Deze fietsroute voert u via de Rucphensche heide, de Rucphense bossen naar het plaatsje Wildert in Belgie.
Daar staat een Bakkersmolen met daarbij een bakkerijmuseum en een werkend stoommuseum.
De terugweg gaat via de Oude Buissche heide en het plaatsje Schijf weer naar Bosschenhoofd.
De Bakkersmolen in Wilderd
De Bakkersmolen is een gezellige plek waar je aangenaam kan vertoeven. Er valt voor iedereen wel iets te beleven. Zo hebben we uiteraard onze stellingsmolen, maar ook een heus stoommuseum een bakkerij met bakkerswinkel en een taverne. Bekijk ook zeker het onderdeel voor groepen.
In de zomermaanden kan je je uitleven tijdens een rit in ons stoomtreintje
Op de Bakelandtroute (46 km)staan de gemeenten Langemark-Poelkapelle en Houthulst centraal.De naam van de route herinnert aan de legendarische figuur Bakelandt en zijn roversbende, die destijds hun schuiloord hadden in het Houthulstse Vrijbos.Je maakt niet enkel kennis met verschillende landschapstypes, maar ook met tal van bezienswaardigheden zoals het voormalig kasteel van Langemark, de Iseraboot, de Beukelaeremolen en de Van Couilliesmolen.De Belgisch militaire begraafplaats in Houthulst en talrijke oorlogsmonumenten en gedenkplaten vormen stille getuigen van de dramatische tol die de Grooten Oorlog hier eiste.
Route omschrijving
De Bakelandtroute is de ideale fietstocht om de de gemeenten Langemark-Poelkapelle en Houthulst te verkennen. De routenaam verwijst naar de legendarische figuur Bakelandt: Soldaat in het Franse leger, deserteur, verzetsman, rover en bendeleider ten tijde van de Franse bezetting. De volksverhalen hebben Ludovicus Bakelandt geromantiseerd. Via deze route fiets je door een streek die gekenmerkt wordt door verschillende landschapstypes: de heuvelrug van Klerken, de uitlopers van de zandleemstreek in de IJzerpolders, de vallei van de Ieperlee met het kanaal Ieper-IJzer, . Uitgangspunt van de tocht vormt het gemeentehuis van Langemark, ondergebracht in het voormalige kasteel. Van hieruit leidt het traject langs de oude spoorwegbedding en het Ieperleekanaal naar Merkem. Vervolgens wordt richting Klerken gefietst. De terugweg voert langs Houthulst, het Vrijbos en de wijk Madonna. Bezienswaardigheden langs het traject zijn o.a. het kasteel van Langemark of de Iseraboot, De Iseraboot ligt aangemeerd op het kanaal Ieper-IJzer aan de kade van de Drie Grachten. Vanop het dek krijgt men een adembenemend vergezicht op de laaggelegen broeklanden van Merkem en Noordschote. Ook de moeite zijn de Blauwe molen, de Beukelaeremolen en de Van Couilliesmolen. Het Belgisch militair kerkhof te Houthulst, het Deutsche Soldatenfriedhof te Langemark, talrijke oorlogsmonumenten en gedenkplaten vormen stille getuigen van de dramatische tol die de "grooten oorlog" hier eiste.
Station Leuven-33-73-87-88-89-90-78-79-5-4-3-2-1-76-75-74-33-station Leuven
Startpunt bereikenNeem op de verkeerswisselaar van Bertem de afrit van de A3/E40 naar de A2/E314 in de richting van Leuven. Er is vrijwel onmiddellijk een afrit naar Leuven via de N264.
Op de ring van Leuven rechts draai je rechts af en rijd je tot aan het station, daar kan je
Met Leuven als begin- en eindpunt van een fietsroute zou het wel eens verkeerd kunnen lopen. Leuven is cultureel zo rijk dat je de stad wel wat diepgaander wilt bezoeken.
Anderzijds zou je op die manier niet meer aan het fietsen toekomen.
Nochtans, in groot contrast met de levendige studentenstad, ligt ten zuiden van Leuven een enorm restant van het vroegere Kolenwoud.
De natuur en de rust, maar ook de bezienswaardigheden in het Mollendaalbos, het Meerdaalbos, het Heverleebos en de vallei van de Dijle zijn zo enorm mooi en aangenaam dat dit alles een bezoek meer dan waard is.
Eens terug in Leuven lijkt het wel alsof je even van deze wereld bent weggeweest. De straten Het Stadhuis
Startpunt bereikenVerlaat de E314 bij afrit 29 (Houthalen, Zonhoven) en rijd in noordelijke richting via Hechtel naar Peer.
Parkerenop de Markt van Peer
gemeentesPeer;Meeuwen-Gruitrode
In Peer kun je met de hele familie terecht; er is voor ieder wel wat te beleven.
In deze groene gemeente, waar ook landbouw een belangrijke rol speelt, is er alle ruimte om te genieten en te onthaasten.
Dat laatste kun je overigens al heel lang doen in Limburg, al bestond dit modewoord vroeger niet.
Bekijk de werken van Pieter Bruegel, dan merk je dat er toen ook al veel aandacht was voor aangenaam tijdverdrijf en lekker eten en drinken.
Peer claimt met reden dat Pieter Bruegel de Oude (1526-1569) geboren werd in de deelgemeente Grote-Brogel en voelt zich hierin gesteund door Karel van Mander, die in 1603 schreef dat 'Pieter Brueghel, uytnemende Schilder' het levenslicht zag in 'in Brabant in een onbekent Dorp onder de boeren, op een dorp niet wyt van Breda, gheheeten Brueghel'.
Bree, dat slechts 6 km van Grote-Brogel ligt, wordt in het Latijn als Breda genoteerd.
Het dorp Grote-Brogel ligt weliswaar niet in het historische Brabant, maar de Peerse Pieter Bruegelkring heeft wel documenten uit de 16de eeuw gevonden waarin Brabants beschreven wordt als een 'landschap' dat de hele huidige Benelux omvat.
Er wordt tevens onderscheid gemaakt tussen het 'landt ende hertochdom van Brabandt'.
Grote-Brogel dient op basis van de huidige onderzoeken als de geboorteplaats van Pieter Bruegel aangewezen te worden.
Om dat duidelijker voor het voetlicht te brengen werd deze thematische fietsroute uitgewerkt door Toerisme Peer, de Pieter Bruegelkring en het Regionaal Landschap Kempen en Maasland.
Langs de fietsroute zijn reproducties (1,20 x 0,80 m) opgehangen van kunstwerken van Pieter Bruegel.
Misschien word jij net als hij door dit landschap geïnspireerd?
Nieuw is het Breugelmuseum (Markt 15) met reproducties van alle werken van Pieter Bruegel de Oude op ware grootte.
Individuele bezoekers krijgen een audiogids die uitleg geeft bij de schilderijen
Start : Op het plein voor het NS-station in Vlissingen. Hier bevindt zich ook de aanlegplaats van de Fast Ferry, de veerdienst tussen Vlissingen en Breskens. Bij het station is volop parkeerruimte.
De 'Omloop van Walcheren' is ook te fietsen met behulp van het zogenaamde Fietsknooppuntensysteem dat de provincie Zeeland heeft gerealiseerd. De volgorde van de knooppunten is:
Deze fietsroute start in Vlissingen en neemt u mee op een pittige fietstocht van ca. 66 kilometer langs de randen van het voormalige eiland Walcheren.
De route is zeer afwisselend en laat u kennismaken met de zeer verschillende landschappen op Walcheren, maar het water is altijd vlakbij.
U begint met een stukje buitendijks fietsen met zicht op de zeeschepen op de Westerschelde. Vervolgens rijdt u onderlangs de duinen, over de zeewering bij Westkapelle, door de Manteling, langs het Veerse Meer, langs de klok van Arnemuiden, over de Boomdijk (misschien wel de mooiste Zeeuwse dijk) om vervolgens weer via een buitendijks fietspad langs de Westerschelde terug in Vissingen te komen.
Onderweg zijn er volop gelegenheden om een kopje koffie met een Zeeuwse bolus te nemen.
Langs de duinen zijn er talloze duinovergangen om ook nog van het strand te genieten.
Zoals gezegd een pittige tocht met hier en daar kleine hoogteverschillen.
Het deel door de Manteling loopt deels over een onverhard doch goed begaanbaar fietspad.
Voor degene die hier niet van houdt, is een alternatief opgenomen.
Veel fietsplezier met deze uitdagende Omloop van Walcheren!
65 -> 66 -> 6 -> 20 -> 21 -> 18 -> 73 -> 72 -> 15 -> 16 -> 29 -> 28 -> 27 -> 26 -> 25 -> 24 -> 10 -> 1 -> 2 -> 68 -> 5 -> 65 Aansluiting op route Middenkust kan door bij knooppunt 18 door te steken naar 17 -> 33 -> 34 -> 35 -> 23 -> 10 (Schoorbakke = deel route Middelkerke-Oostende)
De wieg van Tura en de piconsmaak van De Moeren
Voor de westkustroute kiezen we Koksijde als uitvalsbasis.
Langs een heerlijk duingebied gaat het eerst naar Oostduinkerke.
Je moet daarvoor onder meer de Hoge Blekker,'s lands hoogste zeeduin, voorbij. Langs het Nationaal Visserijmuseum en de lokale sporthal gaat het kronkelend richting Wulpen.
Dit is hartje polders en een aantrekkelijk fietsstukje voor zomerse dagen.
Booitshoeke en Avekapelle (KP 18: hier kun je overspringen naar de middenkustroute) toveren het ene plaatje na het andere tevoorschijn.
Van de Steengracht naar Steenkerke (km 19) zit de wind meestal op de neus.
Even voorbij Eggewaartskapelle (km 23) wacht de oversteek over het Lo-kanaal (aan KP 29) en de drukke N8 Ieper-Veurne.
Daarna is het al rust en kalmte dat de klok slaat.
Bewonder Vinkem en zijn schitterende kasteel van Beauvoorde (km 30).
De Moeren lonken: een soort niemandsland tussen België en Frankrijk, maar lang geleden een deel van de Noordzee.
Bomen langs kaarsrechte grachten doorkruisen de monotonie.
Ongetwijfeld zal de aandacht hier afdwalen naar de piconcafeetjes. Met wat geluk fiets je de picon zo uit de benen richting Adinkerke.
Pas 15 km verder dwarsen we de autosnelweg naar Calais.
We wenden de steven nu op de wieg van Vlaams zangicoon Will Tura:
Veurne, ook bekend van de "babeluten" en de Boeteprocessie.
De sfeervolle markt en de historische gebouwen vragen wat meer tijd dan gepland tussen KP 2 en 68.
Uiteindelijk blijven nadien nog maar 7 km af te leggen.
Vervroegde finale dus en dan maar hopen dat we op tijd thuis zijn.
Boete doen kunnen we later nog altijd... Koksijde Vinkem en het kasteel van Beauvoorde
Deze tocht starten we - noblesse oblige voor de wielerfan - in Middelkerke.
Waar tweevoudig wereldkampioen Freddy Maertens ereburger is en zowaar in Lombardsijde een eigen borstbeeld heeft.
Er bestaat ook een 42 km lange compleet bewegwijzerde Maertens Route.
Uitleg en kaarten verkrijgbaar bij de Dienst Toerisme in de Cassellaan, op een boogscheut van de zeedijk.
Speciaal voor de knooppuntenfietser is er een variant, die tegelijk een stukje Oostends hinterland meepikt.
Starten vanuit Oostende (KP 1 vlakbij het groene park op een boogscheut van het station) is eveneens een optie.
Wie Middelkerke als vertrekpunt neemt (KP 80), mag eerst genieten van een zalig stukje zeezicht richting strand van Sint-Laureins.
We dwarsen Westende en verlaten de echte kust via de Rattevalle.
Eenmaal het kanaal Plassendale-Nieuwpoort en de A18 overgestoken, fietsen we via Mannekensvere naar Zevekote.
We naderen het territorium van die andere lokale wielerlegendes : Johan Museeuw en - lang, lang geleden - Tourwinnaar Sylveer Maes.
Gistel is een leuke plaats voor een tussenstop (café Tourmalet!).
Een religieus bedevaartsoord ook, want hier verging het Sint-Godelieve niet zo goed.
In de naar haar genoemde Abdij verneem je alles over haar martelaarschap.
Via Westkerke en Roksem komen we aan een ideale picknickplek: de Grote Zaagbek, een natuurgebied dat ontstaan is door de aanleg van de autosnelweg.
We keren even op onze stappen terug (KP 38) en draaien dan richting Oostende en zijn landelijke satellietdorpen Zandvoorde en Stene.
Ofwel volg je de finale langs de zee: Oostende (KP 2 en 1) - Raversijde (KP 52) - Middelkerke (KP 80 = finish).
Ofwel kies je voor rust en kalmte: KP 2 net voor Oostende, richting Stene (is naar KP 51), dan Leffinge (KP 17) en Wilskerke (KP 16 en 15) om zo het startpunt in Middelkerke (KP 14 resp. 80) terug te vinden. Middelkerke Onze-Lieve-Vrouwekerk, Gistel
Mondain Knokke, natuurparadijs Het Zwin en Uilenspiegels tijdmachine
We starten aan de Vlindertuin in Knokke en kiezen meteen voor de imposante uitgestrektheid van het Zwin. De voormalige havengeul is nu een natuurparadijs.
Ideaal om meteen verzoend met het landschap koers te zetten naar een stukje buitenland: Zeeuws-Vlaanderen, meer Vlaams dan Hollands, maar wel kraaknet en heerlijk relax.
Cadzand, St.-Anna ter Muiden en het onvermijdelijke Sluis (km 17) zwengelen allicht de trek in Zeeuwse mosselen aan.
Een ommetje langs de vestingen van Sluis kan het aperitief mogelijk nog wat uitstellen.
Op weg naar de St.Donaasabdij fiets je langs de Damse Vaart.
In Oostkerke kruis je even het Leopold- annex Schipdonkkanaal alvorens Brugges voormalige voorstad Damme (km 29) aan te doen.
Een must, dit heerlijk in de riddertijd versteende stadje, vermeende thuisbasis van Charles De Costers Tijl Ulenspiegel.
Bezoek als je tijd hebt eens het Uilenspiegelmuseum.
Via het Fort van Beieren en Koolkerke naderen we Brugge.
Deze op maat van fietsers hertekende stad is een dagbezoek meer dan waard. Op deze eerder sportieve tocht laten we "die Scone" even links liggen.
Aan knooppunt 12 voert de Ronsaardbeek je naar de Zelzatebrug en langsheen het kanaal richting Heist.
Knooppunt 36 dus, waarna je via Duinbergen weer koers zet naar het vertrekpunt in Knokke. Knokke : de kustlijn
-Startpunt bereikenVanaf de E313 neem je de afrit naar de N19 tot Zammel (vlak voor Westerlo). Daar draai je niet mee af, maar volg je rechtdoor de N127.
Net buiten Veerle leidt de Averboodsebaan recht naar de abdij.
gemeentesScherpenheuvel-Zichem;Tessenderlo;Diest
Geen spat industrie wordt er gepasseerd in dit land van De Witte van Zichem.
Er ligt in de heuvelachtige streek tussen Diest, Zichem en Averbode enkel natuur, één grote aaneengeregen deken van heide, bos en turfbroeken.
Hier kom je voor de rust, de oneindige stilte, de honderden orchideeën en het uitstervende gefluit van een wegijlende houtsnip.
Zelfs zij die niet voor de natuur komen, die willen toch de stilte en de bezinning, dat even alleen naar zichzelf kijken, in de Abdij van Averbode of de basiliek van Scherpenheuvel.
Het enige kabaal is dat van de verkopers van prullaria aan duizenden bedevaarders.
Bron : knooppunt.be
Huize Ernest Claes
Zichem dankt zijn bekendheid aan de nog altijd populaire schrijver Ernest Claes, die in vele romans zijn geboortestreek heeft beschreven. Het hoevetje waar "Nest" op 24 oktober 1885 het levenslicht zag, is nu ingericht als stedelijk museum met een authentiek 19de-eeuws interieur. Het museum en het omliggende landschap zijn erkend als beschermd gebouw en gebied. Alle uitgaven en vertalingen van de werken van Claes vindt u er terug.
Zijn meest gerenommeerd boek is ongetwijfeld "De Witte". Het werd gepubliceerd in verschillende talen en haalde tweemaal het witte doek. Vele herinneringen huizen in dit kleine Kempense boerderijtje, waarin zich het jeugdleven van de schrijver heeft afgespeeld.
(met start in Deinze en extra lus 07-08-87-85-84-07 )
Emi1e C1aus
In het Museum voor Schone Kunsten van Gent en het Museum van Deinze en de leiestreek stond dit voorjaar het oeuvre van de impresssionist Emile Claus centraal. Dankzij deze Emile Claus-fietsroute kan je nu een aantal plaatsen aandoen die als inspiratiebron voor Claus fungeerden.
Emile Claus (1849-1924)
kwam vaak aan de oevers van 'zijn' leie ,zitten om zonnige landschappen en ,portretten te schilderen. Het leielandschap speelt een hoofdrol in zijn werk waar kleur en licht overheersen.
Wij kruipen in het spoor van Claus en starten de route in Deinze.
Al kan je dat net zo goed in Gent doen.
Voor aanvang van de rit kan je al meteen wat cultuur opdoen in het Museum van Deinze en ,de leiestreek en een aantal pareltjes van Claus bewonderen.
Maar we willen het ook live zien en dus nemen we snel de fiets...
We passeren het sas van Astene.
De ijzeren T -vormige ophaalbrug inspireerde Claus tot een schilderij.
Je vindt er ook de Maaigemdijk, één van de mooiste plekjes van Astene. Bruggen vormden blijkbaar een grote inspiratiebron voor Claus want we zijn nauwelijks opnieuw vertrokken en we komen het park van kasteel Ooidonk tegen. Claus had vanuit de tuin van zijn villa een prachtig zicht op het park en de siervijver met driebogige brug.
Het hoeft niet te verwonderen dat ook dat op doek kwam.
Slingerende Leiebochten
Op de Molenberg, niet te verwarren met zijn naamgenoot uit de Vlaamse Ardennen, woonde een goede vriend van Emile Claus: schrijver Cyriel Buysse. Vanop de top krijg je een slingerende leie onder ogen met op de voorgrond het kerkje van Deurle. Daarna is het wachten tot in Gent voor een volgende stop. Claus bracht de wintermaanden samen met zijn vrouw Charlotte in Gent door.
In het stadscentrum liggen het Herinneringsmonument Emile Claus en het Museum voor Schone Kunsten op ons te wachten.
Uiteraard tref je ook daar het 'verlichte' werk van Claus.
Als je na het museumbezoek terugkeert tot knooppunt 4 en dan punten 5 en 6 aandoet kan je overigens ook nog de oude Pasbrug (nu Sint-Jorisbrug) zien die Claus schilderde.
Villa Zonneschijn
Gent laten we achter ons. We volgen de weg terug tot knooppunt 4 en kunnen de terugweg aanvatten.
Ter hoogte van knooppunt 20 is het maar even rechtsaf draaien en we komen op de steenweg tussen Deinze en Deurle. Tussen de steenweg en de Leie ligt de Emile Clauslaan waar zijn woonst 'Vi11a Zonneschijn' gebouwd is. Als we even later de spoorlijn overgestoken hebben, komen we opnieuw in het centrum van Deinze.
Wie er nog niet genoeg van heeft, kan er nog een lusje bij doen naar Machelen.
In 1893 zette Claus er de communicantjes die uit de sint-Corneliuskerk kwamen op doek.
Het leven zoals het is maar dan volgens Claus' penseel en diens impressie van dit bijzondere tafereel.
Grenspark 'De Zoom - Kalmthoutse Heide' is een grensoverschrijdend natuurgebied dat verschillende biotopen (heide,vennen, stuifduinen, weilanden, bossen) herbergt.
De volledige oppervlakte van het gebied bedraagt 3750 ha. Vooral de ecologische en cultuurhistorische waarden maken het gebied uniek en de moeite waard om te behouden.
Het Grenspark wordt doorkruist door de Belgisch Nederlandse grens. Buiten de heide- en bosgebieden die beheerd worden door de Vlaamse en Nederlandse overheden, vinden we ook enkele (grote) privé-eigenaren, kleine landbouwpercelen, en verscheidene bospercelen van kleine eigenaren.
Deze diversiteit maakt dat het park zeker een bezoekje waard is.
Park van Brasschaat
Vordenstein maakt samen met het Peerdsbos en het Park van Brasschaat deel uit van de groene gordel ten noordoosten van de agglomeratie Antwerpen. Vordenstein is een oud kasteelpark met een merkwaardige dubbele structuur. Het bosgedeelte is ontworpen volgens de strakke Franse barokstijl met daarnaast open grasvelden, natuurlijke vijvers en boomgroepen in Engelse landschapsstijl. In het Peerdsbos vind je vooral zomereiken, berken en naaldbomen. Het meer dan 150 ha grote Park van Brasschaat biedt een boeiende mix van natuur, recreatie en cultuur.
Arboretum Kalmthout
Het Arboretum Kalmthout te Kalmthout is één van de oudste en meest gevarieerde bomen- en plantentuinen in Vlaanderen.
De kwekerij van Charles van Geert lag rond 1850 aan de basis van dit arboretum. Van Geerts opvolgers, Antoine Kort en Robert & Jelena de Belder zorgden voor een uitbreiding met vele zeldzame houtige gewassen.
De kracht van Arboretum Kalmthout is de eigenheid waarmee de wetenschappelijke plantencollectie in de architectuur van de tuin is opgenomen. De schikking van de bomen en planten is zo opgevat dat het gehele jaar door men geniet van een afwisseling van kleuren en geuren.
Het vroegere zomerverblijf van Van Geert, het Vangeertenhof, is een parkvilla die werd gerenoveerd en dienst doet als tentoonstellings- en evenementenruimte.
Villa VangeertenhofBinnen de rijke plantenverzameling zijn de toverhazelaars het meest beroemd. In januari en februari vinden de Hamamelisfeesten plaats om de unieke winterbloei van de oude en breed uitgegroeide toverhazelaars te vieren.
De botanische tuin is aangesloten bij Botanic Gardens Conservation International, een non-profitorganisatie die botanische tuinen samen wil brengen in een wereldwijd samenwerkend netwerk om te komen tot het behoud van de biodiversiteit van planten. Bron : Proviant
In 1901 werd de eerste steenkool uit de Kempische ondergrond gehaald. Na een lange aanloopperiode leidde deze ontdekking tot de oprichting van 7 steenkoolmijnen, Winterslag, Beringen, Eisden, Waterschei, Zwartberg, Zolder en Houthalen. De kolenproductie kende haar hoogtepunt na de tweede wereldoorlog en lag mee aan de basis van de economische ontwikkeling van België. Op het eind van de jaren vijftig moest steenkool evenwel concurrentie dulden van goedkopere energiebronnen..
Beringen Mijn KP 341 : Na een bezoekje aan het mijnmuseum vertrokken richting KP 341 langs de moskee en de Terril
De steenkoolnijverheid heeft in Limburg een uniek patrimonium achtergelaten. In Beringen is het grootste deel van dit patrimonium behouden en als monument beschermd. Van de schachtbokken, mijnterrils, douchezalen, kolenwasserij, tuinwijk, mijnkathedraal tot zelfs een moskee. Dit alles en nog veel meer kan je in Beringen bezoeken en beleven. Stap samen met een gids in de voetsporen richting ondergrond of wandel naar de top van de mijnterril
Verder op een prachtige asfaltbaantje door de bossen langs Koersel Fonteintje ( kapel , bronnen , recreatiepark en terrasjes ) naar de terril en mijnsite van Zolder
Het recreatieoord Koersel Fonteintje is gegroeid rond de kapel van O.L. Vrouw aan de Staak, een gekend bedevaartsoord dat ontstond in 1826. In dit zeer bosrijke gebied staat de uitkijktoren centraal: hij biedt een indrukwekkend panorama op het typisch Kempische landschap, met zicht op de grote vlakte van het militair domein en het mijnbekken
KP 307 kan men de mijnsite van Zolder bezoeken
De mijnsite van Zolder is de stille getuige van wat eens een van de meest bloeiende industrie van Limburg was. De mijnexploitatie in Zolder startte in 1923. Toen de mijn in 1992 haar deuren sloot betekende dit het einde van de laatste mijn in de Benelux. Enkele belangrijke gebouwen van de voormalige mijnzetel zijn als monument beschermd in 1993.
Van 307 naar 304 fiets je in een rechte lijn over een hoge berm .
Dat was vroeger de kolenspoorlijn van de mijn van Zolder naar de Lossing de vroegere kolenhaven aan het Albertkanaal .
In hun eerste productiejaren konden alleen Eisden, aan de Zuid-Willemsvaart, en Beringen, aan het kanaal Hasselt-Antwerpen, hun kolen per binnenschip laten vervoeren. In 1930 begon men te graven aan het Albertkanaal, de waterweg tussen het Luikse industriebekken, de Limburgse kolenmijnen en de Antwerpse haven. Dit kanaal werd in 1939 voltooid en betekende een grote verbetering voor het Limburgse kolenbekken. De binnenschepen konden met een grotere tonnenmaat worden geladen en de omwegen en overlaadplaatsen vielen weg, zodat er tijdswinst werd geboekt en kosten werden bespaard.
Na een ommetje langs het gehucht Eversel en de stad Beringen terug langs het Albertkanaal .
Kp 345 Beringen Mijn : Rechtsaf , en verder naar 341 tot aan de koolmijnen van Beringen
Bewegwijzering : zeshoekig bordje met de naam van de route
GPS: N 51.155743-E 2.760547
Startpunt: kruising van de Bassevillestraat met Strandjuttersdreef in Westende en Lombardsijde, hier is een beperkte parkeermogelijkheid.
Dit punt ligt vlak aan de Kompascamping- men kan dus rechtstreeks vertrekken van de camping.
De route is bewegwijzerd met bordjes, maar soms staan ze onrustbarend ver uit elkaar, een GPS brengt dan meer zekerheid.
Houd wel rekening met de wind!
DE ROUTE :
De fietsroute start aan het info-kantoor nabij de Sint-Theresiakapel, langs de Badenlaan in Westende-Bad. Het initiatief voor de route kwam van de gemeente Middelkerke, waarvan Lombardsijde een deelgemeente is. U maakt kennis met zowel een ruraal landschap als de kustduinen. Het is een route met opvallend veel rustbanken.
Freddy Maertens was een fameus wielrenner en werd wereldkampioen in 1976 en 1981. In de zomer van 2004 kreeg hij zijn eigen fietsroute in Middelkerke in West-Vlaanderen. De route is 42 kilometer lang en loopt voornamelijk over landelijke wegen.
Freddy Maertens (Lombardsijde, 13 februari 1952) is een voormalig Belgisch wielrenner, die beroepsrenner was van 1972 tot 1987. Hij won veel van zijn wedstrijden in de sprint en kon dankzij zijn uitzonderlijke kracht goed op het grote verzet rijden. De meeste zeges haalde Maertens dan ook in sprints en tijdritten. In drie deelnames aan de Tour de France won hij vijftien etappes en droeg hij negen dagen de gele trui. Driemaal won hij de groene trui voor het puntenklassement.
Freddy Maertens fietste een onwaarschijnlijk palmares bij elkaar. Twee wereldtitels en een Belgische driekleur, drie keer de groene trui in de Tour, eindwinnaar van de Vuelta, negen klassieke overwinningen, 102 etappezeges in diverse rittenwedstrijden. Na Freddy Maertens kan geen enkele Belg nog een dergelijke erelijst voorleggen. De wielrenner haalde zijn kracht uit de noeste arbeid, de bijna Spartaanse levenswijze die hij zichzelf als sporter oplegde. Als onvoorwaardelijke trainingsbeul scheurde hij dagelijks door het Westvlaamse landschap en trotseerde hij de zeewind. De basis voor zijn conditie legde hij in de winter, toen hij in de duinen of op het strand, langs de waterlijn de spieren hardde. Want voor alles was en is Freddy Maertens een jongen van de kust en polders. Tijdens deze fietsroute volgen we voor een deel het trainingsparcours van de tweevoudig wereldkampioen die opgroeide in Lombardsijde...
Start : Aan knooppunt 58 in de populierenstraat aan de zuid willemsvaart
Afstand : 43 km
Bewegwijzering : Knooppuntennetwerk Limburg
GPS : N50 55.282 E5 42.279
DE ROUTE :
58-63-61-62-65-66-59-54-58
Rekem
In het grafelijk stadje Oud Rekem wordt het stadsbeeld beheerst door het waterkasteel Aspremont-Lynden en de voormalige parochiekerk die tot 1956 functie was. Deze barokke kerk werd volledig gerenoveerd en is nu een concertruimte, een kijkkerk en een tentoonstellingsruimte.
Ook de aanpalende straten leveren fraaie gevels op. Oud-Rekem biedt niet alleen architectonisch interessante curiosa, je kunt er ook heerlijk genieten bij een drankje en of een hapje. Restaurant "De Oud God", "Het Poortgebouw" en "Onder de Linden" serveren zowel vanaf een kleine kaart als à la carte. Ook in het "Posthuis" kan je terecht voor een frisse pint. Oud-Rekem staat bekend voor haar culinaire specialiteiten, zoals het gebak de Misérable.
Opgrimbie :
Opgrimbie werd landelijk bekend door de laatste wilsbeschikking van Koning Boudewijn. Na zijn dood werd bekend dat hij een deel van het Koninklijk Domein in Opgrimbie waar hij een buitenverblijf had, wilde schenken aan de Monialen van de Monastieke Familie van Betlehem, Maria Ten-Hemel-Opgenomen en de Heilige Bruno, een congregatie van slotzusters die leven volgens de traditie van de kartuizers, om er een klooster te bouwen
Zutendaal :
Zutendaal is een van de meest groene gemeenten van Vlaanderen, en ligt dan ook voor een groot gedeelte in het Nationaal Park Hoge Kempen. Eén van de poorten van dit nationaal park is het bijenbevruchtings- en insectencentrum "De Lieteberg". Hier kan men terecht voor alle vragen in verband met bijen en insecten. Er is ook een vlindertuin met inlandse vlinders, een uitkijktoren en enig voor België; het blotevoetenpad.
Gellik :
In Gellik werden Romeinse vondsten gedaan. In de 12de eeuw werd de naam 'Gellick' al vernoemd in geschriften.
De huidige kerk (Sint Laurentiuskerk) van Gellik is na de Eerste Wereldoorlog gebouwd, bovenop de ruïnes van de kerk die tijdens die oorlog verwoest werd.
In de onmiddellijke omgeving van Gellik zijn op 12 mei 1940 een Engels gevechtsvliegtuig (RAF) en op 24 mei 1944 een Canadees gevechtsvliegtuig (RCAF) neergestort. Zij worden nog jaarlijks herdacht met een grote herdenkingsplechtigheid op het kerkplein.
Veldwezel :
Het dorp is gelegen vlak over de grens bij Maastricht, aan het Albertkanaal. Veldwezelt is geliefd onder (eerstejaars)studenten van de Universiteit Maastricht en de verschillende hogescholen in Maastricht. Er zijn dan ook verschillende studentenhuizen in het dorp
Lanaken :
De ongerepte beekvalleien en uitgestrekte natuurgebieden maken van Lanaken een toeristische pleisterplaats bij uitstek. Het landschap wordt doorkruist door vele wandel- en fietspaden. In en rond Lanaken ligt er een fietsroutenetwerk van maar liefst 1 800 km. Doe je het liever wat rustiger aan en ga je liever te voet? Kies dan voor onze wandelkaart met circa 70 km aan bewegwijzerde wandelroutes. Trek alvast maar de wandelschoenen aan. Avontuurlijk de Maas verkennen kan je het best per kajak. Of wil je liever inschepen voor een rustige rondvaart per boot ?
Neerharen :
Neerharen is een deelgemeente van Lanaken in de provincie Limburg in België. Het Maasdorp wordt door de Staatsbaan N78 in twee delen gesplitst. Zo is er het oude gedeelte oftewel het centrum van Neerharen en het gedeelte wat eigenlijk na de Tweede Wereldoorlog in volle ontwikkeling is gekomen. Dat deel staat in de regio ook bekend als de goudkust van het Nederlandse Maastricht. De gehuchten Herbricht en Hocht behoren eveneens tot Neerharen. Zicht op Oud - Rekem
De markt is klein maar compleet: een neogotische kerk, een imposant 18"" eeuws gemeentehuis, een paar terrasjes, de schandpaal, een grote beuk en sinds lang naast de kerkdeur weer een roepsteen.
Je fietst de Hoogstraat door. Op het einde rechtsaf, de Dijkstraat en vervolgens linksaf de Groenendijkstraat. Je bocht mee naar links, de Valkstraat in.
Aan de volgende splitsing hou je rechts.
In de verte verraadt industrie af en toe de ligging van het kanaal Gent- Terneuzen. Voor het overige: akkers met graan, bieten en aardappelen en het ruisen van het riet en de canadapopulieren.
Op het einde linksaf en een halve kilometer verder weer linksaf, de Oude Molenstraat. Nog een halve kilometer verder rechtsaf, de Gezustersstraat, ook LF39 B Gent-Breskens.
Je passeert een kreek, De Kleine Kil, uitgespoeld in 1808. Nog een plasje verder bocht de weg naar links. Even verder kan je drie kanten uit, je neemt de meest rechtse weg, het Zeestraat je (geen bord).
Op het einde rechtsaf, de Kapellestraat, naast een dijk, en een kilometer verder links de Trappistenstraat" Aan een kruispunt met een wat drukkere weg rij je rechtdoor. de Van Remoortere Polderstraat.
Op het einde rechtsaf, een met gras begroeide, verharde weg. Minder comfortabel, maar het duurt maar even.
Aan het eerste kruispunt linksaf en een kilometer verder rechtsaf, de Vogelschordreef.
Op het einde van deze weg, aan een paar dijkhuisjes, linksaf, de Nieuwe Vogelschorweg, een dijk met aan elke kant een dubbele rij canada's.
Aan het volgende kruispunt, linksaf, de Vogelschordijk.
Vervolgens rechtsaf onder weer een andere dijk. Daarna negeer je twee wegen rechts om dan weer rechts af te slaan, langs de Vergaertdijk.
Aan een splitsing blijf je langs de Vergaertdijk rijden. Rechts passeer je een nieuwe woonwijk van Philippine. Je eindigt in de Zandstraat en je slaat rechts af.
Niet veel verder sta je bij de mosselrestaurants waaraan Philippine zijn bekendheid ontleent. Ooit was dit dorp een vissershaven, tot de verbinding met de Westerschelde, de Braakman, in 1952 werd afgesloten. Etenstijd dus.
Daarna in dezelfde richting verder, tussen De Mosselbank en De Fijnproever. Even verder rij je Philippine uit en je zit weer tussen de boomgaarden en akkers. Anderhalve kilometer buiten het mosseldorp, voorbij nr. 13, neem je links een veldweg die je wat verder op een mooie dijk brengt. Je fietst voorbij een merkwaardige verzameling dijkhuisjes en je eindigt bij grenspaal 320.
Nog tussen beide wereldoorlogen lag hier de vissershaven van Boekhoute. Ook voor dit haventje was het uit in 1952.
Rechtsaf en na paal 321 nog eens rechtsaf. De naam van de weg: Haven. Je kruist wat verder de voormalige waterweg naar de Braakman en je neemt de eerste betonweg links. Een kleine twee kilometer rechtdoor, over het Leopold-afwateringskanaal, tot bij een grote miniatuurmolen.
Let ook op de rietgedekte schuur en het hofsteetje. Linksaf, het Meuleken.
Je fietst voorbij een krulbolterrein, je houdt aan een splitsing rechts en je slaat tenslotte linksaf om zo in Boekhoute-centrum te komen.
De belangrijkste attractie: de BOV 8, een hoogaars, ter herinnering aan het visserijverleden. Voor 1920 leefden nog achthonderd dorpelingen van de visserij.
Voorbij de kerk rechtsaf, richting Philippine. Zo kom je op de Posthoorndijk. Die volg je tot de Ka- pelledijk rechts, richting Assenede. Na ong. 1,7 km sla je links af, de Doornendijkstraat. Die brengt je recht naar de Rode en de Grote Geul, beheerd door Natuurreservaten. Een restant van stormvloeden in de 15"-16" eeuw.
Daar aangekomen neem je het mooie pad op de dijk, de Nicasiusdijk. Op het einde rechtaf en aan restaurant Den Hoek nog eens rechtaf, de lange Hollekesdijk, die je tot weer in Assenede brengt. Assenede kerk en parking
Van op de parking van C.C. De Wildeman (School straat) rijden we de Wilselsesteenweg op in de richting van de Omleiding.
Bij de verkeerlichten steken we het kruispunt over.
We volgen de Wilselsesteenweg (het ronde punt voorbij) langs de spoorweg en ruilen Herent even in voor een stukje Wilsele.
Wanneer we de grote E314-brug over de Leuvense kanaalzone in het zicht krijgen, nemen we de eerste zijstraat links. Dit is de François Demarsinstraat.
Even verder op komen we terug in Herent.
Het vervolg van de François Demarsinstraat heet nu de Langeveldstraat.
Zoals de straatnaam verklapt, kunnen we hier ruimschoots genieten van velden en weiden.
Bij het volgende kruispunt hoekt de Langeveldstraat naar rechts en vlak daarachter nemen wij rechts de Blauwe Stap.
Eerst komen we voorbij de nationale proeftuin voor witloof, asperges en aardbeien, daarna op het Henri Corbeelsplein.
We zijn nu weer in Wilsele en steken het pleintje over (voorbij het bushuisje naar rechts) en vervolgen onze richting in de Andre Emondstraat.
Aan de splitsing nemen we rechts de Nieuwe Bornestraat tot bij een van de oudste kanalen in ons land.'de vaart' of het kanaal Leuven-Rupel (Leuven-Mechelen)
We rijden in de richting van Wijgmaalbrug en blijven de Vaartdijk een heel eind volgen. Na ongeveer een km. komen we voorbij de grootste mouterij eenheid van Europa. De voormalige Dreyfusmouterij - nu 'Cargill' - produceert jaarlijks 105.000 ton mout voor verschillende brouwerijen, bij ons en in de rest van de wereld.
Een paar honderd meters verder komen we voorbij het kasteel Kerilenhof.
Nog wat verder kondigt de kleine neerwaartse helling het pittoreske Tildonk Sas aan.
Ongeveer 200m. na Tildonk Sas (voor de bocht die de vaart maakt) verlaten we de Vaart via de Terbankstraat (afhellend baante naar links).
Na het frisgeurige bos komen we in het gehuchtje 'Sussenhoek'.
Bij de splitsing slaan we links af en vervolgen de Oude Terbankstraat tot op de Tildonksesteenweg.
Even verderop in de richting van Herent verlaten we de Tildonksesteenweg en slaan rechts de Bosstraatin.
Nu rijden we pal op de grens tussen Herent (aan de linkerzijde) en Tildonk (Haacht) rechts.
Waar de Bosstraat naar rechts hoekt, rijden wij rechtdoor tussen de velden. We zijn nu 10 km ver.
De veldweg draait rechts en brengt ons over de Lipsebeek tot bij de geasfalteerde Ketelstraat. Die volgen we tot in de bebouwde kom van Tildonk (Mortelstraat).
Gaan we daar naar links, dan komen we langsheen het Esdoornhof weer in Herent.
Dit landgoed dankt z'n naam aan de talrijke esdoorns die destijd5 op het domein groeiden. De gevel draagt het jaartal 1731.
Voorbij het kerkhof en de voetbalvelden steken we bij de verkeerslichten de Mechelsesteenweg voorzichtig over.
Over de Potestraat (richting Winksele centrum) rijden we doorheen het landelijke Winksele-Delle. Achter de bocht nemen we rechts de Reikemstraat.
Al snel fietsen we terug tussen de velden en slaan - op het einde van de weg - rechts af, de Grote Spekstraat in. Deze blijven we volgen met de bocht mee tot op de Haachtstraat, die we oversteken.
We zetten onze weg verder in de Schoonstraat. Met een beetje voorzichtigheid kunnen we over de aarden strook langs de weg de kasseien vermijden. We rijden nu op de grens tussen Herent en Kampenhout en even verderop de grens tussen Kampenhout en Kortenberg.
De antieke wegwijzer op het einde van de rechte strook toont ons de richting die we moeten aanhouden (richting Nederokkerzeel).
Voor het brugje, bij het kapelletje van O.-L.-Vrouw van Scherpenheuvel kiezen we links de Balkenstraat.
We volgen het baantje doorheen een prachtig landschap tot aan het kruispunt met zicht op een brugje. Daar rijden we naar links tot op het Molenbeekplein.
Aan het kapelletje uit 1894 'Hier rust de moeder mei de 3 gezusters' nemen we Leuvenstraat in de richting van Veltem-Beisem.
We laten het bos achter ons en komen bij de Heersemmolen. We hebben nu 20 km in de benen en gunnen onszelf een blik op de binnenkoer van de oude watermolen.
Voor het bord dat de dorpskom van Veltem-Beisem aankondigt rijden we over het kasseiwegje (links) tot op de Haachtstraat.
We zetten onze tocht verder in de richting van het centrum van Veltem-Beisem. Net voorbij een bekende Veltemse meubelzaak rijden we links de Mastellestraat in.
Aan de rijkswacht slaan we links af en blijven de Groenstraat volgen. Ruim één km. verderop, aan het bord dat de grens met Winksele aanduidt slaan we rechts de Ellestraat in. Hier worden we verwend door het wijds zicht op het Kastanjebos en de aanleunende velden.
Aan het kapelletje van den Reuts tussen de twee linden kiezen we voor de Lipselaan (rechts). Net voorbij de waterwinning in het Kastanjebos zijn we 25 km onderweg.
Voor we bij de Vilvoordsebaan komen, nemen we links de tweesporige Sint-Jobsweg. Rechtsdraaiend gaat het straatje over in de Weitham, die we volgen tot aan het gerestaureerde kapelletje (1838).
We rijden over het fietspad langs de Vilvoordsebaan in de richting van Herent en slaan 50m verderop links de Duigemstraat in. De bochtige, verharde aardeweg brengt ons bij de Sint Benedictusstraat. Gaan we daar gaan we rechts, dan komen we over de Hogebeek en langs de Duigemhoeve weer op de Winkselsesteenweg. Via de Winkselsesteenweg rijden we Herent binnen. Ongeveer 10 m. voorbij het kruispunt met de Rijweg fietsen we links de Zandweg in. De kasseien van de Molenaarsweg (naar rechts) brengen ons tussen de huizen tot bij de kaarsrechte Van BladeIstraat.
We steken de Mechelsesteenweg over en rijden tot bij de Onze-Lieve-Vrouwkerk en het historische kerkplein van Herent.
Via de Blokweg en de Schoolstraat (rechts) komen we weer bij onze vertrekplaats, het Cultureel Centrum De Wildeman kerk van Herent Kanaal leuven - dijle
1. Richting Vreyshorring, bij T-kruising links af. U komt in de "Vreyshorring".
2. Steeds volgen (aan verkeerslichten rechtdoor) tot 50 m voor de ringlaan.
3. Rechtsaf, tunnel in en steeds rechtdoor.
4. Einde Vreyshorring -OPGELET hoofdweg - rechtsaf = Stationsstraat.
5. Spoorweg over - fietspad volgen richting Kattenbos.
6. :t 100 meter vóór de molen van Kattenbos - rechtsaf = Zandstraat.
7. Steeds rechtdoor, verharde weg wordt toeristisch fietspad "De Katterijen".
8. Einde fietspad terug op verharde weg tot T-kruising.
9. Hier rechtdoor :t 20 meter verbindingspad naar het verhard fietspad aan het kanaal en linksaf.
10. Steeds rechtdoor langs het "kanaal van Beverlo".
11. :t 30 meter voorbij de houten brug linksaf = Kanaalstraat.
12. Steeds rechtdoor tot T-kruising - OPGELET hoofdweg.
13. Oversteken en linksaf.
14. Derde straat rechtsaf = Pijnvenstraat - richting Eksel volgen.
15. U bent in de gemeente Hechtel - Eksel, links van u het staatsdomein PIJNVEN, wandelgebied met bosmuseum.
16. :t 200 meter voorbij "Camping de Lage Kempen" (rechts van u), linksaf = grintweg met wegaanduiding "Park der "Lage Kempen" en "Lommel - Kattenbos" - toeristisch fietspad op.
17. Steeds verhard fietspad blijven volgen.
18. Na:t 6 km. het Duits Militair Kerkhof, verhard fietspad langs het kerkhof blijven volgen tot T-kruising.
19. Einde fietspad - rechtsaf = ingang Duits Militair Kerkhof.
20. Voor ingang kerkhof verhard fietspad blijven volgen tot aan T-kruising = Oude Diestersebaan - linksaf.
21. Eerste straat rechtsaf = Oude Diestersebaan - richtingsaanwijzer "Holven" blijven volgen.
22. Juist voorbij het "dierenasiel" 1 ste straat rechtsaf - steeds richting Holven blijven volgen.
23. Na:t 3 km. linksaf - richtingsaanwijzer fietspad Lommel-centrum volgen = toer. fietspad en OPGELET na 70 me~er ONBEWAAKTE
SPOOROVERGANG over - fietspad steeds volgen - toer. fietspad wordt verharde weg = Hoeverdijk.
24. Deze volgen tot verkeerslichten - OPGELET RINGLAAN - oversteken en rechtdoor tot Y -splitsing.
25. Hier linksaf = Karrestraat.
26. Eerste straat rechtsaf = Onderwijsstraat - rechtdoor tot T-kruising.
27. Rechtsaf = Rustoordstraat en rechtdoor.
28. Na 70 meter rondpunt. - Hier linksaf.
29. OPGELET hoofdweg oversteken en linksaf.
30. In het centrum bij splitsing rechtsaf: Kerkplein en Kerkstraat. Bij de verkeerslichten rechtdoor.
31. Bij T -splitsing linksaf = Stadhuis
Pijnven
Het Pijnven is een 934 ha groot domeinbos waarin de Corsicaanse den nog altijd prominent aanwezig is. Dankzij een doordacht bosbeheer krijgt inheems loofbos stilaan meer voet aan de grond. Het Pijnven vormt een toegangspoort voor het grote bossencomplex van de Lage Kempen, dat zich uitstrekt over de gemeenten Hechtel-Eksel, Lommel en Overpelt. Het complex is tegenwoordig gekend onder de naam Bosland.
-Kasteel Marnix de Sainte Aldegonde bevindt zich aan de oever van de Oude Schelde, een sinds de 13de eeuw afgesneden arm van de Schelde.
Kasteel Marnix de Sainte Aldegonde werd eind 19de eeuw gerenoveerd door architect Hendrik Beyaert. Hij bewaarde de proporties van het prachtige middeleeuwse kasteel gerestaureerd door de Spaanse edelman don Pedro Coloma.
Het geleid kasteelbezoek spitst zich toe op de 16de eeuw en de prachtige historische schilderijen van Margaretha van Oostenrijk, Karel V en Filips II dompelen de bezoeker onder in deze verwarde maar opwindende periode uit onze geschiedenis.
Het kasteel is in het bezit van een collectie 18de eeuws meubilair, prachtige gravures van Pieter Breughel de Oude, een kantkamer en een kamer met antieke poppen. De opstelling van het geheel getuigt van de passie van de eigenaars om bezoekers in een uitzonderlijk kader te ontvangen.
Als afronding van het bezoek maakt u kennis met een permanente tentoonstelling over Filips de Marnix , rechterarm van Willem van Oranje. Zij brengt hulde aan de auteur van de Nederlandse nationale hymne en van de Biëncorf en daarnaast burgemeester en moedige verdediger van zijn stad Antwerpen tegen Alexander Farnese.
In de bijgebouwen is een charmant museum met een verzameling perfect onderhouden koetsen ondergebracht
Streekmuseum De Zilverreiger
Het museum bevindt zich in de voormalige gemeentelijke jongensschool van Weert en kwam in 1969 tot stand op initiatief van de VVV Klein-Brabant/Scheldeland en van de Vereniging voor Heemkunde in Klein-Brabant. Het is gewijd aan de oude ambachtelijke bedrijven in de regio, met name aan de mandenmakerij, de Scheldevisserij, klompenmakerij, kuiperij, brouwerij, weverij en vlasbewerking. Daarnaast omvat het een bibliotheek met werken over verdwenen ambachten, een gezellige binnenkoer met kruidentuin en allerlei informatie in verband met de plaatselijke flora en fauna en is ook het Centrum van de Vlaamse Volkssportspelen hier gevestigd. Een bezoekje aan het museum kan eventueel afgerond worden in de eenvoudige herberg, waar streekbieren en een 'slijkneuskoekje' kunnen worden uitgeprobeerd. Het museum ligt in een mooi fietsgebied en biedt daarom ook rijwielen te huur aan.
Kasteel d'Ursel
Het kasteel d'Ursel in Hingene is een nieuwe culturele instelling van de provincie Antwerpen. Omdat het gebouw een uniek voorbeeld is van een adellijke zomerresidentie, herwaardeert het provinciebestuur het kasteel als erfgoedcentrum. In de opmerkelijkste vertrekken zal u kunnen kennismaken met de wooncultuur en het dagelijks leven van de achttiende-eeuwse adel. In afwachting van de verdere restauratie van de bovenverdiepingen. Is het kasteel enkel toegankelijk tijdens evenementen, zoals tentoonstellingen, concerten, Erfgoeddag en Open Monumentendag. Daarnaast kan het kasteel ook door derden worden gehuurd voor de organisatie van bijvoorbeeld studiedagen, vergaderingen, ontvangsten, huldigingen en persvoorstellingen.
Onze Lieve-Vrouw & Leodegarius
De parochie is een van de oudste van Vlaanderen en gaat terug tot de jaren 600 à 700
Bestond tot voor 1603 uit 2 kerken, één voor de paters en één voor de parochianen, de scheidingsmuur werd in 1603 verwijderd, maar de twee namen zijn gebleven.
De meeste verering gaat naar O.L.Vrouw, wordt al 1000 jaar aanroepen als O.L.Vrouw van de Krocht. De Krocht is een romaanse krypte onder het hoogkoor van de kerk, uit de 12e eeuw en herbergt het beeld van O.L.Vrouw van de Krocht (1596).
de Havesdonckhoeve
Een kronkelende kasseiweg temidden van akkers, weiland en bos brengt u tot op het aloude gehucht Nattenhaesdonck, waar het groen nog overheerst. In de omgeving van de pastoor Huveneersheuvel ligt de Havesdonckhoeve.
Bij het ontstaan van het museum in 1979 koos het bestuur van Ons Klein-Brabants Boerenerf er voor om daar oud landbouwalaam en volkshuisraad uit eigen streek onder te brengen. Het in zijn eigen kader bewaren, beschermen tegen verder verval en voor de bezoeker tentoonstellen blijft de doelstelling.
Met de jaarlijkse Havesdonckhoevefeesten, telkens de zondag na 15 augustus, worden op de Havesdonckhoeve feestelijkheden georganiseerd die doen terugdenken aan het landelijk verleden.
In de houtoven van het bakhuis wordt nog regelmatig brood en speculaas gebakken. Het museum is dus geen doodse aangelegenheid. Ons Klein-Brabants Boerenerf Havesdonckhoeve vzw streeft er naar om het museum een zo volledig mogelijk geschiedkundige en educatieve waarde mee te geven. Op die manier reikt het initiatief verder dan een louter inspelen op een gevoel van nostalgie.
%20-%203.jpg)
