kennen ze de nodige industrie, maar de leuke dorpsnamen blijven toch veel goedmaken. Een traditie wordt het hier ook bijna, als ik deze vijver passeer dan is het tijd voor een korte picnic. Doch in de verte begon de lucht nu echt heel donker te worden en klonken er zelfs al donderslagen. Tijd om dus terug te vertrekken richting Hulst, nog eens achterom kijkend maakte dat ik nog wat sneller ging trappen in de hoop dat ik de bui zou kunnen voor blijven.


Net toen ik in Hulst aan kwam vielen de eerste druppels dus dook ik snel de stuntmarkt in. Na ons bezoekje aan de stuntmarkt waren de donkerste wolken voorbij, doch, net terug op de fiets begon het terug te regenen, gelukkig was dit maar kort en niet al te hevig. We vervolgde onze weg nu eerst richting Sint-Niklaas en dit over de oude bedding van de spoorlijn 54 Mechelen - Terneuzen. Het waasland heeft wel meerdere van deze oude spoorweglijnen omgetoverd tot leuke fietspaden met weinig bochten in. Van Sint-Niklaas reden we terug naar het veer van Callebeek om tenslotte ook terug in Schelle te belanden.

Een tochtje van ± 143km  welke we hebben afgelegd met een bewogen gemiddelde van 21 km/u en we haalden zelfs een piek van 39,6 km/u.

Vorig jaar was ik met Maarten met de fiets naar vis- en folklore feesten in Mariekerke aan de Schelde gereden. We hadden toen met de heenrit een korte kassei strook genomen en dat was Maarten niet bevallen, hij wou absoluut niet meer langst die weg rijden. Nu dit jaar waren al de kinderen bij mij tijdens de vis- en folklore feesten. Het weer zat goed, dus maar met z'n allen met de fiets naar die feesten.

Eerst reden we naar het veer Schelle-Wintam om dan via Eikevliet en Puurs richting Mariekerke te rijden. Ongeveer in helft van de heenrit werd Robbe het moe dat er steeds werd gezeurd wie er voorop reed en liet hij zien dat hij mss wel de jongste is, maar zeker niet te onderschatten en reed hij steeds voorop tot bij knooppunt 12. Hier gingen we van het knooppunten netwerk om binnendoor naar Mariekerke te rijden. Het laatste stuk naar één van de fiestparkings gingen we wel reeds te voet tussen verschillende standjes en langst de vismarkt. Deze heenrit zal ongeveer 18 km geweest zijn.
Op de feesten is het steeds smullen en de ogen uitkijken en ...


het kan wel eens gebeuren dat één of andere artiest je vastneemt en je in zijn plaats moet werken, Robbe vond dit natuurlijk wel heel leuk. Nadat we een tweetal keer al de straten waren doorgewandeld en we van alles geproefd hadden, namen we nog een ijsje en dan was het tijd om onze stalen rossen terug te bestijgen en de terugrit aan te vatten. We reden langst een andere weg terug dan dat we gekomen waren, een beetje langer, maar na al dat lekker eten moest dat ons zeker lukken. We waren nog niet lang terug aan het rijden of moesten halt houden aan een klein speeltuintje.


Robbe had nog steeds de goede benen en kwam steeds vragen naar welk knooppunt hij moest rijden en dan zagen we hem niet meer tot wij ook aan dat knooppunt aan kwamen.


In het Buitenland hielden we ook nog een korte pauze, de kinderen vinden het steeds leuk als ze kunnen navertellen dat ze in het buitenland gefietst hebben. We reden nu verder langst de Schelde dijken en de windmolens van Schelle kwamen steeds dichter, het veer nog nemen en dan waren we terug thuis na een heel leuke dag.


De terugweg was ongeveer 21 km, zodat we vandaag toch weer bijna 40 km hadden afgelegd.

Normaal 144 km vandaag, maar ik voelde me toch niet in topvorm om zo'n afstand af te leggen, dus maar opnieuw een uitstel van twee weken. Ik wou toch de conditie op peil houden en omdat die 144 te ver was voor 1 rit, zou ik ze wel op twee dagen doen en dus tekende ik een tochtje van ± 72 km uit, zodat we dit weekend toch die 144 km zouden gefietst hebben. Volgens de weersvoorspelling zou het deze namiddag ook nog windkracht 4 zijn, dus ik tekende mijn tochtje zo dat ik vooral het tweede deel meewind zou hebben.
We vertrokken richting Boom, langst het fietspad naast het spoor, dat Niel met Boom verbind. Dan ging het de Rupelbrug over en van Klein-Willebroek reden we dan naar Willebroek.


Ze zijn hier in het centrum aan het werken zodat er voorlopig geen auto's over de brug mogen, maar voor fietsers is het geen probleem. Naast het kanaal reden we nu verder tot het Sas van Humbeek. Vanaf hier reden we richting Peizegem en dit zou ook het stuk zijn waar we het meest tegenwind zouden hebben.


Onderweg passeerde we ook de zendmasten van Impde in de verte. Toen we in Peizegem afdraaiden richting Steenhuffel voelde we onmiddellijk het effect van de meewind en we konden enkel tandwielen hoger schakelen. Over Londerzeel, Breendonk en Ruisbroek reden we terug naar de sluizen van Wintam en daarna de overzet naar Schelle om toch niet al te vermoeid terug thuis te komen. Ik voelde me zelfs fitter dan deze voormiddag.

Enkele weken geleden hadden we meegedaan met de fortengordel, we hadden toen de omloop van ± 40 km genomen. Ik vond dat stuk wel leuk en wou dus ook eens kijken wat de grote lus te bieden had, dus kaartje van de fortengordel naast Fietsnet gelegd en een route uitgetekend.
Het was niet zo'n prachtige juni dag, maar de voorspellingen gaven toch aan dat het droog zou blijven alleen wat winderig.
We zouden eerst naar het veer van Hoboken rijden, maar blijkbaar heb ik al een gewoonte om langst andere wegen te rijden want ik was al een km te ver gereden dat mijn euro viel en ik dus moest terugdraaien.
Langst de linker Schelde oever ging het eerst richting fort van Zwijndrecht om dan terug richting Schelde te rijden.


Langst linkeroever heb je toch altijd een mooi zicht over Antwerpen.


Via de Sint-Anna tunnel reden we terug naar de andere kant van de Schelde en onze weg ging nu vooral langst het fietspad dat naast de ring ligt.


Sterckshof was ons keerpunt en nu reden we richting Wommelgem, ff met het fietspad onder het drukke bekende rondpunt en dan ging het richting Borsbeek om daarna via Boechout en Edegem naar Wilrijk te rijden en vandaar ging ons laatste stukje terug over dezelfde weg als dat we gestart waren.



Totaal 74.05 km tegen een bewogen gemiddeld van 20.3 km/u. De stukken meewind die gingen vlot, de stukken tegenwind waren echt wel boksen vandaag, maar was toch een leuke tocht, morgen misschien eentje van 144 km.

Ik zou normaal vandaag verder opbouwen, 144 km stond op het programma, maar ik was nog niet helemaal gerecupereerd van vorig verlengd weekend, dus dacht ik om toch in het ritme te blijven de helft te doen. Vorige week was ik nog in de buurt van Kampeerwinkel De Waele & Co  gepasseerd, dus plande  ik dan maar om daar eens naar toe te rijden, tenminste als het niet te ver zou zijn. Ik tekende een route uit via fietsnet en dit bleek uiteindelijk toch nog 105 km te zijn, nog ff geaarzeld maar toch maar besloten deze rit aan te vatten.

We reden eerst naar het veer van Callebeek en dan richting Sint-Niklaas.


Ik ging zelf misschien wat shoppen in die kampeerwinkel, het was zaterdag, een hele week tumult over shopping centra, dus waarom geen fotootje schieten van een shopping center.


Ook in het centrum van Sint-Niklaas hielde we ff halt om dan richting Lokeren te gaan rijden langst de spoorlijn, is lekker recht, met uitzondering van het stuk dat we moesten omrijden wegens werken. En zo passeerde we de stationetjes van Belsele en Sinaai.


Effe pauzeren op zo'n mooi Reynaert bankje en dan reden we over Daknam en kwamen Lokeren binnengereden en dan ging het verder naar Lochristi. In Lochristi moesten we wel van het knooppunten net om naar Kampeerwinkel De Waele & Co te rijden. Gelukkig hadden ze daar lokkers zodat ik veilig al mijn spullen kon opbergen. Een uurtje rondgekeken, enkele spulletjes gekocht en dan terug naar de fiets om alles op te laden. Doch ik had iets gekocht dat net niet in mijn tassen ging, na wat prutsen en toestanden dacht ik toch wel dat ik het goed had weggestoken en vastgemaakt, maar na een vijftal km moest ik terug stoppen om het te versteken en ditmaal deden we het wel goed. Tijdens het winkelen was de grijze lucht verdwenen en was er een mooi blauwe lucht in de plaats gekomen. Tot in Lokeren reden we dezelfde weg als dat we gekomen waren, maar van Lokeren zouden we nu richting Temse gaan rijden.


Aan het Molsbroek zijn we vorig weekend ook nog gestopt, maar ik kan het niet laten om er nu toch ook weer een pauze te nemen, toch zo'n prachtig stukje natuur. Een stuk naast de E17 ging het nu en dan via Waasmunster zouden we de boorden van de Durme bereiken.


In Tielrode waar de Durme bijna uitmond in de Schelde vinden we het beeld van de Veerman, de veerboten zijn nu wel allemaal gemotoriseerd, maar we zijn toch nog altijd blij dat ze ons naar de overzijde brengen. Onze volgende halte was in Temse waar een bakje friet gingen eten. En dan reden we de brug over, langst de Schelde dijk richting Wintam, de sluizen over en kwam ik aan het veer van Schelle die ook net aanlegde en metéén nadat ik was opgestapt met nog een andere fietser terug naar de overkant vertrok. Iets voor 8 uur kwam ik thuis.



104.37 km stond er op de teller tegen een bewogen gemiddelde van 22 km/u rond.

Laatste post van dit weekend zijn de maps:


De eerste dag vertrokken we in Schelle en reden via het veer Schelle - Wintam over Lokeren naar het veer in Oostakker en dan verder langst Aalter naar Brugge. Een tocht van ± 105 km.


We verbleven in jeugdherberg "Europa".


Op zaterdag reden we van Brugge naar Blankenberge en De Haan en vervolgens over Jabbeke, Zwevezele en Ingelmunster naar Kortrijk en dit was ± 115 km.

"Groeninghe" was de jeugdherberg in Kortrijk waar we een nachtje verbleven.

De derde dag vertrokken we vanuit Kortrijk naar Roeselare en verder over Kortemarkt en Gistel bereikte we terug De Haan en dan ging het over Blankenberge naar Dudzele. We hadden 112 km afgelegd om de hostel te bereiken. Avondtocht naar Brugge was nog eens 23 km, totaal deze derde dag was dus 135 km.

Het water bij jeugdherberg "Herdersbrug" is zo helder dat je de krabben kan zien kruipen.

Maandag de laatste dag vertrokken we in Dudzele en reden we over Sint-Laureins, Zelzate, Moerbeke en Sint-Niklaas naar het veer van Callebeek en ariveerden tenslotte terug in Schelle na 109 km.

Na een hele goede nachtrust en een lekker ontbijt was het tijd om terug naar huis te rijden.

Rond kwart voor tien zagen we Damme liggen in de verte, toch nog wel een beetje in de ochtendnevel gehuld.

Damme heeft toch altijd iets speciaal, nog een laatste keer omkijkend was het toch weer tijd om verder te rijden.

Het is hier steeds leuk rijdend langst het Schipdonkkanaal of het Leopoldkanaal, maar we bleven er niet langstrijden, we maakte ff een omweg langst Middelburg.

Het Godshuis in Sint-Laureins was onze volgende halte, het was ondertussen al bijna half twaalf en het zonnetje deed goed zijn best, dit weekend heeft mij wel bijna een hele bus zonnen olie gekost, maar ik ben niet verbrand. Op de spoorwegel na Sint-Laureins was het tijd om onze broodjes met worstjes uit blik te verorberen om daarna langst Kaprijke en Assenede richting Zelzate te rijden.

Te bedenken dat ik hier op de brug zo dicht bij mijn kinderen ben, maar ik mocht van de mammie geen goeie dag komen zeggen, ook bij XA4 kon ik niet langst komen want die waren op bezoek bij familie in Antwerpen. We reden nu over Wachtebeke richting Moerbeke.

Ook hier maakte we een kleine omweg naar het schrijvers huis van Anton van Wilderode en daar lezen we dan ook het stukje: "Achter het huis begint mijn hof van heden, deels van vandaag en deels van het verleden: gras waar ik liep, pauwblauw kabouterbos en vendels varens op vijfhonderd schreden." Na dit stukje cultuur ging het dan richting Stekene.

Iets voorbij het oud station was het toch weer tijd om nog eens lange pauze te nemen om dan toch een beetje uitgerust het volgende deel van onze tocht aan te vangen. We reden nu door tot bijna aan de Ster, waar ik mijn honger niet langer in bedwang kon houden en toch maar de MacDo binnen ging, we hadden buiten de pita zaterdagavond nog niet echt veel junkfood gegeten en besloten dan ook nu maar niet al te vettig te doen en bestelde een tuna salad. Gesterkt konden we nu richting Callebeek veer gaan rijden.

Toen we richting Velle reden aan het Vossekot, moesten we ff langst de kant gaan staan voor de toekomst van het wielrennen. Toen we aan het veer aankwamen zagen we dat hij net wegvoer en moesten we maar wachten op de volgende overtocht. Veel mensen die van het zonnetje aan het genieten waren want de boot zat goed vol toen hij overvoer. Ik was blij dat ik thuis was want kreeg tocht wel een beetje last van mijn zitvlak.

Deze laatste dag hadden we 109 km afgelegd, bewogen tijd was 5:32 wat een gemiddelde gaf van 19,7 km/u, stilstand was 2:49 en dit resulteerde in een tot gemiddeld van 13.0 km/u.

Ik was niet als eerste in de eetzaal, toch was het er nog heel rustig. Op deze derde dag zouden we terug richting Brugge gaan rijden maar wel langst een andere weg dan dat we gekomen waren.

Na ontbijt, de nodige drinkflessen gevuld, de mensen van de hostel hier hadden zelfs een aftapvatje met gekoeld water klaargezet om drinkbussen te vullen, benieuwd hoelang mijn drinkbussen koel zouden blijven, maar het was toch een leuk gebaar.

De knooppunten route leidde ons eerst door Kortrijk ... dit moest ik echter te voet doen door de rommelmarkt en dat ging helemaal niet vooruit, dus maar een andere weg gezocht om door Kortrijk te rijden, was moeilijk aangezien het er bijna op leek dat heel Kortrijk vol rommel stond. Eens Kortrijk buiten reden we nu richting Roeselare.

In Izegem rond 10.30 aan het beeldje van de Pekker aan de fonteintjes was het tijd om mijn appeltje op te eten, was lekker makkelijk om mijn handen nadien te wassen. Volgende stop deden we in Roeselare waar ze bij deze temperaturen wel aan de ideale sport deden.

Onze tocht ging nu verder langst ... Hooglede ... ja, daar waren we vorig jaar nog met de auto naar toe gereden om het BK te volgen dankzij een VIP uitnodiging van Lotto. Toen vond ik dat de auto rit zo lang duurde en nu reed ik hier gewoon met de fiets.


Ook hier hebben ze van oude spoorwegbeddingen van die aangename fietspaden gemaakt, hier en daar hebben ze een nostalgisch treinseintje laten staan.

In Kortemarkt zag ik een broodjes zaak om mijn lunch te kopen. Die zou ik bij houden tot aan de zendmast op de Ruiderberg. Toen ik op de Ruiderberg aan het klimmen was, viel het me op dat het hier, toen ik hier in september passeerde, vol met mais stond en nu, waren de velden nog volledig onbegroeid en bedacht me dat het toch wel straf is dat er dus op 4 maanden zo'n volledige plant met maïskolven groeit. Boven was de picknick tafel echter al ingenomen, maar ik vroeg toch of ik erbij mocht. Was natuurlijk geen probleem, de Nederlandse familie die er zat maakte onmiddellijk plaats zodat ik erbij kon. Uitgebreide babbel natuurlijk over waar onze tochten heen gingen, vroeger fietste zij ook langst jeugdherbergen maar nu met hun twee kinderen wilden ze toch een beetje meer confort. Er kwamen nog enkele fietsers voorbij die blijkbaar allemaal een pauze hadden gepland aan deze picknick tafel, maar één tafeltje is snel vol. Na deze gezellige lunch afscheid genomen, natuurlijk niet zonder eerst hier van dit hoge punt een beeldje te schieten van de omgeving om dan verder te rijden naar Koekelare.

Windmolens geven altijd een mooie afwisseling in het landschap en sommige mensen maken kleinere modellen als hobby.

We reden nu achter Bredene door naar De Haan, waar ik ook weer ff afweek van de route om ff op de dijk te rijden, hetzelfde deden we ook wat verder in Blankenberge, maar hier was het op deze zomers aandoende zondagnamiddag echt niet te doen op de dijk. Voetgangers reklameerden terecht op fietsers en go-carts die op het wandel gedeelte van de dijk reden, maar de voetgangers namen ook het volledig rijweg gedeelte in, er was echt bijna geen doorkomen aan zodat ik wel blij was dat ik terug van de dijk kon.

Lissewege kwam in zicht en dan wist ik ook dat ik bijna in Dudzele zou zijn, jeugdherberg 'Herderbrug' was mijn volgende overnachtingsplaats. Daar moesten ze mij ook al niet teveel uitleg geven, omdat ik vorig jaar ook al was geweest en hier kreeg ik net zoals eergisteren in Brugge een grote kamer voor mij helemaal alleen. Het was nog geen zes uur, dus rustig een douchke genomen en nog iets gedronken in de hostel voordat we zouden gaan avondeten, normaal was dit gepland voor Heist, maar omdat ik zoveel volk zag aan de Kust zou ik toch maar terug naar Brugge rijden.

We hadden vandaag 112 km gefietst op een bewogen tijd van 6:14, gemiddeld 18.0 km/u, stilstand was 1:35 wat ons totaal gemiddeld bracht op 14.3 km/u. De avond toch heen en weer naar Brugge was ook nog de 23 km zodat we uiteindelijk vandaag 135 km gefietst hadden.

Het zonnetje was al lekker aan het schijnen toen we na het ontbijt en terug inpakken van onze spullen vertrokken uit jeugdherberg 'Europa'.


We reden eerst nog een stukje langst en door Brugge om daarna de knooppunten te volgen richting Blankenberge.


Ook hier in West-Vlaanderen voorzien ze de nodige fietsersbruggen om veilig autosnelwegen over te steken en dan wat verder zagen we in de verte de sky-line van de kust opduiken.
Het was op deze zaterdagvoormiddag nog lekker rustig op de dijk van Blankenberge, dit zou in de loop van de dag wel veranderen, maar ik kon toch nog rustig een fotootje schieten. Na ons appeltje opgegeten te hebben op een bankje op de Blankenbergse dijk reden we nu richting De Haan. Onderweg naar De Haan stond er plots omleiding en ook de peilen van de knooppunten stonden anders dan in het verleden en weken ook af van de route op de knooppunten kaart, ik volgde de aanduiding op de bordjes maar, wat nadien toch een behoorlijke omweg bleek te zijn. In De Haan aangekomen ging ik de bakker binnen waar ik al zo vaak een belegd broodje had gekocht, ditmaal was het een broodje met noordzeesalade. We reden nu over Jabbeke en in de buurt van het Kasteel van Caloen na 56 km aan Berkenhaag vonden we een leuk bankje om ons broodje op te eten.


Aan Pittem passeerde we de grote zendmast en wat verder zagen we ook nog eens dat een fiets nooit helemaal afgeschreven hoeft te worden.


Nabij Ingelmunster hadden we ook weer prijs, ook hier waren de nodige omleidingen die ons tochtje van vandaag een beetje langer zouden maken, doch het was toch wel weer genieten van het landschap.


We reden nu in de richting van de Leie en passeerden de Muizelmolen in Hulste, volgens wat ik aan de bordjes naast de weg kon zien en ook zelf kon ondervinden waren de automolisten hier niet vriendelijk voor wandelaars en fietsers, 2 x op een afstand van 2 km dat ik bijna van de weg gereden werd.


We bereikten toch zonder kleerscheuren de oevers van de Leie waar we eerst Harelbeke langst de overkant zagen liggen en wat later via die prachtige fietsersbrug de Leie overstaken en Kortrijk binnen reden.


Nog voor ik aan jeugdherberg 'Groeninghe' aankwam had ik al gemerkt dat er in verschillende parken optredens waren. Aan het onthaal van de hostel vertelde ze mij dat het dit weekend 'Sinksenfeesten' waren, drie dagen vol met optredens en rommelmarkten. Na een deugddoend douchke wandelde ik terug het centrum van Kortrijk in om wat te genieten van de optredens en natuurlijk ook iets te gaan eten.

Ik had zin in Pita maar vond niet direct een shoarma tent, doch na heel wat omzwervingen kwam ik er toch één tegen vlakbij de markt. Ik krijg meestal de schotels wel op maar hier ... was het zoveel dat ik kreeg op die mixed schotel, die heel lekker was en die me samen met de drank nog geen 8 euro kostte. Als ik nog in Kortrijk kom, dan ga ik daar zeker terug eten. Toen ik daarna terug naar de Hostel wandelde, zag ik op een vitrine geschreven staan: "eigen bereid roomijs" en daar kon ik dan ook niet aan weerstaan.

We hebben vandaag 115 km afgefietst tegen een gemiddeld van 17 km/u in een bewogen tijd van 6 uur, 45 minuten, we hebben bijna twee uur stilgestaan of gezeten wat ons totaal gemiddelde bracht op 13,3 km/u. Door de sterke tegenwind op de heuvelachtige stukken, leken sommige heuvels berg op wel op een mini Ventoux, maar ik kwam toch steeds levend boven aan.

Het zou mooi weer worden komend pinksteren weekend, had deze week aan m'n baas een dag verlof gevraagd voor vrijdag en was bij de vjh op zoek gegaan naar overnachtingsmogelijkheden. Drie nachten of zelfs twee aaneensluitend waren er niet te vinden, dus maar verschillende hostels geboekt.

Eerst nog wat boodschappen gaan doen deze voormiddag en dan tegen 13.30 vertrokken we richting veer van Schelle en om 14.00 vertrok die over de Rupel. Het was echt lekker fietsen in dit lente zonnetje, ik was goed ingesmeerd tegen de zon en had voldoende zonnen olie bij. We reden eerst via de Schelde dijken richting brug van Temse en dan ging het langst de Durme verder richting Molsbroek bij Lokeren waar onze eerste stop gepland was.


Na deze pauze reden we verder richting Gent, maar dit maal eens langst wegen die we in het verleden nog niet genomen hebben om uiteindelijk bij het veer van Oostakker uit te komen. Hier had ik ook weer geluk, de schipper van dit veerpont dat ook auto's vervoerd, zag mij aan komen rijden en liet de ophaalbrug open tot dat ik aan boord was.

Na dit kort boottochtje reden we richting Lovendegem waar we het Kasteel Dons de Lovendeghem passeerden.


Iets voor de sluis van Schipdonk kwamen we dan aan het kanaal Gent-Brugge, die onze reisgezel zou zijn tot in Brugge.


Aan de sluis zelf laste we ook nog een pauze in. Het was druk hier waar de Leie in de Brugse vaart komt, drie boten kruisten elkaar. Hier deed onze GPS weer vreemd, dus staken we maar meteen nieuwe batterijen in, maar nu ... gaf die geen fiets weg meer aan maar een route voor auto's, dus reden we verder alleen via de knooppunten.


We reden nu langst de andere oever verder en onze volgende halte was aan de Misseriebocht.

Net voor we Brugge zouden binnen rijden moesten we eerst nog een binnenschip laten passeren.


Maar wat later stonden we dan toch aan de receptie van jeugdherberg 'Europa'.
Na een verfrissende douche reden we met de fiets het centrum van Brugge in, waar we een Atlantic schotel hebben gegeten, we reden op tijd terug naar de jeugdherberg waar we in de bar met de vriendelijke barman nog enkele Brugse Tripels hebben genuttigd.
We hebben vandaag, zonder het avondtochtje 105 km afgelegd, dit tegen een bewogen gemiddelde van 21.8 km/u, onze topsnelheid vandaag was 36.4 km/u en onze totaal gemiddeld was 16.1 km/u.

Fietstochten met de kids worden steeds zo gepland dat we enkele speeltuinen tegenkomen.

We vertrokken richting Niel en na ff op het fietspad naast de spoorweg te rijden, reden we niet door naar Boom maar sloegen terug af richting Schelle om vervolgens via Aartselaar richting Universiteit Antwerpen, daarna Park Den Brandt om tenslotte uit te komen bij het Nachtegalenpark.


Het was de eerste keer dat ze deze speeltuin bezochten, dus hebben ze zich er goed geamuseerd. Voor de terugweg reden we nu naar Hoboken, waar we ook eerst in het park nog halt hielden.


En tenslotte ook even halt hielden in het fort van Hoboken.


Een leuk tochtje van ± 40.16 km. Doch net voor we thuis komen draaide Lena die naast mij reed, naar links af terwijl ik rechtdoor bleef rijden ... spaak kapot en wiel scheef, werk voor de fietsenmaker hier in de straat.

Op de brug over de Dender kan je ook zien hoe aangenaam fietsen het ook hier langst deze jachtweg is.

In Herdersem passeerden we dan vlakbij het borstbeeld van schrijven Alfons De Cock de sacristie van de in 1861 gesloopte parochiekerk.

Nog een route die ik eens bij fietsknooppuntkaarten gekregen had was de de brouwersroute. Ik zou voor de grootste lus gaan, dus ± 82 km en natuurlijk de nodige km's om er naartoe te rijden en terug naar huis, zodat op de planning een rit van ± 111 km stond.

Het weer was ideaal, weinig wind en af en toe een zonnetje. We reden eerst langst het fietspad langst het spoor in Niel richting Boom, in Boom was het wel druk door Mano Mundo maar een vriendelijke steward hield de auto's tegen zodat ik makkelijk een druk kruispunt kon oversteken. Via Klein Willebroek en Willebroek reden we naar Tisselt, waar we op het parcour van de brouwersroute kwamen. Het ging nog een lang stuk recht door langst het kanaal Brussel-Rupel tot we nabij Vilvoorde afsloegen richting Grimbergen.


Mooie plekjes, werkende watermolens, en natuurlijk de abdij in de verte, allemaal in het mooie landschap, laat je echt vergeten dat je hier dicht bij Brussel bent.

Nu ging het verder richting Meise en mochten we eerst over de brug waar we zo vaak onder rijden als we met de auto naar Brussel rijden.

We passeerden de nationale plantentuin, Meise, Oppem en dan ... zag ik een bordje, 'Hamme, klein maar fijn' en ja, hier was ook een gehuchtje dat de naam Hamme had. De wegen waren ondertussen aardig aan het glooien, hebben we graag, maar ook al te vaak zaten er kasseistroken tussen, een enkele heb ik wel graag, maar ze moeten niet overdrijven.


In Kobbegem hielden we ff halt bij de brouwerij van de Mort Subite om dan verder te rijden richting Asse.

Hier hielden we langer halt, we zaten nu ongeveer in de helft van onze tocht. Via Mollem ging het naar Merchtem en van daaruit naar Opwijk waar dan weer de brouwerij van Leireken bier staat. En na Opwijk aan knooppunt 50 stond er een bordje dat de knooppunten gewijzigd waren, ik had drie mogelijkheden, ofwel terug rijden en van 48 rechtstreeks naar 42 rijden, ofwel een groot stuk omrijden ofwel proberen de oude route te volgen zonder al te veel verkeerd te rijden, ik opteerde voor de laatste oplossing maar ben toch wel enkele km omgereden maar was toch blij dat ik terug de juiste bordjes zag staan. Dit blij zijn was maar voor korte duur, in Lebbeke waren wegenwerken en geen bordjes meer te zien in die straat, nog eens terug gereden tot waar ik het laatste bordje had gezien en dan maar de weg genomen die volgens mijn aanvoelen wel de juiste weg zou zijn. Begon als een mooie weg, werd een verharde weg, werd een veldweg en op de den duur was het enkel nog maar een modderpadje tussen de velden, ik zag huizen in de verte staan, dus wou niet terugrijden. Na dit stukje ciclo-cros was ik echt heel blij dat ik terug op gewone weg en terug op het parcour zat maar moest toch ff bekomen van mijn inspanning van door die boerewegen te rijden.

Na opstal reden we nu verder richting Buggenhout en de brouwerij Bosteels. Vervolgens passeerden we Malderen met brouwerij Vercauteren. Via Londerzeel reden we dan verder naar Den Duvel, de laatste brouwerij op onze tocht.


We reden nu richting Zeekanaal waar we de sluizen in Wintam overstaken en vervolgens met het veer de Rupel over.


Uiteindelijk hadden we 116 km afgefietst tegen een bewogen gemiddelde van 20.6 km/u en hebben we zelfs een topsnelheid van 41.1 km/u gehaald.

Vera kwam met het idee af om mee te fietsen met de fortengordel. Daar moest ik natuurlijk geen tweemaal over nadenken, was alleen afwachten wat het weer zou doen. Maar het beloofde een droge doch frisse dag te worden, dus goed genoeg om er een leuke fietsdag van te maken.

Eerst mijn gebruikelijke 11 km naar Vera gefietst en dan fietste we samen naar fort 5 van Edegem, waar we ons inschreven, ons kaartje kregen en we vertrokken voor het tochtje van 40 km.

De route volgde grotendeels de knooppunten en was ook duidelijk met pijlen aangegeven. Het eerste fort dat we tegenkwamen op de route was fort 6 in Wilrijk, vandaar ging het dan naar fort 7 aan het Schoonselhof en wat verder mochten we ook eens een rondje op de wielerpiste in de Moerlei, heb daar ff goed doorgetrapt en vond van mezelf dat ik een waardeloze conditie heb. Na deze korte spurt ging het verder richting fort 8 in Hoboken en dan ging het naar het veer tussen Hoboken en Kruibeke. Vera vond het een hele beleving zo eens met de boot oversteken. Hier op linkeroever ging het nu naar het fort van Kruibeke.

Iets vieren door het niet te doen, dat is voor mij de feestdag van vandaag, ben al blij dat ik maar in een klein bedrijfje werk en binnenkort niet moet deelnemen aan die verkiezingen van die sjoemelaars voor wie niets goed is, tenzij ze een bedrijf kunnen sluiten.

Maar genoeg gevakbond, tijd om te fietsen dus.
Vertrokken richting Schelde dijk en dan naar Hemiksem, Hoboken en dan onder de Schelde via de fietsers tunnel. Wat een volk, nadat de derde lift naar beneden vertrok waar ik nog steeds niet met mee kon, dacht ik ook dat ik beter met de trap naar beneden was gegaan, maarja ... ik had nu al zo lang staan wachten, nog twee en ik kon ook mee. Aan de andere kant van de tunnel dacht ik zelfs niet om met de fiets naar boven te gaan langst de trap, dus maar weer een paar liften gewacht. Langst het fort van Zwijndrecht reden we nu richting Beveren en dan ging het naar Sint Niklaas, een stuk knooppunten dat ik nog nooit had gedaan en waarschijnlijk ook nooit meer zal doen. Tussen de knooppunten 96 en 48 was de weg zo slecht, schande gewoon dat ze hier fietsers durven laten rijden. Na Sint Niklaas ging het dan nog een beetje verder in zuid-westelijke richting tot een beetje voor Lokeren. Nu ging het zacht glooiend naar Waasmunster en daar zouden we naast de Durme terug op jaagpaden rijden.

Regelmatig eens stoppen om één van de spreuken te lezen die er staan opgesteld.
We passeerden nu ook de Mira brug en wat verder zaten we terug aan de boorden van de Schelde. Nog wat verder namen we dan ook de eerste foto dit jaar van de brug van Temse.

Klokslag 13.00 stond Yannick aan m'n deur. Hij wilde eens meerijden en ik had vandaag de Witte Kinderbosroute op het programma staan, een kaartje dat ik vorig jaar eens bij een knooppunten kaart had bijgekregen en de route liep dan ook grotendeels via de knooppunten. De totale lus zou ± 50 km zijn, maar we moesten eerst ook wel naar deze lus rijden. We vertrokken dus vanuit Schelle eerst naar Boom, daar de Rupel over en dan richting knooppunt 90 aan de Zenne. We hadden meewind en het vlotte dus goed, ik had soms wel wat moeite om Yannick bij te houden, maar dan hield die wat in. Vanaf knooppunt 90 volgden we het plannetje en zaten we dus op de Witte Kinderbosroute. Het liep allemaal vlot tot wij bij knooppunt 75 kwamen, hier moesten we verder naar knooppunt 11, maar daar was geen aanduiding meer van, dus gewoon het volgend knooppunt gevolgd, maar dat lag al snel niet meer op de Witte Kinderbosroute, nog geprobeerd om terug op de route te komen, maar dat lukte ons niet echt zodat we maar voor de veiligheid een kleine omweg inlaste langst wel aangeduide knooppunten zodat we toch niet al te ver zouden verkeerd rijden. Dan in Peutie waren ze een mooie fietsersbrug aan het aanleggen, helaas moesten wij door deze werken een stukje om rijden en stond de omweg voor de knooppunten ook weer niet aangegeven, zodat het toch snel een km was dat we om- en verkeerd reden. Nu volgden we richting 48 en opeens waren ook hier geen aanwijzingen meer voor, wel voor knooppunt 56, geen erg dacht ik, een klein stukje niet opgelet en zo een pijl gemist, maar via 56 zouden we er ook wel terug komen. Echter toen we aan knooppunt 56 aankwamen was hier ook geen aanwijzing te zien richting 48, terwijl volgens de plannetjes knooppunt 48 wel tussen 56 en 49 lag, naja ... knooppunt 49 kwam na die 48 dus volgden we die aanwijzing maar. Enig voordeel van deze korte omweg was dat we nu voorbij Kasteel de Ribaucourt in Steenokkerzeel reden.


We reden nu al een tijdje terug richting Mechelen en dit ging een stukje trager omdat we nu tegenwind hadden, de heen weg hadden we in twee uur afgelegd en de terugweg zou volgens mijn inschatting door de tegenwind een uurtje langer duren, dus zouden we rond 6 uur terug aan het gemeentehuis van Schelle staan, schatte ik in.

Ook het kasteel Terlinden in Schiplaken passeerden we nu en nog een vijftal minuutjes later passeerde we een kaboutertuin.

Nog wat verder aan de boorden van het kanaal Leuven-Dijle hielden we nog even halt aan het dierenpark Planckendael en verder ging het richting Mechelen. In Mechelen loopt de route normaal langst de Lange Schipstraat, helaas, hier mochten we ook weer niet in, dus maar de veiligste oplossing genomen en via de veste of binnenring rond Mechelen verder gereden richting van Olivetenvest want daar moesten we onderdoor. We zaten nu terug op onze route en reden naast de Dijle richting Rumst. Hier de fietsbrug over en nu was het gewoon de Rupel volgen tot we terug thuis waren. In Niel nam Yannick al afscheid want hij wou nog ff langst zijn grootmoeder rijden. De klokken van de beiaard over m'n deur sloegen net 6 uur toen ik mijn sleutel omdraaide, was mooi ingeschat van me en ons dagtochtje van ± 88 km zat erop. De 100 km is niet veraf meer en de kaart van de Witte Kinderbosroute ... die belandt bij het oud papier.

Dit weekend is het boekenfestijn in de Nekkerhal in Mechelen, dus waarom niet met de fiets er naar toe.

Ik had een broek met zeemvel meegenomen naar mijn werk zodat ik na het werk onmiddellijk van daaruit kon vertrekken.
Ik reed het eerste stuk gewoon langst de Boomse steenweg, de brug in Boom over om zo in Klein-Willebroek bij knooppunt 38 uit te komen. Van hieruit ging het verder over het jaagpad langst de Rupel en voorbij de fietsbruggen reden we langst de Nete verder tot Walem. Dan ging het richting Mechelen, waar we net niet binnenreden om zo uit te komen bij de Nekkerhal.

Na het nodige rond kuieren en boeken kopen (vooral strips voor de kids) was het tijd om terug naar huis te rijden. Volgens mijn papiertje en ook de kaarten zowel kaart 4 van Antwerpen als op fietsnet, zou ik op knooppunt 57 eerst naar 97 moeten rijden en dan een klein stukje tot knooppunt 96, maar bij knooppunt 57 kon ik wel meteen kiezen voor de richting 96, dus gingen we dat ook maar proberen. Dit stuk liep door een stuk Mechelen waardoor ik nog niet gefietst had en passeerde ook langst de MacDo aan het kruispunt met de Antwerpse steenweg. Vervolgens zaten we meteen langst de juiste kant van de Dijle en moesten we niet meer naar knooppunt 97. Verder langst de dijken over Rumst en Boom om daar dan het fietspad naast de spoorlijn richting Niel te nemen en rond 19.00 thuis te komen.



Tochtje van ± 51 km.