Is een titel van een Winnie De Poeh film. Maar ... voortaan ook de grootste tocht die ik heb gereden op één dag.

Tijdig vertrokken we richting Mechelen, het weer en de weersvoorspellingen waren redelijk bij mijn vertrek, maar nog voordat ik Mechelen bereikte moest ik al schuilen voor een bui. Ik zou het een beetje afwachten en als het meer zou regenen zou ik mijn tocht aanzienlijk inkorten. Na Mechelen reed ik verder langst de Leuvense vaart.

Langst die Leuvense vaart rij je ook voorbij de achteringang van het dierenpark Planckendael  en van op het jachtpad kan je een stuk van het nieuw verblijf van Mookie zien.

Bij Haacht reden we dan weg van die Leuvense vaart en nu ging het richting Aarschot.

We passeerden ook langst Werchter.

En dan was het mooi binnenrijden in Aarschot. Meteen ook tijd om een broodjeszaak binnen te stappen.

ff verpozen in de schaduw van de kerk van Aarschot en het broodje verorberen. 

Nabij Dessel passeerde we de pannenkoekenboot, ooit nog met m'n ex en schoonfamilie naar toe geweest.

En het was prachtig hierboven.

Het was zeker de klim waard geweest, ik zou er veel langer kunnen blijven staan kijken, maar ... de klok tikte verder en als ik zo een beetje mijn tijd inschatte, dan vreesde ik al dat ik niet meer voor donker zou thuiskomen.

191 km stond er op de teller, vond ik een knappe prestatie van mezelf 

Op vrijdag reden we na de overzet Schelle-Wintam via de brug van Temse naar het veerpont van Terdonk en vandaar ging het vooral langst het kanaal Gent-Brugge naar jeugdherberg "Europa". Een rit van ± 104 km.

Jeugherberg 'Europa' heeft een mooi binnenplein.

Zondag terug naar huis dag. Eerst naar Schipdonkkanaal en Leopoldsvaart, vervolgens het kanaal Gent-Terneuzen over in Zelzate om een rustpauze in Wachtebeke te houden. Via de oude spoorweg langst Stekene reden we richting Bazel om de Schelde over te steken en na ± 103 km terug thuis te komen.

De lucht was al mooi blauw toen ik deze zondagochtend uit het raam van de hostel keek. Er was een grote drukte in de refter van de jeugdherberg, maar liet er mijn ontbijt niet door verstoren. Na ontbijt alle spullen terug ingepakt en op de fiets geladen en dan was het tijd om terug richting Schelle te vertrekken.

Den duits heeft hier ook nog gezeten, dus nam ik hier ook maar ff een pauze.
We reden nu verder richting Zelzate, onderweg passeerde ik een bakker in Sint-Laureins waar ik enkele koffiekoeken kocht, ik had geluk, had er lang moeten aanschuiven en kon net de laatste 3 koeken kopen. In Zelzate besliste ik om nog eens op goed geluk langst XA4 te rijden. Toen ik daar aankwam was XA4 en Agnes net hun fietsen aan het klaarmaken om ook een tochtje te maken. XA4 vroeg me of ik net die meneer met die klak niet gezien had op de fiets, want ze hadden net nog bezoek gehad van een fietser uit het Antwerpse. Ik vertelde hem dat ik niet van Antwerpen kwam maar van Brugge. Na een half uurtje kletsen over vroeger, de politiek, ... was het toch weer tijd om verder rijden.

Ook langst de Moervaart is steeds mooi fietsen, zo'n huisje met z'n tuintje dat aan die vaart ligt, moet toch prachtig wonen zijn.

En dan passeren we ook weer de oude brug en torentje aan die Moervaart, stille getuige van een ooit zo'n bedrijvige streek.

We hadden een beetje een dwaze kop toen we rond 8.00 opstonden, gisteren misschien één Brugse Trippel teveel gedronken. Iets voor twaalf uur lag ik in bed en ik weet nog dat ik mijn oortjes ingestoken heb om naar het middernacht nieuws te luisteren, ik kan me echter niets van dat nieuws herinneren en toen ik wakker werd stond mijn gsm-radiootje nog op, dus zal ik toch wel heel moe geweest zijn.

Zelfs de watertoren was een kiekje waard, mooi opgefleurd met enkele reuzegrote druppels die uit een scheur liepen. Verder reden we dan langst de nodige poelen en plassen goed bevolkt met de nodige watervogels.

In Breskens werden we verwelkomd door dit oude stukje schietgeschiedenis. Ondertussen had ik ook wat honger gekregen en een viskraampje kwam dan ook als geroepen op mijn weg. Met de gedachte van de lekkere kippeling vorige week bij het kraam van Peter kreeg ik al water in m'n mond, dus ik bestelde er een portie. Werd in een mooi bakje gepresenteerd, helaas ... na de eerste beet, dit was maar niks, Peter die van u was heel wat lekkerder hoor.

We passeerden tenslotte ook nog langst Jeugdherberg De Wullok in Blankenberge en dan ging het langst de polders terug naar Brugge.

Was prachtig fietsweer vandaag, veel gezien en een mooi tempo gereden. Om 17.15 was ik al gedoucht en reed ik terug naar Brugge om wat de toerist te gaan uithangen.

102 km afgelegd, bewogen tijd 5:22, bewogen gemiddelde was 18,9 km/u, totaal gemiddeld was 13,9 km/u en max. snelheid haalde we 34,7 km/u.

Ik heb zoveel foto's geschoten in Brugge in de late namiddag op deze zaterdag, dat ik er een aparte post in mijn blogje van maak.

Ook het Provinciaal Hof vinden we terug op de grote markt.

Het Gruuthuse werd begin 15e eeuw omgebouwd van oude opslagplaats voor gruut tot een luxe herenwoning, later werd er een zuidelijke vleugel met bidkapel aan toe gevoegd.

De mooie toegangsdeur op het binnenplein nodigt je graag uit tot een bezoek en als je wat wil uitrusten, kan je dat ook de stenen tronen.

Maar Brugge is natuurlijk ook heel bekend voor al het water en daardoor wordt het ook wel eens het Venetië van het Noorden genoemd.

De monumentale Onze-Lieve-Vrouwenkerk is één van de oudste bidplaatsen in Brugge. Sinds de jaren '80 fungeert ze als toeristische onthaalkerk. Vanaf ± 1230 werd de bouw van de huidige kerk aangevat en pas in 1465 werd het laatste deel, het Paradijsportaal opgetrokken. De eerste kerk of kapel op deze plaats dateerde van ± 875.

Als je door Brugge fietst of wandelt, let er dan zeker op dat je elk steegje of straatje inloopt, overal is er wel iets te ontdekken.

Het is en blijft steeds genieten in Brugge.

Brugge is niet alleen gebouwen met een rijke geschiedenis of boottochtjes, ook het Astrid park is meer dan een bezoekje waard met zijn sculpturen, fontein en kiosk.

Vlakbij één van de vijf opstapplaatsen voor een boottochtje op de reien van ± 30 minuten.

Vorige week een weekendje met de tent weg geweest, dit weekend een beetje meer comfort en nog eens weekendje naar een jeugdherberg.

We reden eerst naar het veer Schelle-Wintam en daar stond zowaar een comité om mij uit te wuiven.


Het veerpont vertrok wat later dan normaal. Er kwam steeds meer politie bij, zelfs twee politieboten vaarde er al rond toen wij de oversteek deden. Later zou ik in het nieuws vernemen dat er een vrouwen lijk in de Rupel zou gevonden worden. Naja ik was niet blijven kijken naar de afloop van die speurtochten maar zette mijn tocht verder eerst langst Temse.


Een aardige afwisseling is het als ze de peilers eens van wat tekst voorzien. We gingen vandaag eens niet over Gent rijden maar richting het veer van Terdonk. Na Temse ging het eerst nog verder langst de boorden van Schelde en dan wat later volgden we de Durme om dan in Sombeke de oevers en jachtwegen te verlaten. Over Waasmunster reden we nu boven Lokeren door om dan verder via Eksaarde naar de Moervaart te rijden.


Een beetje voor de Kalverbrug kwamen we uit aan de oevers van de Moervaart.


Een prachtig en zeer rustige dijk bracht ons uiteindelijk naar Terdonk.


Ook weer de eerste keer dat ik dit veer nam, zo'n autoveer waar je niet te lang op moet wachten is altijd fijn.
Over Sleidinge en Lovendegem bereikten we dan de Sluis van Schipdonk. Van hier ging het verder langst het kanaal Gent-Brugge, ook de Brugse Vaart, de Gentse Vaart of het Zuidleiekanaal genoemd richting Brugge. We zouden nog een pauze houden aan de Misserie bocht om dan tenslotte aan te komen in Hostel Europa op de Baron Ruzettelaan.

We hebben vandaag 104 km afgefietst, een bewogen gemiddelde van 20.0 km/u en totaal gemiddelde van 14.7 km/u, onze max snelheid bedroeg 34.8 km/u en we hebben ± 1:52 stil gestaan of gezeten.

De eerste dag reden we van Schelle over Antwerpen, vooral langst Scheldelaan. In Nederland bleven we tot voorbij Kruiningen ook langst de Westerschelde rijden en dan ging het over Goes naar Wolphaartsdijk. We hadden deze eerste dag ± 97 km afgelegd.

We kampeerden op landschapscamping "De Heerlijkheid van Wolphaartsdijk". De camping ligt vlakbij het Veerse meer, zeer verzorgd sanitair en is niet duur.

Waarschijnlijk was dit het laatste fietstochtje voor mijn tentje.

Voorbije nacht was eens echt een slechte nacht: om 2.30 werd ik terug wakker van boemboem muziek ergens op een parking, afhankelijk van de wind was het bij momenten of het net vlakbij was en andere momenten was het dan toch veraf. Dan maar terug een boek genomen en zelf ook wat muziek opgezet, natuurlijk niet zo hard. Na een hoofdstuk of drie was de muziek dan eindelijk gestopt en kon ik opnieuw proberen te slapen. Door deze slechte nacht was ik natuurlijk laat wakker, pas om kwart voor 9. En ik had zoveel te doen, inpakken, tent afbreken en ook inpakken, de dag begon bewolkt zodat ik mijn tentje onvoldoende kon laten dragen voordat ik ze ook terug in pakte. Mijn Lafuma Pumori was ondertussen wel echt helemaal afgeleefd, dubbele naden beginnen te lossen, zowel van binnentent als buitentent, naja na zo'n 20 jaar trouwe dienst kan je ook niet anders verwachten en zullen we dus deze winter op zoek moeten gaan naar een nieuwe trekkerstent.
We vertrokken rustig om nog volop te kunnen genieten van het Zeeuwse landschap en was reeds na twaalven dat we de brug (Postweg) nabij Wemeldinge overstaken.

Ik blijf toch steeds graag naar boten kijken, echter wat me dit weekend ook enorm is opgevallen, dat er veel mensen met emmertjes aan de stranden mosselen of zo aan het rapen zijn, of zelfs putten graven op zoek naar weet ik veel wat. Maar dat waren niet de enige met emmers of zakken, ik zag ook heel veel mensen bij pas geoogste velden rondlopen met zakjes en emmertjes op zoek naar achtergebleven aardappelen of uien.
Rond één uur reed ik de haven van Yerseke binnen.

Aan de bocht van Bath waren we terug aan de oevers van de Wester Schelde aangekomen en was het uitzicht ook meteen helemaal anders, de prachtige vergezichten moesten nu plaats maken voor industrie. En dan duurde het ook niet lang meer of we reden terug op belgische bodem. Het verschil in fietspaden tussen Nederland en Vlaanderen viel mij ook nu weer enorm op.

Om dan via kasteel "Ravenhof" aan het oud broek in Stabroek-Putte terug meer in de havendorpen rond te rijden, zo over Ekeren en het hele slechte stuk weg net voorbij knooppunt 96 terug in Antwerpen aan te komen en verder richting Schelle te rijden.
Ik was toch wel blij dat ik terug thuis kwam, eerste dag zoveel tegenwind, voorbije nacht zolang wakker gelegen, voor de rest toch weer een prachtig weekend.
Deze derde dag hadden we zo'n 109 km afgefietst tegen een bewogen gemiddelde van 19.9 km/u.

Toen we opstonden scheen het zonnetje al fijn en was er van de wind van gisteren niet veel meer te merken. We reden eerste naar een plaatselijke supermarkt om wat koffiekoeken te kopen en daarna maakte we ons klaar om vandaag een leuk tochtje Zeeland te rijden.

Tussen de camping en het dorp ligt dit kunstwerk - herdenkingssteen bij het Veerse meer. Dit monument uit 2005 kwam er ter nagedachtenis van de watersnoodramp van 1 februari1953.

De Zeelandbrug met haar meer dan 5 km lengte heb ik al lang eens willen over fietsen, maarja, ligt ook niet vlak bij de deur en aangezien ik niet met de auto ergens naar toe wil rijden met de fiets achterop, moest ik dus w88 tot ik eens in Zeeland zou kamperen.

Mooie uitzichten zo midden over het water te rijden. En dan eens de brug over, dan dook in de verte Zierikzee op, maar we moesten nu toch eerst ff halt houden om wat te smeren, want de zon begon goed haar best te doen.

Op weg richting Noordzee vond ik dit wel een opmerkelijk tafereel, koeien die ingesloten waren op kleine eilandjes met waarschijnlijk ook een uitkijktoren voor de boer om zijn koeien te kunnen lokaliseren.

We reden verder langst de oevers van de Oosterschelde, kwamen langst de Plompe toren en bereikte zo de Oosterschelde kering en het werkeilandje Neeltje Jans. Sinds we Zierikzee verlaten hadden was er wel af en toe een eenzame druppel gevallen en vanaf Serooskerke mochten we ook terug een matige tegenwind trotseren tot voorbij de Deltawerken. Als we terug aan de oevers van het Veerse meer aan kwamen dan kwamen we ook in Vrouwenpolder aan. Hier was net een loopwedstrijd aan de gang of net geweest, maar daarvoor was ik niet naar hier gekomen. Ik zou hier naar het viskraam Wachters-De Kok gaan om mijn oude jeugdmakker en later ook werkmakker eens een goeie dag te komen zeggen. Toen ik nog over de stormvloedkering reed had ik zijn vrouwtje met zijn kids al tegengekomen, dus hij wist al dat ik eraan kwam. Leuk wat bijgepraat en ook heerlijk gesmuld van de kibbeling, echt een aanrader, naja niet alleen die kibbeling, alles in zijn kraam zag er zo overheerlijk uit en ik hoorde ook hoe hij een volledig receptje voor een mevrouw uitlegde, dat receptje kreeg ze er gratis bij, water liep me bijna uit de mond. We konden hier niet blijven wonen, ik wou eerst nog richting Middelburg rijden voordat ik terug naar Wolphaartsdijk zou rijden.