We logeerde voor een weekje aan zee in een jeugdherberg. Het leek ons ook een leuk ideetje om hier aan zee een fietstochtje te maken, dus wij maar enkele fietsen gaan huren voor een hele dag. Robbe wou een fiets voor zich alleen, de eerste die hij koos was nog een maatje te groot, dus maar een andere gekozen. Lena zag een leuke meisjesfiets aan de muur hangen en haar keuze was dus snel gemaakt. Maarten wou samen met mij op een tandem, veel had ik dus niet meer in te brengen. Eerst reden we een klein stukje terug naar de hostel en zo kon iedereen ook ff aan de fiets wennen. Na nog wat zadels hoger zetten, remmen eens bijgedraaid te hebben konden we vanuit Oostduinkerke vertrekken richting de polders. We gingen eerst een beetje door het hinterland fietsen om dan daarna langst de dijken terug te komen. Toen we bijna in Nieuwpoort waren, werd er beslist dat er eens van fietsen moest gewisseld worden, Lena zou nu samen met mij op de tandem rijden en Maarten zou de meisjes fiets nemen. Wat verder wou Robbe natuurlijk ook eens achter op de tandem, zijn fietsje was echt te klein voor Maarten, zodat Maarten maar op de meisjesfiets moest blijven rijden en Lena dan op Robbe zijn fietsje verder zou fietsen. Maarten reed altijd een stuk voorop, het stoorde hem niet dat hij op een roze meisjesfiets reed, integendeel zelfs, hij reed zonder moeite, met een mooie rechte rug, het was echt leuk om hem voor mij uit te zien rijden. Lena en Robbe maakte echter regelmatig ruzie om toch maar achterop mee op de tandem te mogen.
Aan het vliegveld van Oostende waren we bijna aan ons keerpunt en wat ik hier eigenaardig vond: ik was hier ooit op één van mijn meerdaagse fietstochtjes ook eens voorbij gefietst en toen kreeg ik het hier aan het vliegveld koud, dat was nu net zo, het was vandaag al mooi weer geweest maar net hier aan het vliegveld was het frisser en ook de kinderen zeiden dit.

Bij Raversijde reden we de dijk op en was onze terugtocht begonnen. Op de tussendijken was het leuk fietsen, maar de dijken aan de badsteden waren echt een ramp, alhoewel de knooppunten er lopen, wordt er totaal niets gedaan om fietsen er aantrekkelijk te maken. Voor de voetgangers waren wij blijkbaar enkele fietsterroristen, terwijl er op het stuk dijk dat enkel voor wandelaars was voorbehouden bijna niemand wandelde, moest iedereen vandaag blijkbaar wandelen op de weg die gedeeld moet worden met de fietsers, er waren er zelfs die ons verweten en zeiden dat we op de wandeldijk moesten fietsen, maar zelfs mijn kids kennen de verkeersborden al beter dan sommige volwassenen en zij weten dat ze daar niet mochten fietsen. We belande uiteindelijk in het natuurgebied achter de oude kazerne van Lombardsijde en dan wat verder namen we het veerpont over de IJzer. Het laatste stukje van onze tocht was nu aangebroken en we reden terug richting Hostel om onze tocht van ± 41 km af te sluiten.

Aan de Hostel aangekomen vertelde ik de kinderen ook dat het gemakkelijk zou zijn dat we met de fiets nog ff naar de colruyt zouden rijden, Lena zag dit helemaal niet meer zitten, maar Maarten op meisjesfiets en Robbe achterop de tandem zagen het wel zitten om er nog een tochtje van 15 km bij te doen.