De Route :5-7-84-82-86-88-83-81-16-18-17-19-98-48-2-3-4-9-11-13-6-5
We volgen de Leie stroomopwaarts en belanden in Machelen, waar het Roger Raveelmuseum onze aandacht trekt, met een greep uit het werk van de grootste hedendaagse schilder die de streek rond Deinze rijk is. Roger Raveel werd in 1921 geboren in Machelen en is er nog steeds actief. Even verderop verlaten we de Leieoever en belanden we in vlasdorp Gottem. Hier houden we halt om een Sint-Canarus Tripel te proeven, een stevig biertje van de Gottemse huisbrouwer Piet Meirhaeghe.
Oorlogsverleden
Via Grammene rijden we verder naar Vinkt, een dorp met een bloederig oorlogsverleden. Tijdens de Achttiendaagse Veldtocht in mei 1940 richtte het Duitse leger hier een slachtpartij aan onder de burgerbevolking. Het oorlogs- memoriaal nabij de Sint-Bartholomeuskerk herinnert aan deze gruwelijke episode uit de vaderlandse oorlogsgeschiedenis. Ook in Meigem, onze volgende doortocht, maakte de Tweede Wereldoorlog veel burgerslachtoffers. De ambachtelijke pottenbakkerij 't Hoveke is beslist een tussenstop waard.
Kunstenaarsdorp Voorbij Meigem fietsen we langs het Schipdonkkanaal richting Deinze. Even verderop steken we het kanaal over en maken we rechtsomkeert. We knopen weer aan bij het stroomgebied van de leie en passeren Bachte- Maria-leerne. Voor het romantische kunstenaarsdorp wijken we graag even van onze route af: we treffen er een stemmige Mariagrot, jeneverstokerij Filliers, en niet te vergeten kasteelOoidonk, een van de mooiste kastelen van het land.
Uitblazen
We groeten de zwemmers aan Vosselareput en rijden verder richting Astene. Het beschermde sas op de leie is misschien wel het mooiste plekje langs onze route. Het ophaalbrugje wordt nog met de hand bediend. In het sas- meestershuis zijn een schipperscafeetje en een scheepvaartmuseum gevestigd. Via het stadsbos in Astene belanden we opnieuw in Deinze. Uitblazen doen we in het 35 ha grote natuur- en recreatiedomein Brielmeersen, met zijn mooie wandelpaden, siervijvers, dieren- park, speeltuin, ligweide en jachthaven.
Bewegwijzering ; met bordjes,rood met witte achtergrond
De naam 'Corsendonk' staat voor een eeuwenoude priorij, heerlijk bier en dito kaas én een mooie fietsroute.De Corsendonkroute passeert weiden, bossen, gehuchten, monumenten, enkele residentiële wijken en bovenal veel groen. Ze situeert zich op het grondgebied van de gemeenten Oud-Turnhout, Arendonk, Retie en Kasterlee. De voornaamste bezienswaardigheden op het traject zijn de natuurreservaten De Tikkebroeken en Landschap De Liereman en uiteraard de priorij van Corsendonk. Situering: Oud-Turnhout, Arendonk, Kasterlee en Retie.
Route : De route vertrekt aan de parking van Corsendonks Hof vlakbij de priorij Corsendonck , nu een congrescentrum met hotel
Priorij Corsendonk is een volledig gerestaureerd klooster dat in 1395 werd gebouwd. Het ligt als een parel in de stille Kempen, temidden van ongerepte bossen en weilanden Wat we vandaag nog op Corsendonk aantreffen is de oorspronkelijke noordvleugel van het klooster. Hoe de priorij eens geweest is, kunnen we uit het grindpad opmaken, dat precies de vorm weergeeft van het vroegere klooster. Op de begane grond bevindt zich de vroegere warmzaal (Kapittelzaal), de ruimte waar de kanunniken hun handschriften vervaardigden. Verder bevonden zich op de etages de eetzalen van de broeders. Ook de kelderruimte, met zijn prachtige gewelven, is vrijwel geheel intact gebleven. Verder vinden we op het terrein naast het Vrouwenhuis en het Lekenhuis nog het Gastenhuis, dat vroeger dienst deed als verblijfplaats voor reizigers, die bij het vallen van de avond nog geen verblijfplaats hadden gevonden. Zo ziet men dat de huidige functie van Corsendonk zijn oorsprong eigenlijk al vindt in een ver verleden.
Eerst een ommetje langs het natuurreservaat de Tikkebroeken langs velden en weiden .
De Tikkebroeken is een beschermd landschap met een langwerpige vorm. Als overstromingsgebied van de Rode Loop resulteert dit in een rijke planten- en dierenwereld. Ondanks de verbreding en uitdieping van de loop begin van de jaren '70 is het nog steeds een waardevol natuurgebied. Vooral de overgang van de arme heidegronden naar vochtige heide over gagelstruwelen naar het wilgen-elzenbroek is uniek. De Tikkebroeken is vooral een vogelreservaat waar talrijke zang- en moerasvogels een onderkomen vinden
Over de brug van de autostrade en door een villawijk richting Zwaneven ( Oud - Turnhout ) . Langs de autostrade , de drukke baan Oud - Turnhout - Mol oversteken en door de residentiële wijk De Lint en langs het natuurreservaat De Liereman . Verder door een open landschap richting Arendonk .
De Liereman : Het gebied is meer dan 300 ha groot en één van de oudste beschermde natuurgebieden in België. Het bestaat uit een afwisseling van natte en droge heide, gagelstruweel, elzen- en wilgenbroek, eikenberkenbos, dennenbos, stuifduin, heischraal grasland en weidevogelgebied. Heel wat soorten planten en dieren vinden hier een leefgebied. De bekendste plant van het Landschap De Liereman is ongetwijfeld de wilde gagel. Even van de route om Arendonk centrum te bezoeken ( terrasje ) Verder langs de Toremansmolen en de kapel op de Wampenberg naar het kanaal Schoten - Dessel , waar we aan brug 5 terug langs de route verder fietsten.
Arendonk als grensdorp , maar ook als centrum van wat eens Groot-Brabant was, kan deze nu meer dan 775-jarige 'Stad en Vrijheid' bogen op een woelig en trots verleden, beschreven in diverse werken.Tot aan de Franse Revolutie was er in Arendonk valkeniersactiviteit: vangen, opleiden en verkopen van vogels en de daarbij nodige jachtattributen. Verschillende Arendonkse valkeniers verbleven zelfs aan de Middeleeuwse Europese hoven Na 1800 veranderde er veel in Arendonk, mede door de opbloeiende nijverheid, o.a. kousenweverijen, het graven van het kanaal(1845), de sigarenindustrie, de werkzaamheden van een dynamietfabriek . De Arendonkenaars hebben als bijnaam " De Teljorenlikkers "
Vertrek : Aan de abdij van Herkenrode Afstand : +/- 30 km Bewegwijzering : Geen
Met de openstelling van de kruidentuinen en kruidenkamers op het domein van Herkenrode in Hasselt is donderdag het officiële startschot gegeven voor de opening van het deels gerestaureerde domein. Het domein met abdij moet de nieuwe toeristische trekpleister bij uitstek in Limburg worden. De kruiden, het culturele erfgoed en het nabijgelegen natuurgebied van ruim honderd hectare staan hierbij centraal. De kruidentuin telt meer dan 400 soorten kruiden en geneeskrachtige planten. De kruiden staan alfabetisch gerangschikt in opeenvolgende kamers. Er zijn in twaalf kruidenkamers. Gediplomeerde herboristen zullen er rondleidingen voor geïnteresseerden geven. De opening van het domein voor het grote publiek is gepland op zondag 25 juni. De restauratie van het domein zit intussen op kruissnelheid. De tiendschuur is volledig vernieuwd, evenals het Vissershuis. Op dit ogenblik wordt het poortgebouw nog gerestaureerd. In de nabije toekomst wordt er ook gestart met de verbouwing van de hoofdvleugel tot een tentoonstellingsruimte rond water, architectuur, kruiden, landbouw, veeteelt en energie.
De naam Herkenrode is een samenstelling van het Keltische woord arika, verkleinwoord van ara dat rivier betekent en rode dat open, ontgonnen plaats betekent. Het is dus de open plaats bij de beek.
De abdij werd rond 1182 door Gerard, een graaf van Loon gesticht. Hij verkocht een deel van zijn domein aan een broeder uit Aulne, die er een klooster voor Cisterciënzerinnen stichtte. De verkoop was bedoeld om zijn deelname aan de kruistocht te financiëren. Daarnaast gaf hij een aantal tienden als onderpand voor een lening. Aangezien de graaf overleed bij het beleg van Akko, kon hij zijn lening niet terugbetalen en verwierf het klooster aanzienlijke rijkdommen. Het was het eerste en werd het grootste en rijkste vrouwenklooster van die orde in de Nederlanden. In 1217 werd de abdij opgenomen in de orde van Cîteaux.
De graven van Loon waren enkele jaren voordien verhuisd van Borgloon naar Kuringen. Zij waren verwikkeld geraakt in een strijd met enkele andere machtsblokken. Hun hoofdburcht in Borgloon werd in 1179 vernield en ze weken uit naar de burcht in Kuringen (het Prinsenhof). Vanaf graaf Gerard I werden alle graven in de abdijkerk van Herkenrode begraven. Enkel de laatste graaf, Diederik van Heinsberg, werd hier niet begraven, omdat de abdis zijn begraving weigerde nadat hij in de ban van de kerk was geslagen. Ze wist niet dat die ban al was opgeheven. Uiteindelijk vond de graaf in een Hasseltse kerk zijn laatste rustplaats. Na het overlijden van de laatste graaf ging Loon, na jaren van strijd en discussie, over in handen van het Prinsbisdom Luik. Ook met de prins-bisschoppen had de abdij goede relaties in het bijzonder met Everhard van der Mark die regelmatig verbleef in het
Prinsenhof in Kuringen ten tijde van abdis Mechtildis de Lechy. Zijn wapenschild prijkt in het poortgebouw van de abdij.
Van het twaalfde-eeuwse klooster is niets bewaard gebleven. De onderbouw van de molen aan de Demer kan nog uit de vroege fase dateren. Onlusten, vooral in de 15e eeuw, zorgden voor een sterk verval. Vanaf omstreeks 1500 kende de abdij een heropbloei. De gebouwen die nu nog te zien zijn, waaronder het monumentale poortgebouw, de watermolen op de Demer, de infirmerie (ziekenhuis), de hoevegebouwen, de tiendenschuur en de residentie van de abdissen, dateren allen uit de 16de-18de eeuw.
In de abdij resideerden twee soorten zusters: koordames en conversen of werkzusters naast enkele mannelijke religieuzen, de pachter van de abdijhoeve, gasten en pelgrims en ambachtslui van allerlei slag.
De Fransen sloten de abdij in 1797. Na de verkoop aan Claes en Libotton takelden de gebouwen langzaam af. In 1826 verwoestte een brand grote delen van de kerk en de kloostergebouwen. In 1844 werd tot de afbraak van deze ruïnes overgegaan. Een deel van de kunstschatten uit de kerk, onder andere het hoofdaltaar en de grafmonumenten van twee abdissen, waren reeds overgebracht naar de Virga-Jessebasiliek in Hasselt, terwijl de glasramen nu de Lady Chapel in de kathedraal van Lichfield (Engeland) sieren. Een monumentale majolica-tegelvloer is te bewonderen in het Jubelparkmuseum in Brussel.
In 1972 kochten de Kanunnikessen van het Heilig Graf een deel van het domein en vestigden er een klooster en een bezinningscentrum. Bescherming van domein en gebouwen volgden in 1974. De kanunnikessen bouwden in 1984 in hedendaagse architectuurstijl een kloosterkerk en woonvertrekken geïntegreerd in de resten van het 16de eeuwse abdissenkwartier. In 1998 werd het andere deel van het domein, 105 ha groot, met het poortgebouw, de molen en de hoevegebouwen verworven door het Vlaams Gewest. Er is een omvangrijke restauratie van de gebouwen aangevat. De tiendenschuur, met een oppervalkte van 1000 m² en 15 m hoog, is sinds 2002 gerestaureerd. Grote tentoonstellingen, concerten en allerlei evenementen vinden er plaats.
Opgravingen begonnen in 2004 op de plaats waar de kerk en een aantal kloostergebouwen stonden. De volledige kerk en het herenhuis werden blootgelegd. Resten van het omvangrijke grachtensysteem werden teruggevonden. In de overblijfselen van het gastenverblijf werd een kleine laat 16de eeuwse beerput opgegraven. Het kloosterpand kan nu volledig worden in beeld gebracht aan de hand van de opgravingen (oa. kapittelzaal, refter, sacristie, ...).
Het landschap rondom de abdij wordt heringericht, inclusief de waterlopen, met de toestand van 300 jaar geleden als model. Een appelboomgaard van een honderdtal verschillende appelsoorten (hoogstam) en een kersenboomgaard zijn reeds aangelegd.
Bewegwijzerde wandelpaden werden ingericht en een kruidentuin wordt aangelegd en zal in 2006 geopend worden voor het publiek.
De restauratie van de abdijsite Herkenrode, de inrichting ervan voor nieuwe bestemmingen, de aanleg van de tuin en de opgravingen worden beheerd door Erfgoed Vlaanderen. Het omliggende landschap wordt beheerd door de Afdeling Natuur Limburg, een Vlaamse overheidsdienst. De exploitatie en animatie ter plaatse is in handen van Herkenrode vzw en haar talrijke vrijwilligers.
De abdij van Herkenrode maakt deel uit van het Europese charter van cisterciënzer abdijen en sites
Fietsknooppuntennetwerk Hageland heeft zijn kaart uitgebracht. Fietsen langs 600 km bewegwijzerde routes.We waren er uiteraard als de kippen bij om dit netwerk te verkennen Het is een tocht geworden die heel toeristisch is met veel bekende plaatsen
Vertrekpunt : Aan de abdij van Averbode Afstand : 40.5 km Bewegwijzering : knooppuntennetwerk Hageland Route :18-25-58-59-93-38-34-33-32-31-331-334-15-14-17 KP 18 : Averbode : bijna overbodig om daar nog iets over te vertellen
KP 59 :Zichem , waar we nog een zeer mooi dorpsplein hebben met een oude kiosk
KP 93 :Scherpenheuvel , devotie en handel liggen heel dicht bij mekaar
KP 33 :Diest: Een stad met een rijk verleden en heden,denken we maar aan het begijnhof het fort,de vesting,de halve maan en veel meer
KP 331 : Engsbergen :
Sint-Luciakerk In 1663 werd in het gehucht Engsbergen een kapel gebouwd, waarvan het koor bewaard bleef. In 1806 werd de parochie onafhankelijk en in 1840 werd de huidige kerk gebouwd. Het interieur bevat waardevol meubilair, zoals: Het orgel: De befaamde Geelse orgelbouwer Jacob Verbuecken vervaardigde in 1752 een klein en groot orgel dat in de Aarschotse begijnhofkerk werd geplaatst. Bij de afbraak van die kerk in 1853 kocht de kerkfabriek van Engsbergen het orgel aan. Sindsdien siert het de kerk. Op 4 november 1976 werd het instrument beschermd en behoort sindsdien tot het orgelpatrimonium in ons land. Het orgel met niet minder dan 1310 pijpen biedt een prachtig esthetisch uitzicht De orgelkast en balustrade zijn in rococo. Blikvanger is het centrale beeld van koning David met de lier.
KP 334 :Gerhagen : bekend van het bosmuzeum, zijn VVV toren en speeltuin,zijn diverse eethuizen
En zo rijden we verder in de natuur naar 15 en 14 en 17 naar Averbode
Afstand: 40 km Bewegwijzering: geen Vertrekpunt: Markt in Lo Aard van de weg: meestal verhard, goed berijdbaar
U bereikt het vertrekpunt via de N8 (Veurne-Ieper). Volg de wegwijzers naar Lo-Reninge
WAT KOM JE TEGEN
Lo-Reninge, Luilekkerstad van Vlaanderen, kan bogen op een rijk historisch verleden. De gastronomie van het Luilekkerstadje is erg vermaard. De rust, midden in het weidse Polderlandschap, is er verzekerd.
kapel van O.-L.-Vrouw-van-de-IJzer verscholen onder een boom
't Vleterhof Kruisboomstraat 4, 8640 Oostvleteren Tel. 057/40 02 46 - 0494/81 84 86 Eethuis en landelijke herberg met feestzaal. Specialiteit: Schelle van de Zeuge, smoutstutten, konijn, e.a. .... Kindvriendelijk, mogelijkheid tot gratis ponyritjes, overdekte speelplaats in de winter, tevens huifkartochten. 't Vleterhof is iedere dag open
Stavele : heeft een aantal gerenomeerde restaurants en eetcafe's, met o.a. het hof van commerce , daar moeten we ook over de wipbrug den ijzer oversteken
Startplaats: Provinciaal Domein Den Blakken, Wetteren
Bewegwijzering: Zeshoekige bordjes, met de naam van de route in rode letters
De Rozenroute doet in hoofdzaak de drie deelgemeenten van Wichelen aan: Schellebelle, Serskamp en Wichelen en voert u langs landelijke en verkeersarme wegen door de rozenstreek. Je kunt onderweg genieten van de kleur en geur van alle mogelijke rozenvarieteiten.
De Rozenroute start aan het Provinciaal Domein Den Blakken, een promotiecentrum voor rozen, sierteelt en parkbomen in de Wegvoeringsstraat in Wetteren, niet zo ver van de grens met Schellebelle. Rond villa Les Mélèzes kun je wandelen in een park, in thematuinen, door een arboretum en langs een vijver.
Toeristische bezienswaardigheden:
--De neogotische Sint-Denijskerk van Serskamp, waar zich nog enkele meubelen bevinden van een Norbertinessen klooster.
--De Potjesmarkt van Schellebelle op de tweede zondag na Pinksteren
Het vertrek- en eindpunt van deze fietstocht is voorzien in het centrum van Veldwezelt, kort aan knooppunt 59. Veldwezelt ligt bij het kruispunt van de N2 en N78 ten zuiden van Lanaken, vlak aan het Albertkanaal en de grens naar Nederlands-Limburg.
Bewegwijzering: We volgen in België de blauwe borden en in Nederland de witte bordjes met groene cijfers van het fietsnetwerk Zuid-Limburg.
In het centrum van Veldwezelt zien we snel de blauwe borden van het fietsnetwerk. We volgen richting 59 en vandaar rijden we over het Albertkanaal naar Maastricht.
In Nederland is het opletten want de genummerde bordjes hebben niet altijd hetzelfde formaat en kunnen zowel links als rechts en hoog of laag hangen.
Als je het spoor kwijt raakt, vraag dan de weg naar de Sint-Servaasbrug aan de Maas. Hier is knooppunt 01. De route gaat nu verder door de stad tot aan het stadhuis. Voorbij het stadhuis rijden we rechts en verlaten de stad via de Boschstraat. Als we onder de Frontensingel doorrijden volgen we de Boscherweg naast de Zuid-Willemsvaart tot aan knooppunt 10, hier rijden we weer over de grens. We bereiken nu Hochter-Bampd. Door de aanleg van de Zuid-Willemsvaart ontstond het gebied als een spie tussen de Grensmaas en de Zuid-Willemsnvaart. In dit gebied van 52 ha, vlak langs de Maas, kun je de ontwikkeling ervaren van een natuurlijk rivierlandschap. De aanwezige waterplassen zijn het gevolg van een oude ontgrinding tussen 1950 en 1966.
We blijven de Maas volgen tot knooppunt 53 te Uikhoven en steken nu de Zuid-Willemsvaart over naar Oud-Rekem. Hier rijden we richting 63. Vóór we echter dit knooppunt bereiken volgen we de pijl naar nummer 54. Onderweg fietsen we door het mooie kasteelpark Slot- Pietersheim.
Leopoldsburg : Het kamp dat in 1835 op de Grote Heide van Beverlo verrees, was in de eerste plaats een zuiver militaire aangelegenheid. Maar het is ook een oeroude historische wet dat legerplaatsen aantrekkingspolen zijn voor burgers die graag hun graantje willen meepikken.Van bij het begin waren er contacten met de burgers van Beverlo. Zij mochten, tussen de verschillende oefeningen in, op de heide turf steken en weidegrond gebruiken. Veel belangrijker waren echter de burgers die zich vanaf mei 1835 in de nabijheid van het kamp gevestigd hadden. Ze kwamen van bijna overal: uit Diest waar ze zich reeds vroeger bij het militair kamp hadden gevestigd, uit Venlo, waar sedert 300 jaar een militair garnizoen was, uit Langdorp, Geel, uit de rest van Belgie en zefs uit Frankrijk.
Hechtel-Eksel : Hechtel-Eksel heeft heel wat te bieden op toeristisch vlak. Vooreerst zijn er de historische bezienswaardigheden. De geschiedenis van Hechtel-Eksel herken je nu nog aan de windmolen, de prachtige teutenhuizen uit de 18de en 19de eeuw, de laatgotische St.- Trudokerk, het bevrijdingsmonument, enz
Het belangrijkste? Het gigantisch overdekt speelparadijs en het unieke zwemparadijs met kabouterbad, supersnelle glijbanen en sportbad. Verschillende mogelijkheden om dorst en honger te stillen, tesamen met de uitgebreide gourmetboulevard zorgen ervoor dat elke dag iets nieuws kan beleefd worden.
KP : 308 : Helchteren : In 1977 werden de twee gemeenten Houthalen en Helchteren verenigd tot de fusiegemeenteHouthalen-Helchteren. Elk van deze gemeenten had voordien een mooi eigen wapenschild waarop zij fierwaren. Een nieuw wapenschild moest dus zowel de goedkeuring van de Houthalenaren als van de mensen van Helchteren krijgen. Daarom werd het nieuwe wapenschild een mix van de twee oude wapenschilden.
Van Helchteren herken je de Heilige Trudo met palmtak en kapel in de hand en van Houthalen is het gouden schild met de leeuw in zwart (sabel) overgenomen
Koersel-Fontijntje ; Het recreatieoord 't Fonteintje in Koersel is gegroeid rond de kapel van O.L. Vrouw aan de Staak, een gekend bedevaartsoord dat ontstond in 1826. In dit zeer bosrijke gebied staat de uitkijktoren centraal: hij biedt een indrukwekkend panorama op het typisch Kempische landschap, met zicht op de grote vlakte van het militair domein en het mijnbekken. Het recreatieoord omvat een speeltuin, minigolf, trick-pinbanen, een fit-o-meter en talrijke oergezellige kampeerplaatsen.
KP : 307 : Lindeman :O.L.-Vrouwkerk Lindeman : Gelegen in de Galgenbergstraat. In 1972 werd Lindeman officieel erkend als een zelfstandige parochie. De kerk werd gebouwd op grond van de gemeente. Op 27 december 1973 werd de annex van de kerk van Lindeman in erfpacht overgedragen aan de kerkfabriek van O.L.Vrouw Lindeman voor 27 jaar.
Vertrekpunt:De jeugdherberg Broeder Bertus in Zutendaal. Neem afrit 32 van de E314. Je gaat de N75 op en daar wordt Zutendaal meteen al aangegeven. Dan ga je rechts de N744 op. Bij een rotonde draai je helemaal rond naar links en rijd je over de N77 naar Zutendaal-centrum. In dat centrum rechtdoor, richting Lanaken en Gellik. Bij de tweesprong die richting blijven volgen, door het gehucht RoeIen. In een bocht vind je aan je linkerkant Broeder Bertus.
Aard van de weg:Goed lopende wegen. Geen intensiefklimwerk, maar zeker geen vlak parcours. Soms maakt een helling het je even lastig.
Kaarten : Fietsgids voor Limburg
Route : Een zoete rit door bossen en weiden, dat is deze Zoetemoerroute. Moeren of moerassige gebieden zijn er niet veel meer, maar je ziet er toch een paar. De route heeft er in elk geval haar naam aan te danken. Ook aan 'de zoete Moeder Maria' want 'moer' is afgeleid van 'moeder'. Zutendaal is altijd een druk bewchte bedevaartplaats geweest.
De bossen wedijveren met de weilanden en iedereen mag scheidsrechter spelen en bepalen wie er wint. Maar er is ook veel water: het Albertkanaal, schansgrachten en Papendaalheide, een waterrecreatie- centrum.
De route doet alle gehuchten en bezienswaardigheden van Zutendaal aan en loopt alleen langs rustige wegen. Een betere kennismaking met deze gemeente kan bijna niet.
WAT KOM JE TEGEN :
-Temidden velden en bossen in volle natuurschoon ligt de O-L-Vrouw van Lourdesgrot. Op dezelfde plaats waar hij reeds in 1907 een O-L-V-beeldje liet plaatsen richtte Mathijs Thijssen in 1925 in de richting van Terboek (Genk) deze lourdesgrot op als blijvend ex-voto van de devotie tot Onze-Lieve-Vrouw. Die niet alleen uit dank voor bekomen gunsten maar ook om Maria's bescherming te vragen tegen de dreigende ontkersening, die de toen opkomende industrie in Limburg meebracht. Het geheel is door de jaren heen uitgegroeid tot één van de schilderachtigste hoekjes van Zutendaal
-Broekmolen : Van de watermolen in de Daal is er reeds sprake in de geschriften uit het begin van de 16de eeuw. Volgens pastoor-historicus Theo Vandebeeck werd de molen opgericht in het jaar 1616. In de 17de eeuw werd zij samen met acht andere boerderijen in de Daal platgebrand door plunderende soldaten. Zij werd heropgebouwd en in de tweede helft van diezelfde eeuw werd ze eigendom van de Heren van Aldenbiesen die de molen verpachten
-Stalkerschans : Om zich te beschermen tegen roversbende en plunderende legertroepen werden te Zutendaal vanaf de 16de eeuw verdedegingswerken, zgn.<< Schansen >> opgericht. Op een terrein, gelegen langs een beek, werd een brede gracht gegraven, deze gracht werd gevuld met water en een ophaalbrug gaf dan toegang tot het eilandje, waar in tijden van gevaar de inwoners met hun hebben en houden een toevlucht vonden. De huidige eigenaars hebben er een familiebedrijf van gemaakt, maar de omgeving werd zeer natuurgetrouw behouden. Het is één der best bewaarde natte schansen uit onze streken.
Route KPvanaf het kerkplein naar N° 32-34-33-04-03-01-02-32
EEN PUUR TOERISTISCHE ROUTE MET HEEL VEEL BEZIENSWAARDIGHEDEN
Deze fietsroute van ongeveer 28 km leidt doorheen de mooie vallei van de Abeek. Die beek ontspringt aan het Broekvenin een natuurdomein van heide en vennen. Samen met de vele zijbeekjes maakt de Abeek van Meeuwen een lichtgolvend landschap. Tijdens het fietsen kanu kennis maken met onze rustige, landelijkegemeente. Alle bezienswaardigheden van dedeelgemeenten Ellikom en Meeuwen zijn in deze route opgenomen.
A. St.-Martinuskerk. De gotische St.-Martinuskerk van Meeuwen dateert uit de tweede helft van de 15de eeuw.
Buiten domineert vooral de slanke, massieve westertoren van 45 m hoog. Het kunstpatrimonium bestaat o.a. uit een eikenkruisbeeld (16de eeuw).
B. Monument Rampsalighe St.-Niklaesdagh. Op 6 december 1648 werd de zwartste bladzijde uit de geschiedenis van Meeuwen-Gruitrode geschreven. Ruim 1500 huisliedenen schutters uit Meeuwen en omstreken trokken op tegen de Lorreinse troepenmacht, die de omgeving terroriseerde en plunderde. Het bloedige treffen, dat minder dan één kwartier duurde, was meedogenloos en eiste een hoge tol: ongeveer
400 doden en hetzelfde aantal gewonden bleven achter op het slagveld. De 27 dorpen die bij de strijd betrokken warenverloren in die korte tijd meer inwoners dan tijdens de ganse Eerste Wereldoorlog.
Vlak tegenover het monument in de Hoogstraat, 67 vindt u een fietsenhersteller. Tel. 011-79 30 43
C. St.-Antoniuskapel. Deze kapel zou al in 1550 gebouwd zijn. St.-Antonius werd vereerd tegen zwijnenziekten. Zijn feestdag wordt hier nog steeds gevierd in januari met de verkoop bij opbod van varkenskoppen en kleinvee. Op de knooppunten 32 en 34 kan u aansluiten op deGeuzenbaanroute..
D. Zwartven en Turfven. Deze vennen zijn ontstaan door zandverstuivingen. Zij worden uitsluitend gevoed door regenwater.Doordat het regenwater geen kalk of voedingsstoffen bevat, zijn de vennen verzuurd en is de plantengroei éénzijdig. De naam Turfven schijnt wel misplaatst want volgens geologen kan hier geen sprake zijn geweest van turfontginning. Zowel Zwartven als Turfven liggen in een natuurgebied. De omgeving van beide vennenzijn rijke pleisterplaatsen van waterwild en doortrekkende vogels. Beide vennen zijn ook drink- en rustplaatsen voor kraanvogels
E. Blauwe steen. De blauwe steen vormt de grens tussen Wijshagen, Gruitrode en Opglabbeek. In de volksmond wordt dit het Driedorpenpunt genoemd. Deze steen betekende tevens het einde van de ondergrondse mijnconcessie van de Kempische Steenkoolmijnen.
Aan knooppunt 33 kan u eventueel de fietsroute verlaten richting Opglabbeek (volg 39).
F. Donderslag. In de nabijheid van knooppunt 33 kan u, via een mooie dreef, een bezoek brengen aan het gebied Donderslag. Dit domein en de vroegere, nu verdwenen, hoeve hebben een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1117. Het is een rustig wandelgebied met eeuwenoude eiken en beuken .
G. Bron Abeek. De Abeek ontspringt in het zuiden van de gemeente, op het militair domein, aan het Broekven. Het brongebied is een heidevlakte met vennen en venen. Vanaf de Gestelstraat heeft de Abeek zijn eigenlijke loop gevonden en stroomt ze als een zuivere beek door een moerassig gebied. Ze verlaat Meeuwen
in het uiterste noorden van de gemeente. Zo stroomt ze verder over Reppel en Bocholt naar Molenbeersel. Van daaruit vloeit ze verder over de Nederlandse grens waar ze uitmondt in de Maas. Van oorsprong tot monding is de Abeek ongeveer 30 km lang. De vele landschappen en afwisseling ervan zorgen voor een zeer rijk gebied. Elke plaats die anders is, maakt ze wellicht interessant voor één of ander dier, plant, insect of amfibie. Op de zeer moerassige gronden van de Abeekvallei tref je elzen en wilgen, rietkragen of een typische kruidenvegetatie aan: Paar- en Verspreidbladig goudveil, Speenkruid, Bittere veldkers, Moerasspirea, Klokjesgentiaan, Waterdrieblad en diverse andere zeldzame planten. In dit zeer natte en zure milieu is er turfvorming. Er staan
nog 4 watermolens op de Abeek: twee in Meeuwen en twee in Ellikom. Zoals vrijwel overal worden ze als dusdanig niet meer gebruikt..
M. Hoogmolen. Gelegen op de Abeek . In deze watermolenwerd vroeger graan gemalen en werden lakens gevold. Vollen isvullen, d.w.z. de uitstekende vezels in het laken doen dringen involkuipen (zwierders) die door de molen werden aangedreven.De molen dateert van vóór 1500. Het is een onderslagmolen(zie Dorpermolen). Beschermd op 05/12/1995. Hij is gelegen aande Hoogmolenweg, 15 in Ellikom. Hij is herbouwd en hersteld.Alleen toegankelijk langs de Hoogmolenweg. Hij ligt op 200 mvan het fietsroutenetwerk.
Aan knooppunt 02 kan u afslaan richting Wijshagen en Neerglabbeek (volg 31).
N. Berenheidemolen. In de vallei van de Abeek ligt de Berenheidemolen op 800 m van de route. Deze molen en het domein zijn niet toegankelijk. Toch heeft men vanop de weg een goed zicht op het molengebouw en het molenrad dat nog regelmatig draait. De oorspronkelijke molen dateert uit 1717. Het was een koren- en boekweitmolen en hij werd eveneens gebruikt als olieslagmolen. In de volksmond wordt hij ook Achterste Molen genoemd, in tegenstelling met de Dorpermolen. Hij is gelegen op Berenheide 8 in Meeuwen. Het is eveneens een "onderslagmolen" (zie Dorpermolen). Hij is niet beschermd.
O. Dorpermolen. Alle molens op de Abeek zijn zogenoemdeonderslagmolens,d.w.z. zij worden aangedreven
Door water dat tegen de bladen drukt aan de onderzijde van het molenrad. De Dorpermolen is de eerste watermolen op de Abeek en is zeker veel ouder dan de inscriptie van 1758 op de muurankers in de achtergevel. Het was vroeger een koren- en boekweitmolen.Hij wordt in de volksmond de Voorste Molen genoemd. In 1976
is de laatste molenaar met de uitbating gestopt. De molen doet nu dienst als taverne-restaurant waarin het maalmechanisme nog vrijwel volledig en werkzaam is. Ook het typisch Limburgs houten rad draait nog. Hij is beschermd op 11/01/1994. Hij is gelegen in de Molenstraat 5 in Meeuwen. Steeds te bezoeken, behalve op
donderdag (van mei - aug.) en op woensdag en donderdag (van sept. - april). Tel. 011-79 29 69.
75
H. Museum "'t Karrewiel". In dit heemkundig museum worden oude landbouwwerktuigen en huishoudelijke gebruiksvoorwerpen tentoongesteld. Het museum is erg leerrijk, daar het de jongeren confronteert met een quasi onbekende wereld en de ouderen met een zo herkenbare wereld die ze gedeeltelijk zelf beleefden.
Geopend van Pasen tot oktober, maandag en woensdag gesloten. Het museum is gelegen in de Gestelstraat 79, tel. 011-79 28 83.Het museum is gelegen op 100 m van het fietsroutenetwerk.
I. Kolisbergen. Typisch voor de Hoge Kempen zijn de landduinen, ontstaan door zandophoping. Vanop de top heeft men een mooi vergezicht over het militair domein. Aan de andere kant van de weg bemerk je op de achtergrond de mijnterrils van Genk. Deze landduinen zijn ontstaan na de laatste ijstijd (ruim 10.000 jaar
geleden) toen noordenwinden over het onbegroeide land grote hoeveelheden grof zand meevoerden. Kolisbergen is een onderdeel van een duinengordel die zich uitstrekt van Hechtel over de Kolisbergen (Meeuwen) langs de Oudsberg (Gruitrode) tot Neeroeteren. Een typische en tevens mysterieuze vogel die enkel
in duingebieden voorkomt is de Nachtzwaluw. Aan knooppunt 04 kan u de fietsroute verlaten en verder fietsen richting
Peer, via Linde (volg 05). Aan knooppunt 03 kan u eveneens naar Peer fietsen (volg 05).
J. Tabaksmuseum. Bij het oversteken van de Weg naar Helchteren, tussen knooppunt 04 en 03, vind je op 1500 m richting Meeuwen, het tabaksmuseum. Het museum stelt zowat alles tentoon dat de wereld van de echte roker prachtig illustreert. Het museum ligt langs de Weg naar Helchteren 32, tel. 011- 79 17 18.
K. Gedenktekens Melsens. Dit gedenkteken werd opgericht ter nagedachtenis aan Sgt. Melsens die sneuvelde op 10 september 1944 bij de bevrijding van Meeuwen-Gruitrode en omstreken.
K. Erperheide. Gekend vijfsterren bungalowpark van CenterParcs. Aan knooppunt 01 kan u de fietsroute verlaten in de richting van Peervia Grote Brogel (volg 06). Vlak bij de brug over de Abeek nabijEllikom ziet u in de tuin enkele grote beelden. Hier woont en werktbeeldhouwer Leo Camps. Een bezoekje kan u enkel brengen na afspraak(Brogelerweg, 10 tel: 011/63.39.56).
L. Kerk St.-Harlindis en Relindis. Genoemd naar de patroonheiligen van Ellikom. Deze neo-klassieke kerk werd in gebruik genomen in 1960. Het kunstpatrimonium bestaat o.a. uit een eiken beeldengroep (apostelenbank) uit de 16de eeuw, enkele houten beelden en een doopvont uit hardsteen.
De Gemperoute is een bewegwijzerd fietstraject in het Hageland (Vlaams-Brabant, België).De fietsroute is 30lang en loopt langsheen de gemeentegrenzen van Tielt-Winge.Het heeft de gerenoveerde Gempemolen, gelegen aan de Molenbeek, als vertrekpunt. Doorgaans loopt de fietsroute doorheen boomgaarden, weiden en akkers.
De Gempemolen is een watermolen op de Molenbeek in het gehucht Gempe (Tielt-Winge, Vlaams-Brabant, België).
Geschiedenis
Hendrik I, Hertog van Brabant, schonk in 1229 een lap grond met een watermolen te Gempe aan het klooster van Gempe. Het klooster kreeg eveneens rechten op de grote Gempevijver, die water leverde om de molen aan te drijven tijdens droge zomers. In het begin van de 17de eeuw kreeg het klooster de toelating om de Molenbeek over meer dan 600 meter te verplaatsen om het verval aan de molen te vergroten. Het klooster heeft de molen lange tijd verpacht aan een maalder. Bij de afschaffing van het klooster door de Franse revolutie kwam de molen definitief in privéhanden. Hij werd vrijwel altijd als graanmolen gebruikt tot omstreeks 1950. Sinds 1944 is de molen geklasseerd als monument.
Renovatie
In de loop der jaren werd de molen verwaarloosd en raakte vervallen. In 1991 werd de molen aangekocht door Brouwerij Haacht. Het molenhuis werd gerenoveerd en omgevormd tot taverne. Er werd een volledig nieuw eikenrad gebouwd, het sluiswerk en de molengoot werden vervangen.
Toerisme
De molen bevindt zich op de Molenbeek, vlakbij de samenvloeiingen met de Sassenbeek, de Kraaiwinkelbeek en de Wingebeek. De vallei is een drassig, mooi wandelgebied dat aansluit bij het voor wandelaars vrij toegankelijke Troostenbergbos. De uitgestrekte Gempevijver lokt vele soorten watervogels aan.
De Gempemolen is een rustpunt voor de wandelaars en fietsers die ofwel voor het GR-wandelpad kiezen of gewoon willen wandelen of fietsen tussen De Moedermeule in Gelrode, het kasteel van Horst of langs de Jan-Primusroute. Het bewegwijzerd fietstraject "de Gemperoute" heeft de Gempemolen als startpunt
De Route : 151-152-136-139-128-117-118-127-133-157-158-160-164-
163-161-162-153-152-151
LAUHUN :
Loon is afgeleid van het Germaanse Lauhun dat beboste heuvel betekent. Het verschijnt voor het eerst in 1078 in teksten. Vanaf de 12e eeuw is ook de Romaanse vorm Looz bekend. Borgloon betekent dus burcht op een beboste heuvel en de plaats lag binnen het woongebied van de Eburonen.
WAT KOMEN WE TEGEN :
KP 151: Borgloon :Bezienswaardigheden
-Het stadhuis
-De romaans-gotische Sint-Odulfuskerk, een kruisbasiliek met vijf beuken. In deze kerk legden de graven van Loon, en na 1366 de prins-bisschoppen van Luik de eed af bij hun troonsbestijging
-de burchtheuvel van de burcht van Loon
-de kapel van Helshoven
Kerniel - Borgloon
Cisterciënzerinnenabdij Mariënlof
Op vraag van Maria van Kolen vestigen de paters kruisheren zich in 1438 in Borgloon. Het klooster krijgt de naam 'Maria Laudes' of 'Mariënlof'. Na de opheffing tijdens de Franse Revolutie wordt de abdij overgenomen door cisterziënzerinnen. Ze is in het bezit van buitengewoon waardevolle kunstvoorwerpen waaronder het oudste schilderwerk op doek in de Nederlanden
Cafetaria: Ter Poorte, zaterdag en zondag van 10.00 tot 18.00 u.
Andere bezienswaardigheden
Fruitstreekmuseum: bezoek zaterdag en zondag van 13.00 tot 17.30 u. (ipv 10.00 tot 17.30 u.)
KP 128Piringen:
- In Piringen vind men nog dassenburchten
Eten en drinken: Café bij Mariella: Piringenstraat 4, 3700 Piringen-Tongeren, tel. 012 23 60 50, do. gesloten, geopend vanaf 10.30 u, zo. vanaf 9.30 u, specialiteiten: spareribs, scampis, mosselen (seizoen), ijs en pannenkoeken.
KP 133Vechmaal :
Wegens de zeer vruchtbare gronden vormt Vechmaal een typisch landbouwdorp. Ongeveer 68% der oppervlakte is bestemd voor landbouwteelten en strekt zicht uit op de dalflanken rondom het dorp. Het dorp zelf ligt te midden van boomgaarden en weilanden en vormt ongeveer 29% van de totale oppervlakte. Nog enkele bosjes 2% herinneren ons aan de vroegste tijden van Vechmaal.
KP 158Heers :
het Kasteel uit de 13e eeuw, één van de merkwaardigste uit Limburg is een voorbeeld van bijzondere architectuur, is een van de zeldzame vestigingen en was een belangrijke burcht waarrond meerdere gevechten plaats vonden. Daaraan verbonden de indrukwekkende boerderij met zijn tiendenschuur. Merkwaardig nog de zwarte kapel in de dreef bij het kasteel. Ook de woning Moers, met vroeger een torentje op het dak. Evenals enkele oudere boerderijen, waarvan de bekendste, de hoeve Missotten naar Bokrijk (ingang van het domein) werd overgebracht.
KP 164Gelinden :
Gelinden heeft weer zijn linde. Afgelopen maanden werd aan de hoek van de Steenweg en Schepenbank een jonge linde geplant. Het boompje vervangt zijn beroemde voorganger, die in 1990 moest worden omgehakt. Het café ,,De Linde'' staat niet meer alleen om de herinnering aan het verleden levendig te houden.
KP 163Klein-Gelmen : heeft 't Doolhof
En verder ligt de route bezaait met kastelen ,waarvoor je echt tijd moet voor reserveren
- Ken je Hendrik Conscience nog? De auteur van De Leeuw van Vlaanderen leerde zijn volk lezen. Een ander bekend boek van Conscience, De Loteling, speelt zich af in het Boshuisje in Zoersel. De oude hoeve in het Zoerselbos is vandaag ingericht als taverne. Je kunt er bijna honderd verschillende bieren proeven.
Wie vandaag de bierkaart vraagt in 't Boshuisje in Zoersel en het hele rijtje afgaat, mag zich een kenner noemen. Of een zatlap. Toch heeft de uitbater niet de ambitie om zijn volk te leren drinken. Wel prijst hij zijn klanten spontaan het bier van Conscience aan: Loteling. ,,We hebben lichte en donkere Loteling'', zegt hij. ,,Het gaat om een soort trappistenbier dat exclusief voor ons gebrouwen wordt bij brouwerij Huygen in Oost-Vlaanderen.''
't Boshuisje ligt midden in het Zoerselbos. Met de auto kun je er alleen geraken via een smalle asfaltweg in Zandhoven, vlakbij afrit 20 van de autoweg E34. De meeste bezoekers komen daarom te voet, met de fiets of per paard. ,,Ruiters kunnen hun paard hier aan een boom vastbinden of in de wei zetten'', zegt Donald.
Vooral als je te veel Loteling hebt gedronken, blijkt een paard een verstandig transportmiddel. Zo herinnert Donald zich een klant die zodanig diep in zijn Loteling-glas had gekeken dat hij niet meer wist hoe hij thuis was geraakt. ,,De man werd 's anderendaags 's morgens wakker in zijn paardenstal, op de zadel van zijn paard. Het dier kende blijkbaar blindelings zijn weg naar huis'', lacht Donald.
Het is de streek waar het verhaal van de Loteling zich afspeelt
De Loteling was iemand die zich ingeloot had om dienst te nemen bij het leger
Hetwaren meestal arme boerenzonen die zich voor betaling de dienst overnamen van een
meestal begoede persoon
Wel ,deze route leid ons langs deze ,toch nog zichtbare arme mensen streek,en als je dan langs het
boshuisje,waar de schrijver zijn verhaal noteerde,fietst waan je jezelf terug in de tijd van toen
Het gemeentewapen van Kapellen werd ontworpen door de Brusselse kunstenaar Pol Van Houtte. Bij Ministerieel Besluit van 13 oktober 1993 werd het als volgt goedgekeurd : "in lazuur drie akers van goud. Het schild geplaatst voor een Sint Jacob de Meerdere als pelgrim, houdend een kapel in de linkerhand, alles van goud".
Kapellen was een deel van de gemeente Ekeren tot 1801. De "akers" op het Kapelse schild werden overgenomen uit het gemeentewapen van Ekeren, dat bestond uit drie gouden brouwerij-akers op een blauw veld. Het Ekers schild is geplaatst voor de heilige Jacobus de Meerdere, patroonheilige van de parochiekerk, die in de linkerhand een kapel houdt; dit is de kapel van de Hoogenschoot die aan hem is toegewijd en waar de parochiekerk van Sint Jacobus de opvolgster van is. Het feest van onze patroonheilige wordt op 25 juli gevierd, een feestdag die tot vandaag de datum van onze jaarlijkse kermis bepaalt.
KP 39 Hoogboom ,Een gemeente met 7000 inwoners
Tussen KP 38 en 73de Uitlegger
Sinds 1992 geniet het domein bijzondere bescherming door de rangschikking van heel "De Oude Gracht", "De Uitlegger" inbegrepen, als beschermd Landschap. In de toegankelijke zone werd een bosleerpad omheen de vijver ingericht.
KP 79 : Mastenbos ,Antitankkanaal
Antitankkanaal : Lengte 33 km en circa 18 meter breed en 2 meter diep . Het is een geklasseerd natuurgebied en hierdoor een prachtig viswater . Door gebrek aan onderhoud is het kanaal echter op veel plaatsen overwoekerd en moeilijk toegankelijk . Er is geen scheepvaart . Oevers op de meeste plaatsen natuurlijk , maar op sommige plaatsen versterkt met hout of in beton . Er mag gevist worden gedurende de paaitijd en 's nachts
Sinds 1999 is er in Kapellen een wandelgebied bijgekomen. Het werd in twee delen aangekocht door het Vlaams Gewest. De afdeling Bos en Groen kreeg het beheer toegewezen. Het Mastenbos is met zn 150 hectare een afwisselend gebied met bos, zandige heivlaktes, ruige grasvlaktes, bosranden en resten van vroegere boomaanplantingen. Je wandelt deels ook door oude bomendreven van een vroeger landschapspark.
KP 14 : TRood
Het Rood is gelegen op de grens van Kapellen met de buurgemeente Hoevenen aan het kruispunt van de Streepstraat met de Parijse Weg. Het vormt een natuurlijke buffer tussen beide dorpskernen.
KP 77 : Mariaburg
De Mariaburgse Feestenwordenelk jaaraangeboden door de Vzw De Weyngaert op het plein voor de kerk , een denkpiste is oa dit nog ooit te kunnen verwezelijken in de tuin van het voormalig bankgebouw Antverpia.
Wij zoeken steeds vrijwilligers om de Mariaburgse Feesten ieder jaar te kunnen laten doorgaan , zonder Uw hulp zullen de feesten niet kunnen plaatsvinden. ZIE OOK -- http://schoss.web-log.nl/schoss/2005/11/gnoproute.html
Route : Van de markt van Aarschot zoek je ofwel de demer KP 03 ofwel richting Rillaar KP 04
04-02-01-57-59-58-25-18-56-03- Aarschot
Langs deze route verkennen we de vallei van de demer.
Het is een zeer rustige route met verassend mooie panorama's
De Demervallei
De Demervallei is een moerassig gebied dat zich profileert als een groene zone met broekbossen , vochtige weilanden op de iets hogere delen, en grote zones met populierenaanplantingen. In de natste delen van de vallei is de bodem zeer vochtig en venig: er is een zwarte moerassige laag waardoor de vallei ongeschikt is voor de landbouw. Langs de Demer en oude meanders vinden we langgerekte rietvelden en bosjes. De ecologische waarde is hoog: verschillende zeldzame planten- en diersoorten kunnen er gevonden worden.
Zoals bij andere dorpen in de vallei, heeft de Demer als belangrijke verbindings- en handelsweg ook hier een vitale rol gespeeld bij het ontstaan van de dorpsnederzetting en de ontwikkeling van de latere gemeenschap.
De eerste dorpskern is ontstaan op het snijdingspunt van de rivier met de oude landweg die de verbinding maakte tussen Kempen en Hageland. Zij kwam tot stand op de zuidelijke flank van de Voortberg, die in tijden van overstroming de bewoners meer veiligheid verschafte dan de drassige Demeroevers
Vermelden we tenslotte ook nog de bedrijvigheid van de scheepvaart op de Demer. Vooral in de 16de eeuw nam het vervoer op de Demer aanzienlijk toe. Dagelijks trof men er schepen aan die haring of zout, lakens van Diest of Zoutleeuw of bouwmaterialen voor de plaatselijke kerken vervoerden. In de 16de eeuw werd het scheepstrekkersambacht opgericht; de scheepstrekkers van Testelt en Messelbroek namen de lijnen over van de trekkersgezellen van Aarschot aan de Hanenberg en trokken de schepen tot aan de sluis van Zichem. Nog in de 19de eeuw voeren tot bijna 200 schepen per jaar over de Demer.
Thema- fietstocht langsheen een gedeelte van de historische weg die de hondenopkopers volgden
Afstand : 52 km
Inkorting :geen inkortingen voorzien
Vertrek en aankomst : Grote Markt - Boom (O.-L.-Vrouwkerk)
duur fietstocht :ca 4 uur (afhankelijk van de rustpauzes)
parkeermogelijkheid : rond de Grote Markt
Bewegwijzers : geen wegwijzers
Rustpauzes : taverne "De Hoorn" op ± 11 km te Leest op ± 40 km
Horeca rond Grote Markt
De Bomenaars worden in de volksmond "de hondenfretters" genoemd.Vreemd misschien, maar ze zijn er fier op.Hoe ze aan deze naam komen, is een verhaal dat maar weinigen kennen.
Om deze geschiedenis op te frissen, besloot de geschiedkundige studiegroep "Ten Boome" samen met het Boomse Gemeentebestuur het "Hondenfretterspad" uit te geven.Deze brochure is het resultaat van heel wat opzoekingswerk.Ze beschrijft een fietsroute vanuit Boom naar Grimbergen, zijnde een gedeelte van de historische weg die de hondenopkopers regelmatig aflegden en ze bevat eveneens een woordje uitleg over de plaatsen die je onderweg tegenkomt.
Fietsroutebeschrijvingxml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /> xml:namespace prefix = w ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:word" />
Vertrekpunt : Grote Markt - Boom
Colonel Silvertopstraat - eerste straat rechts Emile Vanderveldestraat tot aan de lichten
- rechts richting Willebroek - over Rupelbrug
- voor kanaalbrug aan lichten linksaf naar Klein-Willebroek
- over het bruggetje naar rechts langs het kanaal tot aan brug van Willebroek (4 km)De baan oversteken en fietspad volgen
- aan de burelen Zeekanaal linksaf
- aan het einde rechtsaf (2de straat) Molenweg
- rechts meedraaien tot einde weg
- linksaf het kanaal volgen tot aan de brug van Tisselt (7,5 km)
De baan oversteken en het kanaal volgen tot aan de taverne "De Hoorn" (11 km)
- het kanaal verder volgen tot aan de brug van Humbeek (15,5 km)
- nog steeds het kanaal blijven volgen tot aan de Verbrande Brug (19 km)
Rechts de brug oversteken - de Verbrandebrugsesteenweg inrijden
- aan de splitsing rechts meedraaien en verder volgen tot aan de lichten
- rechtsaf de Humbeeksesteenweg inslaan
- 3de straat linksaf de Oyenbrugstraat inrijden
- deze loopt over in de Tommenmolenstraat - deze straat volgen tot aan de Tommenmolen (22 km)
We rijden terug in de tegenovergestelde richting
- Tommenmolenstraat - Oyenbrugstraat
- aan het einde rechtsaf de Humbeeksesteenweg volgen tot aan de lichten
- linksaf de Verbrandebrugsesteenweg inslaan
- volgen tot aan de Verbrande Brug en deze oversteken
Linksaf vlak naast het kanaal richting Humbeek
- aan de brug rechtsaf de Kanaalstraat inslaan
- links meedraaien en volgen tot einde
Rechtsaf de Mechelstraat/Humbeeklaan inrijden
- links meedraaien en volgen tot einde
- rechtsaf naar Hombeek
- de spoorweg oversteken en volgen tot aan de Zenne (36 km)
Voor de Zenne linksaf de dijk oprijden
- deze volgen tot in Leest
De Zenne volgen tot Heffen
- de baan oversteken
- de Zenne verder volgen tot Klein-Willebroek
- over het bruggetje rechtsaf richting Rupeloverzet
De dijk oprijden en linksaf volgen tot aan de Rupelbrug
Ten zuidoosten van Antwerpen fiets je langs kastelen, villa's en hoeven. Kers op de taart is Lier, het gezellige stadje aan de samenvloeiing van de Grote en de Kleine Nete.
EVEN AFSTAPPEN?
hoven en kastelen: Geelhandhof (Hove), Hof van Moretus (Boechout) en Duwijkhof, Hagenbroekhof, Hof van Ringen en Hof van Lachenen (Lier); behalve het Geelhandhof (nu gemeentehuis Hove) zijn ze alle in privé-handen en dus niet toegankelijk!
voormalige spoorweg lijn Kontich-Duffel: vandaag een natuurreservaat, broedplaats voor tientallen vogelsoorten
modelhoeve (Lint, in de buurt van knooppunt 12): model van een hoeve anno 1900
De Modelhoeve, gelegen aan de Lintsesteenweg 531 is geklasseerd als beschermd monument om reden van industrieel-archeologische waarde. Eind 19de - begin 20ste eeuw werden heel wat initiatieven genomen om de landbouw nieuw leven in te pompen en te laten profiteren van de industrialisering. Zo werden heel wat vervallen hoeven vervangen door modelhoeven.
paarden melkerij 'Het Brabanderhor (Lier, tussen knooppunten 13 en 11)
Paardenmelk is lichaamsversterkend, weerstandsverhogend en zorgt voor vitaliteit en energie. Door zijn unieke samenstelling en lichte verteerbaarheid geeft het bijzondere ondersteuning tijdens een herstelperiode.
Kortom, paardenmelk is een zeer gezond voedingsmiddel dat vele klachten kan verminderen en voorkomen of gewoon ter preventie gedronken wordt om op natuurlijke wijze fit en gezond te blijven:http://paardenmelk.be/pages/hofframe.html
Lierse Polder: met zijn 156 ha een van de kleinste polders in Vlaanderen
De Lierse polder paalt vlak aan het centrum van de stad. Dit beschermd natuurverbindingsgebied is met 156 ha een van de kleinste polders van België.
Polders zijn openbare besturen die zorgen voor het waterbeheer in de streek. Zij onderhouden en verbeteren de grachtkanten door het heraanbrengen van verdwenen berm- en veldbloemen. Bovendien maakt de aanplanting van streekeigen bomen en struiken, zoals knotwilgen, de habitat weer aantrekkelijker voor diverse vogelsoorten.
PIME (Lier): provinciaal instituut voor milieu-educatie; de tuin is vrij te bezoeken tussen zonsopgang en zonsondergang
Fiets zeker even tot in het centrum van Lier. Je kan er slenteren door de talloze sfeervolle straatjes en het fotogenieke begijnhof (Unesco Werelderfgoed!), binnenkijken in de Sint-Gummaruskerk en de astronomische snufjes in de Zimmertoren bewonderen. Bovendien liggen de Lierse terrasjes er steeds héél uitnodigend bij! De ideale plek voor een lekker tussendoortje: een kop koffie met een Liers vlaaike of een fris Caves-biertje..
De Bilzenroute omdat jekomt door Bilzen Munsterbilzen - Eigenbilzen
Afstand: 37 km.
Bewegwijzering: Je fietst een deel op het fietsroutenetwerk Haspengouw en een stuk op het fietsroutenetwerk Kempen en Maasland. Verkeerd of verloren rijden is uitgesloten. Volg de fietsknooppunten 68-85-84-69-64-62-65-66-67-68.
Vertrekpunt: Landcommanderij Alden Biesen. U komt er via de E313 afrit 31, Bilzen. Vanaf hier is Alden Biezen duidelijk bewegwijzerd.
Aard van de weg: Heuvelend (een fiets met versnellingen is wenselijk), overwegend verharde landbouwwegen met enkele niet verharde gedeelten. Deze fietuitstap is niet aangeraden bij nat weer.
Kaarten: Fietsenroutenetwerk Limburg,
1 /We vertrekken aan de Landcommanderij van Alden Biesen in Rijkhoven. Er is voldoende parkeerruimte, een toeristische infodienst, fietsenverhuur, je bent onmiddellijk op het fietsroutenetwerk en het ligt op een boogscheut van Bilzen en het NMBS-station (waar je ook fietsen kunt huren). Je fietst naar fietsknooppunt 85. De stijgende Kasteelstraat brengt je via de dalende Reekstraat en de Biezenweg direct naar Bilzen. Links en rechts fiets je langs boomgaarden waar de appelen en peren tantaliserend over de hagen hangen. Aan de Borreberg is een uitkijktoren waar je van een mooi uitzicht op het Demerstadje en omgeving kunt genieten. Langs een holle weg die later overgaat in een hoge dijk steek je voor de eerste keer de Demer over. Het riviertje is hier amper drie meter breed en stroomt enkele meters lager door een parkje. Onmiddellijk hierna fiets je Bilzen binnen. De route loopt over de Markt met het vroegere stadhuis - nu toeristische dienst - en de Sint-Mauritiuskerk. Achter de kerk heeft men het standbeeld van Camille Huysmans (1871 1968) geplaatst. De socialistische voorman - ooit nog burgemeester van Antwerpen - staat er wat verweesd bij, hij had blijkbaar een beter plaatsje gewenst.
2 /Nu fiets je naar de knooppunten 84-69-64-62 en 65. Je verlaat het centrum van Bilzen door de Genutstraat. Aan het tweede kruispunt steek je schuin naar rechts in de Hasseltsepoort die overgaat in de Spurkerweg. Zo kom je in een open beemdenlandschap. Over een hogergelegen spoorwegtalud fiets je voor de tweede keer over de Demer. De spoorweg wordt alleen gebruikt voor goederenvervoer, onder meer voor Ford Genk.Aan de derde spoorwegbrug fiets je naar rechts, even links en dan weer rechts. Nu ben je op de Weg naar Diepenbeek. Aan het kruispuntje fiets je linksaf in de Genkerbaan en aan het volgende kruispunt fiets je rechts de Taunusweg op. Aan het einde van de Taunusweg kom je aan de Bilzerweg waar je linksaf fietst naar het Albertkanaal en richting Zutendaal. In de verte torenen de koeltorens van de elektriciteitscentrale van Genk hoog boven het landschap uit. Over het Albertkanaal fiets je de tweede weg rechts in, dit is de Watermolenweg. Dan links meevolgen door de Broekmolenweg. Autovrije wegen, uitgestrekt coniferenbos, struikheide, de Roelerheide en de Gellikerheide vormen nu de hoofdingrediënten van onze tocht door Zutendaal naar Gellik. Sommige gedeelten lijken wel groene tunnels waar slechts hier en daar een spat zonlicht doorkomt, soms onderbroken door een doorkijkje op een steil stukje hellingbos of een blikkerende waterpoel. In de dorpskom van Gellik ben je terug de bewoonde wereld ingefietst. Op het kerkplein kan je op een terrasje met een natje en een droogje bekomen van de geleverde inspanning.
3/Fiets nu over knooppunt 66, 67, en 68 terug naar het vertrekpunt. In Gellik fiets je richting Eigenbilzen. Je fietst de kleine dorpskom uit via de Wijerdijk. Aan het kruispunt over de brug van het Albertkanaal fiets je rechtsaf naar Eigenbilzen waar je dan de richting Hoelbeek neemt. Net buiten de dorpskom van Eigenbilzen brengt een onverharde weg je in de vallei van de Krombeek en langs het natuurreservaat De Hoefaert. In Hoelbeek kan je een klein ommetje maken om de 'Site Jonckholt' te bezoeken. De ruïne van de ridderburcht ligt goed verscholen en geheel verlaten in een overwoekerde uithoek van de gemeente. Men heeft over de volledige omtrek de burchtmuren tot ongeveer een meter heropgebouwd. De hoektorens zijn duidelijk herkenbaar, de omtrekken van de gebouwen binnen de burcht zijn door houten palen aangegeven. De hofgracht is gedeeltelijk verland en begroeid met waterplanten. Na Hoelbeek volgen nog Waltwilder en Sint-Martenslinde. Hier en daar kun je, tussen de vierkanthoeves, nog pareltjes van vakwerkbouw ontdekken. De dorpjes rijgen zich als een paternoster aan elkaar. Als je de lange stijgende notelarendreef infietst kun je er Rijkhoven nog bij aanrijgen. Op het einde van de dreef fiets je door het poortgebouw - de vroegere hoofdingang - de landcommanderij binnen. Tijd voor een welgekomen verfrissing op het terras van het Apostelhuis.
Bilzen is een charmant stadje aan de bovenloop van de Demer in het hart van Limburg, aan de E313 Hasselt-Luik en op korte afstand van Genk, Tongeren en Maastricht. Bilzen is vooral bekend voor het machtige kasteel van Alden-Biesen in de deelgemeente Rijkhoven, maar ook het centrum van Bilzen heeft enkele mooie monumenten bewaard. Op het grondgebied van Bilzen bevinden zich meerdere natuurreservaten, parken en een drietal bosgebieden.
Bilzen ontwikkelde zich in de Middeleeuwen tot een bloeiend handelsstadje dankzij haar gunstige ligging aan een knooppunt van wegen. In de 11de eeuw werd Bilzen bij het graafschap Loon gevoegd, later komt het stadje in de invloedssfeer van het prinsbisdom Luik. Vanaf de 14de eeuw zou de stad de naam Beukenbilzen dragen, om haar te onderscheiden van gemeenten zoals Eigenbilzen en Munsterbilzen. Tijdens de 16de en 17de eeuw werd de stad herhaaldelijk geplunderd. Met de steun van de landcommandeur van Alden Biezen werd de kerk heropgebouwd. De aanleg van een spoorverbinding in de 19de eeuw gaf Bilzen een nieuw elan.
Start: parking aan de Sint-Pieterskerk in Rotselaar-centrum.
Van daaruit rijden we (volg eerst de bordjes die naar het knooppuntennetwerk leiden) naar knooppunt 72 en rijgen de volgende nummers aan elkaar:
26, 27, 28, 29 en 20.
Daarna rijden we richting 94, maar slaan via Sasbrug Boortmeerbeek af naar Boormeerbeek-centrum. We pikken er de draad van de knooppunten weer op aan de kerk en volgen de nummers 21,22,23,25,71,67,66, 30 en terug 72.
Let wel op dat je tussen 30 en 72 tijdig de richting Rotselaar-centrum kiest (volg de bordjes "Centrum").
Verkorting: je kunt het traject een beetje inkorten door in Werchter niet voor de Demer te kiezen, maar aan knooppunt 67 richting 72 en 30 te nemen en zo naar Rotselaar-centrum te fietsen.
Uitbreidingen: steeds mogelijk via de knooppunten. Raadpleeg de kaart Fietsknooppuntennetwerk Hageland.
Relief: vlak, de (lichte) glooiingen zijn te verwaarlozen. Je rijdt wel op enkele korte en langere (langs de Dijle) onverharde stroken.
Veiligheid: rustige wegen, vooral langs de waterlopen. In de respectieve dorpscentra, die je doorkruist, moet je wel rekening houden met het autoverkeer.
Bewegwijzering: in orde. Toch opletten aan de Leuvense Vaart, waar je vanaf knooppunt 20 richting 54 moet rijden in plaats van naar 91 zoals op de kaart staat vermeld (komt het op hetzelfde neer, maar je moet het wel weten).
Logistiek: er zijn voldoende herbergen waar je je dorst kunt lessen en je komt ook diverse rustbanken tegen.
Bijzonderheid: de rust van het water.
Blikvangers: de kerken van Rotselaar, Wakkerzeel, Boortmeerbeek en Werchter, alsook enkele kapelletjes; de Toren Ter Heide en de watermolen in Rotselaar.
Te bereiken: met de wagen: via A2/E314, afrit 21 nemen en richting Rotselaar rijden; ook op de weg Aarschot-Leuven (N19) kun je afslaan in de richting van Rotselaar.
Vertrek : kan aan het fort in Wommelgem of op het hele traject Aantal km : Doe je de brialmontroute op de bordjes is het 40 km Doe je de alternatieve route op knooppunten is het +/- 53 km Bewegwijzering : goed
Elegante kastelen, fraaie groengebieden en imposante forten: dat zijn de blikvangers op
dit traject.
Je passeert kastelen in allerlei stijlen: de rococo kastelen Sorghvliedt of Boekenberg, demachtige waterburcht Cleydael in Aartselaar of het classicistische kasteel Middelheim.
Je kan je fiets even aan de kant zetten en een wandeling maken in het Nachtegalenpark
(verzamelnaam voor de parken Vogelzang, Den Brandt en Middelheim),
Boekenbergpark, natuurgebied Hobokense Polder of provinciaal domein Rivierenhof.
Je kan een tentoonstelling meepikken in het Zilvermuseum Sterckshof Provincie
Antwerpen of het Openluchtmuseum voor beeldhouwkunst Middelheim.
De forten 2 (Wommelgem), 4 (Mortsel), 6 (Wilrijk) en 8 (Hoboken) zijn restanten van de
19de-eeuwse verdedigingsgordel rond Antwerpen. Indrukwekkende staaltjes van
militaire architectuur! Wie interesse heeft voor het militaire erfgoed, moet beslist de
bewegwijzerde Brialmontroute uitproberen.
P.S. Voorbij knooppunt 33 kan je een ommetje maken naar het Schoonselhof, waar heel
wat prominente Antwerpenaren begraven liggen.
Brialmontroute De geniale fortenbouwer Brialmont was vorige eeuw ook in Antwerpen actief. Fiets langs enkele indrukwekkende staaltjes van militaire architectuur. Een traject langs en door vier forten van de 19de-eeuwse verdedigingsgordel rond Antwerpen (Edegem, Mortsel, Wilrijk en Borsbeek), aangevuld met o.a. kastelen, parken, de architectuurwijk Zurenborg en een openluchtmuseum voor beeldhouwkunst: dat is in een notendop de Brialmontroute. De meeste forten zijn nu groene eilandjes, ideaal voor passieve en actieve recreatie. Situering: Antwerpen, Borsbeek, Edegem, Mortsel en Wommelgem. Afstand: 40 km, verkortingen van 17 en 25 km.
Geen fietsroute om met een groepje te fietsen vanwege de drukte, want het is veelal goed uitkijken, maar met z'n tweetjes is het geen probleem. De routebordjes zijn allemaal aanwezig alhoewel sommige wat verdekt zijn aangebracht en ons een enkele keer op een dwaalspoor zette
