Start : Kerkplein Gooreind (Kalmthout) Afstand : 57 km, verkortingen : 32 of 39 km
Het allereerste (1975) traject en ongetwijfeld één van de mooiste in de provincie Antwerpen.
Gewoonweg schitterend tijdens de maand augustus, wanneer de heide paars kleurt.
Dat dit traject de Kalmthoutse Heide doorkruist, zal je wellicht niet verbazen.
In Natuureducatief Centrum De Vroente leer je meer over dit enig stukje natuur.
Verder op het traject o.a. het Arboretum van Kalmthout met 6.000 verschillende planten,
de Kiekenhoeve-Karrenmuseum in Essen en de Napoleonshoeve in Wuustwezel.
Vertrokken aan de kerk in Gooreind, langs de duiventoren ( een vakatie-verblijf uit de jaren 1830 ) , militair domein Klein - Schietveld en Kalmthout - Heide ( Station en een monument ter nagedachtenis aan de Canadese soldaten in de tweede wereldoorlog ) naar Kalmthout . Even van de route om het natuureducatief centrum " De Vroente " te bezoeken , daarna verder langs het Arboretum en de Kalmthoutse heide met zijn vennen naar Essen .
Na een rust verlaten we Essen langs het station , een douaneloodsen de quarantaine stallen en fietsen we verder door de gemeentebossen langs Horendonck .
De Vredesroute vertrekt op de grote markt van Ieper aan de historische Lakenhallen.
Onmiddelijk na de start rijden we onder de Menenpoort, het gedenkteken bij uitstek van Wereldoorlog I.
Je maakt een korte lus rond Ieper langs de stadswallen.
Daarna rij je de stad buiten langs een oude spoorwegbedding.
Een schitterend paadje dat goed bolt want sinds kort volledig geasfalteerd.
Tussen kerkhoven en oorlogsmonumenten rij je rond Zillebeke en passeer je ondermeer het schitterende natuurdomein de palingbeek.
Je fietst door een lichtglooiende streek en ziet in de verte het pretpark Bellewaarde.
Na de brug over de A19 (Kortrijk-Ieper) ben je toe aan een welverdiende verfrissing in een van de tearooms aan het Doelbos of Polygoon in Zonnebeke.
Daarna kronkelt de vredesroute heerlijk verder tot in Langemark-Poelkapelle.
Van daaruit brengt alweer een oude spoorwegbedding je tot aan de sluis van Boezinge.
Deze keer niet geasfalteerd, maar vlotrijdende kiezelsteentjes.
Via het Ieperlee kanaal fiets je de laatste kilometers terug naar de grote markt van Ieper.
De frisse pint op de Grote markt van Ieper heeft u meer dan verdiend.
De route start in Ieper waar de gothische St-Maartenskathedraal (Grote Markt) een bezoekje waard is.
Dit imposante bouwwerk werd in 14-18 bijna volledig verwoest maar kerk en 102m hoge toren werden in 1922 1930 volledig terug gereconstrueerd.
Gelukkig konden de kerkschatten in 14 18 in veiligheid gebracht worden, zodat de kerk vandaag nog steeds heel wat fraais kan laten zien.
Helemaal vooraan ligt de grafsteen van Robrecht de Béthune, Leeuw van Vlaanderen
Een bezoek aan het Flanders Field Museum, ondergebracht in de Lakenhallen is warm aanbevolen.
De tentoonstelling legt vooral nadruk op de miserie die de oorlog met zich meebracht en toont aan de hand van fotos, filmmateriaal en enkele maquettes de zware verminkingen die de stad en zijn omgeving in 14-18 te verduren hebben gekregen.
Vandaag ligt deze lichtheuvelende streek met haar bossen en glooiende groene weiden er onder de stralende zon schilderachtig mooi bij. We passeren plaatsen met vreemde namen zoalsde Palingbeek, Langemark, Poelkapelle, Zillebeke, Boezinge, Zonnebeke Enkel de vele soldatenkerkhoven (vier jaar strijdgewoel resulteerde in een halfmiljoen doden!) houden de herinnering aan de Grooten Oorlog levendig.
Je ziet ze overal, ze duiken in het landschap op wanneer je het niet verwacht, verstopt in het weelderige groen.Ze worden nog steeds perfect onderhouden en het is er zeer rustgevend, de stilte wordt er enkel verstoord door het gekwetter van de vogels. De namen op de graven verwijzen naar Engelsen, Canadezen, Australiërs maar waar liggen de Belgen en de Duitsers ?
De Yzerroute is een erg ontspannende route van Nieuwpoort langs de Ijzer naar Diksmuide. De route brengt je via de Dodengang naar de IJzertoren. Daar kan je een bezoek inlassen aan Diksmuide. De terugkeer loopt over de Frontzate, de voormalige spoorberm tussen Diksmuide en De Panne. Dat betekent dat je op een bijna kaarsrecht traject terug naar het startpunt fietst. Het gebied waar je omheen rijdt, is dat deel van het front dat in de Groote Oorlog onder water werd gezet.
Dodengang Op de linkeroever van de IJzer, bij kilometerpaal 15, staat de naamsteen 'Petroleumtanks'. Daar had een Duitse eenheid een observatiepost die een bedreiging vormde voor de Belgische stellingen op dezelfde oever. Na verschillende veroverings pogingen werd in de Ijzerdijk een naderingsgang gegraven en versterkt, die uiteindelijk uitgroeide tot een gevechtsloopgraaf: de beruchte 'Boyau de la Mort', de Dodengang, met daarop de dwarse ruiterschans. De huidige site is een reconstructie uit 1927-1928 van dit verdedigingscomplex. Buiten de omheining staat een afgetakelde maar authentieke Duitse bunker.
IJzertoren.
Een ander monument dat herinneringen aan de Grote Oorlog oproept is de IJzertoren, waarvan het profiel de omgevende vlakte zo sterk markeert. Zijn voorgeschiedenis begint ook in de loopgraven van de eerste wereldoorlog. De gewone soldaten in het Belgische leger waren voornamelijk Vlamingen, maar ze werden gecommandeerd door een overwegend Franstalig officierenkorps.
Uit dat ongenoegen onstond de Frontbeweging die zich inzette voor de rechten van de Vlaamse soldaten. Ze werd door de legeroverheid verboden en moest in het geheim werken. Ze ijverden onder meer voor aparte Vlaamse regimenten, met een eigen officierenkorps. Na de oorlog wilden ze zelfbestuur voor Vlaanderen en een politiek voor vrede en verdraagzaamheid. In 1917 schreven ze een open brief aan Koning Albert, waarin ze hun eisen kenbaar maakten. Het was één van de meest ophefmakende uitingen van het Vlaamse ongenoegen. Wellicht vond het zijn krachtigste uitdrukking in de slogan die een soldaat schilderde op de sokkel van de dorpswaterpomp in het kapotgeschoten Merken: HIER ONS BLOED, WANNEER ONS RECHT?
FRONTZATE
De FRONTZATE is de bedding van de oude spoorlijn Nieuwpoort-Diksmuide. Dit tracé van Nr. 74″, de lijn Diksmuide-Nieuwpoort, was een aftakking van de lijn Gent-De Panne. 13,5 km Lang is deze spoorweg. Hij werd in het midden van de 19e eeuw gebouwd en lag mee aan de basis van de snelle ontwikkeling van Nieuwpoort tot toeristische badplaats. De eerste (toen nog STOOM)trein arriveerde al op 15.8.1869 in het station van Nieuwpoort-Aan-Zee.
Tijdens de 1e wereldoorlog was dit de FRONTLIJN waar de Duitse opmars in oktober 14 tot stilstand werd gebracht. Om strategische redenen werden in Nieuwpoort (aan de Ganzenpoot) op 31.10.1914 de sluizen opengezet en het hele gebied tussen deze spoorwegdijk en de IJzer stond blank. Hierdoor waren de Duitsers verplicht om hun ondergelopen loopgraven achter de spoorwegberm te verlaten
Gedurende het grootste deel van deze oorlog bleef de strook tussen de IJzer en de spoorwegbedding niemandsland in de stellingenoorlog met de Duitsers aan de ene, de Belgische troepen aan de andere zijde. Langs de spoorweg zijn er op tal van plaatsen dan ook nog resten van schuilkelders, bunkers, bakstenen abris of schuilplaatsen, uitkijkposten, geschutsstellingen. Want het spreekt vanzelf dat de spoorlijn Nieuwpoort-Diksmuide van enorm strategisch belang was als allerlaatste verdedigingslinie tegen Den Duits.
Afstand : 46 KM Vertrekplaats : Parochiekerk van Reningelst (Poperinge) Bewegwijzering : Zeshoekige rood-witte bordjes met de naam Schreveroute
Relief: Heuvelachtig, naar de Catsberg toe stevig klimwerk.
DE ROUTE :
De Schreve is e benoamienge die menschen uut de Westoek geevn an 't stik van de Frans-Belgsche grenze die de regio verdêelt in de Westoek en Frans-Vloandern. De Schreve noemn ze terplekke oek wel de frountiern.
Die grenze is e stoatsgrenze en gin etnische grenze. Z'is etrokkn in de 17stn êeuw, achter de Slag by Kassel. Ol weerskantn van de Schreve en de menschen nog joarenlank dezelfste toale eklapt, moa 't West-Vlams is e bitje mi eki achteruutegoan. Ollêne de styf oude menschen in Vrankryk klappn nog nunder Vlemsch.
D'r is e viloroute, de Schreveroute, van 46 kilomeiters daj ku volgen in 'n Vlamschen en 'n Franschn Westoek.
Schreve is een typisch Westvlaams woord, wat betekent dat woord nu eigenlijk? Schreve is een dialectische benaming voor de Belgische-Franse grens. Bij het fietsen van de Schreveroute gaan we kennismaken met die Belgisch-Franse grens het heuvelland met zijn weidse panorama's en heuvelrij.
Reningelst is de startplaats van deze route, ideaal is het niet, vanaf de eerste meters is het klimmen, zo'n anderhalve km klimmen we richting Westouter, na ons klimmetje wacht ons een stevige afdaling, raar dat die afdaling sneller voorbij is dan die klim.
We komen in het mooie dorp Westouter aan, we fietsen door dit schitterend dorp met zijn vele terrasjes, maar het is nog te vroeg om te stoppen, we fietsen verder richting schreve, iets buiten Westouter wacht ons een eerste stuk onverhard, liefst te doen bij droog weer.
Via deze onverharde weg en zonder het te weten fietsen we op Franse bodem, steeds krijgen we prachtige vergezichten op de Zwarte en Rode berg. Iets verder krijgen we voor de tweede maal een flinke afdaling te verwerken richting Berthen. Bij het begin van de afdaling is het even opletten, op een bepaald moment krijgt men een schitterend vergezicht op de Mont de Cats en zijn abdij boven op die Mont de Cats. Wanneer men op de grote baan aankomt in Berthen gaat de route rechtsaf, hier kan men ook kiezen om een ommetje te maken naar die Mont de Cats, aan de grote baan fietst men gewoon rechtdoor, wanneer men dit doet mag men een stevige klim verwachten tot boven op de Catsberg.
Boven neemt men de richting Boeschepe en men komt automatisch terug op de route. Na een helse afdaling fietst men Boeschepe binnen, even buiten de dorpskern wacht ons de prachtige Ondankmeulen met herberg de Vierpot op, hier even verpozen op het terras naast de molen met schitterend uitzicht op de Catsberg is een waar genoegen. We kunnen er niet genoeg van krijgen maar helaas moeten we terug de fiets op, we fietsen richting belgische grens met achter ons die prachtige molen. We fietsen nu via rustige wegen richting Watou. Het gezellige Watou nodigd ons weerom uit om een terrasje te doen, zou ik zeker doen want tot in Reningelst zijn nog weinig estamineetjes.
Vanuit Watou fietsen we richting Poperinge via rustige en niet al te vlakke wegen, niet dat het steile klimmetjes zijn maar het is niet vlak. Poperinge zelf doen we niet aan, we laten die links van ons liggen en fietsen verder richting Reningelst, even komen we rakelings langs de Schreve maar dat merken we niet, op onze route krijgen we nog even te maken met en stuk onverhard die er naar mijn mening wat beter kan bij liggen.
Pietermenneke verdient een nominatie voor de Grootste Palenaar omdat hij wellicht de meest gekende dorpsfiguur is van Paal. Hij heette eigenlijk Louis Petermans. Pietermenneke leefde tussen zijn beesten in een klein huisje vlakbij de steenweg op Beverlo Zijn geitenbok was legendarisch. Verder bezat hij een ezel, een hond, katten, kippen en zijn wijd en zijd bekende Guinese biggetjes (zeeratten). Heel het dorp en zeker alle kinderen kenden Pietermenneke. Met zn ezelskar vervoerde hij allerlei kleine vrachten, biggetjes bijvoorbeeld, naar Beringen en naar Diest.Van deze veelbesproken dorpsfiguur doen allerlei straffe en sappige verhalen de ronde. Ludo Laagland heeft Pietermenneke vereeuwigd in een enig mooi portret. Pietermenneke werd in Paal begraven maar meer dan 40 jaar lang moest hij het doen, als meest bekende Palenaar, zonder zerk of wat dan ook. Toen na de fusie het gemeentebestuur van Beringen ermee dreigde het kerkhof van Paal over te hevelen naar Koersels Kapelleke maakte Leon Meelbergs een houten kruiske voor Pietermenneke, het begin van een geplande actie voor het behoud van het kerkhof in Paal. Hier rust Pietermenneke stond er op. De transfer ging niet door.
Ietwat verder van de Dender af (in Okegem afslaan naar Pamel en dan de N8 oversteken naar Onze-Lieve Vrouw-Lombeek) vinden we het liefelijke dorpje OLV-Lombeek.
Hier start de Valleitjesroute. Al van in Pamel blijkt het waar de naam van deze route komt.
Het gaat hier op en neer, de verschillende beekjes hebben brede valleien gevormd.
Ondanks zijn «slechts »31 km is deze route een stevige rit, doch de inspanning wordt beloond met prachtige vergezichten soms vele kilometers ver.
Zeker in de lente, wanneer de vele boomgaarden in bloesem staan, is deze tocht een echte aanrader.
De route
Al bij het begin is het trappen geblazen. Via een kasseiweg hijsen we ons naar boven.
Van ver zien we de windmolen, voor de ouderen onder ons een herinnering aan het jeugdfeuilleton kapitein Zeppos. Eens boven kunnen we al van het eerste vergezicht genieten.
De kerk van Pamel torent ver boven de golvende weides uit en als je goed kijkt zie je aan de einder de Onze Lieve Vrouwekerk van Ninove.
Het gaat nu verder golvend langs de vele boerderijtjes met elk hun boomgaard tot aan de Woestijnkapel.
Deze kapel, eigenlijk de Heilig Kruis-kapel, doemt plots voor ons op.
Het geeft een eigenaardig gevoel hier deze kapel, zo afgelegen in de velden aan te treffen.
Het lieflijk gebouwtje nodigt uit tot even uitrusten. Daarna gaat het steil naar beneden toe.
Het molenaarshuis met de Terhagenmolen uit 1732 wat verder, is ook zon prachtig plekje dat deze fietstocht zo kleurt.
Zo ook het kasteeltje van Heetvelde of het Waterkasteel.
Dit beschermde gebouw was ooit een waterburcht en werd in de 17de eeuw zijn huidige vorm heropgebouwd.
Een beetje verder komen we aan de zwaarste kasseistrook van deze rit.
Over ruwe kasseien dobberen we naar de bergstraat , die haar naam alle eer aandoet en ons nog eens flink laat zweten.
Rechts kijken we uit op het mooie Steenhaultbos.
Inmiddels zijn we via de Vollezelestraat in Vollezele, een gehucht van Galmaarden, terechtgekomen en als je oplettend bent zie je rechts het plaatselijke kerkje.
Een kapel en valleitje verder duikt de radartoren van de Kesterberg(112m) op.
Deze toren in de streek «den ijzeren man » genoemd overheerste lang de streek, maar moet sinds een tiental jaren zijn meerdere erkennen in de immens hoge zendmast van de VRT in Sint-Pieters-Leeuw.
Genietend van het prachtige pajottenland (dat hier op zijn best is) slingeren we stijgend en dalend langs mooie natuurlandschappen verder naar Gooik.
Daar komen we via een klein ommetje in het centrum recht tegenover de Sint Niklaaskerk.
Voor deze kerk staat een bankje dat uitnodigt tot een verdiende rust na al die nijdige klimmetjes die de Valleitjesroute tot een stevige kuitenbijtersroute maakt.
Na een kleine pauze hijsen we ons weer int zadel en vervolgen onze tocht. Even buiten het centrum rijden we langs een begraafplaats verder richting Oplombeek (een gehucht dat hoger licht dan .Lombeek, juist vandaar dus )
Het kasteeltje dat we hier voorbijzoeven draagt ook de naam Oplombeek.
We zijn nu reeds ver gevorderd en algauw dient een van de laatste klimmetjes zich aan.
Wat verder en we zijn in Nelleken.
Onder enkele rode beuken staat er een pittoresk kapelletje en het geheel maakt dit gehucht één van de merkwaardigste pleisterplaatsen op deze tocht.
Nog eventjes licht stijgen, en dan laten we ons als slechtvalken, de vallei van de Moeliebeek, induiken.
Dan uitbollen tot aan de imposante kerk, de remmen dicht en dan naar een van de terrastafeltjes van de Kroon, geef hier die pint.
De Route : 217-36(NL)-38(NL)-216-213-201-220-224-218-217
Vanaf half augustus, staat de heide in volle bloei.
Die vind je hier nog volop, bijvoorbeeld in de Groote Heide net over de grens.
Er staan ook nog paarse dotjes in de Grote en Achelse Heide bij Achel.
De Beverbeekse Heide en Haarterheide werden lang geleden beplant met dennenbomen.
Even verpozen en genieten!
. De Achelse Kluis ligt pal op de grens met Nederland en is de brouwerij van de bruine of blonde Achelse trappist. Van het brouwproces zie je een en ander vanuit de gezellige herberg, die druk wordt bezocht door fietsers.
Er is ook een uitgebreide winkel met allerlei religieuze producten.
. De ambachtelijke kaasmakerij
Catharinadal vond onderdak in het voormalige franciscanessen klooster Catharinadal uit 1432.
De broers Bert en Peter Boonen verwerken er de melk van hun eigen vee tot heerlijke kazen en andere verse melkproducten.
Hun echtgenotes baten de winkel uit. In juli is er elke dinsdag om 17 uur een gratis rondleiding.
. Picknickbanken staan op de mooiste plekjes van de route, onder meer op het autovrije Jagerspad door de Grote Heide, in de bossen van de Haarterheide en langs het Kempisch Kanaal.
WAT KOMEN WE TEGEN :
. Tussen knooppunt 216 en 213: (ommetje van 500 meter)
Hoeve-ijs 't Mulke schept ambachtelijk gemaakt hoeveijs op een horentje of in een potje, om op stoeltjes buiten van te smullen (er is geen verbruikszaal). Molendijk, 3930 Hamont- Achel, 011-64 17 54 (open tot eind september).
. Tussen knooppunt 218 en 217:
De laren heeft een fietsmenu met verwerking van de Achelse trappist en Catharinadalkaas.
Start : Kasteel van Schoten Afstand : 33.4 km Bewegwijzering : knooppunten
De Kastelenroute is een van de populairste fietsroutes in het Antwerpse. Het decor zit daar voor heel wat tussen: statige kastelen tussen uitbundig groen. Mooie stukjes groen zijn o.a. het Peerdsbos, Provinciaal Domein Vrieselhof in Oelegem (Ranst), het Wandelbos Schildehof en Park Vordenstein. Nog enkele attracties op het traject: het sluizencomplex van Wijnegem, het fort van 's Gravenwezel en domein Iepenburg te Schoten.
Afstand : 65 km Vertrek : vrij te kiezen op de route. Bewegwijzering: gele zeshoekige borden met zwarte opdruk.
De Lus van het Zwarte Goud verkent per fiets de Limburgse Mijnstreek.
Fietsend langs rustige wegen maak je kennis met de Limburgse natuur en met de schatten van het Zwarte Goud. De eerste "Gordel van het Zwarte Goud" werd op 8 september 1990 georganiseerd op initiatief van VEHOG (Vereniging voor Hoofdopzichters en Gediplomeerden van de Koolmijn van Beringen). Het tweede jaar kregen de initiatiefnemers de medewerking van de sportdiensten van de verschillende mijngemeenten. 1992 werd het jaar van de grote doorbraak, omdat ook BLOSO, de provinciale sportdienst en de Belgische Wielrijdersbond het initiatief gingen ondersteunen. De "Gordel" werd "Lus". Sindsdien mogen de organisatoren op de jaarlijkse promotiedag steeds meer dan drieduizend fietsers, recreatiefietsers en wielertoeristen, verwelkomen.
Route omschrijving De Lus van het Zwarte Goud is een bewegwijzerde route (opgesplitst in 4 delen) langs rustige wegen, doorheen de Limburgse mijnstreek. Je maakt kennis met de rijke historiek en boeiende multicultuur van de mijnstreek en je krijgt een mooi overzicht van de opkomst en bloei van de kempische mijnbouw. Deze fietsroute doet de vijf Limburgse mijngemeenten Beringen, Heusden-Zolder, Houthalen-Helchteren, Genk en Maasmechelen aan. Je kiest zelf waar je vertrekt en of je al dan niet een stuk van de lange lus afknipt.
ONZE ROUTE
Vertrekpunt: De kerk van Zwartberg ligt vlak aan de kruising van de fietsroute en er is hier tevens een grote parking. Vlak naast de kerk vind je de tunnel onder de Torenlaan/Hoevezavellaan. Deze tunnel kiezen we voor het westelijk deel van "de Lus". Na de tunnel volgen we de Marcel Habetslaan en aan de Guillaume Lambertlaan rijden we links, zo bereiken we de koolmijn van Winterslag.
In Winterslag werd in 1917 de eerste Kempische steenkool geproduceerd. De mijn haalde in 1967 nog een jaarproductie van 1.635.514 ton. De maximale tewerkstelling werd genoteerd in 1953 en bedroeg 6.250 mijnwerkers.
Domein Bovy is een 34 ha. groot park dat van de 12° tot de 18° eeuw toebehoorde aan de abdij van Averbode. In de 19° eeuw kwam het domein in handen van Jozef Bovy, voormalig goeverneur van Limburg. Het domein herbergt een 18°-eeuwse vakwerkhoeve, waarin twee eetgelegenheden gehuisvest zijn. Verder kun je een bezoekje brengen aan de geitenboerderij, een dierenpark, een bijenhal en drie fraaie tuinen: de kruiden- en boerentuin en het rosarium Pierre-Joseph Redouté. Het park is gekend voor zijn bewegwijzerde themawandelingen. Het "beemdenpad" is een knuppelweg door het moerasgedeelte. Open van 1/1 tot 3/12 tussen zonsopgang en zonsondergang.
Mijnstreekmuseum in Beringen.
In 1907 werd de N.V. Kolenmijnen van Beringen opgericht. Pas in de jaren 20 kwamen de schachten klaar en kon de kolenwinning starten. De laatste kolenwagen werd bovengahaald op 28 oktober 1989. Het Streekmijnmuseum geeft enerzijds een overzicht van de oplkomst, de groei en de bloei van de Kempische mijnbouw en wil anderzijds een monument zijn voor de mijn werker, die door zijn reuzenarbeid de welvaart van zijn gezin en zijn streek bewerkstelligde. Open op zondag voor iedereen, op weekdagen enkel voor groepen na afspraak. Gesticht in 1907. Zoals in de andere mijnen, werden de eerste kolen bovengehaald in 1930, na 23 jaar voorbereidend werk. Zolder kreeg de uitbating van 2 concessies die samen 7060 ha bedroegen. De mijn van Zolder werd achtereenvolgens met Houthalen en later ook met Beringen ondergronds verbonden.
Koolmijn Houthalen.
Houthalen, dat pas in 1939 in productie ging, is de jongste mijn. De kolen werden er ontgonnen op een diepte van 700 tot 810 meter.
Het recreatiepark van domein Kelchterhoef bevat al de ingrediënten voor een heerlijke daguitstap voor het hele gezin. www.kelchterhoef.be
Pater van Clé, stichter van Sporta, kende de streek tussen Westerlo en Meerhout als zijn broekzak.
Hij koos de mooiste plekjes voor je uit. Westerlo, Geel en Meerhout: hier voelde sportpater Van Clé zich thuis.
Hij werd er geboren, hij studeerde en werkte er.
De route loopt via overwegend rustige en verharde plattelandswegen, weiden en dennenbossen. De norbertijnenabdij van Tongerlo (Westerlo) is een bezoek meer dan waard. Nog in Westerlo: de kastelen van de familie de Merode. In Zittaart (Meerhout) kan je de Haenvense molen bewonderen, een houten standaardmolen die nog geregeld maalt. Situering: Westerlo, Geel en Meerhout
Kasteel d' Aertrijcke, in neogotische stijl, heeft te midden van een erg mooi kasteeldomein een viersterren- hotel, een gastronomisch restaurant en een leuke bistro.
Het Vloethemveld is een militair domein met heide, graslanden en bossen.
Er groeien ook zeldzame planten zoals draadgentiaan, dwergbloem, dwergvlas en kleverige ogentroost.
Alleen het noordelijke deel is toegankelijk voor het publiek.
. Tussen knooppunt 40 en 39:
in het rustieke restaurant Jan Breydel staan er lekkere streekgerechten op de kaart.
Het ligt aan het kruispunt met de drukke Brugsesteenweg.
Wel even uitkijken bij het oversteken, dus!
Brugsesteenweg 108, 8460 Roksem, 059-26 82 97
. Vanaf knooppunt 38 een ommetje naar knooppunt 43:
De Abdijhoeve is een hotel. beautycentrum én gastronomisch restaurant onder één dak.
De gezellige taverne werd ondergebracht in de vroegere stallingen. Een waaier van snacks, dag menu's, gril- Iade, streekgerechten en streekbieren staat op de kaart.
In de namiddag kunt u er ook terecht voor een lekkere sneukelkoffie of een pannenkoek.
Het Kasteel Wijnendale is dé toeristische topper van de stad Torhout. Welkom in het Kasteel Wijnendale en haar roemruchte geschiedenis. Het bezoek neemt een aanvang bij het heden om te eindigen in 1085 bij de opbouw van de burcht voor Robrecht de Fries. U bent getuige van de interviews met de boswachter én het dramatische gesprek met Leopold III. Op de zolderverdieping duiken we verder de geschiedenis in. U bevindt zich in de tijd van de barok en staat oog in oog met Filips van Kleef, Maria van Bourgondië en hun feesten en jachtpartijen. Het is de site waar heden en verleden elkaar ontmoeten. Levensgrote afbeeldingen, interviews, touchscreens en een filmzaal zorgen voor een eigentijdse multimediale evocatie. Aan de hand van een spookjesspeurtocht beleven kinderen alle mysteries van het Wijnendale en zijn bewoners. Whooo, spook je mee? U komt dus zeker eens langs als u in de buurt bent?
Ook de basiliek van Dadizele en de kerk van Zonnebeke zijn geschikte startblokken.
Afstand: 39 km
Aard van de weg: Overwegend verkeersluwe, zelfs van gemotoriseerd verkeer gevrijwaarde wegen. Op de gewezen spoorwegzate fiets je op knispergrind, aarde en gras.
Geen wonder, want een leembodem staat al eeuwenlang bovenaan op het verlanglijstje van de boer.
Dus werden de bossen op leem het eerst gerooid, tot er nauwelijks nog een klad bos bleef.
Makkelijk wordt het niet om daar opnieuw wat bos in te planten. Bomenrijen, houtkanten, hagen en andere lijnvormige natuur maken echter een betere kans.
Je moet immers blind zijn om in die leemstreken de bodemerosie niet te merken.
Wetenschappers drukken boeren en bewindslieden met de neus op de harde feiten. Elk jaar spoelen tonnen leem voor altijd weg. Elk jaar wordt de bodem er dunner.
Vier jaar lang werd hier de bodem doordrenkt met het bloed van jonge mensen.
Miljoenen papavers kleurden de slagvelden van Wereldoorlog I rood.
En dan de devotie. Nergens in de Lage Landen bij de Noordzee zijn Maria en de heiligen zo tastbaar aanwezig als hier.
Aan de kapellen en kapelletjes, de kruislieveheren en uiteraard aan alles in en omheen de Dadizeelse Basiliek Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen.
WAT KOMEN WE TEGEN
Moorslede
Na de Eerste Wereldoorlog was Moorslede een grote puinhoop.
Verwacht hier en in de buurt dus geen oude gebouwen.
Vele zijn van rond 1922, de tijd van de grote heropbouw in de Westhoek.
Zo ook de driebeukige Sint-Martinushallenkerk. Het pronkstuk in de kerk is het 17de-eeuwse beeld van de Zwarte Onzelievevrouw van Loretto.
De aangrenzende marktplaats wordt beheerst door het ruiterstandbeeld van Pater Constant Lievens, Moors- ledes beroemdste zoon. Hij werd in 1856 geboren op de Koekuitwijk en studeerde aan het Roeselaarse Kleine Seminarie. Daar was hij, samen met onder andere Albrecht Rodenbach, een van de leerlingen uit 'de wonderklasse' van Hugo Verriest. Hij werd jezuïet en missionaris in India, nam het daar op voor de armsten en stierf in 1893 aan tbc, amper 37 jaar jong.
Kasteel Koekuit
Rond 1870 was de bewoner van het Koekuitkasteel ook burgemeester van Moorslede.
Nu is het kasteelpark eén groene rechthoek tussen de bietjes en de spruitjes.
Het Kezelberg Military Cemetery Op deze en intieme begraafplaats rusten, ver van het gewoel, 161 (vooral Britse) soldaten. Na de gruwel van de Eerste Wereldoorlog centraliseerden de Duitsers hun doden op een beperkt aantal grote begraafplaatsen, zoals die van Vladslo en Langemark.
De Britten lieten hun doden rusten in de buurt waar ze sneuvelden of in een veldhospitaal stierven.
Vandaar de vele, vaak kleine Britse begraafplaatsen.
Basiliek van Dadizele
De neogotische basiliek, toegewijd aan O.L.V. Onbevlekt Ontvangen, heeft een indrukwekkende voorgevel. Van de vele hoogstandjes in de basiliek zijn dit twee toppers: het I5 de-eeuwse albasten beeld van Maria met Kind en de marmeren graftombe ; van ridder Jan van Dadizele (+1481) en zijn eega Catharina Breydel.
Dat Dadizele een oud Bedevaartsoord is, bewijzen de bezoeken van Karel de Stoute in 1469 en Maria van Bourgondië in 1478 en 1479.
Aan de overzijde van de basiliek lokt de horeca hongerige en dorstige bedevaartgangers met uithangborden zoals 't Basiliekske en De Biechtstoel.
Ook het kasteelpark achter de basiliek is een wandeling waard.
* 18 km over beton- of asfaltwegen, 32 km over grindwegen
* heuvelachtig (bos)landschap met een paar hellingen
* route is niet bewegwijzerd
Startplaats
Station Groenendaal (Hoeilaart), aan de oostrand van het Zoniënwoud, vlakbij de Ring (R0) rond Brussel
Wegbeschrijving
1. Van Groenendaal tot de Bezemhoek in Bosvoorde (18,5 km)
Verlaat het stationsplein via de Ildefons Van Dammestraat. Fiets onder de spoorweg door. Steek de Terhulpsesteenweg over.
Volg het fietspad naast de rand van het bos tot de Steenbrugdreef. Sla de Steenbrugdreef in en fiets tot het kruispunt met de Kruistochtendreef. Sla hier links af. Neem bij de T-splitsing rechts de Koude Delleweg. Sla aan het volgende kruispunt links de Genoveva van Brabantweg in.
Neem rechtsaf de Wilde Duivenweg tot de Lange Staartdreef. Sla links af. Neem daarna rechts de Meutedreef. Sla enkele meters verder schuinlinks het fietspaadje in. Na talrijke sierlijke bochten bereik je een wegenkruispunt bij deBrussele Ring. Volg rechtsaf de Meutedreef. Sla vijfhonderd meter verder de Raafeikweg in. Neem de tunnel onder de ringweg en neem rechtsaf de Sint-Corneliusdreef. Eén kilometer verder sla je linksaf de Verdunningsdreef in. Die leidt je naar de Lorreinendreef die je rechtsaf volgt.
Volg de Lorreinendreef tot aan het kruispunt met de Puttendreef en de Fromontdreef. Sla de Fromontdreef in en neem enkele meters verder rechts de Kaasmansdelle. Klim zachtjes omhoog tot de Sint-Michielsdreef. Neem hier rechts.
Fiets tot aan de Duboislaan. Steek over en neem de Vanderheydenweg tot aan de tweesprong met de Tumuliweg. Sla links de Tumuliweg in. Na twee kilometer bereik je het kruispunt met de Sint-Hubertusdreef. Neem deze dreef rechts en sla na enkele meters links de Van Kermdreef in. Fiets over de spoorweg en steek de Vorsterielaan (Bosvoorde) over. Fiets aan de overzijde naar de kerk 'Koningin der Hemelen'.
2. Van de Bezemhoek in Bosvoorde naar Jezus-Eik (6,6 km)
Fiets voorbij de kerk rechtuit en neem enkele meters verder rechtsaf de Terhulpensesteenweg. Neem na een paar meter links de Roodborstjesstraat. Steek de Dennebosstraat over en fiets zo opnieuw het Zoniënwoud in. Steek even verder de Willeriekendreef over en volg rechtsaf het fietspad. Steek voorbij de Graaf van Vlaanderendreef opnieuw de Willeriekendreef over en volg verder het fietspad tot aan de Kapel van Welriekende.
Neem de Willeriekendreef terug in de richting van Bosvoorde. Sla vierhonderd meter verder rechts de Mezendreef in. Na een valleitje bereik je het kruispunt met de Tamboerdreef en de Blankedelleweg. Neem de Tamboerdreef rechtsaf. Rij via de tunnel opnieuw de Ring onderdoor. Volg de Wolvendreef. Neem zeshonderd meter verder linksaf het fietspad.
Neem aan het volgend kruispunt links het Mezendreefje en daarna rechts de Prinsendreef. Dwars via een tunnel de autostrade E411 Brussel-Namen. Zo bereik je Haagbeukendreef. Neem rechtsaf. Aankomst in Jezus-Eik.
3. Van Jezus-Eik tot Tervuren (5,6 km)
Volg vanaf het cultureel centrum 'De Bosuil' het fietspad aan de linkerkant van de Capucijnendreef. Steek driehonderd meter de Vlaktedreef over. Fiets rechtdoor het Capucijnenbos in. Sla aan het kruispunt met de Wolvenweg linksaf. Neem even verder het fietspad.
Fiets langsheen de rand van het Kapbos van Duisburg naar de Duisburgsesteenweg. Steek over en rijd via de Capucijnenpoort de Warande van Tervuren in. Fiets via de Capucijnenpoortdreef en Rijkunstdreef tot bij de Sint-Hubertuskapel. Tweehonderd meter verder ligt het Marktplein van Tervuren. Rijd er eens naartoe voor een leuk terrasje.
4. Van Tervuren tot Eizer (7,3 km)
Keer vanaf de markt terug naar het Warandepark en volg links de Rijkunstdreef. Sla bij het café-chalet 'De Bootjes' rechtsaf. Een rechte dreef brengt je naar de Vossemvijver. Fiets bijna de hele vijver rond en volg dan de Kleine Vaartdreef. Neem voorbij de Sint-Gertrudisvijvers links en sla onmiddellijk daarna de Grote Vaartdreef in. Je komt opnieuw aan de Capucijnenpoort aan de Duisburgsesteenweg.
Steek over en neem de Isabelladreef. Je bent opnieuw in het Kapbos van Duisburg. Sla aan het kruispunt met de Eizerdreef linksaf. Fiets rechtdoor tot de rand van het bos en verder tot Eizer. Neem aan de T-splitsing links de Eizerstraat. Neem onmiddellijk rechts deBekestraat tot aan de Maria Magdalenakerk van Eizer.
5. Van Eizer naar Overijse (4,2 km)
Volg tegenover de kerk de Lindaalstraat (aan de overkant van de Duisburgsesteenweg). Neem aan de T-splitsing rechts de Schapenstraat en daarna de Ballingstraat. Aan de IJse volg je rechtsaf de Dreef die parallel met het riviertje loopt.
Steek de Waversesteenweg over en volg aan de overkant even de Terhulpensesteenweg. Neem rechtsaf de Emiel Carelsstraat. Volg de J.B. Dekeyserstraat tot aan het postkantoor.
6. Van Overijse naar Groenendaal (7 km)
Aan de parking van het cultureel centrum De Blank sla je links af. Steek voorbij de Vuurmolen de Processiestraat over en volg de weg achter het busstation. Volg aan het einde van de straat rechts de Jean Tombeurstraat. Neem bij 'De Watermolen' links het fietspad naast de Molendreef. Vanaf de wijk Zorgvliet loopt het fietspad naast de verbindingsweg tussen Overijse en Hoeilaart. Blijf volgen tot in het centrum van Hoeilaart.
Steek de Henri Caronstraat over en volg de Willem Eggerickxstraat tot het Kasteel-gemeentehuis van Hoeilaart. Volg het fietspad verder. Na een tweetal kilometer bereik je via de Kasteelstraat en de Acacialaan het station Groenendaal.
Bezienswaardigheden: voormalig station "Leireken", Steenhuffel, valleien van de Grote en de Kleine Molenbeek, kasteel Diepensteyn, brouwerij Palm, Merchtem
Staat van de weg, aard van het landschap : voornamelijk beton- of asfaltwegen, enkele veldwegjes en onverharde stukjes, vlak met enkele lichte hellingen
Welkom in het land van Palm! Deze route heeft de brouwerij en het kasteeldomein 'Diepensteyn' - waar het Brabantse trekpaard wordt gefokt - als centrale punten. Vertrekken doe je aan het 'Leireken', het voormalige spoorwegstation van Steenhuffel en nu een oergezellig cafeetje. Voor de rest is het genieten en nog eens genieten van wijdse landschappen, meanderende beekjes, robuuste hoeven en goed bewaarde watermolens. En na de inspanning, de ontspanning bij een heerlijk glas Palm.
Korte Beschrijving
De Grote Molenbeek ontspringt uit een bron te Kobbegem op een hoogte van 70m boven de zeespiegel. Ze daalt vrij snel tot 50 meter Mollem(Merchtem), 20 meter in Merchtem, 15 meter in Londerzeel , 7 meter te Lippelo en komt samen met de Vondelbeek-Klaverbeek in Oppuurs.
Vanaf daar verandert de naam in de Vliet. Ze mondt uiteindelijk uit in de Rupel te Eikevliet.
Het is een snel stromende beek waarvan dankbaar gebruik werd gemaakt met verschillende watermolens.
Maar in de winter zet deze beek nog steeds gebieden als, de plas (Steenhuffel), Herbodin (Malderen), Sneppelaar(Londerzeel) onder water.
Zo haalt ze daarmee zelfs de nieuwsberichten. Je mag de Molenbeek niet verwarren met de Kleine Molenbeek waarop zich de Koevoetmolen bevindt.
De route voert ons langs de Herbodinnenmolen, Marselaermolen en Koutermolen(wind).
Langsheen de kastelen "DrieTorens", "Diepensteyn" en "Groenhof".
Tevens rijden we rakelings langs " 'sGravenkasteel" en "Hof-te-Melis". De Robbroekhoeve, Brandewijnhoeve en Het Kasthof doen ons dromen van lang vervlogen tijden.
Elke beek van enige betekenis telde vroeger wel enkele watermolens langsheen haar loop. Zoals de naam laat vermoeden, was dat ook het geval met de Grote Molenbeek, een waterloopje dat ontspringt te Zellik ten noorden van Brussel. De Molenbeekroute is 31 km lang en leidt ons vanuit Steenhuffel langs het kasteeldomein Drietoren te Londerzeel, over het koutergebied tussen Merchtem door de Meuzegemsehoek en langs het dorpje Rossem. FOTO : DE TWEEZAME FIETSER
Provinciedomein Het Vinne (tussen knooppunt 191 en 48), Ossenwegstraat 70, 3440 Zoutleeuw, 011-781819. Open van zonsopgang tot een uur voor zonsondergang.
Met Bistro Het Vinne en een leuke houten speeltuin en zandbak.
Op een steenworp van Het Vinne ligt de Pottekaashoeve, Pottekaasstraat 7, 3440 Zoutleeuw, 011-588985, gsm 0494-47 5888, www.depottekaashoeve.centerall.com
. Bij knooppunt 50:
Fietscafé De Smid is een gezellige taverne met 40 soorten bier en populaire snacks zoals stoofvlees, scampi's, spareribs en pasta.
Hoewel de zaak op het Stationsplein ligt, zul je er geen station of treinen aantreffen: die werden een halve eeuw geleden afgeschaft. Stationsplein 15, 3250 Linter, 011-70 76 16 .
Tussen knooppunt 50 en 58:
De watermolen van Drieslinter was vroeger een van de grootste molens in deze streek.
Het kleine molenhuis dateert uit 1747, het grote is van het eind van de 19de eeuw.
Tussen knooppunt 50 en 45:
De lichte klim tot Ransberg wordt beloond met een prachtig vergezicht over bossen, boomgaarden. kastelen en weiden met Vlaamse trekpaarden.
Rij eens langs het net gerenoveerde kasteel A Speculo, gelegen achter de watertoren op een indrukwekkend terrein van 11 hectare (niet open voor bezoekers).
Tussen knooppunt 40 en 192 (ommetje richting Budingen):
In het eetcafé Statiehof Klauterland kun je een lekkere oer-Vlaamse biefstuk friet eten.
Klauterland? Inderdaad. want deze taverne heeft ook een ruime binnenspeeltuin voor de kleintjes. Terweidenstraat 12, 3440 Budingen. 011-58 73 93, http://users.skynet.be/ klauterland.
Aard van de weg: Verharde wegen, behalve op een aantal stroken met aardeweg.
Het is al eeuwenlang goed om leven in Haspengouw.
De Kelten hadden zich hier al goed genesteld. Toen de Romeinen dit lekkere brokje wilden inpalmen, stond Ambiorix in de weg. Later vonden de Merovingers hier een thuis.
De heerschappij van het Land van Loon ging niet onopgemerkt voorbij.
De Duitse Orde zag ook wel wat in Haspengouw.
Zij lieten het indrukwekkende Alden Biesen na.
NIET TE MISSEN
Landcommanderij Alden Biesen
De gronden van Alden Biesen waren al in 1220 in het bezit van de Duitse Orde, een militaire ridderorde die er een commanderij uitbouwde. Toen in 1543 werd begonnen met de bouw van het waterslot, stond er al een kerk, waarvan de fundamenten nog zichtbaar zijn. In 1566 was het kasteel klaar. Ingrijpende verbouwingen gebeurden omstreeks 1700-1720.
Vanaf de 19de eeuw raakte het kasteel in verval, maar het zou tot 1971 duren voor de laatste eigenaar het kasteel aan de staat wilde verkopen.
Alden Biesen groeide uit tot een multifunctioneel cultuurcentrum van de Vlaamse Gemeenschap met internationale uitstraling.
Het wijn kasteel van Genoelselderen
Dit kasteel werd in 1407 door de inwoners van Tongeren platgebrand en later weer opgebouwd.
Het huidige classicistische gebouw dateert uit de l4de eeuw. Het wordt nu uitgebaat als wijnkasteel.
Waterburcht in Millen
Al in de 12de eeuw was er sprake van een versterkte woontoren op de site van de waterburcht in Millen, maar de eigenlijke burcht kwam er pas in de 14de eeuw.
Het huidige uitzicht ontstond na verbouwingen in de 17de en l8de eeuw. In het oostelijke deel van de Waterburcht is een gezellig fietscafé ondergebracht.
Op de site ligt het EuregionaaI Bezoekerscentrurn dat je informatie verstrekt over fiets- en autoroutes langs versterkte burchten en ruïnes.
In het bijbehorende museum kun je wat opsteken over het adellijke leven in de 16de en 17de eeuw.
De kasteelhoeve naast de burcht, die al wordt vermeld in de 14de eeuw, is nog steeds actief.
De Kevie Natuurreservaat
De Kevie, dat wordt beheerd door Natuurpunt, is wegens haar flora, fauna en ligging in de Jekervallei een van de belangrijkste natuurgebieden van Haspengouw.
Meer dan 300 planten komen er voor, waaronder orchideeën. waterviolier en pijlkruid.
Tongeren
Onder leiding van Ambiorix dienden de Eburonen in 54 voor Christus de Romeinen de zwaarste nederlaag toe tijdens hun veroveringstocht door Gallië.
In zijn huidige versie, een werk van beeldhouwer Jules Bertin, bereikt Ambiorix in 2006 de eerbiedwaardige leeftijd van 140 jaar. Als Ambiorix even om het hoekje kijkt, ziet hij het stadhuis uit 1750. Het meest opvallende bouwwerk is de gotische Qnze-Lieve-Vrouwebasiliek, die werd gebouwd van 1240 tot 1544. Eveneens een bezoekje waard is het begijnhof, het oudste van Limburg, en de bijbehorende Sint-Catharinakerk.
Kasteel van Renesse
De 15de eeuw was een drukke tijd voor ambachtslui in 's Herenelderen.
Toen werd ook begonnen met de bouw van het kasteel van Renesse, de werken zouden uitlopen tot in de 17de eeuw.
De Laak- en Neteroute slingert zich doorheen het stroomgebied van Laak- en Nete op de grens van de Kempen en het Hageland. Het gehele gebied kenmerkt zich door een afwisseling van natuur- en landbouwgebieden en je passeert talrijke aanwezige kapelletjes. Het is een bonte afwisseling van verharde en niet verharde wegen, bospaadjes en zelfs een stukje Parijs-Roubaix. Ook worden er drie provincies aangedaan nl. Antwerpen, Limburg en Brabant. Startend vanuit Westerlo kom je meteen langs in het groen verscholen Kasteel de Merode en fiets je door het Provinciaal Domijn Hertberg naar het wat verder gelegen plaatsje Vorst waar enkele mooie 19de eeuwse herenhuizen staan op het dorpsplein. Het voormalige gemeentehuis in Vlaamse renaissancestijl van 1910 op dit plein heeft een sierlijke toren de Abdij van Averbode, een Norbertijnenabdij, welke ook te zien zijn in Tongelo en Postel. Op het kerkhof van deze Abdij is de Vlaamse schrijver Ernest Claes, geboren in Zichem, begraven. Wie kent niet zijn beroemde boek De Witte
Het Land van Waas is het land van Reynaert de Vos. De fietsroutes zijn genoemd naar belangrijke personages of locaties uit dit roemruchte dierenepos. De haan Canteclaer neemt ons mee naar de streek van Stekene en Sinaai. We fietsen ook door het stemmige dorpje Daknam, waar Canteclaer zijn beklag kwam doen bij koning Nobel over de snode daden van de schalkse vos. Een groot deel van de route loopt over een oude spoorwegberm.
De Canteclaerroute biedt u de gelegenheid het centrum van het Land van Waas te ontdekken of te herontdekken. Het is een van die zeldzame streken waar je op zo'n kleine oppervlakte zo'n grote variatie vindt.
De Canteclaerroute laat u vanuit Klein-Sinaai afwisselend tussen bossen en weidse akkerlanden richting Stekene fietsen. Vervolgens gaat het via het residentiële Puivelde en de prachtige Dries van Sinaai tot aan de rand van Lokeren. Langs een oude spoorwegberm loopt de route in alle rust over het pittoreske Daknam naar Eksaarde en Moerbeke. Vanaf hier brengt de dijk van de Moervaart ons terug richting Klein-Sinaai. De naam Canteclaerroute verwijst naar het dierenverhaal "Van den Vos Reynaerde" dat in de Wase regio speelt. De haan Canteclaer is een van de personages.
Tweemaal op korte tijd moet de Maas een gedeelte van haar water afstaan: eerst aan het
Albertkanaal, dan aan de Zuid-Willemsvaart.
Slechts een fractie van het Maaswater volgt dus de oorspronkelijke bedding.
De Maas is een onrustige regenrivier, die grote niveauverschillen vertoont, afhankelijk van de neerslag in haar brongebied en op haar traject door de Ardennen. Het debiet kan schommelen van 10 m3/ sec (in heel droge zomers) tot 3.000 m3/sec (winter 1993). Op een groot deel van de Limburgse Maas is scheepvaart onmogelijk, met uitzondering van de veerboten, waarmee je op enkele plaatsen van Vlaanderen naar Nederland kunt en vice versa.
Tijdens deze fietstocht ontdek je een mooi stukje Maasland tussen twee Maaswaterwegen, de Maas en de Zuid- Willemsvaart.
Onderweg is ook wat te merken van het 'bronsgroen eikenhout', dat hier groener is dan elders. .
NIET TE MISSEN
Markt van Maaseik De markt is een heel gezellige plaats om te starten, onder het toeziende oog van Jan en Hubert Van Eyck, die hier werden geboren op' het einde .van de 14de eeuw.
Onder de 94 lindebomen wachten talrijke uitnodigende terrasjes. Rond de Markt, maar OOk elders, staan huizen in Maaslandse renaissancestijl.
Bewonder De Vrede (nr. 14), Het Vosken (nr. 30), De Leliën (nr. 33), De Stadt Arnsterdam (nr. 37) en Den Swaen (nr. 40). In het huis Imet nummer 46 is de oudste apotheek van het
land ondergebracht. Tussen de 15de en 19de eeuw was de Maas belangrijk voor het i vrachtvervoer.
Nu is de stroom hier onbevaarbaar voor vrachtschepen, die tegenwoordig de Zuid-Willernsvaart gebruiken.
Vlooienkoning De Vlooienkoning of 'de Vloeejekuning' in Maaseik is een kunstwerk van Jan Praet dat in 1994 door de carnavalsvereniging Het Heilig Wanunes geschonken werd aan de bevolking.
Sint-Gertrudiskerk De Sint-Gertrudiskerk in Heppeneert bevat enkele mooie beelden uit de 16de eeuw. Ze is gewijd aan Gertrudis van Nijvel, geboren in 626 als dochter van Pepijn van Landen. Sinds 1883 is dit een bedevaartskerk ter ere van Onze-lieve-Vrouw van Rust.
Je ziet er trouwens ook een oud beeld van Maria in rusthouding.
Grindgroeve De grindgroeve van NV Bichterweerd is een natte groeve. Het grind werd met behulp van een kraan uit het water gehaald. Een transportband voerde het grind daarna naar de sorteermachine.
't Veerke Het voet- en fietsveer 't Veerke kun je overzetten naar Grevenbricht. Tussen 1 mei en
30 september vaart het veer tussen 11 en 20 uur, tussen 1 juli en 15 augustus zelfs tussen 10 en 21 uur.
Een overzet kost 0,70 euro (volwassenen) of 0,25 euro (kinderen).
Dilsen-Stokkem Dilsen lag aan de Maas, tot de rivier zich verplaatste in 1740. Vanaf dat jaar was het plaatsje alleen nog bereikbaar over water via de Oude Maas.
In de winter van 1816 werd ook die toegangsweg afgesneden, toen de Maas zich een weg zocht naar het gehucht Boyen, omdat de stroomgeul naar Dilsen tijdelijk was afgesloten door drijfijs.
Bunkers In de jaren dertig van de vorige eeuw werden bunkers gebouwd als onderdeel van de verdedigingslinie langs de Zuid-Willemsvaart. In 1940 vlogen Duitse zweefvliegtuigen geruis- loos over de bunkers en zo vielen de schuilplaatsen in vijandelijke handen.
Natuurgebied Bergerven Waar ooit een grindwinningsgebied was naast de Zuid-Willems- vaart strekt zich nu het natuurgebied Bergerven uit.
Uiteenlopende soorten watervogels voelen zich thuis op en naast de drie grote vijvers. De Vlaamse Landmaatschappij werkt hier aan de versterking van de ecologische functie van het gebied.
't Eilandje 't Eilandje is letterlijk een eiland en ontstond bij het rechttrekken van de Zuid-Willemsvaart. Er ontwikkelde zich een recreatiegebied waar waterliefhebbers en andere recre- anten aan hun trekken komen.
Nu je toch in Neeroeteren bent, kun je een boekweitpannenkoek bestellen met spek en stroop.
De Solterheide De Solterheide maakt deel uit van het boscomplex ten noorden van de Bos- beek, samen met het Gruitroderbos en het Op- hovenerbos.
Den Brand Dit natuurreservaat wordt beschouwd als een van de mooiste kIeinscha1ige natuurgebieden in Vlaanderen. Het lijkt net een mozaïek van kleine weilandpercelen, omgeven door houtkanten en bossen.
Het Leugenbrugje Dit brugje in Aldeneik verwijst naar een van de legendes rond de heilige zussen Harlindis en Relindis.
