Recreatieve fietstochten in Vlaanderen en Zuid-Nederland
Hoe sterk is de eenzame fietser die krom gebogen over zijn stuur tegen de wind,
Zichzelf een weg baant.
19-05-2012
Nachtegalen park
Fietstochten met de kids worden steeds zo gepland dat we enkele speeltuinen tegenkomen.
We vertrokken richting Niel en na ff op het fietspad naast de spoorweg te rijden, reden we niet door naar Boom maar sloegen terug af richting Schelle om vervolgens via Aartselaar richting Universiteit Antwerpen, daarna Park Den Brandt om tenslotte uit te komen bij het Nachtegalenpark.
Het was de eerste keer dat ze deze speeltuin bezochten, dus hebben ze zich er goed geamuseerd. Voor de terugweg reden we nu naar Hoboken, waar we ook eerst in het park nog halt hielden.
En tenslotte ook even halt hielden in het fort van Hoboken.
Een leuk tochtje van ± 40.16 km. Doch net voor we thuis komen draaide Lena die naast mij reed, naar links af terwijl ik rechtdoor bleef rijden ... spaak kapot en wiel scheef, werk voor de fietsenmaker hier in de straat.
De vorige jaren fietste ik enkel op eigen samengestelde routes, nu
dit jaar ben ik reeds aan de derde thema route toe. Ik kon niet achterblijven met het L.P. Boon jaar en had de voorbije week het
boekje van de Boontocht in de bus gekregen en we planden dan vandaag
ook de noordelijke tocht.
De eerste km van vandaag reden we net zoals zondag tot in Tisselt
en vandaar ging het dan over Londerzeel en Opwijk richting Aalst.
In Moorsel aan knooppunt 41 en toevallig ook na ± 41 km fietsen
kwamen we dan op het parcour van de Boontocht. In Moorsel vinden we
het Waterkasteel (Het Geuzenboek), we maakte deze kleine omweg niet,
maar reden meteen door richting Aalst. We reden eerst voorbij het
kerkhof waar zowel Boon als Daens begraven liggen en wat verder
passeerden we het kasteel van Regelsbrugge.
Nu reden we richting Erondegem en vandaar zou het dan naar Lede
gaan om vervolgens terug richting Aalst te rijden, maar net voor we
Aalst terug zouden binnenrijden reden we dan naar Hofstade waar het
tijd was om middagpauze te houden. Na de innerlijke mens terug
verstevigd te hebben reden we nu richting Gijzegem, af en toe eens
stoppen om een fototje te schieten.
Op de brug over de Dender kan je ook zien hoe aangenaam fietsen
het ook hier langst deze jachtweg is.
In Herdersem passeerden we dan vlakbij het borstbeeld van
schrijven Alfons De Cock de sacristie van de in 1861 gesloopte
parochiekerk.
Met het naar knooppunt 40 fietsen waren we dan ook aan de laatste
honderden meters van de Noordelijke tocht bezig.
Nu reden we over Lebbeke, Buggenhout, Briel en Sint-Amands
richting Puurs, regelmatig over soms nieuw aangelegde fietswegen en
vaak leuke rechte stukken.
Aan het kanaal ging het dan weer
richting sluizen van Wintam en toen ik aan het veer naar Schelle
aankwam, vertrok die net, maar de schipper zag me nog aankomen, gooide
de tros terug vast, en ik zag dat al opvarende een schok kregen van
het veer dat plots terug tot stilstand kwam, maar ik kon toch nog
mee.
Was een leuke tocht, wel een beetje vermoeid en een beetje zadel-
en rugpijn, zelfs een beetje verbrand van een zon die we bijna niet
hebben gezien, maar toch ... het kriebelt nu echt en als het volgende
week goed weer is, dan rij ik waarschijnlijk voor enkele dagen naar
zee.
Vandaag hadden we uiteindelijk 130 km afgelegd tegen een bewogen
gemiddelde van 21,2 km/u en een max speed van 34,3 km/u
17-05-2012 om 00:00
geschreven door Klungelbeest
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Dagtochtjes Tags:Boontocht, Louis Paul Boon, Aalst, Scheldeland
Nog een route die ik eens bij fietsknooppuntkaarten gekregen had was de de brouwersroute. Ik zou voor de grootste lus gaan, dus ± 82 km en natuurlijk de nodige km's om er naartoe te rijden en terug naar huis, zodat op de planning een rit van ± 111 km stond.
Het weer was ideaal, weinig wind en af en toe een zonnetje. We reden eerst langst het fietspad langst het spoor in Niel richting Boom, in Boom was het wel druk door Mano Mundo maar een vriendelijke steward hield de auto's tegen zodat ik makkelijk een druk kruispunt kon oversteken. Via Klein Willebroek en Willebroek reden we naar Tisselt, waar we op het parcour van de brouwersroute kwamen. Het ging nog een lang stuk recht door langst het kanaal Brussel-Rupel tot we nabij Vilvoorde afsloegen richting Grimbergen.
Mooie plekjes, werkende watermolens, en natuurlijk de abdij in de verte, allemaal in het mooie landschap, laat je echt vergeten dat je hier dicht bij Brussel bent.
Nu ging het verder richting Meise en mochten we eerst over de brug waar we zo vaak onder rijden als we met de auto naar Brussel rijden.
We passeerden de nationale plantentuin, Meise, Oppem en dan ... zag ik een bordje, 'Hamme, klein maar fijn' en ja, hier was ook een gehuchtje dat de naam Hamme had. De wegen waren ondertussen aardig aan het glooien, hebben we graag, maar ook al te vaak zaten er kasseistroken tussen, een enkele heb ik wel graag, maar ze moeten niet overdrijven.
In Kobbegem hielden we ff halt bij de brouwerij van de Mort Subite om dan verder te rijden richting Asse.
Hier hielden we langer halt, we zaten nu ongeveer in de helft van onze tocht. Via Mollem ging het naar Merchtem en van daaruit naar Opwijk waar dan weer de brouwerij van Leireken bier staat. En na Opwijk aan knooppunt 50 stond er een bordje dat de knooppunten gewijzigd waren, ik had drie mogelijkheden, ofwel terug rijden en van 48 rechtstreeks naar 42 rijden, ofwel een groot stuk omrijden ofwel proberen de oude route te volgen zonder al te veel verkeerd te rijden, ik opteerde voor de laatste oplossing maar ben toch wel enkele km omgereden maar was toch blij dat ik terug de juiste bordjes zag staan. Dit blij zijn was maar voor korte duur, in Lebbeke waren wegenwerken en geen bordjes meer te zien in die straat, nog eens terug gereden tot waar ik het laatste bordje had gezien en dan maar de weg genomen die volgens mijn aanvoelen wel de juiste weg zou zijn. Begon als een mooie weg, werd een verharde weg, werd een veldweg en op de den duur was het enkel nog maar een modderpadje tussen de velden, ik zag huizen in de verte staan, dus wou niet terugrijden. Na dit stukje ciclo-cros was ik echt heel blij dat ik terug op gewone weg en terug op het parcour zat maar moest toch ff bekomen van mijn inspanning van door die boerewegen te rijden.
Na opstal reden we nu verder richting Buggenhout en de brouwerij Bosteels. Vervolgens passeerden we Malderen met brouwerij Vercauteren. Via Londerzeel reden we dan verder naar Den Duvel, de laatste brouwerij op onze tocht.
We reden nu richting Zeekanaal waar we de sluizen in Wintam overstaken en vervolgens met het veer de Rupel over.
Uiteindelijk hadden we 116 km afgefietst tegen een bewogen gemiddelde van 20.6 km/u en hebben we zelfs een topsnelheid van 41.1 km/u gehaald.
Vera kwam met het idee af om mee te fietsen met de fortengordel. Daar moest ik natuurlijk geen tweemaal over nadenken, was alleen afwachten wat het weer zou doen. Maar het beloofde een droge doch frisse dag te worden, dus goed genoeg om er een leuke fietsdag van te maken.
Eerst mijn gebruikelijke 11 km naar Vera gefietst en dan fietste we samen naar fort 5 van Edegem, waar we ons inschreven, ons kaartje kregen en we vertrokken voor het tochtje van 40 km.
De route volgde grotendeels de knooppunten en was ook duidelijk met pijlen aangegeven. Het eerste fort dat we tegenkwamen op de route was fort 6 in Wilrijk, vandaar ging het dan naar fort 7 aan het Schoonselhof en wat verder mochten we ook eens een rondje op de wielerpiste in de Moerlei, heb daar ff goed doorgetrapt en vond van mezelf dat ik een waardeloze conditie heb. Na deze korte spurt ging het verder richting fort 8 in Hoboken en dan ging het naar het veer tussen Hoboken en Kruibeke. Vera vond het een hele beleving zo eens met de boot oversteken. Hier op linkeroever ging het nu naar het fort van Kruibeke.
Hier hebben we onze bevoorradingsbon ingewisseld en ff rustig een banaantje opgegeten. Na de nodige vitamientjes en wat uitblazen gingen we het tweede deel van onze tocht aanvatten, het ging nu eerst tot bijna bij het fort van Zwijndrecht om dan via de Burchtse Weel terug richting Schelde te rijden. Ik merkte dat het bij Vera wat moeilijker ging dus stelde ik voor om 5 km van de tocht af te snijden door langst de Kennedy-fietserstunnel onder de Schelde door te gaan ipv langs Sint-Anna-tunnel. Na het uitrusten in de liften van de tunnel leek het toch terug beter te gaan met Vera en reden we verder de route die nu langst de ring liep en ff door het Nachtegalen park. In Berchem draaiden we dan af richting fort 4 van Mortsel. In Mortsel wilden we iets gaan drinken, dus wij afgestapt in een cafétje dat ons gezellig leek, doch toen we binnen zaten vonden we allebei dat de muziek er nogal luid stond en het was dan nog van die hompapa muziek. Na vijf minuten waren ze nog niet komen horen wat we wilden drinken dus zijn we maar terug doorgegaan. We reden nu meteen door richting ons eindpunt, fort 5 van Edegem, het was blijkbaar al aardig laat geworden want daar was bijna alles al opgeruimd. Reden we maar meteen terug richting huiswaarts maar stopten toch eerst nog in het centrum van Edegem om een lekkere pitta te gaan eten. In de late uurtjes ben ik dan ook mijn 11 km terug naar huis gereden zodat deze fietsdag er voor mij één was van ± 60 km en voor Vera zal het vandaag een kleine 38 geweest zijn. We vonden het beide een leuke tocht en waarschijnlijk volgend jaar staan we er terug aan de start.
De knooppunten kaart komt grotendeels overeen met de Fortengordel.
Iets vieren door het niet te doen, dat is voor mij de feestdag van vandaag, ben al blij dat ik maar in een klein bedrijfje werk en binnenkort niet moet deelnemen aan die verkiezingen van die sjoemelaars voor wie niets goed is, tenzij ze een bedrijf kunnen sluiten.
Maar genoeg gevakbond, tijd om te fietsen dus. Vertrokken richting Schelde dijk en dan naar Hemiksem, Hoboken en dan onder de Schelde via de fietsers tunnel. Wat een volk, nadat de derde lift naar beneden vertrok waar ik nog steeds niet met mee kon, dacht ik ook dat ik beter met de trap naar beneden was gegaan, maarja ... ik had nu al zo lang staan wachten, nog twee en ik kon ook mee. Aan de andere kant van de tunnel dacht ik zelfs niet om met de fiets naar boven te gaan langst de trap, dus maar weer een paar liften gewacht. Langst het fort van Zwijndrecht reden we nu richting Beveren en dan ging het naar Sint Niklaas, een stuk knooppunten dat ik nog nooit had gedaan en waarschijnlijk ook nooit meer zal doen. Tussen de knooppunten 96 en 48 was de weg zo slecht, schande gewoon dat ze hier fietsers durven laten rijden. Na Sint Niklaas ging het dan nog een beetje verder in zuid-westelijke richting tot een beetje voor Lokeren. Nu ging het zacht glooiend naar Waasmunster en daar zouden we naast de Durme terug op jaagpaden rijden.
Regelmatig eens stoppen om één van de spreuken te lezen die er staan opgesteld. We passeerden nu ook de Mira brug en wat verder zaten we terug aan de boorden van de Schelde. Nog wat verder namen we dan ook de eerste foto dit jaar van de brug van Temse.
Die brug bracht ons naar de andere Schelde oever waar de tocht verder ging richting Wintam om dan langst het kanaal verder richting Willebroek te rijden. In Boom hielden we ook onze eerste friet halt van het jaar en met een volle maag reden we terug naar Schelle om onze 100 km van vandaag af te sluiten.
Klokslag 13.00 stond Yannick aan m'n deur. Hij wilde eens meerijden en ik had vandaag de Witte Kinderbosroute op het programma staan, een kaartje dat ik vorig jaar eens bij een knooppunten kaart had bijgekregen en de route liep dan ook grotendeels via de knooppunten. De totale lus zou ± 50 km zijn, maar we moesten eerst ook wel naar deze lus rijden. We vertrokken dus vanuit Schelle eerst naar Boom, daar de Rupel over en dan richting knooppunt 90 aan de Zenne. We hadden meewind en het vlotte dus goed, ik had soms wel wat moeite om Yannick bij te houden, maar dan hield die wat in. Vanaf knooppunt 90 volgden we het plannetje en zaten we dus op de Witte Kinderbosroute. Het liep allemaal vlot tot wij bij knooppunt 75 kwamen, hier moesten we verder naar knooppunt 11, maar daar was geen aanduiding meer van, dus gewoon het volgend knooppunt gevolgd, maar dat lag al snel niet meer op de Witte Kinderbosroute, nog geprobeerd om terug op de route te komen, maar dat lukte ons niet echt zodat we maar voor de veiligheid een kleine omweg inlaste langst wel aangeduide knooppunten zodat we toch niet al te ver zouden verkeerd rijden. Dan in Peutie waren ze een mooie fietsersbrug aan het aanleggen, helaas moesten wij door deze werken een stukje om rijden en stond de omweg voor de knooppunten ook weer niet aangegeven, zodat het toch snel een km was dat we om- en verkeerd reden. Nu volgden we richting 48 en opeens waren ook hier geen aanwijzingen meer voor, wel voor knooppunt 56, geen erg dacht ik, een klein stukje niet opgelet en zo een pijl gemist, maar via 56 zouden we er ook wel terug komen. Echter toen we aan knooppunt 56 aankwamen was hier ook geen aanwijzing te zien richting 48, terwijl volgens de plannetjes knooppunt 48 wel tussen 56 en 49 lag, naja ... knooppunt 49 kwam na die 48 dus volgden we die aanwijzing maar. Enig voordeel van deze korte omweg was dat we nu voorbij Kasteel de Ribaucourt in Steenokkerzeel reden.
We reden nu al een tijdje terug richting Mechelen en dit ging een stukje trager omdat we nu tegenwind hadden, de heen weg hadden we in twee uur afgelegd en de terugweg zou volgens mijn inschatting door de tegenwind een uurtje langer duren, dus zouden we rond 6 uur terug aan het gemeentehuis van Schelle staan, schatte ik in.
Ook het kasteel Terlinden in Schiplaken passeerden we nu en nog een vijftal minuutjes later passeerde we een kaboutertuin.
Nog wat verder aan de boorden van het kanaal Leuven-Dijle hielden we nog even halt aan het dierenpark Planckendael en verder ging het richting Mechelen. In Mechelen loopt de route normaal langst de Lange Schipstraat, helaas, hier mochten we ook weer niet in, dus maar de veiligste oplossing genomen en via de veste of binnenring rond Mechelen verder gereden richting van Olivetenvest want daar moesten we onderdoor. We zaten nu terug op onze route en reden naast de Dijle richting Rumst. Hier de fietsbrug over en nu was het gewoon de Rupel volgen tot we terug thuis waren. In Niel nam Yannick al afscheid want hij wou nog ff langst zijn grootmoeder rijden. De klokken van de beiaard over m'n deur sloegen net 6 uur toen ik mijn sleutel omdraaide, was mooi ingeschat van me en ons dagtochtje van ± 88 km zat erop. De 100 km is niet veraf meer en de kaart van de Witte Kinderbosroute ... die belandt bij het oud papier.
Dit weekend is het boekenfestijn in de Nekkerhal in Mechelen, dus waarom niet met de fiets er naar toe.
Ik had een broek met zeemvel meegenomen naar mijn werk zodat ik na het werk onmiddellijk van daaruit kon vertrekken. Ik reed het eerste stuk gewoon langst de Boomse steenweg, de brug in Boom over om zo in Klein-Willebroek bij knooppunt 38 uit te komen. Van hieruit ging het verder over het jaagpad langst de Rupel en voorbij de fietsbruggen reden we langst de Nete verder tot Walem. Dan ging het richting Mechelen, waar we net niet binnenreden om zo uit te komen bij de Nekkerhal.
Na het nodige rond kuieren en boeken kopen (vooral strips voor de kids) was het tijd om terug naar huis te rijden. Volgens mijn papiertje en ook de kaarten zowel kaart 4 van Antwerpen als op fietsnet, zou ik op knooppunt 57 eerst naar 97 moeten rijden en dan een klein stukje tot knooppunt 96, maar bij knooppunt 57 kon ik wel meteen kiezen voor de richting 96, dus gingen we dat ook maar proberen. Dit stuk liep door een stuk Mechelen waardoor ik nog niet gefietst had en passeerde ook langst de MacDo aan het kruispunt met de Antwerpse steenweg. Vervolgens zaten we meteen langst de juiste kant van de Dijle en moesten we niet meer naar knooppunt 97. Verder langst de dijken over Rumst en Boom om daar dan het fietspad naast de spoorlijn richting Niel te nemen en rond 19.00 thuis te komen.
Paasvakantie ... mooi weer ... Kids niet binnen te houden, of ben ik het zelf ???
Met de kids doe ik steeds mijn best om een aantal speeltuinen op de route tegen te komen. Eerst reden we richting park van Boom. Wat verder kwamen we in de Predikherenvelden, hier was het vooral de glijbaan die hun aandacht kreeg.
Ook in Rumst, Terhagen, Boom en Niel zijn we nog gestopt bij speeltuinen, maar ook dit Paaslammetje maakte dat we van onze fietsen stapten.
Een 32 km die voor de jongste toch meer dan genoeg was, of had hij zich teveel uitgeleefd in al die speeltuinen?
Met het aanhoudend lenteweer en ook wat minder tijd in het weekend, dacht ik om 's avonds maar eens enkele kleine tochtjes te maken.
Dinsdag ongeveer 30 km, we wilden rond 8 uur terug thuis zijn, wat ons ook bijna tot op de minuut lukte.
Woensdag een km verder, iets vroeger vertrokken en ook iets vroeger thuisgekomen.
Wel tijdens deze twee dagen op het laatste stukje Scheldedijk veel verliefde koppeltjes op een bankje of op kaaimuur zien zitten die aan het genieten waren van de ondergaande zon.
Zondagvoormiddag is het nog steeds vogelmarkt. De vogels zijn al veel minder aanwezig dan toen ik vroeger met mijn vader eens naar de vogelmarkt ging, maar toch ... blijft die nostalgie. 't Was al wel bijna middag dat ik vertrok om een leuk tochtje te maken, maar toch nog tijdig genoeg om eerst langst de vogelmarkt te rijden. Enkele weken geleden was mijn portemonnee gepikt in de kwik en ik vond voorlopig nergens meer zo'n handig dingetje als dat ik had, dus dacht ik dat op de vogelmarkt wel te vinden. En ja hoor, metéén maar twee gekocht. Na de vogelmarkt reden we door richting voetgangerstunnel en onderweg passeer je dan zo'n mooie muurschildering.
Ook de voetgangers tunnel op zich is wel een bezoekje waard met zijn prachtige houten roltrap, voor de gemakkelijkheid met de fiets neem ik toch wel steeds de lift.
Op linkeroever reden we richting Galgenweel en hier was het lenteweer ook merkbaar, getuige de vele bootjes.
Via het fort van Burcht, Kruibeke en Bazel reden we verder richting Steendorp en iedereen die daar langst de dijken heeft gefietst zal onderstaande foto's wel herkennen.
Nu reden we verder naar Temse, waar we de brug overstaken en ook hier was duidelijk te zien dat de lente in de lucht hing, de pleziervaartuigen vaarden al terug op de Schelde.
Nu ging het verder langst de dijk eerst richting Wintam en van daaruit naar Willebroek, Rupel overgestoken en verder huiswaarts.
Dit weekend van het zomer uur beloofde ook zomers te worden.
Dus de fiets op, eerst naar vriendin, is ongeveer 10,5 km.
We besloten een rondje te maken met als keerpunt Lier. Vera had nog nooit langst de knooppunten gereden en was er al heel snel van verbaasd mooie en rustige fietswegen te ontdekken zo dicht bij huis. We vertrokken in Edegem en reden eerst richting Mortsel, Vera opperde onmiddellijk, Mortsel in een omweg naar Lier, dacht nog teveel als een automobilist. Het was niet het drukke centrum van Mortsel dat we zouden aandoen en de bedoeling van een fietstochtje is natuurlijk ook meestal niet om zo snel mogelijk en via de kortste weg van punt A naar B te rijden, neen, we moeten er proberen een leuk tochtje van te maken, langst wegen die fietsvriendelijk of autoluw zijn, en wie helpt ons daar beter dan fietsnet. Vanuit Mortsel reden wij verder over Hove naar Boechout waar we de Stenen Molen op de konijnenberg passeerden.
Nu reden we verder langst rustige wegen naar het jaagpad aan de Nete om zo langst de zuidkant Lier binnen te rijden. Onderweg viel het wel op dat er ondanks het prachtige weer, toch weinig fietsers en spelende kinderen waren, tot we dichter en dichter bij Lier kwamen en op het jaagpad langst de Grote Nete werd het echt druk. Dan maar Lier binnengereden om een terrasje te zoeken, naja ... een terrasje zoeken was niet zo moeilijk, één waar er nog plaats was dat was wel wat moeilijker. Maar na wat rondkijken vonden we toch nog een plaatsje in de schaduw van Zimmertoren die in de stijgers staat. Lekker lang genoten van het mooie weer, maar ... we moesten uiteindelijk wel terug de fiets op om de terugweg aan te vatten. We reden eerst nog een beetje in noordelijke richting om dan via rustige wegen terug richting Boechout te rijden en van daaruit ging het dan op een stukje zelfde weg als heenrit richting Edegem.
Voor mij wachtte er nog een terugritje van ± 10.5 km, zodat ik in totaal zo'n 64 km heb afgelegd en samen met Vera zullen we ongeveer 43 km gereden hebben, wat ik wel een prachtige prestatie vond voor haar als we weten dat het voor haar al enkele jaren geleden was dat zij nog een grote fietstocht heeft gemaakt.
Als we naar buiten kijken, zien we dat de lente echt begonnen is. Eerst in de voormiddag met vriendin auto gaan proberen te verkopen op de automarkt bij Autostad.
Pas tegen 14.00 vertrok ik richting veer Schelle-Wintam. Kwartiertje wachten en we konden verder rijden over de sluizen en vervolgens nog een beetje langst de boorden van het kanaal. Dan doorkruisten we Klein-Brabant.
We reden langst Eikevliet, Puurs, Oppuurs, Sint-Amands en dan een stukje terug naar Mariekerke waar we het veer namen. Hier ging het dan verder stroomopwaarts langst de Schelde tot in Kastel en vandaar ging het terug naar boven naar het Grootbroek in Moers, ondanks alles blijft hier toch altijd een stukje prachtige herinneringen achter. Langst de Gijvenstraat reden we terug naar de Schelde dijk om vervolgens naar de Durme te rijden en deze over te steken via de Mira brug. We reden verder via Temse, Steendorp, Rupelmonde en Bazel naar het veer van Callebeek om tegen 17.40 terug thuis te komen en ons fietstochtje tijdens deze prachtige lente dag van ± 66 km zat er op.
Ze voorspelde een voorzichtige aanzet tot lente-weer, dus ideaal weekend om mijn openingsweekend in te rijden. Zonder de kids, dus in alle rust fietsend genieten.
Een kwartier voor we wilden vertrekken, was het een beetje aan het motregenen en we hoopten dat het snel zou droog worden en de regen hoog boven in de wolken zou blijven, en zo gebeurde het ook.
We reden eerst richting Klein-Willebroek en gingen daar naast de Rupel fietsen richting Dijle. Aan het Zennegat merkten we dat de Brug over de Zenne eindelijk af was.
We volgde verder de Zenne tot de wijk Stuyvenberg en vandaar reden we door Vrijbroekpark Richting Mechelen.
Langst de Leuvense vaart ging het dan terug richting Zennegat, genietend van boten met soms leuke namen.
Aan de sluis keerde we dan weer terug, ditmaal langst de oevers van de Dijle terug richting Mechelen.
Aan de E19 staken we dan de Dijle over en reden we terug richting Rupel. Ook het mooie stuk dijk tussen Dijle langst linkerkant en de Grote Vijver langst de rechterkant is steeds gezellig om op te fietsen. Daar waar de Dijle overgaat in Rupel namen we de fietsbrug richting Rumst en vandaar ging het verder langst de Rupel over Boom tot we terug thuis waren.
Ons eerste ritje dit jaar van ± 53 km zat erop en duurde ongeveer 2 uur 35 minuten.
Vorig weekend hadden we uren gespendeerd aan het kuisen en smeren van de fietsen. Het nazicht van Robbe zijn fiets bracht zoveel mankementen aan het licht dat we besloten dat zijn fiets rijp was voor het containerpark. Dus aan Maarten, omdat hij de grootste is, gevraagd of hij de mounten-bike die op zolder stond wilde hebben, maar dan moest hij een tweede fiets kuisen en dat zag hij niet zitten, Lena daarentegen was maar al te gretig, maar eigenlijk is zij nog net niet groot genoeg voor die fiets. Toch maar eens geprobeerd, een zadel erop gezet en op het laagste en het ging net. Dus kreeg Robbe de vorige fiets van Lena. Na al dat smeer en kuiswerk wilden ze natuurlijk dit weekend hun fietsjes uit proberen en aangezien het weer meezat vertrokken we voor ons eerste tochtje van 2012. We hadden enkele oude nog bruikbare spullen in mijn fietstas gestoken en besloten naar de Wrak in Willebroek te rijden. We reden eerst via de Steenwinkelstraat om ergens tussen knooppunt 17 en 18 op het fietsenknooppunt netwerk te komen en dan ging het verder richting Boom. Het was stroef rijden omdat er toch een aardige tegenwind stond, maar ik kon de kids toch overtuigen en het nut uitleggen van om de beurt eerst te rijden. Toen we bijna in Willebroek waren, stompte Lena per ongeluk tegen haar fietspomp zodat op straat viel, ik riep tegen de jongens dat ze opzij moesten blijven wachten en wat verder stonden ze dan ook stil. Maar Maarten zei tegen Robbe dat hij op een schuine helling in de graskant moest wachten, wat hij dan ook deed en toen ik met Lena terug bij hen was en zei dat ze terug mee moesten volgen, vond Robbe het niet leuker dan in die graskant te rijden met gevolg dat hij viel en zijn ketting, ik weet niet hoe hij het deed, maar die was overal van de tandwielen en zat vast. Een kwartier later konden we eindelijk verder rijden, maar ik natuurlijk met zwarte pollen, want je zal het altijd zien, net vandaag hadden we geen water en of papieren zakdoekjes bij. In de Wrak kon ik dus niet kijken tussen de kleren ofzo, nadat we dan een speelgoedje kochten voor de kids ging onze tocht dan maar verder richting de boorden van het kanaal om tenslotte via de Sluizen van Wintam naar de veerpont van Schelle te rijden en onze eerste tocht van ± 28 km af te sluiten.
De "Fiets en Wandelbeurs" in Mechelen was een voltreffer van formaat. Ik wou er eerst naar toe rijden met de fiets maar omdat ze dan toch niet al te goed weer hadden voorspeld, lieten we die fiets maar opzij en zouden we toch maar met de auto gaan. Rond 12.30 toegekomen, kon ik de aparte ingang voorverkoop nemen en moest ik niet aanschuiven, doch bij de controle van mijn ticket bleek er iets niet in orde te zijn, dus werd er iemand anders bijgeroepen, ook deze personen konden mij niet doorlaten, de volgende persoon werd er bij geroepen, die begon mijn gegevens in te typen in zijn laptop en opzoekingen te doen en bleek dat ik van de twee tickets die ik gekregen had, het verkeerde had meegenomen, moest ik nog ff mijn id laten zien en mocht ik toch binnen en kon mijn ontdekkingstocht op deze beurs beginnen. Heel die controle van mijn inkomticket werd wel snel en correct afgewerkt.
Eerst wat rondgewandeld en verbaasd gekeken naar het aantal stands, het aantal bezoekers, was allemaal veel meer dan wat ik verwacht had, begaf ik me tegen 13.00 naar "Vakentiefietserzaal 2" Flip van Doorn: Fietsen rond de wereld - in Nederland. Zeer boeiende uiteenzetting met allemaal leuke plaatsjes bij onze noorderburen en ik kijk al vol verwachting uit naar het boek dat gaat verschijnen over het zuidelijk deel van Nederland, zodat we een aantal van die plaatsjes kunnen gaan ontdekken. Na deze uiteenzetting nog ff rondgeslenterd om tegen 14.00 naar de "Expozaal" te gaan voor: Karel Meuleman, Pasar: Fiets- (Zeeland), vaar- (Friesland) en wandelvakanties (Cyprus, Palma), dit vond ik echter maar gewoon wat reclame voor hun reizen en deze reportage kon me dan ook niet echt boeien zodat ik voor het einde de zaal nog verlaten had. Nu hadden we echt heel wat tijd over om rustig zoveel mogelijk standjes te bezoeken, nodige kaarten aan te schaffen en nieuwe ideeën op te doen. Tegen 15.00 wou ik bij één van de standen van vakantiefietser.be zijn, daar zou ik een korte uiteenzetting volgen over het reinigen van ketting en afstellen van achter-versnelling, en wat ik op dit half uurtje heb meegekregen was enorm, ik was het lang aan het overwegen maar ga dit jaar toch zeker zien dat ik zo'n cursusje van een hele dag kan gaan mee volgen.
Na deze smeerbeurt nog wat gekuierd tussen de verschillende standjes om tegen 16.00 terug bij de "Expozaal" aan te komen voor: Garmin Academy: De meerwaarde van GPS om te fietsen en te wandelen. Aangezien ik zelf een e-Trex heb, maar soms nogal eens in de problemen zit met de werking, wou ik toch eens gaan horen of ik mss mijn toestelletje niet beter zou kunnen laten werken en ja hoor, ook hier weer enkele tips ivm werking gekregen, maar ook hier mss eens de moeite om een bijkomende opleiding te volgen. Het was nu voorbij 16.30, al veel minder volk dat er rondliep en de eerste standhouders waren al aan het inpakken, dus pakten we ook ons boeltje bij elkaar en verlieten wij ook deze zeer nuttige beurs om met veel ideeën een mooi nieuw fietsseizoen te starten.
Volgend jaar ga ik ongetwijfeld terug, de nieuwe editie ligt al vast op 16 en 17 februari 2013, noteer deze datum alvast, deze beurs is echt een aanrader voor de actieve recreactieve fietser.
2011 was voor mij een heel prachtig fietsjaar, een mooi voorjaar, zomer was niet zo goed voor strandtoerisme maar toch wel uitstekend voor fietsen en dan het najaar ... denk niet dat we zo'n najaar nog zullen meemaken.
Van alle tochten heb ik kunnen genieten, meestal in de blakende zon, soms bewolkt en soms ploeterend door de regen, allemaal hadden ze hun charmes. Als de gemeentebesturen nu ook wat meer werk zouden maken van degelijke fietspaden of rustige fietsroutes dan zou het fietsen nog veel leuker worden. Bij deze dan ook de drie slechtste fietservaring van 2011.
Antwerpen: De fietspaden langst de kade ... het stuk aan de petrol ligt er zo hobbelig bij, echt de naam fietspad onwaardig, je zou denken dat je hier op de sinksefoor zit en dan wat verder aan de oude stad, loopt er zoveel volk op het fietspad, dat fietsen bijna onmogelijk wordt, net zoals in het Rivierenhof waar nochtans de fietsknooppunten door lopen, maar fietsen er bijna wordt bezien als iets crimineels en dan zwijg ik nog van die onvriendelijke politie agent.
Schrik: het meest schrik tijdens het fietsen had ik ook in Antwerpen. Autoluwe zondag, dus dacht een ritje met de kids naar 't stad en naar de Zoo. De auto's die wel op die autoluwe straten mochten reden echter zo gevaarlijk dat ik een stuk met de kinderen te voet ben gegaan, kan je dat nagaan ... op een autoluwe dag is er dankzij de auto's geen plaats om veilig te fietsen op het autoluwe gedeelte.
Hemiksem: in het voorjaar was één van de kinderen gevallen in één van de ontelbare putten in de weg achter de abdij. Nooit werd er iets aan die putten gedaan ... tot ... men van deze weg een omleidingsweg voor auto's tussen Hemiksem en Schelle maakte, ja een auto die in put rijd dat kan niet, maar een fietser ... spijtig dat er in Hemiksem nog een aantal van die slechte fietswegen zijn, misschien moeten ze die allemaal eens gebruiken als omleiding voor auto's dan krijgen we er misschien overal terug aangename fietswegen.
Maar genoeg gezeverd, er waren veel leuke plaatsjes die ik ontdekt, veel mooie tochten gemaakt, kortom heel veel uurtjes fietsplezier gehad:
De Kalmhoutse Heide: Een tweetal weken voor de grote heidebrand reed ik door dit prachtig stukje natuur, blij dat ik nog een aantal foto's gemaakt van een nog mooi stukje ongebrande heide.
De kuststreek: Mijn rondritje aan zee en de polderdorpen toen ik verbleef in Dudzele in een jeugdherberg in september was ongetwijfeld de mooiste tocht van 2011.
Leffinge
Brugge - Kortrijk: Ook zo'n immens prachtige tocht was die van Brugge over Diksmuide naar Kortrijk, vooral het glooiend karakter van deze tocht maakte die heel aangenaam en ook deze vond plaats in september.
Couchezmolen
En nu maar hopen dat het komende jaar 2012 net zo aangenaam wordt om te fietsen als 2011, de kriebels zijn er al vast, enkel nog wachten op mooi fietsweer tijdens de weekends.
Vorig jaar deed ik mijn laatste tochtje begin september, nu is het eind november en zit ik nog steeds rond te rijden. We reden eerst richting fietsers tunnel en dan langst linker oever verder richting Sint-Anneke.
Mooi beeldje te schieten langst de overzijde van Antwerpen.
'k zien on het Scheld' nor 'nen boot.
Op Sint-Annekesstrand waren geen monokini's te zien, daar was het veel te koud voor, ook al veel minder fietsers tegen gekomen, maar wel, veel meer wandelaars ook op het strand en de dijken wandelde heel wat volk, maar allemaal goed ingeduffeld. We reden verder rond Zwijndrecht tot in Melsele en dan ging het richting Kruibeke en Bazel om via Callebeek terug over te zetten naar rechteroever en terug naar huis.
Waarschijnlijk het laatste tochtje dit jaar, eentje van ± 45 km. Hopelijk kunnen we er het nieuwe jaar ook zo vroeg aan beginnen als dit jaar en zitten we terug in februari op de fiets voor het langere werk, zou eigenlijk wel moeten want ik zou met de fiets naar de Fiets en Wandelbeurs op 18 of 19 februari willen rijden.
Herfst is ondertussen echt wel bezig, toch nog steeds goed genoeg om mooie tochtjes te maken.
Nu er minder bladeren aan de bomen hangen, kan je ook veel pareltjes bewonderen waar je anders maar een vage glimp van kan opvangen.
Vertrokken vanuit Schelle, rijdend richting Antwerpen reden we door de Groenenhoek, ik weet niet of het hier Aartselaar, Hemiksem of Hoboken is, maar toch wel een foto waard. We vervolgde onze weg naar de fietserstunnel bij de Kennedy-tunnel.
Met een lift gaat het naar beneden en dan zoef je gezellig door de tunnel naar de andere zijde van de Schelde.
En als we buitenkomen hebben we beneden ons zicht op de E17. Ons tochtje leid vandaag een beetje langst die E17 en we steken hem dan ook een 4 tal maal over.
Vervolgens langst de brug van Temse de Schelde terug over en ergens in Klein Brabant kwamen we volgend zwaar geval tegen.
Spijtig dat er geen mens bij staat dan hadden jullie de ware grote wat beter gezien, maar je kan het toch ook een beetje afleiden uit de dal stenen van het paadje erachter, dat dit dus een enorm grote pompoen is. Nu ging de tocht nog langst Willebroek om tenslotte terug naar huis te rijden.
Een zoveelste leuke tocht dit jaar en ditmaal was het er eentje van ± 72 km.
De nazomer houd niet op en daar zijn wij helemaal niet ongelukkig om.
Dus in het zadel voor onze zoveelste leuke trip dit jaar. We vertrokken richting Antwerpen om via de fietspaden die langst de Antwerpse ring liggen door te rijden naar Deurne en van daaruit naar Schoten. In Schoten gingen we dan naast het Albert kanaal rijden richting Grobbendonk.
In Grobbendonk gingen we dan het kanaal over om dan via de Kleine Nete richting Lier te rijden.
Toen we rustig op het jaagpad aan het rijden waren zien we in de verte een groepje stilstaan, zie je wel meer als je aan het fietsen bent, naarmate ik dichter kwam kreeg ik de indruk dat ze iets aan het zoeken waren, tot ik er vlakbij was, begonnen ze allemaal in koor te roepen, PAS OP, het ligt hier vol met punaisen, en ze lieten hun vondsten zien, verschillende handen vol. Dit alles was vlakbij taverne De Beemden in Nijlen, ik dus voorzichtig verder gereden in de hoop nergens in te rijden. Enkele honderden meters verder zag ik ongelukkigen staan met hun fiets omgekeerd, nog enkele honderden meters verder, het volgende slachtoffer, wat verder liepen nog een aantal fietsers naast hun fiets, schrik om ook plat te rijden. Toen ik wat verder de Kesselsesteenweg wou oversteken, zag ik de politie de Broechemsesteenweg op rijden, te laat natuurlijk want wat zouden zij daar nu nog vinden buiten enkele gestrande fietsers. Nog steeds aan het mijmeren van wie haalt het in z'n hoofd om zoiets te doen en waarom, begon ik na het oversteken van de Kesselsesteenweg terug harder te rijden denkend dat de duimspijkers wel allemaal op geweest zouden zijn. Wat verder stonden weer mensen bij elkaar en die riepen mij opnieuw toe, ook zij hadden een mooi handje vol allemaal verschillende soorten punaisen, dus maar weer voorzichtig verder gereden. Ik was blij dat ik in Lier aankwam en hoopte dan ook dat ik vanaf nu gespaard zou blijven van duimspijkers, door het trage rijden was het ook al laat aan het worden en in oktober blijft al niet al te lang meer licht dus ik stak maar een trapje bij en ben toch zonder problemen thuis geraakt.
Eerst reden we langst de speeltuin in het park van Boom, altijd een leuke afwisselen voor de kinderen dat ze niet heel de tijd op de fiets moeten zitten. Na Boom park was de Schorre aan de beurt en dan gingen we de terug tocht aanvatten langst de andere zijde van de Rupel.
Hier komt Lena aangefietst.
Robbe kan al eens met een lange lip rijden als het niet snel genoeg vooruit gaat.
Langst de dijken en in het groen met de zon op het bolletje, ja het was echt wel oktober.
Niet te snel zodat pappie de nodige foto's kan maken.
Ook Lena wou enkele foto's trekken:
Nog een laatste rustplaatsje voordat we naar het veer rijden.
En één van weinige foto's waar pappie zelf ook op staat, samen met Maarten.
Ook vandaag op deze prachtige na zomerse dag moesten we wel heel lang wachten voordat we mee konden met het veer. Zoveel fietsers die ook vandaag weer profiteerde van het mooie weer.
Toch weer een tochtje van ± 32 km afgefietst.
Na het zien van mijn foto's van de meerdaagse tochten willen ze volgend jaar ook met de fiets naar zee, maar dan zullen ze wel ± 75 km per dag moeten aankunnen, zodat we in twee dagen naar zee kunnen rijden. Benieuwd of we dat volgend jaar gaan kunnen.
Bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle
I want to ride my bike
I want to ride my bicycle
I want to ride it where I like
You say black I say white
You say bark I say bite
You say shark I say hey man
Jaws was never my scene
And I don't like Star Wars
You say Rolls I say Royce
You say God give me a choice
You say Lord I say Christ
I don't believe in Peter Pan
Frankenstein or Superman
All I wanna do is
Bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle
I want to ride my bike
I want to ride my bicycle
I want to ride my
Bicycle races are coming your way
So forget all your duties oh yeah!
Fat bottomed girls they'll be riding today
So look out for those beauties oh yeah
On your marks get set go
Bicycle race bicycle race bicycle race
Bicycle bicycle bicyI want to ride my bicycle
Bicycle bicycle bicycle
Bicycle race
You say coke I say caine
You say John I say Wayne
Hot dog I say cool it man
I don't wanna be the President of America
You say smile I say cheese
Cartier I say please
Income tax I say Jesus
I don't wanna be a candidate
For Vietnam or Watergate
Cos all I want to do is
Bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle bicycle bicycle
I want to ride my bicycle
I want to ride my bike
I want to ride my bicycle
I want to ride it where I like
