Laatste post van dit weekend zijn de maps:


De eerste dag vertrokken we in Schelle en reden via het veer Schelle - Wintam over Lokeren naar het veer in Oostakker en dan verder langst Aalter naar Brugge. Een tocht van ± 105 km.


We verbleven in jeugdherberg "Europa".


Op zaterdag reden we van Brugge naar Blankenberge en De Haan en vervolgens over Jabbeke, Zwevezele en Ingelmunster naar Kortrijk en dit was ± 115 km.

"Groeninghe" was de jeugdherberg in Kortrijk waar we een nachtje verbleven.

De derde dag vertrokken we vanuit Kortrijk naar Roeselare en verder over Kortemarkt en Gistel bereikte we terug De Haan en dan ging het over Blankenberge naar Dudzele. We hadden 112 km afgelegd om de hostel te bereiken. Avondtocht naar Brugge was nog eens 23 km, totaal deze derde dag was dus 135 km.

Het water bij jeugdherberg "Herdersbrug" is zo helder dat je de krabben kan zien kruipen.

Maandag de laatste dag vertrokken we in Dudzele en reden we over Sint-Laureins, Zelzate, Moerbeke en Sint-Niklaas naar het veer van Callebeek en ariveerden tenslotte terug in Schelle na 109 km.

Na een hele goede nachtrust en een lekker ontbijt was het tijd om terug naar huis te rijden.

Rond kwart voor tien zagen we Damme liggen in de verte, toch nog wel een beetje in de ochtendnevel gehuld.

Damme heeft toch altijd iets speciaal, nog een laatste keer omkijkend was het toch weer tijd om verder te rijden.

Het is hier steeds leuk rijdend langst het Schipdonkkanaal of het Leopoldkanaal, maar we bleven er niet langstrijden, we maakte ff een omweg langst Middelburg.

Het Godshuis in Sint-Laureins was onze volgende halte, het was ondertussen al bijna half twaalf en het zonnetje deed goed zijn best, dit weekend heeft mij wel bijna een hele bus zonnen olie gekost, maar ik ben niet verbrand. Op de spoorwegel na Sint-Laureins was het tijd om onze broodjes met worstjes uit blik te verorberen om daarna langst Kaprijke en Assenede richting Zelzate te rijden.

Te bedenken dat ik hier op de brug zo dicht bij mijn kinderen ben, maar ik mocht van de mammie geen goeie dag komen zeggen, ook bij XA4 kon ik niet langst komen want die waren op bezoek bij familie in Antwerpen. We reden nu over Wachtebeke richting Moerbeke.

Ook hier maakte we een kleine omweg naar het schrijvers huis van Anton van Wilderode en daar lezen we dan ook het stukje: "Achter het huis begint mijn hof van heden, deels van vandaag en deels van het verleden: gras waar ik liep, pauwblauw kabouterbos en vendels varens op vijfhonderd schreden." Na dit stukje cultuur ging het dan richting Stekene.

Iets voorbij het oud station was het toch weer tijd om nog eens lange pauze te nemen om dan toch een beetje uitgerust het volgende deel van onze tocht aan te vangen. We reden nu door tot bijna aan de Ster, waar ik mijn honger niet langer in bedwang kon houden en toch maar de MacDo binnen ging, we hadden buiten de pita zaterdagavond nog niet echt veel junkfood gegeten en besloten dan ook nu maar niet al te vettig te doen en bestelde een tuna salad. Gesterkt konden we nu richting Callebeek veer gaan rijden.

Toen we richting Velle reden aan het Vossekot, moesten we ff langst de kant gaan staan voor de toekomst van het wielrennen. Toen we aan het veer aankwamen zagen we dat hij net wegvoer en moesten we maar wachten op de volgende overtocht. Veel mensen die van het zonnetje aan het genieten waren want de boot zat goed vol toen hij overvoer. Ik was blij dat ik thuis was want kreeg tocht wel een beetje last van mijn zitvlak.

Deze laatste dag hadden we 109 km afgelegd, bewogen tijd was 5:32 wat een gemiddelde gaf van 19,7 km/u, stilstand was 2:49 en dit resulteerde in een tot gemiddeld van 13.0 km/u.

Ik was niet als eerste in de eetzaal, toch was het er nog heel rustig. Op deze derde dag zouden we terug richting Brugge gaan rijden maar wel langst een andere weg dan dat we gekomen waren.

Na ontbijt, de nodige drinkflessen gevuld, de mensen van de hostel hier hadden zelfs een aftapvatje met gekoeld water klaargezet om drinkbussen te vullen, benieuwd hoelang mijn drinkbussen koel zouden blijven, maar het was toch een leuk gebaar.

De knooppunten route leidde ons eerst door Kortrijk ... dit moest ik echter te voet doen door de rommelmarkt en dat ging helemaal niet vooruit, dus maar een andere weg gezocht om door Kortrijk te rijden, was moeilijk aangezien het er bijna op leek dat heel Kortrijk vol rommel stond. Eens Kortrijk buiten reden we nu richting Roeselare.

In Izegem rond 10.30 aan het beeldje van de Pekker aan de fonteintjes was het tijd om mijn appeltje op te eten, was lekker makkelijk om mijn handen nadien te wassen. Volgende stop deden we in Roeselare waar ze bij deze temperaturen wel aan de ideale sport deden.

Onze tocht ging nu verder langst ... Hooglede ... ja, daar waren we vorig jaar nog met de auto naar toe gereden om het BK te volgen dankzij een VIP uitnodiging van Lotto. Toen vond ik dat de auto rit zo lang duurde en nu reed ik hier gewoon met de fiets.


Ook hier hebben ze van oude spoorwegbeddingen van die aangename fietspaden gemaakt, hier en daar hebben ze een nostalgisch treinseintje laten staan.

In Kortemarkt zag ik een broodjes zaak om mijn lunch te kopen. Die zou ik bij houden tot aan de zendmast op de Ruiderberg. Toen ik op de Ruiderberg aan het klimmen was, viel het me op dat het hier, toen ik hier in september passeerde, vol met mais stond en nu, waren de velden nog volledig onbegroeid en bedacht me dat het toch wel straf is dat er dus op 4 maanden zo'n volledige plant met maïskolven groeit. Boven was de picknick tafel echter al ingenomen, maar ik vroeg toch of ik erbij mocht. Was natuurlijk geen probleem, de Nederlandse familie die er zat maakte onmiddellijk plaats zodat ik erbij kon. Uitgebreide babbel natuurlijk over waar onze tochten heen gingen, vroeger fietste zij ook langst jeugdherbergen maar nu met hun twee kinderen wilden ze toch een beetje meer confort. Er kwamen nog enkele fietsers voorbij die blijkbaar allemaal een pauze hadden gepland aan deze picknick tafel, maar één tafeltje is snel vol. Na deze gezellige lunch afscheid genomen, natuurlijk niet zonder eerst hier van dit hoge punt een beeldje te schieten van de omgeving om dan verder te rijden naar Koekelare.

Windmolens geven altijd een mooie afwisseling in het landschap en sommige mensen maken kleinere modellen als hobby.

We reden nu achter Bredene door naar De Haan, waar ik ook weer ff afweek van de route om ff op de dijk te rijden, hetzelfde deden we ook wat verder in Blankenberge, maar hier was het op deze zomers aandoende zondagnamiddag echt niet te doen op de dijk. Voetgangers reklameerden terecht op fietsers en go-carts die op het wandel gedeelte van de dijk reden, maar de voetgangers namen ook het volledig rijweg gedeelte in, er was echt bijna geen doorkomen aan zodat ik wel blij was dat ik terug van de dijk kon.

Lissewege kwam in zicht en dan wist ik ook dat ik bijna in Dudzele zou zijn, jeugdherberg 'Herderbrug' was mijn volgende overnachtingsplaats. Daar moesten ze mij ook al niet teveel uitleg geven, omdat ik vorig jaar ook al was geweest en hier kreeg ik net zoals eergisteren in Brugge een grote kamer voor mij helemaal alleen. Het was nog geen zes uur, dus rustig een douchke genomen en nog iets gedronken in de hostel voordat we zouden gaan avondeten, normaal was dit gepland voor Heist, maar omdat ik zoveel volk zag aan de Kust zou ik toch maar terug naar Brugge rijden.

We hadden vandaag 112 km gefietst op een bewogen tijd van 6:14, gemiddeld 18.0 km/u, stilstand was 1:35 wat ons totaal gemiddeld bracht op 14.3 km/u. De avond toch heen en weer naar Brugge was ook nog de 23 km zodat we uiteindelijk vandaag 135 km gefietst hadden.

Het zonnetje was al lekker aan het schijnen toen we na het ontbijt en terug inpakken van onze spullen vertrokken uit jeugdherberg 'Europa'.


We reden eerst nog een stukje langst en door Brugge om daarna de knooppunten te volgen richting Blankenberge.


Ook hier in West-Vlaanderen voorzien ze de nodige fietsersbruggen om veilig autosnelwegen over te steken en dan wat verder zagen we in de verte de sky-line van de kust opduiken.
Het was op deze zaterdagvoormiddag nog lekker rustig op de dijk van Blankenberge, dit zou in de loop van de dag wel veranderen, maar ik kon toch nog rustig een fotootje schieten. Na ons appeltje opgegeten te hebben op een bankje op de Blankenbergse dijk reden we nu richting De Haan. Onderweg naar De Haan stond er plots omleiding en ook de peilen van de knooppunten stonden anders dan in het verleden en weken ook af van de route op de knooppunten kaart, ik volgde de aanduiding op de bordjes maar, wat nadien toch een behoorlijke omweg bleek te zijn. In De Haan aangekomen ging ik de bakker binnen waar ik al zo vaak een belegd broodje had gekocht, ditmaal was het een broodje met noordzeesalade. We reden nu over Jabbeke en in de buurt van het Kasteel van Caloen na 56 km aan Berkenhaag vonden we een leuk bankje om ons broodje op te eten.


Aan Pittem passeerde we de grote zendmast en wat verder zagen we ook nog eens dat een fiets nooit helemaal afgeschreven hoeft te worden.


Nabij Ingelmunster hadden we ook weer prijs, ook hier waren de nodige omleidingen die ons tochtje van vandaag een beetje langer zouden maken, doch het was toch wel weer genieten van het landschap.


We reden nu in de richting van de Leie en passeerden de Muizelmolen in Hulste, volgens wat ik aan de bordjes naast de weg kon zien en ook zelf kon ondervinden waren de automolisten hier niet vriendelijk voor wandelaars en fietsers, 2 x op een afstand van 2 km dat ik bijna van de weg gereden werd.


We bereikten toch zonder kleerscheuren de oevers van de Leie waar we eerst Harelbeke langst de overkant zagen liggen en wat later via die prachtige fietsersbrug de Leie overstaken en Kortrijk binnen reden.


Nog voor ik aan jeugdherberg 'Groeninghe' aankwam had ik al gemerkt dat er in verschillende parken optredens waren. Aan het onthaal van de hostel vertelde ze mij dat het dit weekend 'Sinksenfeesten' waren, drie dagen vol met optredens en rommelmarkten. Na een deugddoend douchke wandelde ik terug het centrum van Kortrijk in om wat te genieten van de optredens en natuurlijk ook iets te gaan eten.

Ik had zin in Pita maar vond niet direct een shoarma tent, doch na heel wat omzwervingen kwam ik er toch één tegen vlakbij de markt. Ik krijg meestal de schotels wel op maar hier ... was het zoveel dat ik kreeg op die mixed schotel, die heel lekker was en die me samen met de drank nog geen 8 euro kostte. Als ik nog in Kortrijk kom, dan ga ik daar zeker terug eten. Toen ik daarna terug naar de Hostel wandelde, zag ik op een vitrine geschreven staan: "eigen bereid roomijs" en daar kon ik dan ook niet aan weerstaan.

We hebben vandaag 115 km afgefietst tegen een gemiddeld van 17 km/u in een bewogen tijd van 6 uur, 45 minuten, we hebben bijna twee uur stilgestaan of gezeten wat ons totaal gemiddelde bracht op 13,3 km/u. Door de sterke tegenwind op de heuvelachtige stukken, leken sommige heuvels berg op wel op een mini Ventoux, maar ik kwam toch steeds levend boven aan.

Het zou mooi weer worden komend pinksteren weekend, had deze week aan m'n baas een dag verlof gevraagd voor vrijdag en was bij de vjh op zoek gegaan naar overnachtingsmogelijkheden. Drie nachten of zelfs twee aaneensluitend waren er niet te vinden, dus maar verschillende hostels geboekt.

Eerst nog wat boodschappen gaan doen deze voormiddag en dan tegen 13.30 vertrokken we richting veer van Schelle en om 14.00 vertrok die over de Rupel. Het was echt lekker fietsen in dit lente zonnetje, ik was goed ingesmeerd tegen de zon en had voldoende zonnen olie bij. We reden eerst via de Schelde dijken richting brug van Temse en dan ging het langst de Durme verder richting Molsbroek bij Lokeren waar onze eerste stop gepland was.


Na deze pauze reden we verder richting Gent, maar dit maal eens langst wegen die we in het verleden nog niet genomen hebben om uiteindelijk bij het veer van Oostakker uit te komen. Hier had ik ook weer geluk, de schipper van dit veerpont dat ook auto's vervoerd, zag mij aan komen rijden en liet de ophaalbrug open tot dat ik aan boord was.

Na dit kort boottochtje reden we richting Lovendegem waar we het Kasteel Dons de Lovendeghem passeerden.


Iets voor de sluis van Schipdonk kwamen we dan aan het kanaal Gent-Brugge, die onze reisgezel zou zijn tot in Brugge.


Aan de sluis zelf laste we ook nog een pauze in. Het was druk hier waar de Leie in de Brugse vaart komt, drie boten kruisten elkaar. Hier deed onze GPS weer vreemd, dus staken we maar meteen nieuwe batterijen in, maar nu ... gaf die geen fiets weg meer aan maar een route voor auto's, dus reden we verder alleen via de knooppunten.


We reden nu langst de andere oever verder en onze volgende halte was aan de Misseriebocht.

Net voor we Brugge zouden binnen rijden moesten we eerst nog een binnenschip laten passeren.


Maar wat later stonden we dan toch aan de receptie van jeugdherberg 'Europa'.
Na een verfrissende douche reden we met de fiets het centrum van Brugge in, waar we een Atlantic schotel hebben gegeten, we reden op tijd terug naar de jeugdherberg waar we in de bar met de vriendelijke barman nog enkele Brugse Tripels hebben genuttigd.
We hebben vandaag, zonder het avondtochtje 105 km afgelegd, dit tegen een bewogen gemiddelde van 21.8 km/u, onze topsnelheid vandaag was 36.4 km/u en onze totaal gemiddeld was 16.1 km/u.

Fietstochten met de kids worden steeds zo gepland dat we enkele speeltuinen tegenkomen.

We vertrokken richting Niel en na ff op het fietspad naast de spoorweg te rijden, reden we niet door naar Boom maar sloegen terug af richting Schelle om vervolgens via Aartselaar richting Universiteit Antwerpen, daarna Park Den Brandt om tenslotte uit te komen bij het Nachtegalenpark.


Het was de eerste keer dat ze deze speeltuin bezochten, dus hebben ze zich er goed geamuseerd. Voor de terugweg reden we nu naar Hoboken, waar we ook eerst in het park nog halt hielden.


En tenslotte ook even halt hielden in het fort van Hoboken.


Een leuk tochtje van ± 40.16 km. Doch net voor we thuis komen draaide Lena die naast mij reed, naar links af terwijl ik rechtdoor bleef rijden ... spaak kapot en wiel scheef, werk voor de fietsenmaker hier in de straat.

Op de brug over de Dender kan je ook zien hoe aangenaam fietsen het ook hier langst deze jachtweg is.

In Herdersem passeerden we dan vlakbij het borstbeeld van schrijven Alfons De Cock de sacristie van de in 1861 gesloopte parochiekerk.

Nog een route die ik eens bij fietsknooppuntkaarten gekregen had was de de brouwersroute. Ik zou voor de grootste lus gaan, dus ± 82 km en natuurlijk de nodige km's om er naartoe te rijden en terug naar huis, zodat op de planning een rit van ± 111 km stond.

Het weer was ideaal, weinig wind en af en toe een zonnetje. We reden eerst langst het fietspad langst het spoor in Niel richting Boom, in Boom was het wel druk door Mano Mundo maar een vriendelijke steward hield de auto's tegen zodat ik makkelijk een druk kruispunt kon oversteken. Via Klein Willebroek en Willebroek reden we naar Tisselt, waar we op het parcour van de brouwersroute kwamen. Het ging nog een lang stuk recht door langst het kanaal Brussel-Rupel tot we nabij Vilvoorde afsloegen richting Grimbergen.


Mooie plekjes, werkende watermolens, en natuurlijk de abdij in de verte, allemaal in het mooie landschap, laat je echt vergeten dat je hier dicht bij Brussel bent.

Nu ging het verder richting Meise en mochten we eerst over de brug waar we zo vaak onder rijden als we met de auto naar Brussel rijden.

We passeerden de nationale plantentuin, Meise, Oppem en dan ... zag ik een bordje, 'Hamme, klein maar fijn' en ja, hier was ook een gehuchtje dat de naam Hamme had. De wegen waren ondertussen aardig aan het glooien, hebben we graag, maar ook al te vaak zaten er kasseistroken tussen, een enkele heb ik wel graag, maar ze moeten niet overdrijven.


In Kobbegem hielden we ff halt bij de brouwerij van de Mort Subite om dan verder te rijden richting Asse.

Hier hielden we langer halt, we zaten nu ongeveer in de helft van onze tocht. Via Mollem ging het naar Merchtem en van daaruit naar Opwijk waar dan weer de brouwerij van Leireken bier staat. En na Opwijk aan knooppunt 50 stond er een bordje dat de knooppunten gewijzigd waren, ik had drie mogelijkheden, ofwel terug rijden en van 48 rechtstreeks naar 42 rijden, ofwel een groot stuk omrijden ofwel proberen de oude route te volgen zonder al te veel verkeerd te rijden, ik opteerde voor de laatste oplossing maar ben toch wel enkele km omgereden maar was toch blij dat ik terug de juiste bordjes zag staan. Dit blij zijn was maar voor korte duur, in Lebbeke waren wegenwerken en geen bordjes meer te zien in die straat, nog eens terug gereden tot waar ik het laatste bordje had gezien en dan maar de weg genomen die volgens mijn aanvoelen wel de juiste weg zou zijn. Begon als een mooie weg, werd een verharde weg, werd een veldweg en op de den duur was het enkel nog maar een modderpadje tussen de velden, ik zag huizen in de verte staan, dus wou niet terugrijden. Na dit stukje ciclo-cros was ik echt heel blij dat ik terug op gewone weg en terug op het parcour zat maar moest toch ff bekomen van mijn inspanning van door die boerewegen te rijden.

Na opstal reden we nu verder richting Buggenhout en de brouwerij Bosteels. Vervolgens passeerden we Malderen met brouwerij Vercauteren. Via Londerzeel reden we dan verder naar Den Duvel, de laatste brouwerij op onze tocht.


We reden nu richting Zeekanaal waar we de sluizen in Wintam overstaken en vervolgens met het veer de Rupel over.


Uiteindelijk hadden we 116 km afgefietst tegen een bewogen gemiddelde van 20.6 km/u en hebben we zelfs een topsnelheid van 41.1 km/u gehaald.

Vera kwam met het idee af om mee te fietsen met de fortengordel. Daar moest ik natuurlijk geen tweemaal over nadenken, was alleen afwachten wat het weer zou doen. Maar het beloofde een droge doch frisse dag te worden, dus goed genoeg om er een leuke fietsdag van te maken.

Eerst mijn gebruikelijke 11 km naar Vera gefietst en dan fietste we samen naar fort 5 van Edegem, waar we ons inschreven, ons kaartje kregen en we vertrokken voor het tochtje van 40 km.

De route volgde grotendeels de knooppunten en was ook duidelijk met pijlen aangegeven. Het eerste fort dat we tegenkwamen op de route was fort 6 in Wilrijk, vandaar ging het dan naar fort 7 aan het Schoonselhof en wat verder mochten we ook eens een rondje op de wielerpiste in de Moerlei, heb daar ff goed doorgetrapt en vond van mezelf dat ik een waardeloze conditie heb. Na deze korte spurt ging het verder richting fort 8 in Hoboken en dan ging het naar het veer tussen Hoboken en Kruibeke. Vera vond het een hele beleving zo eens met de boot oversteken. Hier op linkeroever ging het nu naar het fort van Kruibeke.

Iets vieren door het niet te doen, dat is voor mij de feestdag van vandaag, ben al blij dat ik maar in een klein bedrijfje werk en binnenkort niet moet deelnemen aan die verkiezingen van die sjoemelaars voor wie niets goed is, tenzij ze een bedrijf kunnen sluiten.

Maar genoeg gevakbond, tijd om te fietsen dus.
Vertrokken richting Schelde dijk en dan naar Hemiksem, Hoboken en dan onder de Schelde via de fietsers tunnel. Wat een volk, nadat de derde lift naar beneden vertrok waar ik nog steeds niet met mee kon, dacht ik ook dat ik beter met de trap naar beneden was gegaan, maarja ... ik had nu al zo lang staan wachten, nog twee en ik kon ook mee. Aan de andere kant van de tunnel dacht ik zelfs niet om met de fiets naar boven te gaan langst de trap, dus maar weer een paar liften gewacht. Langst het fort van Zwijndrecht reden we nu richting Beveren en dan ging het naar Sint Niklaas, een stuk knooppunten dat ik nog nooit had gedaan en waarschijnlijk ook nooit meer zal doen. Tussen de knooppunten 96 en 48 was de weg zo slecht, schande gewoon dat ze hier fietsers durven laten rijden. Na Sint Niklaas ging het dan nog een beetje verder in zuid-westelijke richting tot een beetje voor Lokeren. Nu ging het zacht glooiend naar Waasmunster en daar zouden we naast de Durme terug op jaagpaden rijden.

Regelmatig eens stoppen om één van de spreuken te lezen die er staan opgesteld.
We passeerden nu ook de Mira brug en wat verder zaten we terug aan de boorden van de Schelde. Nog wat verder namen we dan ook de eerste foto dit jaar van de brug van Temse.

Klokslag 13.00 stond Yannick aan m'n deur. Hij wilde eens meerijden en ik had vandaag de Witte Kinderbosroute op het programma staan, een kaartje dat ik vorig jaar eens bij een knooppunten kaart had bijgekregen en de route liep dan ook grotendeels via de knooppunten. De totale lus zou ± 50 km zijn, maar we moesten eerst ook wel naar deze lus rijden. We vertrokken dus vanuit Schelle eerst naar Boom, daar de Rupel over en dan richting knooppunt 90 aan de Zenne. We hadden meewind en het vlotte dus goed, ik had soms wel wat moeite om Yannick bij te houden, maar dan hield die wat in. Vanaf knooppunt 90 volgden we het plannetje en zaten we dus op de Witte Kinderbosroute. Het liep allemaal vlot tot wij bij knooppunt 75 kwamen, hier moesten we verder naar knooppunt 11, maar daar was geen aanduiding meer van, dus gewoon het volgend knooppunt gevolgd, maar dat lag al snel niet meer op de Witte Kinderbosroute, nog geprobeerd om terug op de route te komen, maar dat lukte ons niet echt zodat we maar voor de veiligheid een kleine omweg inlaste langst wel aangeduide knooppunten zodat we toch niet al te ver zouden verkeerd rijden. Dan in Peutie waren ze een mooie fietsersbrug aan het aanleggen, helaas moesten wij door deze werken een stukje om rijden en stond de omweg voor de knooppunten ook weer niet aangegeven, zodat het toch snel een km was dat we om- en verkeerd reden. Nu volgden we richting 48 en opeens waren ook hier geen aanwijzingen meer voor, wel voor knooppunt 56, geen erg dacht ik, een klein stukje niet opgelet en zo een pijl gemist, maar via 56 zouden we er ook wel terug komen. Echter toen we aan knooppunt 56 aankwamen was hier ook geen aanwijzing te zien richting 48, terwijl volgens de plannetjes knooppunt 48 wel tussen 56 en 49 lag, naja ... knooppunt 49 kwam na die 48 dus volgden we die aanwijzing maar. Enig voordeel van deze korte omweg was dat we nu voorbij Kasteel de Ribaucourt in Steenokkerzeel reden.


We reden nu al een tijdje terug richting Mechelen en dit ging een stukje trager omdat we nu tegenwind hadden, de heen weg hadden we in twee uur afgelegd en de terugweg zou volgens mijn inschatting door de tegenwind een uurtje langer duren, dus zouden we rond 6 uur terug aan het gemeentehuis van Schelle staan, schatte ik in.

Ook het kasteel Terlinden in Schiplaken passeerden we nu en nog een vijftal minuutjes later passeerde we een kaboutertuin.

Nog wat verder aan de boorden van het kanaal Leuven-Dijle hielden we nog even halt aan het dierenpark Planckendael en verder ging het richting Mechelen. In Mechelen loopt de route normaal langst de Lange Schipstraat, helaas, hier mochten we ook weer niet in, dus maar de veiligste oplossing genomen en via de veste of binnenring rond Mechelen verder gereden richting van Olivetenvest want daar moesten we onderdoor. We zaten nu terug op onze route en reden naast de Dijle richting Rumst. Hier de fietsbrug over en nu was het gewoon de Rupel volgen tot we terug thuis waren. In Niel nam Yannick al afscheid want hij wou nog ff langst zijn grootmoeder rijden. De klokken van de beiaard over m'n deur sloegen net 6 uur toen ik mijn sleutel omdraaide, was mooi ingeschat van me en ons dagtochtje van ± 88 km zat erop. De 100 km is niet veraf meer en de kaart van de Witte Kinderbosroute ... die belandt bij het oud papier.

Dit weekend is het boekenfestijn in de Nekkerhal in Mechelen, dus waarom niet met de fiets er naar toe.

Ik had een broek met zeemvel meegenomen naar mijn werk zodat ik na het werk onmiddellijk van daaruit kon vertrekken.
Ik reed het eerste stuk gewoon langst de Boomse steenweg, de brug in Boom over om zo in Klein-Willebroek bij knooppunt 38 uit te komen. Van hieruit ging het verder over het jaagpad langst de Rupel en voorbij de fietsbruggen reden we langst de Nete verder tot Walem. Dan ging het richting Mechelen, waar we net niet binnenreden om zo uit te komen bij de Nekkerhal.

Na het nodige rond kuieren en boeken kopen (vooral strips voor de kids) was het tijd om terug naar huis te rijden. Volgens mijn papiertje en ook de kaarten zowel kaart 4 van Antwerpen als op fietsnet, zou ik op knooppunt 57 eerst naar 97 moeten rijden en dan een klein stukje tot knooppunt 96, maar bij knooppunt 57 kon ik wel meteen kiezen voor de richting 96, dus gingen we dat ook maar proberen. Dit stuk liep door een stuk Mechelen waardoor ik nog niet gefietst had en passeerde ook langst de MacDo aan het kruispunt met de Antwerpse steenweg. Vervolgens zaten we meteen langst de juiste kant van de Dijle en moesten we niet meer naar knooppunt 97. Verder langst de dijken over Rumst en Boom om daar dan het fietspad naast de spoorlijn richting Niel te nemen en rond 19.00 thuis te komen.



Tochtje van ± 51 km.

Paasvakantie ...
mooi weer ...
Kids niet binnen te houden, of ben ik het zelf ???

Met de kids doe ik steeds mijn best om een aantal speeltuinen op de route tegen te komen.
Eerst reden we richting park van Boom.
Wat verder kwamen we in de Predikherenvelden, hier was het vooral de glijbaan die hun aandacht kreeg.


Ook in Rumst, Terhagen, Boom en Niel zijn we nog gestopt bij speeltuinen, maar ook dit Paaslammetje maakte dat we van onze fietsen stapten.


Een 32 km die voor de jongste toch meer dan genoeg was, of had hij zich teveel uitgeleefd in al die speeltuinen?

Zondagvoormiddag is het nog steeds vogelmarkt. De vogels zijn al veel minder aanwezig dan toen ik vroeger met mijn vader eens naar de vogelmarkt ging, maar toch ... blijft die nostalgie.
't Was al wel bijna middag dat ik vertrok om een leuk tochtje te maken, maar toch nog tijdig genoeg om eerst langst de vogelmarkt te rijden. Enkele weken geleden was mijn portemonnee gepikt in de kwik en ik vond voorlopig nergens meer zo'n handig dingetje als dat ik had, dus dacht ik dat op de vogelmarkt wel te vinden. En ja hoor, metéén maar twee gekocht. Na de vogelmarkt reden we door richting voetgangerstunnel en onderweg passeer je dan zo'n mooie muurschildering.


Ook de voetgangers tunnel op zich is wel een bezoekje waard met zijn prachtige houten roltrap, voor de gemakkelijkheid met de fiets neem ik toch wel steeds de lift.

Op linkeroever reden we richting Galgenweel en hier was het lenteweer ook merkbaar, getuige de vele bootjes.


Via het fort van Burcht, Kruibeke en Bazel reden we verder richting Steendorp en iedereen die daar langst de dijken heeft gefietst zal onderstaande foto's wel herkennen.


Nu reden we verder naar Temse, waar we de brug overstaken en ook hier was duidelijk te zien dat de lente in de lucht hing, de pleziervaartuigen vaarden al terug op de Schelde.

Nu ging het verder langst de dijk eerst richting Wintam en van daaruit naar Willebroek, Rupel overgestoken en verder huiswaarts.



Een mooie 80 km afgebold.

Dit weekend van het zomer uur beloofde ook zomers te worden.

Dus de fiets op, eerst naar vriendin, is ongeveer 10,5 km.

We besloten een rondje te maken met als keerpunt Lier. Vera had nog nooit langst de knooppunten gereden en was er al heel snel van verbaasd mooie en rustige fietswegen te ontdekken zo dicht bij huis.
We vertrokken in Edegem en reden eerst richting Mortsel, Vera opperde onmiddellijk, Mortsel in een omweg naar Lier, dacht nog teveel als een automobilist. Het was niet het drukke centrum van Mortsel dat we zouden aandoen en de bedoeling van een fietstochtje is natuurlijk ook meestal niet om zo snel mogelijk en via de kortste weg van punt A naar B te rijden, neen, we moeten er proberen een leuk tochtje van te maken, langst wegen die fietsvriendelijk of autoluw zijn, en wie helpt ons daar beter dan fietsnet.
Vanuit Mortsel reden wij verder over Hove naar Boechout waar we de Stenen Molen op de konijnenberg passeerden.

Nu reden we verder langst rustige wegen naar het jaagpad aan de Nete om zo langst de zuidkant Lier binnen te rijden. Onderweg viel het wel op dat er ondanks het prachtige weer, toch weinig fietsers en spelende kinderen waren, tot we dichter en dichter bij Lier kwamen en op het jaagpad langst de Grote Nete werd het echt druk.
Dan maar Lier binnengereden om een terrasje te zoeken, naja ... een terrasje zoeken was niet zo moeilijk, één waar er nog plaats was dat was wel wat moeilijker. Maar na wat rondkijken vonden we toch nog een plaatsje in de schaduw van Zimmertoren die in de stijgers staat. Lekker lang genoten van het mooie weer, maar ... we moesten uiteindelijk wel terug de fiets op om de terugweg aan te vatten. We reden eerst nog een beetje in noordelijke richting om dan via rustige wegen terug richting Boechout te rijden en van daaruit ging het dan op een stukje zelfde weg als heenrit richting Edegem.

Als we naar buiten kijken, zien we dat de lente echt begonnen is.
Eerst in de voormiddag met vriendin auto gaan proberen te verkopen op de automarkt bij Autostad.

Pas tegen 14.00 vertrok ik richting veer Schelle-Wintam. Kwartiertje wachten en we konden verder rijden over de sluizen en vervolgens nog een beetje langst de boorden van het kanaal. Dan doorkruisten we Klein-Brabant.

We reden langst Eikevliet, Puurs, Oppuurs, Sint-Amands en dan een stukje terug naar Mariekerke waar we het veer namen. Hier ging het dan verder stroomopwaarts langst de Schelde tot in Kastel en vandaar ging het terug naar boven naar het Grootbroek in Moers, ondanks alles blijft hier toch altijd een stukje prachtige herinneringen achter. Langst de Gijvenstraat reden we terug naar de Schelde dijk om vervolgens naar de Durme te rijden en deze over te steken via de Mira brug. We reden verder via Temse, Steendorp, Rupelmonde en Bazel naar het veer van Callebeek om tegen 17.40 terug thuis te komen en ons fietstochtje tijdens deze prachtige lente dag van ± 66 km zat er op.

Ze voorspelde een voorzichtige aanzet tot lente-weer, dus ideaal weekend om mijn openingsweekend in te rijden. Zonder de kids, dus in alle rust fietsend genieten.

Een kwartier voor we wilden vertrekken, was het een beetje aan het motregenen en we hoopten dat het snel zou droog worden en de regen hoog boven in de wolken zou blijven, en zo gebeurde het ook.

We reden eerst richting Klein-Willebroek en gingen daar naast de Rupel fietsen richting Dijle. Aan het Zennegat merkten we dat de Brug over de Zenne eindelijk af was.


We volgde verder de Zenne tot de wijk Stuyvenberg en vandaar reden we door Vrijbroekpark Richting Mechelen.

Langst de Leuvense vaart ging het dan terug richting Zennegat, genietend van boten met soms leuke namen.


Aan de sluis keerde we dan weer terug, ditmaal langst de oevers van de Dijle terug richting Mechelen.


Aan de E19 staken we dan de Dijle over en reden we terug richting Rupel. Ook het mooie stuk dijk tussen Dijle langst linkerkant en de Grote Vijver langst de rechterkant is steeds gezellig om op te fietsen. Daar waar de Dijle overgaat in Rupel namen we de fietsbrug richting Rumst en vandaar ging het verder langst de Rupel over Boom tot we terug thuis waren.



Ons eerste ritje dit jaar van ± 53 km zat erop en duurde ongeveer 2 uur 35 minuten.