Nog steeds geen volledig lente of zomer weekend goed genoeg om een heel weekend weg te fietsen, dus maar rondje rond de kerktoren gereden.

Ook vandaag reden we voorbij Liezele fort, het was hier wel veel rustiger dan de vorige keer toen we hier voorbij reden.

 

Een originele manier om fietsen te recycleren hebben ze in Kieldrecht.

Met de haven op de achtergrond reden we nu terug richting Antwerpen.

Regelmatig eens verpozen om een versje te lezen.

In Beveren staken we ff een frietje en vroegen ons in het park af, wie er nu eigenlijk het onderspit moet delven.

Deze eerste langere tocht met onze nieuwe fiets was er één van 138.7 km tegen een gemiddelde van 19.4 km/u

Bij de tussenstop was er veel animatie voorzien van de jeugd, Robbe en Lena die een balletje proberen te slaan.

Of zich ff Robin-Hood waanden.

Terwijl was Maarten in de lucht aan het fietsen.

Dit was allemaal te beleven in het fort van Mortsel.

Maar ook in het fort van Edegem was er van alles voorzien.

Maarten op de klimmuur terwijl Robbe langst de ladder naar boven klimt.

En als Robbe dan terug naar beneden komt, is het de beurt aan Lena.

Afsluiten deden we nog ff bij de melkboerderij zodat we vandaag toch een tocht van in totaal 52 km gereden hadden. De tocht wijkte wel een beetje af van het plannetje hierboven

Niet zo ver maar aangezien het toch een festival is voor de bewuste mens, konden we natuurlijk niet anders dan met de fiets naar Mano Mundo te rijden. Bovendien ligt de fietsenparking vlakbij het festival en heb je dus absoluut geen parkeerprobleem.

Dit festival is ook steeds een groot feest voor de kinderen, allerlei spelletjes en toestanden met toch steeds een achter liggende gedachte. Of dat de kinderen er echt veel van opsteken weet ik niet, ze amuseren zich er meestal geweldig en zo ook vandaag weer.

Lena maakte een prachtige twijgen mandje die nu mijn schoorsteen siert.

En terwijl Lena aan het knutselen was, deden Maarten en Robbe een kwis ivm kinderarbeid, waar ze uiteindelijk toch ook naar hun beloning mochten happen.

En dan tenslotte nog een klassiek spelletje.

Ja, we hebben tussen door ook wat naar optredens gekeken, zoals Slongs Dievanons.

We zullen ongeveer 22 km gefietst hebben.

Wij hebben een abonnement zoo-Planckendael en als we naar de Zoo in Antwerpen gaan, dan deden we dat meestal in de week omdat we dan met de trein kunnen gaan, wat veel goedkoper is dan met de auto, maar in het weekend stopt er geen trein in Schelle.

Vandaag zouden we dan ook nog eens naar de Zoo treinen ... maar de kinderen wilden niet met trein, ze wilden met de fiets. k Vind dit toch steeds een beetje gevaarlijk met het verkeer in t stad, maar we gingen het toch maar eens proberen.

Lena was de fotograaf van dienst:

We konden af en toe een glimp opvangen van het pasgeboren kuiken

Ook deze helden mochten niet ontbreken

Ter voorbereiding van onze fietsvakantie de komende zomer moeten we toch nog heel wat km's oefenen.

Normaal zouden we de fietsers tunnel aan de Kennedy tunnel nemen om de linkeroever te bereiken. Daar aangekomen bleek de lift defect, en de kinderen langst de roltrap met hun fietsen naar beneden, dat wou ik toch absoluut nog niet riskeren, dus reden we door naar de voetgangerstunnel aan het Sint-Jans-Vliet.

Met de lift gingen ze naar beneden, maar toen we langst de overkant aan kwamen stond er zover volk aan de lift te wachten dat ze toch langst de roltrap naar boven wilden gaan. Naar boven vind ik zelf ook niet zo erg als naar beneden en die houten roltrap die heeft wel iets. Het heeft echter heel wat zweet en bijna tranen gekost en ik denk niet dat ze de eerste jaren nog met de fiets langst de roltrap naar boven zullen gaan.

Het vervolg van onze tocht verliep rustig langst Burcht, Kruibeke en Bazel om dan met het veer van Callebeek terug de andere Schelde oever te bereiken.

Was een tochtje van 41 km tegen een gemiddelde van 14.6 km/u

Eerst niet van plan om vandaag een fietstocht te maken, toch kon ik niet binnenblijven.

We zouden niet zo ver fietsen als gisteren, die tocht moet eerst nog wat verteren, dus een kortere tocht richting Mechelen gestart. Eerst richting Rupeldijk gereden en dan de Rupel gevolgd tot de splitsing of samenvloeiing in Rumst en daar dan de eerst brug over gestoken. Tot net voorbij Walem reden we dan verder langst de Beneden-Nete.

Tussen Walem en Mechelen vinden we ook verrassende boswegels die wel aangenaam rijden zijn als het droog genoeg is. Nu reden we verder naar Mechelen via De Nekker.

We kwamen dus langst de oostzijde Mechelen binnen gereden.

Terug naar huis rijden zou ik doen tussen de Grote vijver en de Dijle, steeds leuk fietsen met water links en rechts.

Echte lente kan je het nog steeds niet noemen en toch zijn we al in mei.

Vandaag een ritje richting Brussel gepland. Op tijd vertrokken zodat ik nog het laatste veer Schelle-Wintam voor de middagpauze zou kunnen nemen. Eerst reden we nog ff langst het kanaal om dan via Breendonk naar Londerzeel te rijden. Ik merkte onderweg dat ik een stuk van de brouwersroute aan het rijden was.

Net voorbij Meise moest ik van de fiets op een zeer korte maar te steile helling voor mij, ze lag net voorbij een bocht en ik had ze niet zien aankomen. Ik was al wel aan het balen, ik hou wel van een heuvelachtig toertje en vandaar dat ik Brussel vandaag aandeed, echter, ik kan wel waarderen dat de wegen een beetje menselijk zijn maar kasseiwegen of van deze zand wegels maken het klimwerk toch zwaarder. Het was de eerste keer dat ik de uiterste knooppunten net voor Brussel nam, waarschijnlijk ook de laatste keer. Buiten de minder betere wegen uitgekozen voor de knooppunten hier, waren ook de anti-fiets mentaliteit hier enorm. Op een gegeven moment moest ik van het fietspad omdat er wagens op geparkeerd stonden, k heb ze geteld, het waren er 23, ja 23 wagens geparkeerd op het fietspad in één straat. Nu snap ik ook beter de opmerkingen van de fietsersbond wanneer ze het over Brussel hebben. Tenslotte was het ook het landschap aan Vilvoorde en Machelen dat niet tot aangenaam fietsen aanleiding gaf, verlaten industrieën en troosteloze landschappen, nee, ik denk echt dat ik hier niet meer kom fietsen. Het buitenverblijf van Rubens was dan ook terug een leuke verademing.

Het landschap werd terug genietbaar en met volle moed vatte ik de terug weg aan. Ik zou vooral langst het kanaal Brussel-Willebroek terug naar de Rupelstreek rijden, is lekker rechtdoor. In Kapelle-op-den-Bos zag ik een frituurtje, net op tijd om mijn honger te stille en krachten op te doen om mijn rit van vandaag af te werken.

121.8 km hadden we afgelegd tegen een gemiddelde van 19.7 km/u maar toch een topsnelheid van 42.1 km/u gehaald.

Op deze communistische feestdag liet ik me eens verleiden om mee te doen met de "Duvel on tour" familiefietstocht.

Na deze controle post zou onze volgende controle post, ook de tweede startplaats, de brouwerij van den Duvel zijn.

Onze volgende stop was in het Museum Rupelklei in Rumst, meteen ook de laatste controlepost. Aandachtig luisterden we naar de verhalen uit de Rupelstreek om daarna terug uitgerust onze rit verder te zetten, eerst over de fietsersbruggen en tenslotte terug naar ons startpunt in Heffen. Nu nog de terugweg naar huis en we hadden één van de eerste echte prachtige fietsdagen van dit jaar beleefd. 

Het volledige route bedroeg ongeveer 51 km en liep grotendeels langst knooppunten. Samen met de heen en terug weg legden we 80.6 km af tegen een gemiddelde van 22.1 km/u en haalde we een maximum snelheid van 38.5 km/u.