Na vorig bericht bleek dat de lente toch nog niet echt begonnen was, maar nu laten de weersvoorspellingen echt wel het lentegevoel bij iedereen bovenkomen.

We hadden vandaag nog een extra vrije dag die we dan ook benut hebben om nog eens een toertje te fietsen.

Vertrokken vanuit Schelle reden we eerst richting Mechelen.

Na het centrum verlaten te hebben en de Nekkerhallen gepasseerd reden we richting Antwerpen. Het grootste deel zouden we doen via de fietsostrade. http://www.provincieantwerpen.be/aanbod/drom/dienst-mobiliteit/fietsbeleid/fietsostrades/fietsostrade-antwerpen-mechelen.html

Na nog ff langst de Antwerpse ring gereden te hebben, reden we terug richting Schelle.

Een tochtje van 63,9 km tegen een mooi gemiddelde van 22,6 km/u 

Dat het vandaag prachtig lente weer was te zien aan de zoveel wandelaars en fietsers die van het lentezonnetje genoten.

Een tocht van 50 km tot net niet in Lier plande we vandaag.

Net voor het buiten rijden van Schelle passeren we de oude kleiputten. Toch nog steeds spijtig dat men hier vroeger de kans niet gegrepen heeft om hier een mooi recreatiegebied te maken zoals de Schorre maar dat men hier gekozen had voor het geld om sommige putten te laten volstorten met de stortbranden begin jaren 90 als gevolg.

De knooppunten in Schelle zijn ook een beetje aangepast helaas niet in het voordeel van meer fietscomfort.

De Nete leidde ons terug richting Rupelstreek en als we dan de E19 onderdoor rijden komt de Rupelstreek ook echt in zicht.

En met de Rupel op de achtergrond zit deze mooie fietsnamiddag er bijna op.

We reden vandaag zo'n 50,5 km tegen een gemiddelde van 22,7 km/u.

Tot 1 uur was ik aan twijfelen of ik vandaag al dan niet zou gaan fietsen, iets na twee uur was ik dan toch vertrokken. Het ging eerst richting Antwerpen. Toen ik net voorbij Polderstad (Hoboken) was werd ik aangenaam verrast door het heraangelegde fietspad, de putten waren verdwenen en het was een mooi fietspad geworden en leuk fietsen tot we terug richting Petrol reden. Na een klein stukje langst de kaai te rijden ging het dan een klein stukje over het fietspad dat naast de ring ligt.

Vlakbij de oude jeugdherberg doen deze bruggen me steeds een beetje wegdromen hoe het hier vroeger moest geweest zijn.

We nemen ook vaak foto's om door te zenden naar de routedokter, die er meestal snel werk van maken om de bewegwijzering te herstellen. 

Na Antwerpen ging het over Wilrijk en Aartselaar terug naar Schelle

Tocht van 36,3 km tegen een gemiddelde van 20,7 km/u.

Zoals de meeste met nieuwjaar, heb ik voorbij nieuwjaar ook goede voornemens gemaakt. Ik ga proberen mijn fietsblogje terug bij te houden en zelfs proberen om enkele oudere fietstochten er nog tussen te plaatsen.

Het was een beetje fris vandaag, maar toch te mooi weer om binnen te blijven.

Het was een tochtje van ± 31.4 km tegen een gemiddelde snelheid van 20.5 km/u.

Ik zou niet meer richting Brussel fietsen, maarja ... het heuvelachtige van Vlaams Brabant en het anders toch maar steeds op dezelfde wegen rijden, lokte me toch terug richting Brussel, ik zou wel wat andere knooppunten proberen.

Waar we dan ook het huis en de tuin van kunstenaar Paul Gregoir passeerden.

Van op afstand vind ik Brussel toch altijd wel iets hebben.


Als we later voorbij Brussel zijn en Vilvoorde passeren, dan vind ik het hier echter echt verloederd.

Een tocht van 136 km tegen een bewogen gemiddelde van 19.6 km/u en met topsnelheid van 45.9 km/u

We hadden deze voormiddag nog van alles te doen zodat we niet vroeg de fiets op konden. Dan fietsen we gewoon nog eens een kleiner toertje.

Eerst via het fietspad naast het spoor in Niel en Boom reden we richting Rupel die we overstaken en via een ommetje Willebroek passeerden we Ruisbroek.

"De redder" blijft maar roeien als blijvende herinnering aan de overstroming van 1976. We reden nu eerst via het kanaal en daarna naast de Schelde naar Temse. Vandaar ging het dan richting Beveren.

Zie je graag open lucht tentoonstellingen, dan is 'Hof ter Saksen' in Beveren zeker een bezoekje waard. Ben je daar en tegen op zoek naar een leuk vakantieverblijfje ...

Nog in volle bouw, maar ze hebben er vast nog wel een kamertje vrij.

Via Bazel, waar ze nog steeds aan het werken zijn reden we terug naar de Schelde en het veer van Callebeek bracht ons naar overkant.

Een leuk ritje van 62.5 km tegen een gemiddelde van slechts 18.6 km/u

Nog steeds geen volledig lente of zomer weekend goed genoeg om een heel weekend weg te fietsen, dus maar rondje rond de kerktoren gereden.

Ook vandaag reden we voorbij Liezele fort, het was hier wel veel rustiger dan de vorige keer toen we hier voorbij reden.

 

Een originele manier om fietsen te recycleren hebben ze in Kieldrecht.

Met de haven op de achtergrond reden we nu terug richting Antwerpen.

Regelmatig eens verpozen om een versje te lezen.

In Beveren staken we ff een frietje en vroegen ons in het park af, wie er nu eigenlijk het onderspit moet delven.

Deze eerste langere tocht met onze nieuwe fiets was er één van 138.7 km tegen een gemiddelde van 19.4 km/u

Eerst niet van plan om vandaag een fietstocht te maken, toch kon ik niet binnenblijven.

We zouden niet zo ver fietsen als gisteren, die tocht moet eerst nog wat verteren, dus een kortere tocht richting Mechelen gestart. Eerst richting Rupeldijk gereden en dan de Rupel gevolgd tot de splitsing of samenvloeiing in Rumst en daar dan de eerst brug over gestoken. Tot net voorbij Walem reden we dan verder langst de Beneden-Nete.

Tussen Walem en Mechelen vinden we ook verrassende boswegels die wel aangenaam rijden zijn als het droog genoeg is. Nu reden we verder naar Mechelen via De Nekker.

We kwamen dus langst de oostzijde Mechelen binnen gereden.

Terug naar huis rijden zou ik doen tussen de Grote vijver en de Dijle, steeds leuk fietsen met water links en rechts.

Echte lente kan je het nog steeds niet noemen en toch zijn we al in mei.

Vandaag een ritje richting Brussel gepland. Op tijd vertrokken zodat ik nog het laatste veer Schelle-Wintam voor de middagpauze zou kunnen nemen. Eerst reden we nog ff langst het kanaal om dan via Breendonk naar Londerzeel te rijden. Ik merkte onderweg dat ik een stuk van de brouwersroute aan het rijden was.

Net voorbij Meise moest ik van de fiets op een zeer korte maar te steile helling voor mij, ze lag net voorbij een bocht en ik had ze niet zien aankomen. Ik was al wel aan het balen, ik hou wel van een heuvelachtig toertje en vandaar dat ik Brussel vandaag aandeed, echter, ik kan wel waarderen dat de wegen een beetje menselijk zijn maar kasseiwegen of van deze zand wegels maken het klimwerk toch zwaarder. Het was de eerste keer dat ik de uiterste knooppunten net voor Brussel nam, waarschijnlijk ook de laatste keer. Buiten de minder betere wegen uitgekozen voor de knooppunten hier, waren ook de anti-fiets mentaliteit hier enorm. Op een gegeven moment moest ik van het fietspad omdat er wagens op geparkeerd stonden, k heb ze geteld, het waren er 23, ja 23 wagens geparkeerd op het fietspad in één straat. Nu snap ik ook beter de opmerkingen van de fietsersbond wanneer ze het over Brussel hebben. Tenslotte was het ook het landschap aan Vilvoorde en Machelen dat niet tot aangenaam fietsen aanleiding gaf, verlaten industrieën en troosteloze landschappen, nee, ik denk echt dat ik hier niet meer kom fietsen. Het buitenverblijf van Rubens was dan ook terug een leuke verademing.

Het landschap werd terug genietbaar en met volle moed vatte ik de terug weg aan. Ik zou vooral langst het kanaal Brussel-Willebroek terug naar de Rupelstreek rijden, is lekker rechtdoor. In Kapelle-op-den-Bos zag ik een frituurtje, net op tijd om mijn honger te stille en krachten op te doen om mijn rit van vandaag af te werken.

121.8 km hadden we afgelegd tegen een gemiddelde van 19.7 km/u maar toch een topsnelheid van 42.1 km/u gehaald.

Op deze communistische feestdag liet ik me eens verleiden om mee te doen met de "Duvel on tour" familiefietstocht.

Na deze controle post zou onze volgende controle post, ook de tweede startplaats, de brouwerij van den Duvel zijn.

Onze volgende stop was in het Museum Rupelklei in Rumst, meteen ook de laatste controlepost. Aandachtig luisterden we naar de verhalen uit de Rupelstreek om daarna terug uitgerust onze rit verder te zetten, eerst over de fietsersbruggen en tenslotte terug naar ons startpunt in Heffen. Nu nog de terugweg naar huis en we hadden één van de eerste echte prachtige fietsdagen van dit jaar beleefd. 

Het volledige route bedroeg ongeveer 51 km en liep grotendeels langst knooppunten. Samen met de heen en terug weg legden we 80.6 km af tegen een gemiddelde van 22.1 km/u en haalde we een maximum snelheid van 38.5 km/u.

Zou de lente nu eindelijk beginnen? Het zou vandaag een mooie zonnige dag worden, slecht 14° maar na zo'n lange winter vinden we dit uitstekend.

Het is nog wachten op mijn Koga, dus stapte ik op mijn vertrouwde fiets en vertrok richting Aalst.

In het begin van de tocht was het nog wat bewolkt maar eens Londerzeel voorbij, was de zon er en ze liet zich toch al goed voelen.

Het was nog rustig op de fietswegen en zo heb je dan altijd nog wat meer kans om van de vergezichten te genieten. En nu kwam ook Aalst in zicht.

Op het pleintje was het ook te zien dat de jongelui van dit lentezonnetje aan het genieten waren.

We reden nu richting Dendermonde, en ook hier zijn aangename jaagpaden.

Nadat een visser van zijn oren maakte omdat hij zijn visstokje op het fietspad had gelegd en vond dat ik niet op het fietspad mocht rijden bereikte ik Dendermonde, maar was een bordje voorbij gereden. Als je zo'n hele toertjes rond dat punt draait, dan is het te begrijpen waarom dit paard zo steigert.

Na een korte pauze aan de Brusselse poort en het terug bereiken van de juiste knooppunten zouden  we nu richting Temse fietsen.

Net na Dendermonde ben ik ook ff van knooppunten af gegaan om een brug over te steken zodat ik later geen veer zou moeten nemen om de Schelde over te steken. Eerst reed ik ook nog eens langst het groot broek in Moerzeke en ook de Mira brug lag op de weg naar Temse. Daar verlieten we terug oevers van de Schelde en ging het nog via een klein omweg richting Bazel om dan via het veer van Callebeek in Hemiksem te belanden. De weg richting het veer was wel grondig gewijzigd in de winter, het overstromingsgebied nadert nu echt wel zijn voltooiing.

We reden vandaag 106.2 km tegen een gemiddelde van 22 km/u

Eerste keer dit jaar dat we twee dagen achter elkaar gingen fietsen.

Het ging eerst via Hemiksem en Hoboken naar de Ring rond Antwerpen, althans, toch het fietspad dat er naast ligt. Vandaar ging het dan richting Schoten.

Altijd een mooi zicht als we net voor Schoten het Albertkanaal over rijden. In Schoten zelf zouden we deze keer niet meteen afslagen en het Albertkanaal volgen maar we gingen nu eens een klein stukje naast het Kempisch kanaal rijden om dan bij knooppunt 20 ook deze jaagpaden te verlaten en richting Schilde te rijden. We reden net onder Schilde door en terug naar het Albertkanaal waar we nu wel eventjes langst de boorden bleven rijden, terug richting Schoten. In Wijnegem, net voorbij het sluizencomplex staken we het kanaal dan over en reden nu over Wommelgem, Ranst en Broechem richting Lier.

Net voor Lier konden we ook weer genieten van water langst rechts en bootjes langst links. Na Lier reden we via de Nete naar Duffel. Hier zijn werken aan de spoorweg brug zodat we hier de omleiding moesten nemen. Over Rumst en Boom reden we nu verder om tenslotte langst het mooie fietspad langst de spoorweg in Niel terug Schelle te bereiken.

Ons tochtje van vandaag was 92.5 km en legde we af tegen een gemiddelde van 22.8 km/u.

Lente blijft echt wel heel lang op zich wachten. Ik wacht er wel niet op om mijn tochtjes te maken.

We reden eerst richting Lier. Al zeer snel passeerden we Reet, vlakbij een winkel waar ik vrijdag ook nog was geweest.

Een drietal jaar geleden kocht ik een nieuwe fiets voor Maarten, een 26". Vorig jaar reed Maarten dan op mijn oude mountainbike want bij de voorjaarskuis van de fietsen was er toen een fiets te slecht bevonden om nog mee verder te rijden, dus moest iedereen een trapje opschuiven, Maarten dus mijn oude mountainbike, Lena op die fiets van Maarten en Robbe tenslotte op die van Lena. Nu vorige week gingen we de eerste keer dit jaar met z'n allen weer fietsen, de familiefietstocht van de Scheldehappening. Nog voor we in Boom waren had Lena al zo hard gezaagd dat haar fiets niet vooruit ging en dat ze die mountainbike wilde dat Maarten maar toegaf en hij terug op die kleinere fiets zou verder rijden. Zadel heel hoog gezet, maar die fiets is toch wel echt te klein voor Maarten. Bij thuiskomst mijn zadel eens op z'n laagste gezet en Maarten er een toertje mee laten rijden en dit ging perfect voor hem, maarja dan zou ik zonder fiets zitten. Normaal zou ik maar volgend jaar of over twee jaar mijn nieuwe fiets kopen, dit is dus allemaal versneld en vrijdag was ik dan bij Fietsen De Zwaluw in Reet om mijn Koga Signature te bestellen. Vandaar dus de titel, langzaam maar zeker neem zal ik afscheid moeten nemen van mijn nog niet zo oud ros waar ik toch wel heel leuke tochten heb mee gedaan en de nodige km mee heb afgelegd. Voorlopig mag die mij dus nog wel eventjes dragen en zo reed ik nu dus ook verder richting Lier.

Van Lier uit reden we richting het Albert kanaal.

Het was met dit nog steeds afwezige lente weer wel heel rustig rijden op de jaagpaden langst de Kleine Nete. 

Aan de jaagpaden langst het Albertkanaal waren ze op verschillende plaatsen aan het werken zodat we hier en daar een kleine omweg moesten maken. Dit heeft natuurlijk ook steeds het voordeel dat je andere dingen ziet.

Zo reden we door Oelegem en kregen we de aparte kerktoren te zien en passeerde we daar ook de windmolen.

We reden nu de zon zich ook af en toe al eens liet zien nog verder langst het kanaal tot in Schoten en vandaar ging het dan richting Ring om vandaar dan weer over Wilrijk, Hoboken en Hemiksem weer langst de Scheldeboorden kwamen om de laatste meters van vandaag af te leggen.

Een tochtje van 83,4 km afgelegd met een gemiddelde van 21,8 km/u

Nog niet veel lente in aantocht, maar toch met alle plezier de fiets op.

We reden eerst richting voetgangerstunnel aan 't Sint-Jansvliet. 

En zo bekeken we Antwerpen ook nog eens van de rechter oever. Na de Schelde ondergedoken te hebben, zouden we de knooppunten volgen richting Temse, maar niet de kortste route, we zouden de knooppunten nemen die het dichts bij de Schelde liggen.

Zo passeerden we onderweg Bazel met het kasteel Wissekerke.

En hielden we in Rupelmonde ff halt bij het standbeeld van Mercator.

Als we bijna in Temse zijn, zien we langst de overkant reeds De Notelaar liggen, daar zou ik straks ook nog voorbij rijden. Na Temse reden we langst de andere Schelde oever verder naar Zeekanaal Brussel-Schelde.

Ook gewone rivierboten kunnen aantrekkelijk gemaakt worden.

We reden nu nog via Willebroek naar Boom en dan via de oevers van de Rupel zouden we uiteindelijk Schelle terug bereiken.

Een tochtje van net geen 80 km en we reden hem tegen een gemiddelde van 21.2 km/u.

Ons tochtje van vandaag vertrekken we richting Waasland. We rijden eerst naar de fietserstunnel naast de Kennedytunnel.

Zo vroeg in het jaar is het nog redelijk rustig in deze tunnel en zijn er weinig fietsers of voetgangers die langst hier oversteken.

Nu gaat het gemakkelijk via de lift, maar ik kan mij nog herinneren dat hier vroeger een roltrap stond en dat vond ik toch altijd een beetje griezelig, vooral bij het naar beneden gaan had ik steeds schrik dat ik mijn fiets niet zou kunnen tegenhouden en dat die naar beneden zou totteren.

Over ' water reden we nu richting Fort van Haasdonk. 

De laatste meters naar dit Fort waren fietsknooppunt onwaardig, maar ik wist toen nog niet wat er nog ging komen toen ik het bordje naar knooppunt 98 vervolgde. 

Ik kwam in een slijkweg waar mijn fiets wegzakte, ik had veel moeite om overeind te blijven, maar van de kuisbeurt die ik mijn fiets had gegeven bleef niets over. Volgens mij hebben de parkourmeesters zich hier vergist en moest dit geen stuk van het knooppunten netwerk zijn maar van een mountainbike route.

We reden nu naar Temse om daar de brug over te steken en dan langst de Schelde verder te rijden.

De Westhinder hield langst de overzijde in Rupelmonde nog steeds trouw de wacht en wat verder bereikten we de sluis van Wintam, we staken niet over maar reden verder langst het kanaal richting Willebroek. Na Willebroek kwamen we in Boom en dan ging het langst de spoorweg naar Niel en verder naar huis.

Een winters tochtje van 72 km tegen een gemiddelde van 21 km/u.

Nee, ik niet ...

Tussen deze winterdagen door beloofde het vandaag een beetje beter te zijn, nog wel kans op een klein plaatselijk buitje maar ik wou er mij niet door laten thuis houden.

Ik was er niet helemaal uit hoeveel km ik zou doen, maar een lus richting Mechelen genomen en dan konden we straks nog wel zien of ik er nog een klein toertje zou bijdoen. We reden eerst via het fietspad naast de spoorweg in Niel naar Boom. Daar begon er echter een beetje lichte sneeuw regen te vallen. Toen ik de brug over was en richting Klein Willebroek reed begon het echter te hagelen, aan het twijfelen of ik zou verder rijden of terugdraaien besloot ik dan toch maar om mijn regenbroek aan te doen. Na vijf minuten was het echter terug over en begon de lucht al terug uit te klaren. Ik besloot de broek nog ff aan te houden en het nog wat te bekijken.

Aan het Zennegat zette ik mijn fiets dan toch maar ff opzij en deed de regenbroek terug uit. Langst de boorden van de Zenne vervolgden we onze tocht richting Mechelen. Via het Vrijbroekpark reden we dan naar het kanaal Leuven-Dijle om dan terug richting het Zennegat te rijden.

Ik vond het redelijk fris maar doenbaar om te fietsen, echter toen ik die kajakkers zag, kreeg ik toch wel een koude rilling. Aan knooppunt 95 merkte ik dat het de knooppunten wat gewijzigd waren, waarschijnlijk dankzij de nieuwe mooie fietsersbrug aan het Zennegat, dit maakte echter dat mijn tocht tot wel een aantal km ingekort werd. 

Tussen de dijken van de Dijle en de Grote Vijver belande we terug aan het Zennegat. 

We reden de fietsbrug in Rumst over en dan ging het verder langst de boorden van de Rupel tot in Schelle. Het fietsen voelde goed en ik besloot nog een klein ommetje te doen zodat ik toch een toertje van 60 km zou gedaan hebben. 

Na het ommetje rond Hemiksem belande we via de actieve kleiput van Schelle uiteindelijk terug thuis.

We noteerde vandaag 61.5 km op de teller tegen een gemiddelde van 19.1 km/u

Op deze drie koningen zitten we heel snel in het nieuwe jaar terug op de fiets. Als ik mijn voornemens wil verwezenlijken dit jaar met een tocht van 200 km te maken, dan mag ik niet teveel tijd verliezen. Volgende week gaat het terug winter zijn, dus snel van geprofiteerd om een klein tochtje te maken.

Vertrokken richting Hemiksem en daar grote bocht rond het kasteel Kleidael gemaakt om dan terug via Schelle en Niel naar Boom door te fietsen.

Voordeel van de winter is natuurlijk dat je altijd veel meer ziet dan wanneer alles mooi in bloei staat. Zo staat deze verloren klei bagger verscholen in een oude kleiput in Niel. 

De Schorre ligt er na deze regenachtige weken ook wat verzopen bij en bijlange niet zo feeëriek als met het mooi vuur evenement "Putteke winter", waarvan ik u toch ook graag laat mee proeven.

De eerste keer dit jaar ook terug de Rupeldijk met langst de overkant Klein-Willebroek.

Een ander groot voordeel van de winter is ook wel dat het overal nog rustig fietsen is. Het ging nu verder langst de dijken van Boom en Niel terug naar Schelle.

We hebben vandaag 30.7 km gefietst tegen een mooi gemiddelde van 20.2 km/u

Oktober ... tamelijk mooi weer ... fietsen ... 

Vandaag reden we langst de spoorweg tussen Niel en Boom richting Reet en dan tussen Lint en Duffel door zo naar Lier.

Het was mooi weer en toch vrij rustig op de jaagpaden, voor mij natuurlijk geen probleem, zo kon ik aardig wat vaart maken.  Na Lier reden we via Emblem, Bevel, Heikant naar Berlaar en van daar ging het dan net niet naar Heist-op-den-Berg maar wel naar Beerzel. Via Sint-Katelijne-Waver reden we terug naar de Nete. 

Mooie stukjes natuur en ... 

de nieuwe spoorwegbrug nabij Duffel brachten ons terug naar de fiets-voetgangersbrug van Rumst om dan over Boom en Niel terug thuis aan te komen.

Net geen 5 uur hadden we getrapt op deze 106 km wat een gemiddelde gaf van 21.5 km/u.

Is een titel van een Winnie De Poeh film. Maar ... voortaan ook de grootste tocht die ik heb gereden op één dag.

Tijdig vertrokken we richting Mechelen, het weer en de weersvoorspellingen waren redelijk bij mijn vertrek, maar nog voordat ik Mechelen bereikte moest ik al schuilen voor een bui. Ik zou het een beetje afwachten en als het meer zou regenen zou ik mijn tocht aanzienlijk inkorten. Na Mechelen reed ik verder langst de Leuvense vaart.

Langst die Leuvense vaart rij je ook voorbij de achteringang van het dierenpark Planckendael  en van op het jachtpad kan je een stuk van het nieuw verblijf van Mookie zien.

Bij Haacht reden we dan weg van die Leuvense vaart en nu ging het richting Aarschot.

We passeerden ook langst Werchter.

En dan was het mooi binnenrijden in Aarschot. Meteen ook tijd om een broodjeszaak binnen te stappen.

ff verpozen in de schaduw van de kerk van Aarschot en het broodje verorberen. 

Nabij Dessel passeerde we de pannenkoekenboot, ooit nog met m'n ex en schoonfamilie naar toe geweest.

En het was prachtig hierboven.

Het was zeker de klim waard geweest, ik zou er veel langer kunnen blijven staan kijken, maar ... de klok tikte verder en als ik zo een beetje mijn tijd inschatte, dan vreesde ik al dat ik niet meer voor donker zou thuiskomen.

191 km stond er op de teller, vond ik een knappe prestatie van mezelf 

Mooi weer, een extra dag verlof gevraagd en gekregen ... dus fiets op.

Eerst richting Antwerpen en dan verder naar Schoten.


In het Rivierenhof park hielden we onze eerste halte en ... hier kreeg ik mijn eerste dazenbeet dit jaar, ik dacht eerst aan een muggenbeet maar tegen de avond zou het al wel blijken dat het een daas was.


In Schoten zouden we dan ff langst het kanaal Schoten-Dessel rijden om dan af te draaien richting Schilde, maar net voor Schilde reden we dan oostwaarts richting Albert Kanaal.


Aan de Sluizen van Wijnegem staken we dan het kanaal over. Nu ging het vooral langst wegen waar ik nog maar zelden tot nooit ben over gereden over Broechem naar Lier, om dan verder naar Duffel te rijden. Hier gingen we terug langst de boorden van de Nete rijden en waren we terug op vertrouwde wegen. In Rumst gingen we dan naast de Rupel rijden.


En over Boom ging het dan via het fietspad naast het spoor tussen Boom en Niel verder naar Schelle.