Na een hele goede nachtrust en een lekker ontbijt was het tijd om terug naar huis te rijden.

Rond kwart voor tien zagen we Damme liggen in de verte, toch nog wel een beetje in de ochtendnevel gehuld.

Damme heeft toch altijd iets speciaal, nog een laatste keer omkijkend was het toch weer tijd om verder te rijden.

Het is hier steeds leuk rijdend langst het Schipdonkkanaal of het Leopoldkanaal, maar we bleven er niet langstrijden, we maakte ff een omweg langst Middelburg.

Het Godshuis in Sint-Laureins was onze volgende halte, het was ondertussen al bijna half twaalf en het zonnetje deed goed zijn best, dit weekend heeft mij wel bijna een hele bus zonnen olie gekost, maar ik ben niet verbrand. Op de spoorwegel na Sint-Laureins was het tijd om onze broodjes met worstjes uit blik te verorberen om daarna langst Kaprijke en Assenede richting Zelzate te rijden.

Te bedenken dat ik hier op de brug zo dicht bij mijn kinderen ben, maar ik mocht van de mammie geen goeie dag komen zeggen, ook bij XA4 kon ik niet langst komen want die waren op bezoek bij familie in Antwerpen. We reden nu over Wachtebeke richting Moerbeke.

Ook hier maakte we een kleine omweg naar het schrijvers huis van Anton van Wilderode en daar lezen we dan ook het stukje: "Achter het huis begint mijn hof van heden, deels van vandaag en deels van het verleden: gras waar ik liep, pauwblauw kabouterbos en vendels varens op vijfhonderd schreden." Na dit stukje cultuur ging het dan richting Stekene.

Iets voorbij het oud station was het toch weer tijd om nog eens lange pauze te nemen om dan toch een beetje uitgerust het volgende deel van onze tocht aan te vangen. We reden nu door tot bijna aan de Ster, waar ik mijn honger niet langer in bedwang kon houden en toch maar de MacDo binnen ging, we hadden buiten de pita zaterdagavond nog niet echt veel junkfood gegeten en besloten dan ook nu maar niet al te vettig te doen en bestelde een tuna salad. Gesterkt konden we nu richting Callebeek veer gaan rijden.

Toen we richting Velle reden aan het Vossekot, moesten we ff langst de kant gaan staan voor de toekomst van het wielrennen. Toen we aan het veer aankwamen zagen we dat hij net wegvoer en moesten we maar wachten op de volgende overtocht. Veel mensen die van het zonnetje aan het genieten waren want de boot zat goed vol toen hij overvoer. Ik was blij dat ik thuis was want kreeg tocht wel een beetje last van mijn zitvlak.

Deze laatste dag hadden we 109 km afgelegd, bewogen tijd was 5:32 wat een gemiddelde gaf van 19,7 km/u, stilstand was 2:49 en dit resulteerde in een tot gemiddeld van 13.0 km/u.