Je rijd langs de vijver door de molenstraat tot je aan de fietsbrug komt en dan volg je nummer 73
73-74-39-40-41-60-61-62-64-29-30-73
Op de route :
--De fietsbrug over de N75 --Gelieren-Neerzij --Grot bij Paters Monfortanen Genk --Groot-Hostart --Mijnsite van Winterslag --Genker Plantencentrum --Vogelsberg --Zwartberg --Zwartberg mijnkathedraal --Terril Waterschei --Fenix Stadion (K.R.C. Genk), Genk --Zevenhuizen --As --De graanwatermolen met het waterwiel --Geologische wand --Station van As --National park HOGE KEMPEN --Maasmechelen --kikbeek vallei --Vliegbasis Zutendaal --Vierlandsherenpunt Zuetendael Reckheym --Bessemer --Stalken --Monument van Jeroen Brouwers --Zutendaal, Blote Voetenpad --Lourdesgrot --Europlanetarium --Kattevennen --Heemtuin
Genk nu In Genk zijn er bouwprojecten. Het stadsplein is één van de grootste bouwprojecten ooit in de provincie Limburg en omvat 111 nieuwe appartementen, 26 winkelruimtes, een hotel, een ondergrondse parking van 752 plaatsen, een bibliotheek (een ontwerp van architect Claude Vasconi) en daktuinen. De voormalige mijnsite van Winterslag wordt omgebouwd tot C-mine, een culturele site die onder andere een bioscoop en het cultuurcentrum van Genk zal omvatten samen met nieuwe bedrijven en woningen. Er is een jeugdcentrum met een jeugdhuis en een fuifzaal . Dit is tegenwoordig het ontmoetingscentrum voor jongeren. In het sportcentrum is een zwembad gebouwd.
Mijnsite van Winterslag C-Mine wordt ontwikkeld tot een site met een grote toeristische bezoekerswaarde. Er is al een toeristisch bezoekersonthaal en er komt een ondergronds mijnparcours, waarbij de bezoekers kunnen kennismaken met het mijnverleden en de impact ervan op de huidige creativiteit die in Genk aan de dag wordt gelegd.
De mijnbouw in Zwartberg, Waterschei en Winterslag, had heel wat gevolgen voor mens en milieu. Enorme hoeveelheden afval kwamen vrij tijdens het delven en sorteren van de delfstoffen. Zo ontstonden de bergen van mijnsteen (terrils), slibbekkens en vliegas. Bij het delven van steenkool kwam er enorm veel mijnsteen bovengronds. Elke 100 kg ruwe kool die naar de oppervlakte gehaald werd, bevatte 47,5% stenen De terrils van Waterschei en van Winterslag zijn de mooist bewaarde terrils. De terril van Waterschei is opgenomen in het toeristische aanbod voor daguitstappen.
De Vallei van de Kikbeekbron is een natuurgebied en voormalige zand- en grindgroeve in Belgisch Limburg. De vallei maakt deel uit van het Nationaal Park Hoge Kempen en bevindt zich ten zuiden van de E314 in de gemeente Maasmechelen tussen Opgrimbie en Zutendaal. Vanaf de jaren 60 tot in de jaren 90 werd in het gebied naast grind vooral witzand gewonnen voor de glasindustrie. Na volledige stopzetting van de ontginning van het gebied in 2001 werd het stapsgewijs hersteld en terug gegeven aan de natuur.[1] Door de aanwezigheid van bruinkoollagen is het witzand in de vallei bijzonder zuiver. De zuren in de bruinkool zuiveren het zand waardoor er uiteindelijk kwartszand overblijft
Geologische wand De geologische site ligt in een voormalige grindgroeve, net achter de gemeentelijke sporthal. Hier kan je namelijk de "bodem van As" zien. De groevewand toont immers geologische afzettingen die een geschiedenis van 300.000 jaar laten zien. Men kan er ijstijden en warmere periodes in ontdekken, en zo de geschiedenis reconstrueren. Via een trappentoren, 8,5 meter hoog, kan men de groevewand op verschillende niveau's bezichtigen en die middels een loopbrug de verbinding vormt tussen de bodem van de groeve en het oorspronkelijk niveau
--De hoofdparking van de Kalmthoutse heide --Kalmthout: Monument für die amerikanischen Soldaten --Natuureducactiefcentrum De Vroente --Bijenteeltmuseum --Withoekse Heide --Christusbeeld, Heide --Grenspaal 256 --Putte --Scouting Putte --Joodse Begraafplaats Putte --Voormalige Koningin Wilhelmina kazerne (Legerplaats Ossendrecht) --De Grote Meer --''Puts Meuleke' --Mosseven --Vakantiepark Familyland Hoogerheide --Groene Papegaai Hoogerheide --Eiland --Huijbergen --Beeld De Wilhelmiet Boomstraat Huijbergen --H. Teresiabeeld Huijbergen --Wilhelmietenmuseum --Het Pannekoekenhuis --Grenspaal 247 --Natuur reservaat Kalmthoutse hei --Stappersven
Het NEC De Vroente ligt aan de hoofdingang van de Kalmthoutse Heide en is één van de NME-centra van de Vlaamse overheid. Het is tevens het bezoekerscentrum voor het grenspark "De Zoom-Kalmthoutse Heide", 3750 ha groot, waar wandelaars en natuurliefhebbers terecht kunnen met al hun vragen
In het grensplaatsje Putte liggen drie Joodse begraafplaatsen. Putte ligt deels in de Nederlandse provincie Noord-Brabant en deels in de Vlaamse provincie Antwerpen. De drie Joodse begraafplaatsen zijn genoemd naar de drie Joodse gemeenschappen in Antwerpen: Frechie stichting, Noordweg Machsike Hadass, Noordweg Shomre Hadass, Putseweg Alle drie de begraafplaatsen liggen op Nederlands grondgebied in de gemeente Woensdrecht. Het totaal aantal begravenen is niet bekend, maar het zijn er tienduizenden. De begraafplaatsen zijn tezamen wel een hele straat lang en staan helemaal vol. Vanuit een vliegtuig op volle hoogte (ca. 10 km) zijn de drie begraafplaatsen nog goed te zien, zo groot zijn ze. Putte vormde nooit een zelfstandige Joodse gemeenschap, maar viel onder Bergen op Zoom. Op de drie begraafplaatsen van Putte en op de Joodse begraafplaats van Bergen op Zoom zijn veel Belgische Joden begraven, omdat in België niet kan worden gegarandeerd dat een begraafplaats eeuwig bewaard kan blijven
De Groote Meer is een natuurgebied ten oosten van Ossendrecht. Het is een particulier landgoed waarvan een deel begin 21e eeuw in bezit van Natuurmonumenten kwam.De kern met en rond het meer is particulier bezit gebleven. Het gebied meet 854 ha. Aangezien De Groote Meer grenst aan de Kalmthoutse Heide, werd het Belgisch-Nederlandse Grenspark De Zoom-Kalmthoutse Heide ingesteld. In 2006 werd met natuurherstel begonnen, waarbij een deel van het productiebos werd gekapt om stuifzand weer een kans te geven en de heidegebieden aan beide zijden van de grens weer met elkaar te verbinden. Ook wordt getracht de daling van het grondwaterpeil tegen te gaan en de eutrofiëring een halt toe te roepen.
Het Wilhelmietenmuseum is een museum dat gevestigd is aan Staartsestraat 2 te Huijbergen. Dit museum is gevestigd in het poortgebouw uit 1610 van de voormalige abdij der Wilhelmieten, het Mariaklooster. Hier waren vanaf 1854 ook de Broeders van Huijbergen gevestigd. In 1977 werd het museum geopend. In zes zalen wordt de geschiedenis van het klooster en zijn bewoners gepresenteerd. Er zijn 17e- en 18e-eeuwse schilderijen te zien, alsmede tal van religieuze en profane voorwerpen die dateren uit de 16e tot de 19e eeuw en die verband houden met de orde. Ook zijn er verzamelingen iconen en bidprentjes in het museum ondergebracht.
Start : Aan het station van Leopoldsburg Afstand : 40 km Bewegwijzering : Knooppunten Limburg GPS : N51 07.282 E5 15.459 Nicolaylaan leopoldsburg
DE ROUTE :
We starten op de parking van het station in de Nicolaylaan,steken het kruispunt overen komen in de Stadenberglaan waar we op het volgend kruispunt rechts de Leopold III Laan inrijden en op de route zitten naar knooppunt 258
258-257-272-275-277-276-342-tot aan de station
Op de route :
--Leopoldsburg --Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopnemingskerk Leopoldsburg --Legerkamp van Leopoldsburg --Vliegveld Sanicole --Hechtel-Eksel --Schaapschoorbrug --de kiefhoek eksel --Pijnven rijksbos --Kerkhoven --Kanaal van Beverlo --De Jachthaven --Immer --Heppen --Beverlo --reservaat: De Grote Beek
Leopoldsburg is vooral bekend vanwege de kazerne Leopoldsburg en de uitgestrekte oefenterreinen van het Belgisch leger. Deze terreinen werden ingericht in 1835 als verdediging tegen Nederland door koning Leopold I, die er in de beginjaren als graag geziene gast geregeld verbleef in zijn Koninklijke Villa.
Zowel Heppen als Leopoldsburg maakten historisch deel uit van Beverlo dat samen met Oostham en Kwaadmechelen de heerlijkheid Ham vormde. Zo heette het militaire domein aanvankelijk Kamp van Beverlo. De burgers die in het kamp woonden werden vanaf 1842 verplicht het kampdomein te verlaten en zij mochten zich vestigen in een vanaf de tekenplank ontworpen (dambord)verkaveling (omheen de aanvankelijke site: kerkhof (1835), kerk (1842), pastorij (1844), postkantoor (1844), schooltje (1842) en afspanning met herberg. Deze verkaveling kreeg de naam die op de ontwerpen vermeld stond in 1842, namelijk Bourg (naar de planontwerper, Bourg uit Bois-du-Luc, en het bij aardrijkskundige namen vaak voorkomende suffix '-bourg'). In 1850 werd er uit dynastieke overwegingen de voornaam van de eerste Belgische vorst aan toegevoegd en werd deze nieuwe gemeenschap bij wet van 4 juni 1850 afgesplitst van de gemeente Beverlo tot een eigen gemeente Bourg-Léopold.[1] De vernederlandsing werd een feit op 14 juni 1932 wanneer de naam Leopoldsburg officieel werd bekrachtigd.
De eerste burgers leefden van kleinschalige landbouw op de arme heidegronden en de turfwinning. Daarnaast vormde ook de recuperatie van loden kogels en paardenmest een interessante bijverdienste. Meer op Wikipedia
Aeroclub Sanicole is sinds 1971 gevestigd op het vliegveld van Leopoldsburg-Beverlo. Het vliegveld ligt in het militaire Kamp van Beverlo. Vanaf het terras van het clubhuis hebt u een prachtig uitzicht op bos en heide en ziet u de vliegtuigen van dichtbij opstijgen en landen. Hierdoor ontstaat direct een gevoel van betrokkenheid bij de vliegactiviteiten van de aeroclub.
Voor veel bezoekers is dit het moment geweest waarop zij het besluit namen om zelf te leren vliegen. Een enthousiast team van bestuurders, havenmeesters en instructeurs staat garant voor de uitbating van het vliegveld en de opleiding van piloten.
Het Pijnven is een 934 ha groot domeinbos waarin de Corsicaanse den nog altijd prominent aanwezig is. Dankzij een doordacht bosbeheer krijgt inheems loofbos stilaan meer voet aan de grond. Het Pijnven vormt een toegangspoort voor het grote bossencomplex van de Lage Kempen, dat zich uitstrekt over de gemeenten Hechtel-Eksel, Lommel en Overpelt. Het complex is tegenwoordig gekend onder de naam Bosland.
Het Kanaal naar Beverlo is een aftakking van het Kanaal Bocholt-Herentals ter hoogte van het gehucht "Blauwe Kei" te Lommel. De bouw werd gestart in 1854 en was drie jaar later reeds afgerond. Het kanaal werd voornamelijk om militaire reden gegraven. Kort na de onafhankelijkheid van België in 1830 werd te Beverlo immers de garnizoensplaats Leopoldsburg opgericht, deze had voor de bevoorrading en het transport van zwaar militair materiaal behoefte aan goede toegangswegen. Nadien werd het kanaal ook van belang voor de metaalindustrie (Vieille Montagne) die zich te Lommel vestigde.
Het kanaal loopt dood in de havenkom van Leopoldsburg en is vrij van sluizen.
--Nachtegalenpark --Antwerpen-Zuid --Gemeentepark Brilschans --Sterckshof zilvermuseum --Het kasteel Sterckshof te Deurne bij Antwerpen --Rivierenhof --Fort 2 --Borsbeek --Boekenberg park --Menegem --Int.Luchthaven Antwerpen --Fort 4 --Mortsel stadhuis --Hospitaal Sint-Jozef --Edegem --Kontichhof --Fort 6 --Aartselaar sport stadium --Kasteel Cleydael --Schoonsel --Fort 8 --Hoboken --Polderbos --Petroleum industrie --Kiel park
Het Nachtegalenpark met de parken Vogelenzang, Den Brandt, het Middelheim en Hortiflora is goed voor 90 hectare groen net ten zuiden van de Ring. Park Vogelenzang met grote grasvelden, een speeltuin en klein dierenpark is een druk bezocht familiepark. In het park Middelheim kan u het Openluchtmuseum voor Beeldhouwkunst bezoeken. Historische en moderne thematuinen zoals de Dodoens- en Rubenstuin vindt u in Hortiflora. De parken Vogelenzang, Middelheim en Den Brandt waren ooit het bezit van enkele adellijke families. Zij kwamen zich in 'de hoven van plaisantie' ontspannen. Het stadsbestuur kocht de kasteeldomeinen in 1910 en stelde ze open als park.
Het Zilvermuseum is gevestigd in het kasteel Sterckshof in Deurne (Antwerpen), een huis met vele kamers en ruimte voor zilver. De zilvercollectie bestrijkt de periode van de zestiende eeuw tot heden en wordt thematisch gepresenteerd. Zowel de techniek, de merken als de stijl en het gebruik van de voorwerpen worden in hun context belicht. Als landelijk erkend museum profileert het Zilvermuseum Sterckshof zich tevens als onderzoeks- en promotiecentrum voor de edelsmeedkunst. Aan de hand van thematische of tijdsgebonden tentoonstellingen en publicaties vult het museum de hiaten in de geschiedenis van de Belgische edelsmeedkunst op.
Fort 2 werd destijds opgericht als één van de bolwerken die binnen het verdedigingsstelsel rond Antwerpen thuishoorde. Het ging om de bouw van acht vooruitgeschoven forten op 4 km van de Scheldestad, die Antwerpen moest beschermen tegen vijandelijke beschietingen. Het bouwproject, ontworpen naar de plannen van kapitein Alexis Brialmont, moest één van de sterkste in Europa worden, maar stuitte op heel wat verzet.
Op acht plaatsen moest immers zon 35 ha vruchtbare grond worden afgestaan. Ook een aantal huizen werd gesloopt. De grondwerken begonnen in april 1860, in mei 1861 startten de metselwerken, maar pas in 1868 was het bouwwerk voltooid. Van 1909 tot 1911 werden plaatselijk bijkomende versterkingen in beton aangebracht. Alle forten werden volgens eenzelfde patroon gebouwd.
Kasteel Cleydael Het kasteel is van oorsprong een feodale middeleeuwse waterburcht, gelegen op een eiland gevormd door twee takken van de Struisbeek. Het heeft een vierkante plattegrond bestaande uit vier vleugels om een binnenplaats. Op iedere hoek heeft het een toren elk verschillend van vorm, waarbij de beide oostelijke torens tevens zwaarder zijn uitgevoerd. Elke toren heeft een eigen naam; de beide westelijke torens worden de Uilentoren en de Kattentoren genoemd, de noordoostelijke toren heet de Vossentoren, terwijl de zuidoostelijke toren de Kapeltoren heet. De Vossentoren is afwijkend van de andere drie torens, vierkant van vorm en is voorzien van een uivormige spits. Deze toren heeft muren van meer dan een meter dikte. De Kapeltoren wordt zo genoemd omdat deze voorzien is van een kapel met een prachtig stergewelf. De onderbouw van het kasteel dateert uit 1350, de overige gedeelten stammen uit de 16de en 17de eeuw en zijn opgetrokken uit baksteen waarschijnlijk afkomstig uit de directe omgeving van het kasteel.
De begraafplaats Schoonselhof bevindt zich op de hoek van de Krijgsbaan en de Sint-Bernardsesteenweg. De administratie bevindt zich in het kasteel De begraafplaats is open voor bezoekers van zonsopgang tot zonsondergang. Voertuigen mogen binnen van 8.30 tot 15.45 uur. Er is een ruime parkeergelegenheid voor voertuigen aan de overzijde van de begraafplaats.
Kielpark De Zuidrand is een groene stadsrand. Na de afschaffing van de begraafplaats kreeg de wijk Kiel een groot groengebied terug: het Kielpark. Een welgekomen geschenk voor één van de dichtstbevolkte wijken van de stad.
Voor het Kielpark is een herwaarderingsproject uitgewerkt zodat deze groene ruimte ook zal bezocht worden door bewoners die iets verder wonen. Het park is vrijwel de enige groene ruimte van betekenis in deze wijk, en is daarom een noodzaak
Start : Aan de kerk in Wersbeek Afstand : 43 km Bewegwijzering : knooppunten Hageland GPS : N50 55.429 E4 58.044 Leeuwkenstraat Wersbeek
DE ROUTE :
39-95-73-74-97-96-23-77-78-79-61-44-40-39
Vertrekken vanaf de parking aan de kerk in Wersbeek We fietsen de Processiestraat in tot op het kruispunt Daarna rechts en we zitten op de route
Op de route :
--Wersbeek --Molenbeek --Kabouterbos --Uitkijktoren --Vlooiberg --Sporthal solveld --kerkhof,tielt-winge --Tielt --Waterhoeve --Walenbos --Kapel Roeselberg --Troostembergbos --Kasteel Cleerbeek van baron de Troostembergh --De Gempemolen --Wijnvelden in het Hageland --Kiezegem --Sint-Petruskerk Kiezegem --Oude en nieuwe watertoren netjes naast elkaar in Meensel-Kiezegem --Kapellen --Zuurbemde --Kersbeek-Miskom --Waanrode --Einde --Wersbeek ---> Start
De parochie Wersbeek werd reeds vermeld in 1225 in een pauselijke bul waarbij het begevingsrecht toekwam aan de abdij van Heylissem. In Molenbeek was er in de 13e eeuw een kapel met een eigen bedienaar.
Molenbeek-Wersbeek, dat deel uitmaakte van het graafschap Aarschot, werd in 1284 door hertog Jan I van Brabant geschonken aan zijn broer Godfried van Vierson. Het Land van Zichem, waaronder ook Molenbeek-Wersbeek behoorde, werd door hem van het graafschap losgemaakt en aan zijn dochter geschonken als bruidsschat. Zo kwam het dorp in het bezit van de heren van Schoonvorst. In 1430 kwam het in handen van de heren van Diest, later de prinsen van Oranje tot in 1795.
Bij het ontstaan van de gemeenten in dat jaar werd Molenbeek-Wersbeek een zelfstandige gemeente. Het bleef steeds een rustig landbouwdorp met een stagnerend bevolkingsaantal sinds het begin van de 20e eeuw.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1914 werd het dorp zwaar beschadigd. Tijdens de invasie van de Duitsers werden 14 huizen platgebrand en een honderdtal huizen leeggeplunderd.
Bij de fusie van 1977 werd de gemeente samen met Assent bij Bekkevoort gevoegd
Walenbos Het 500 ha groot natuurreservaat is een relatief jong reservaat, het gebied was tot het midden jaren 70 volledig eigendom van een groot aantal privé-eigenaars. 320 ha wordt beheerd door het Agentschap voor Natuur en Bos. Het bos herbergt het grootste elzenbroekbos van Vlaanderen. De naam van het bos zou verwijzen naar de zompige, natte ondergrond van het gebied.
Tot op het einde van de 18e-eeuw was het bos veel kleiner. Zo bestond het gebied toen grotendeels uit beemden en moerassen. Het Walenbos vertoont een grote verscheidenheid aan bostypes, afhankelijk van het reliëf, dat schommelt tussen 30 en 75 meter boven de zeespiegel, en van de bodemgesteldheid. Op de hellingen is het bos begroeid met eik, berk, lijsterbes, esdoorn, hazelaar en sporkehout. Dit is een typische bomengemeenschap van voedselarme gronden, in dit geval schrale ijzerzandsteen.
Troostembergbos Dit bos met beuken, tamme kastanje en berken, is 54 ha groot en is eigendom van het Vlaamse Gewest. De benaming van het bos verwijst naar de adellijke familie de Troostemberg die er tot 1981 eigenaar was. Het bos is vooral geschikt voor passieve recreatie met wandelcircuit, picknicktafels, een schuilhut en een speelhut. Fietsen mag alleen waar wandelaars niet gehinderd worden, ruiters zijn niet toegelaten.
Bij het Kasteel van Kleerbeek van baron de Troostembergh staat de Watermolen van het Domein. De watermolen is het oudste bewaarde gebouw van het kasteeldomein. Het gebouw wordt goed onderhouden, maar het binnenwerk is verdwenen. Volgens de Troostembergh is de watermolen het oudste bouwwerk op het domein. 'Het kasteel was vroeger een gerechtshof', zegt de eigenaar. 'Die werden vaak opgetrokken in de buurt van molens. Het oudste document dat naar het gerechtshof verwijst is van 1433.'
Er wordt geen bezoek toegelaten, ook niet uitwendig.
Horst is hét centrum van de Nederlandse champignoncultuur. De route, die onderdeel is van het fietsknooppuntennetwerk, gaat langs plekken die een rol spelen in de champignonteelt.
Ook komt u langs allerlei mooie natuurgebieden en bezienswaardigheden zoals Kasteelruïne Ter Horst en Streekmuseum De Locht. Een kaart van alle fietsknooppunten in de regio is verkrijgbaar bij de VVV-kantoren en de grotere verblijfsaccommodaties
Op de route :
--blok 10 --Passi ijs en chocolade --Museum De Locht --Het Aardbeienland --Bibliotheek Horst --Boscafé Het Maasdal --Parkhotel Horst --Center Parcs Limburgse Peel --Bakkerij/workshop vlaai bakken Gerards-Steeghs --Winkelcentrum Horst --Camping de Eendenkooi --De Kasteelse Bossen camping en appartementen --Vakantiehuisjes de Helpeney --Museum de Kantfabriek --Rabobank Maashorst --Groepsaccommodatie 'Op de Meterik'
Horst lag aan de zuidoostzijde van een uitgestrekt landbouwgebied dat omringd werd door de gehuchten Meterik,Middelijk, Veld-Oostenrijk en Schadijk. Horst heeft zich ontwikkeld tot het centrum van de champignonteelt in Limburg. In Nederland produceren ruim 550 telers jaarlijks 250 miljoen kilo champignons. De champignonbedrijven rond Horst zijn ondergebracht in moderne loodsen en vaak niet als zodanig herkenbaar,
Aardbeienland is een themapark boordevol verse aardbeien. In de winkel, op de terrassen, in het museum, in de tuinen, op de velden en in de kassen, aardbeien zie je overal! In het kleurrijke Aardbeienland zijn allerlei aardbeiensoorten aanwezig. Voor de kleine liefhebbertjes is er het aardbeienbos, met haar gezonde en sappige aardbeitjes die ze zelf mogen plukken, een droom die uitkomt. Het Aardbeienland is een verleidelijk lekker park
Bij de Kasteelse Bossen geniet van kleinschaligheid en gezelligheid aan de rand van het bos en op een steenworp afstand van de Floriade. Bij de Kasteelse Bossen kunt u kamperen of terecht in een van de luxe huuraccommodaties: stacaravans, chalets en volledig nieuwe appartementen. Op de camping staan senioren en kinderen op verschillende velden (indien wenselijk), er is WiFi en De Kasteelse Bossen zijn een ideaal vertrekpunt voor uw wandel- of fietstocht.
Museum de Kantfabriek Werkende kantproducerende machines zijn de kern van Museum de Kantfabriek. Hier wordt het verhaal van de textielindustrie in de regio verteld, aangevuld en ondersteund met prikkelende wisselexposities.
Openingstijden : Dinsdag t/m zondag van 14.00 tot 17.00 uur. Gesloten op 1ste Paasdag, 25 december, 1 januari en tijdens Carnaval
--Donk en het donkmeer --O.L.V. Der zeven weeen bareldonk Berlare --Broekmeersen --Sint Antoniuskapel Berlare --Sint Martinuskerk Berlare Dorp --Berlarebroek --Riekend rustpunt --Schelde --Uitbergen --Nederkouter --Wichelen --Margote --Elsbrug --Lede --Kasteel van Mesen --Halfbunder --Erondegem met De Sint-Pieters-Bandenkerk --Erpe --Maal --Paddenhoek --Schoubroek --Kerrebroek --Blekte --Hofstade --Eekhout --Gijzegem --Migroveld --Schoonaarde --Appels veer
Het Donkmeer is gekend in heel Vlaanderen en zet Berlare op de toeristische kaart voor daguitstappen. Rond het Donkmeer vind je heel wat tavernes en restaurants. De streekspecialiteit is paling.
Je kan er ook terecht voor allerlei andere activiteiten: kuieren, wandelen en fietsen. Zelf bootje varen op het meer of je laten overzetten naar de Eendenkooi: je kiest maar. Ook vissers komen hier aan hun trekken. En voor mensen die graag een marktje doen, is er eveneens goed nieuws: van april tot eind september is er elke zondagnamiddag markt.
Het Riekend Rustpunt is een klein museum, uniek in Vlaanderen, dat een totaal onbekend en weinig bestudeerd aspect van de geschiedenis belicht: mesttransport over water van de stad naar het platteland. Het ligt aan het Sluis, op een knooppunt van fiets- en wandelroutes.
Meer info Onder de titel Van stadsstront naar zandgrond is er een permanente tentoonstelling, gewijd aan de beer- en mesthandel van de 17de eeuw tot ergens in de jaren 30 van vorige eeuw. De steden hadden grote afval- en mestproblemen en de buiten kon die producten goed gebruiken voor de bemesting van de landbouwgrond. Overal langs de waterwegen ontstond dan ook een drukke handel tussen de stad en de buiten; Je kan het gebouwtje vrij in en uit lopen elke namiddag van het fiets- en wandelseizoen; Dit project is een initiatief van Heem- en Oudheidkundige Kring Berlare en wordt gefinancierd met Europees, Vlaams, provinciaal en gemeentelijk geld.
Het Kasteel van Mesen maakte deel uit van één van de vier cirkelvormige versterkingen, gebouwd door de vorsten tijdens de negende en de tiende eeuw ter bescherming tegen de Noormannen, gelegen in de gemeente Lede, Oost-Vlaanderen. Het was een rechthoekig hoog gebouw, gesitueerd ten zuiden van de versterking en gelegen rond een binnenplaats met aan de zuidwesthoek een kapel-aanbouw. Maar desondanks alle pogingen om dit erfgoed te bewaren is de kapel en de aanliggende vleugel afgebroken voor de bouw van het nieuwe rusthuis. De toekomst van de overgebleven vleugel, de markizaat en de boerderij lijkt momenteel onzeker. De strijd om de overgebleven delen gaat nog steeds verder
Appels veer Aan de Schelde, nabij Dendermonde, ligt het dorp dat luistert naar de mooie naam Appels. Het veerpont van Appels zou zowat het oudste zijn uit de regio. Reeds in 1253 melden de kronieken het bestaan van deze veerdienst. Nu is deze plek vooral een knooppunt waar talrijke fiets- en wandelroutes samen komen, Vermeldenswaardig is het feit dat hier, aan Appels veer, opnames werden gemaakt voor de film Mira met Jan Decleir en Willeke van Ammelrooy in de hoofdrol. Jullie weten wel, de film met de pikante scènes.
Een pracht van een route langs water,bos en hei en veel bezienswaardigheden Volgens mij een *** route
96-97-98-91-92-305-300-301-302-93-94-95-96
Op de route : --Hasselt kanaalkom --De Kaai --Japanse tuin --O.L.Vrouw van de Kwakkel --Trichterheide --Sluis Hasselt,Albertkanaal --Provinciaal domein Bokrijk --De Wijers --Daalheide --Zonhoven --Ten Eikenen --De Vogelzang --Laambroekvijvers --Bolderberg --Domein Bovy --Stokrooie --De Abdij van Herkenrode --Start
De Japanse Tuin in Hasselt (België) is het resultaat van de vriendschapsbanden die de steden Itami (prefectuur Hyogo, Japan) en Hasselt sedert 1985 onderhouden. Hasselt schonk Itami in november 1991 een torenbeiaard, en in Hasselt is de Japanse tuin de blijvende, symbolische aanwezigheid. De Japanse tuin vormt het verlengstuk van het park Kapermolen. Het is met een oppervlakte van 2,5 hectare de grootste Japanse tuin in Europa.
Kapel Onze-Lieve-Vrouw van de Kwakkel (Sasstraat) De kapel is toegewijd aan O.L. Vrouw van Lourdes, reeds gekend in 1775, en was oorspronkelijk in vakwerk (leem) gebouwd. Daar de kapel erg bouwvallig was geworden, werd ze in 1924 afgebroken en vervangen door de huidige. De familie W. Briers-Philippaerts bouwde deze kapel, familieleden onderhouden nog steeds deze kapel. Het originele beeld, wat gemaakt zou zijn door de bouwheer van de éérste kapel, is in 1944 gestolen door een onbekende. Herhaaldelijk werd deze kapel door vandalenstreken vernield. Jaarlijks wordt er de eerste zondag na 15 augustus een openluchtmis opgedragen ter ere van O.L. Vrouw.
De Wijers is een uniek gebied met meer dan 1.000 vijvers, samen goed voor zo'n 700 ha water en riet. Het is een thuis voor heel wat zeldzame dier- en plantensoorten. Zonder deze vijverstreek als 'kraamkamer' zouden soorten zoals bijvoorbeeld de roerdomp en de boomkikker in Vlaanderen al uitgestorven zijn. Daarnaast is dit een streek met een rijke culturele geschiedenis, een prachtig gevarieerd landschap, een bloeiende economie en toeristische topattracties als Bokrijk, Kelchterhoef, Hengelhoef, Domein Kiewit, Bovy en Circuit Zolder. En dit alles in de directe omgeving van Hasselt en Genk.
Het familiepark Domein Bovy is genoemd naar Joseph Bovy, een voormalig gouverneur van de Belgische provincie Limburg die er een tijdlang woonde. Het 34 ha groot wandelpark ligt in Bolderberg. In 1154 schonk graaf Lodewijk I van Loon het gebied aan de Norbertijnen van de abdij van Averbode. In manuscripten uit die tijd werd het domein ook Bolderberg winning en Laethof genoemd. Tijdens de Franse Revolutie kwam de winning in handen van privé-eigenaars. Nu (2006) is de gemeente Heusden-Zolder eigenaar
De Abdij van Herkenrode is gelegen in Kuringen, een deelgemeente van de Belgische stad Hasselt. De naam Herkenrode is een samenstelling van het Keltische woord arika, verkleinwoord van ara dat rivier betekent en rode dat open, ontgonnen plaats betekent. Het is dus de open plaats bij de beek. De gebouwen en het omliggende domein zijn sinds 1974 beschermd als monument[1] en historisch landschap
Eigen abdijproducten van Herkenrode zijn o.m op de site verkrijgbaar: Herkenrodekaas, vlierbloesemlikeur, sleedoornbessenlikeur, honing, Herkenrodechocolaatjes en sinds begin juli 2009 het abdijbier Herkenrode Tripel. Dit is een natuurlijk bier met een stevig schuim, lichtblonde kleur, lichte troebelheid, een frisse geur, een zuurzoete smaak en een alcoholgehalte van 7% vol. Het is erkend als 'Belgisch Abdijbier'. Daarmee wordt weer aangeknoopt met een biertraditie op de abdijsite waar tot aan de Franse Revolutie steeds een brouwerij was. Daarvan getuigt een akte uit 1420 waarbij abdis Aleidis van Rijkel de schoenmakerij verpacht en in de pachtovereenkomst laat vastleggen dat de pachter elk jaar een paar schoenen moet leveren onder meer aan de knechten van het paanhuis (de brouwerij).
In de abdij van Herkenrode had op 6 oktober 1971 een merkwaardige arrestatie plaats in een koestal. Mario Roymans ontvreemdde op 23 september 1971 het schilderij De Liefdesbrief van Johannes Vermeer in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Via de pers eist hij, onder de schuilnaam Tijl van Limburg, 200 miljoen Belgische frank losgeld. Dat geld moest gestort worden ten voordele van de vluchtelingen van de burgeroorlog in Oost-Pakistan. Op 6 oktober 1971 belde Roymans vanuit een tankstation in Hasselt nogmaals met zijn eisen naar de radio. Zijn gesprek werd gehoord door de uitbater van het benzinestation die de politie verwittigde. Na een achtervolging werd Roymans ingerekend in een koestal op de abdijsite Herkenrode.
Sint-Martinuskerk Pepingen Voor de onderbouw van deze kerk werd arkose gebruikt: een groenachtige zandsteen die vooral ontsloten is in het Zennebekken ten zuiden van Halle en slechts sporadisch aan te treffen in de streek van Pepingen. Hij is gebruikt in de sokkel van de toren, mogelijk uit de 12de eeuw, en werd herbruikt in de 15de-eeuwse zuiderkruisbeuk. De huidige gotische kerk is inderdaad het resultaat van verschillende bouwcampagnes die verschillende eeuwen overspannen. Daarbij kwamen tussen de 14de en de 17de eeuw het schip, het koor en de rijzige toren met traptorentje tot stand, dit alles hoofdzakelijk opgetrokken in baksteen. De zijbeuken en de noordersacristie werden met hun zadeldaken en topgevels als pseudo dwarskapellen uitgewerkt.
Paardenprocessie Sinds 1901 gaat in Elingen elk jaar een paardenprocessie uit op Paasmaandag. De ommegang van paarden, geestelijken en het beeld van de Heilige Benedictus gaat van de Sint-Amanduskerk tot aan de Benedictuskapel. Daar worden paarden en bedevaarders gezegend. Sint-Benedictus zegen wordt afgesmeekt tegen ziekte zowel bij mens als dier.
In Elingen werd hij ook vereerd door jonge meisjes die hier volgens de traditie een lief onder de aanwezige jongens trachten te vinden. Daarom wordt ook wel eens over de vaarzenmarkt (vjeizemet) gesproken.
Kasteel van Gaasbeek Net buiten Brussel maar middenin de glooiende heuvels van het Pajottenland troont het Kasteel van Gaasbeek. De middeleeuwse burcht kende een bewogen geschiedenis en evolueerde van strategisch bolwerk naar riant buitenverblijf. De graaf van Egmond was een van de bekendste eigenaars. Het huidige gebouw kreeg zijn romantische restyling op het einde van de negentiende eeuw dankzij de excentrieke markiezin Arconati Visconti.
Zij richtte het kasteel in als museum voor haar enorme kunstcollectie en bespeelde het als historisch theaterdecor. De droomburcht die toen ontstond, heeft ook nu nog iets van een tijdmachine. Je dwaalt er door historiserende interieurs en ontdekt er wandtapijten, schilderijen, meubilair, beelden en andere waardevolle objecten.
Aan de overkant van de Kasteelstraat, tegenover het kasteeldomein van Gaasbeek, ligt - op de grens met de gemeente Sint-Pieters-Leeuw - het openbaar parkdomein Groenenberg, eveneens van de Vlaamse Gemeenschap, die het in 1992 grondig liet restaureren. Het Kasteel Groenenberg werd gebouwd omstreeks 1900, opgetrokken in Vlaamse neo-renaissancestijl. Het Engelse landschapspark van 45 ha is aangelegd door Edmond Galoppin, een van de bekendste landschapsarchitecten uit die tijd. Het park wordt gekenmerkt door kronkelende wegen, gebogen bosranden en uitgestrekte grasvelden, lage bloemperken, solitaire bomen en heesters. Op de meest merkwaardige bomen werden didactische identificatieplaatjes aangebracht.
Start : Op het parkeerterrein in de Keizer Karelplein Afstand : 49 km Bewegwijzering : knooppunten van Zeeland-Meetjesland-Waasland GPS : N51 13.732 E3 48.106
DE ROUTE :
We starten wel in Nederland , de route is wederom flirten met de grens maar is toch grotendeels op Oost-Vlaanderens grondgebied
Sas van Gent In 1260 is er door de Gentenaars een zeeweg gegraven naar de zee. De Lieve liep van Gent via Damme naar het Zwin. Na verzanding van het Zwin ca. 1420 zochten de Gentenaren een nieuwe uitweg naar zee. Uiteindelijk werd pas in het midden van de 16e eeuw op hun kosten een vaart gegraven naar de Honte. Deze vaart liep tot tegen de Graaf Jansdijk. Pas in 1549 gaf Karel V zijn geboortestad Gent toestemming een sluis of sas te bouwen in de zware Graaf Jansdijk, mits er een vingerling ( een ringdijk op de schorren ) aangelegd zou worden. Op 19 augustus 1551 werd de eerste steen gelegd van de zoute Speije. Op 8 mei 1561 werd de eerste steen gelegd voor de zoete Speije. Bij het bouwen van de sluis en het graven van de Sasse vaart ontstond een kleine nederzetting ontstaan: Sas van Gent
Bezienswaardigheden :
**Ophaalbrug **Voormalig tramstation De rooms-katholieke Heilige Maria Hemelvaartskerk werd gebouwd in 1892 **De voormalige Nederlands-hervormde kerk dateert uit 1897, nadat de vorige kerk door een brand verloren ging **De Molenberg is een kleine heuvel in het dorpscentrum, met daarop nog een oude molenromp. Het is een restant van het voormalige bolwerk Generaliteit, het enige dat over is gebleven van de oude vesting. Onder het bolwerk bevinden zich nog enkele gemetselde gangen die voor opslag en aanvoer van munitie werden gebruikt. **De achtkantige molenromp op de molenberg is een restant van een molen uit 1785 **De restanten van de getij-water-korenmolen, die in 1696 in de toenmalige vestingwal werd gebouwd **De Hertog van Marlborough, een woning die halverwege de 17de eeuw op de Oostkade werd gebouwd. **De oude schutsluis op een oud tracé van het kanaal Gent-Terneuzen **De kiosk **Het oud klooster, dat vroeger door de zusters Franciscanessen werd gebruikt **Het voormalig tramstation **De oude suikersilo, die herinnert aan de 91 jaar dat de Suikerunie in Sas van Gent actief was **Het theehuisje
Het Kanaal van Gent naar Terneuzen is een kanaal dat de stad Gent in België verbindt met de Westerschelde, waardoor de stad dus een rechtstreekse verbinding met de Noordzee heeft. Het kanaal mondt uit in Terneuzen, op enkele honderden meters van de Westerscheldetunnel. Het kanaal loopt door drie gemeenten, namelijk Gent en Zelzate in België en de Nederlandse gemeente Terneuzen. Het kanaal is van levensbelang voor de Gentse economie. Het verbindt de haven van Gent, de op twee na grootste haven van België (na Antwerpen en Brugge-Zeebrugge), met de zee
In het centrum van Zelzate staat de neogotische Sint-Laurentiuskerk, ontworpen door de Gentse architect Edmond de Perre-Montigny en ingewijd in 1879. Deze kerk vervangt een veel kleinere voorganger die gelokaliseerd was op het huidige kerkhof. De oude kerk was al meermaals verbouwd en niet meer op maat van het door industrialisering sterk toegenomen inwonertal. Bij de Duitse inval in België in mei 1940 heeft het Belgische leger de toren uit voorzorg gedynamiteerd, waarbij het puin op het dak van de kerk terechtkwam en de gewelven deed instorten. Pas in 1952 was de schade hersteld. De neogotische toren werd niet herbouwd, maar vervangen door een nieuwe in moderne stijl. Het moderne concept en de heldere baksteenkleur laten de toren scherp afsteken tegenover het 19e-eeuwse schip en de zijbeuken.
--De Ijzertoren --Lampernisse --Oeren met soldatenkerkhof --Alveringem --Brouwerij De Snoek --Fortem --Lovaart --Lo met stadsgezicht --Jules De Stroper (koekesfabrikant) --Kousse-Boom --Hazewind --Sint-Jacobskapelle --Diksmuide
Oeren is een plaats en deelgemeente van Alveringem en is gelegen in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Oeren ligt in de Westhoek aan de Lovaart. Oeren was een zelfstandige gemeente tot in 1971 en werd toen aangehecht bij Alveringem. Het landbouwdorp heeft geen echte dorpskern, maar bestaat uit de voormalige parochiekerk en enkele verspreide hoeven. Het heeft een oppervlakte van 2,89 km² en telt rond de 50 inwoners
Oeren leed fel onder de Eerste Wereldoorlog. In de zomer van 1915 ontstond de militaire begraafplaats van Oeren als tijdelijke noodoplossing. De begraafplaats kreeg in 1917 een definitief karakter. In 1918 vond er een grootschalige grafschennis plaats waarbij 38 heldenhuldezerkjes besmeurd werden. Naar aanleiding van deze grafschennis vond hier in 1923 de vierde IJzerbedevaart plaats onder het thema "Eerherstel aan de geschonden graven".
In Oeren was er geen school en waren de kinderen voor onderwijs aangewezen op de school van Alveringem
Het Mout- & Brouwhuis De Snoek is een uniek museum die volgens het authentiek cascadesysteem is gebouwd. Van zolder tot kelder maken de bezoekers uitgebreid kennis met het volledig mout- en brouwproces begin 19de eeuw. Dit gebeurt aan de hand van het gerestaureerd authentiek materiaal zoals koperen brouwketels, een gietijzeren roerkuip, eeuwenoude gistingskuipen en -tonnen, een intact gebleven mouteest, een antieke gasmotor,...
De rondleiding eindigt in de gerestaureerde oude herberg "Het Brouwershof", waar de bezoeker het Snoekbier en andere Vlaamse bieren kan degusteren
Jules Destrooper is een Belgisch familiebedrijf dat koekjes maakt, vooral gekend om zijn typische boterwafeltjes, de lukken. Het bedrijf werd door Jules Destrooper opgericht in 1886, aanvankelijk in het West-Vlaamse stadje Lo. Het bedrijf won diverse prijzen en werd ook hofleverancier. Bij het begin van de 21e eeuw bakt men 20 ton koekjes per dag. Driekwart van de productie wordt uitgevoerd, naar 75 landen
In 2006 kreeg men het officieel keurmerk "streekproduct" uit de Westhoek van het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) voor de traditionele lukken.
Start : Aan de abdij van Averbode Afstand : 40 km Bewegwijzering : Knooppunten Hageland GPS : N51 01.964 E4 58.603
DE ROUTE :
We starten op de parking van de drukkerij ,onderaan de abdij daarna;
18-25-58-32-33-34-38-93-59-57-56-18
Op de route :
--Averbode met Abdij --De Vijvers --Het Vossenhol --Geboortehuis Ernest Claes --Demerbekken in Zichem --Naast de treinrout tot in Diest --Diest station --Begijnhof Diest --Domein Halve Maan --Webbekomsbroek --Assent --Bekkevoort --Scherpenheuvel met Basiliek --Oude tramroute --Maagdentoren --Zichem --Testelt met Station --Fiesttunnel --Haneberg --Fietspad naar vertrek
In Averbode, met de abdij , passeer je door de Likjesdreef, genoemd naar de ijskramen die er zij aan zij staan opgesteld.
Begijnhof van Diest, één van de dertien Vlaamse begijnhoven die werden erkend door UNESCO als werelderfgoed.
In het provinciedomein Halve Maan staan sport en avontuur centraal: het prachtige openluchtzwembad, de tennisterreinen en de outdoorfitness, zijn maar enkel van de vele attracties van het domein.
Via de centrumverbinding passeer je langs Brouwerij Loterbol, die de Diestse brouwtraditie levendig houdt.
Ook langs de centrumverbinding, verstopt achter de Sint-Sulpitiuskerk op de Grote Markt, vind je het overheerlijke pareltje Biscuiterie Stuckens.
Tal van bezoekers zakken af naar bedevaartsoord Scherpenheuvel, sommigen om kaarsjes te branden in de indrukwekkende basiliek, anderen voor de Pepernoten of de Noppen, de plaatselijke lekkernijen.
In Zichem herinnert alles aan het leven van de schrijver van De Witte: de huizen op het marktplein, het standbeeld aan de kerk en het geboortehuis dat het Ernest Claesmuseum herbergt.
Brouwerij Loterbol, vroeger gekend als De Brouwketel en Brouwerij Duysters, bestaat uit een huisbrouwerij en een aparte brouwerij. Café Loterbol, waar je een ingemetste steen van 1706 kan terugvinden (vermoedelijk was er toen al brouwactiviteit), grenst aan huisbrouwerij Loterbol, opgestart in 1995 in het gerenoveerde gedeelte van de brouwerij uit de 18de eeuw. In 2002 gebeurde de opstart van de brouwzaal in het andere brouwerijgebouw van 1908. Vroeger maakte men in Diest tarwebieren en witbierené; denk maar aan de hele regio die er gekend voor wasé;; Aarschot - Leuven - Hoegaarden. Vanaf 1860 is men in Diest donkere bieren gaan brouwen, beter gekend als Diesters. Brouwerij Duysters was gekend voor zijn Royale, een donkerzwart type gildenbier en zijn bruine tafelbieren. Vandaag kan je kennismaken met de Loterbol van het vat, en als je liever bier van de fles hebté;;; Loterbol-Blond, Loterbol-Bruin en de Tuverbol, een mengeling van Loterbol-blond en lambik van Brouwerij 3 Fonteinen.
Lotenhulle is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Het is een deelgemeente van Aalter sinds de fusies van 1977. Het heeft een oppervlakte van 1766 ha, en ruim 2000 inwoners. De naam heeft een Frankische oorsprong. Lo komt van lauha, hetgeen klein bosrijk gebied betekent en hulle is afgeleid van hulja, hetgeen zanderige grond of helling betekent. Als onderscheiding met Lochristi, dat oorspronkelijk ook Lo heette, werd -ten-Hulle aan de naam toegevoegd. Plaatselijk wordt nog steeds van Lo of Lue gesproken.
Ten hulle of ta hulja (letterlijk: op den heuvel) verwijst naar een vegetatierijke heuvel, die overbleef na de Laatste IJstijd. De Romeinen bouwden daarop een heirbaan. Op deze plaats ligt nog steeds een straat, die de naam Heirstraat draagt (verwijzend naar de oorsprong ervan). Deze straat is een overblijfsel van de weg tussen Brugge en Oudenaarde.
De oudste verwijzing naar de naam van het dorp stamt uit 1206, wanneer de altaria de Poke et Loo (de altaren van Poeke en Lo) worden vermeld. Het woord altaar is hier een verwijzing naar de parochie.
Dankzij Jacob Lieven van Caneghem bleef de Kraenepoel één geheel en werd hij nooit verkaveld. In 1808 kocht hij de Kraenepoel, op dat moment eerder een nat stuk heide dan een echte vijver. Hij liet er een dijkje rond bouwen, waardoor het waterpeil steeg. Op die manier kon hij er vis in uitzetten. Na enkele jaren kweken, liet de eigenaar de vijver simpelweg leeglopen om de vis te vangen. Deze vistechniek werd tot aan de Tweede Wereldoorlog regelmatig gebruikt. Dat had een positief effect op de flora in de vijver. Doordat de voedselarme bodem af en toe droog lag, ontstond er daar bijzondere begroeiing. Toen men in 1994 de vijver opnieuw drooglegde, ontdekte men op de bodem onder andere de zeer zeldzame naaldwaterbies en de eivormige waterbies. Moerashertshooi komt zelfs nergens anders voor in Vlaanderen. Ook de vrij zeldzame gaspeldoorn groeit aan de oevers van de Kraenepoel.
In 1957 werd de Kraenepoel een beschermd landschap.[2] In 1997 kocht het gemeentebestuur er een gedeelte van aan en sedert 2002 zijn de gemeente Aalter en de Vlaamse Gemeenschap gelijkwaardige eigenaars van het zuidelijke deel van de vijver
Het kanaal tussen Brugge en Gent ontstond toen een bovenloop van de Reie, namelijk de Brugse Leie of Zuidleie, werd verbonden met een bovenloop van de Durme (ook wel Hoge Kale genoemd) door een heuvelrug tussen Beernem en Sint-Joris door te graven. De oorspronkelijke opzet hiervan was om Brugge van meer water te voorzien, zowel voor drinkwater als om de Zwingeul te spuien.
Bassevelde is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Assenede. Bassevelde maakt deel uit van het Meetjesland. Het was een zelfstandige gemeente tot eind 1976. Het heeft een oppervlakte van 21,94 km² en telde op 1 april 2006 2972 inwoners. Ten noordwesten van het centrum ligt het gehucht Landsdijk.
De inwoners van Bassevelde "ezels" genoemd worden omdat de Basseveldse boeren vroeger hun graan met ezels naar de molenaar brachten en die zei: "Daar zijn de Basseveldse ezels weer..."
Bassevelde zijn eigen bier heeft: Het is een Tripel met een volume van 9%. Smaak en Geur: hoppig en vol van smaak, zacht in de mond, met een uitstekende zoet-bitter balans, een aangename geur en een mooie schuimkraag. En tenslotte een lange nasmaak om ten volle van na te genieten.
Nergens in het Meetjesland is de invloed van de zee zo tastbaar aanwezig als in het Krekengebied. Vanaf de 12de eeuw drong de zee hier regelmatig binnen. Daarbij werden telkens nieuwe lagen marien en vruchtbare klei afgezet en werden geulen uitgeschuurd in het landschap. Het bewijs hiervan zie je nog altijd aan de talrijke kreken die meestal gevuld zijn met zilt (zout) water.
Vandaag is het krekengebied vooral een landbouwgebied. Er zijn echter ook nog heel wat waardevolle stukjes natuur. In de rietlanden rond de kreken broeden typische vogels als rietzanger, blauwborst en bruine kiekendief. Veel van de graslanden zijn zilt en herbergen een typische fauna met zouttolerante plantensoorten als zeekraal, schorrezoutgras, zilte rus en zilte schijnspurrie. Vogels die in deze natte graslanden broeden zijn ondermeer grutto, tureluur, kluut en gele kwik. De kalkrijke dijken herbergen speciale plantensoorten als wilde marjolein, donderkruid, fijne ooievaarsbek, agrimonie en kattedoorn
Bouchauterhaven is een buurtschap in de Nederlandse gemeente Terneuzen. De buurtschap ligt ten noorden van Boekhoute. Bouchauterhaven is gelegen aan het "Olmendijkje", dichtbij de Nederlandse-Belgische grens. De buurtschap bestaat uit een dertigtal huizen.
Bouchauterhaven had vroeger een haven die via een kanaal met het Isabellakanaal en de Isabellahaven verbonden was. Tegenwoordig is er niets meer van de haven over. Het kanaal is niet langer meer in gebruik, en door de loop der jaren ook zeer versmald. Vroeger had de buurtschap ook een fortje tegen de Belgen.
Bouchauterhaven betekent haven van Boekhoute" (vroeger Bochaut geheten), een dorpje net over de grens in België. Bochaut betekent beukenbos
Watervliet is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de gemeente Sint-Laureins. Watervliet maakt deel uit van het Meetjesland, en ligt tegen de Nederlandse grens. Het was tot eind 1976 een zelfstandige gemeente. Watervliet heeft een oppervlakte van 21,08 km² en telde op 1 januari 2008 1.644 inwoners. Hier liggen de Sint-Annapolder, Sint-Barbarapolder, Jonkvrouwpolder en de Christoffelpolder.
Watervliet tussen 1771 en 1778 Watervliet werd vanaf 1197 beheerd door de heren Van Praet uit Brugge. In 1287 verdween het dorp onder het zeeoppervlak. In 1497 werd het land herwonnen en kwam het in het bezit van Hieronymus Lauweryn, kanselier en schatbewaarder van Filips de Goede van Bourgondië. Het dorp werd in 1504 heropgebouwd door Lauweryn ("van Watervliet"), die ook de stad Philippine stichtte. Vanaf 1719 werd de familie Massiet eigenaar.
Bezienswaardigheden -Gemeentehuis van Watervliet -De Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk In Watervliet bevindt zich de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk (16e eeuw) die in de volksmond de Kathedraal van het Noorden genoemd wordt. --Het voormalig gemeentehuis dateert uit 1781, toen het ofwel nieuw gebouwd werd, of toen een bestaand schepenhuis grondig werd aangepast. Het gebouw was aanvankelijk losstaand, maar werd rond 1860 uitgebreid aan beide zijkanten. De pastorie is een laat-classicistisch herenhuis uit 1774. Ook een groot stuk van de dorpskom van Watervliet is als dorpsgezicht officieel beschermd. --De kiosk van Watervliet figureert in de intro's en outro's van het programma Kiosk op de regionale televisiezender AVS.
Het Groote Gat bij het Nederlandse dorp Sint Kruis is een kreek die is ontstaan door een doorbraak van een zeearm door het Hoogland van Sint Kruis, wat geschiedde ten gevolge van de inundaties tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Achter deze doorbraak ontstond een diepe kolk en hierop komen vier kreken uit, waaronder de Biezenkreek en de Valeiskreek. Door de aanleg van de Sint-Pietersdijk in 1611 werd dit Groote Gat afgedamd, evenals de meer naar het westen gelegen Goodsvlietkreek. Ten noorden van de Sint-Pietersdijk komen deze waterwegen weer samen in de Sint Kruiskreek, die uiteindelijk bij Bakkersdam in de Passageule uitkomt. Aan het Groote Gat vindt men het Toniobosje en een natuurontwikkelingsgebied met de naam Heirweg. De bodem van dit gebied bestaat uit jonge zeeklei. Oorspronkelijk een soortenarm weiland van enkele ha, wil men het omvormen tot een meer afwisselend geheel waarin ook de Boomkikker en de Kamsalamander zich thuisvoelen
Sluis is een gemeente in het westen van Zeeuws-Vlaanderen, in de Nederlandse provincie Zeeland, die na de gemeentelijke herindeling van 1 januari 2003 tot stand kwam als fusie van de gemeenten Oostburg en Sluis-Aardenburg. De gemeente is genoemd naar het vestingstadje Sluis, maar het gemeentehuis staat in Oostburg. De gemeente telt 23.983 inwoners (1 april 2011, bron: CBS) en heeft een oppervlakte van 307,01 km² (waarvan 26,74 km² water). Toerisme is een belangrijke bron van inkomsten in deze gemeente. In 2008 was de stad Sluis winnaar van de nationale groencompetitie Entente Florale en in 2009 haalde zij een zilveren medaille in de internationale competitie.
In Zeeuws Vlaanderen, op 20 kilometer afstand van Brugge, ligt aan de rand van Aardenburg de buitenplaats Elderschans met daarop het gelijknamige kasteel. Oorspronkelijk gebouwd als burgemeesterswoning, later gebruikt als gemeentehuis, staat het nu bekend als het kasteel. Na ingrijpende verbouwingen en restauratie van monumentale delen, is het al jaren een geweldige plek om met een groep mensen (max. 24) te verblijven. De feeërieke hal en de klassieke salons op de benedenverdieping lenen zich voor het houden van feesten en ceremoniën.
Het Leopoldkanaal (ook Leopoldvaart) is een kunstmatige waterweg in het noorden van de provincies Oost- en West-Vlaanderen, net tegen de Nederlandse grens en is 46 km lang. Het graven van het kanaal liep van 1843 tot 1854 maar zou nooit volledig het oorspronkelijke plan volgen. De Leopoldvaart mondt niet uit in het kanaal Gent-Terneuzen maar stopte plotseling ergens op het grondgebied van Boekhoute. Ten gevolge van een nieuw akkoord tussen België en Nederland werd het in 1920 via het nieuw gegraven Isabellakanaal met de Braakman en zo met de Schelde verbonden, tot de Braakman in 1952 afgedamd en grotendeels ingepolderd werd. De afwateringsfunctie bleef behouden
Het kanaal werd genoemd naar Leopold I, eerste koning der Belgen
Start :Op de parking van RR interieur nv in Westkapelle Afstand :44 km Bewegwijzering : Knooppuntennetwerk Kust en Zeeland GPS : N51 19.503 E3 17.832 Natiënlaan 215, 8300 Knokke-Heist, België
Dit is een route die zowel de Belgische als de Nederlandse(Zeeland) kust voor een deel volgt en daarnaast ook kennis maakt met toeristische steden en dorpen in het binnenland. We doen trouwens een deel van de polderroute
Op de route :
--Westkapelle --Varderdewaarspolder --Knokke-Heist --Kerk van Knokke --Gemeentehuis van Knokke-Heist --Vlinderhof --Het Zwin --We komen in Nederland -Zeeland --De witte koksmuts (resto) --Camping De Zwinhoeve --Cadzand-bad --De Brabander --Nieuwvliet-bad --Cadzand --De molen --Boerenschuur De Vlierhof uit 1770 in Terhofstede. Zeeuws-Vlaanderen. --Terhofstede --Kanaalsluis --Camping de Meidoorn --Sluis-Zeeland --Sint Anna ter Muiden --Terug in Belgie --Schapenbrug
Westkapelle is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van Knokke-Heist. Het dorp telt ruim 4500 inwoners. Door nieuwe woonwijken is de kern van Westkapelle gaan aansluiten op de stedelijke kern van de badplaats Knokke. --Sint-Niklaaskerk --Grote hoeven en boerenhuizen (18de en 19de eeuw) --De sites van het vroegere Fort Sint-Isabella en Fort Hazegras zijn beschermd
Cadzand (West-Vlaams: Kezand) is een dorp, gelegen in het uiterste westen van de provincie Zeeland in Nederland. Het dorp telt 790 inwoners (2010). Sinds 2003 is Cadzand een deel van de gemeente Sluis. Tot Cadzand behoort ook Cadzand-Bad De naam Cadzand is afgeleid van kade of cade. Dit betrof een primitief dijkje van ongeveer 1 meter hoog. Oorspronkelijk werd de naam gespeld als Cadesant, wat via Caesant en Casant tot de huidige naam verbasterde
Bezienswaardigheden
De zee en het strand zijn belangrijke trekpleisters voor Cadzand, maar de rustige dorpskern van Cadzand-Dorp staat in schril contrast met het toeristische Cadzand-Bad.
De kerk, Mariakerk genaamd, is een tweebeukige hallenkerk, opgebouwd uit geel Vlaams baksteen. De zuidelijke beuk is vermoedelijk gebouwd tussen 1250 en 1300. De noordelijke beuk dateert van tussen 1300 en 1325. De stijl is in hoofdzaak vroeg-gotisch, beter gezegd de Scheldegotiek. De zware zuilen zijn van romaanse origine. De kerk bezat een hoge, massieve toren, de zogenaamde Sint-Lambertustoren, die voor zeelieden een baken was. De Mariakerk is de oudste kerk van Zeeuws-Vlaanderen.
Windmolen Nooit Gedacht aan de ingang van het dorp, uit 1898.
Molen van Aalbregtse, een molenromp aan de Badhuisweg, uit 1848.
Op het strand kunnen door ontsluiting van oude zandlagen ten gevolge van de stromingsveranderingen door de deltawerken fossiele haaientanden worden gevonden. Daarnaast vindt men er fossiele schelpen van tweekleppigen, zoals de vrijwel alleen hier voorkomende Zwinkokkel.
Het Tibetaans boeddhistisch Dharmacentrum Naropa Instituut
Sluis is een gemeente in het westen van Zeeuws-Vlaanderen, in de Nederlandse provincie Zeeland, die na de gemeentelijke herindeling van 1 januari 2003 tot stand kwam als fusie van de gemeenten Oostburg en Sluis-Aardenburg. De gemeente is genoemd naar het vestingstadje Sluis, maar het gemeentehuis staat in Oostburg
In 1944 werd de stad zwaar gebombardeerd. Weinig stond nog overeind. Na de oorlog werd het centrum, gelukkig rekening houdend met het historisch verleden, heropgebouwd. Nog even meedelen dat in 1830 Sluis bijna tot België behoorde.
Start : op de Lodewijk Coiseaukaai (parking) Afstand : 50 km Bewegwijzering : Fietsknooppuntennetwerk van Brugse Ommeland en Kust GPS :N51 13.472 E3 13.580
Een prachtige route die zowel de uitgestrektheid van de velden,de schoonheid van het water als de drukte van de badplaatsen meegeeft
We starten op de Lodewijk Coiseaukaaiwaar we goede parking vinden,we nemen de Sluisstraat en de Sint-Pieterskaai,links de Krakelweg en we zitten op de route met Knooppunt 1
Regelmatig wordt naar Brugge verwezen als het "Venetië van het Noorden", refererend aan de vele kanaaltjes en bruggen. De meeste van deze kanaaltjes worden ook "reien" genoemd, naar de rivier de Reie. Ook wordt Brugge vaak de "Breydelstad" genoemd, naar de Brugse volksheld uit de 14e eeuw, Jan Breydel.
De bijnaam van de Bruggelingen is "(Brugse) zotten". Deze bijnaam danken ze aan volgende legende: nadat ze Maximiliaan I van Oostenrijk, in hun strijd om autonomie, voor een tijd gevangen hadden gehouden, verbood deze het houden van een jaarmarkt en andere festiviteiten. In een poging om hem te sussen, hield Brugge voor hem een groot feest en vroeg daarna de toelating opnieuw een jaarmarkt te mogen houden, belastingen te mogen innen én ... het bouwen van een nieuw zothuis. Hij antwoordde: "Sluit alle poorten van Brugge en je hebt een zothuis!".
Kapel Ter Doest Wanneer u naar het domein rijdt, wijst het oude kapelletje u de weg. Het werd opgericht in 1687 in opdracht van Martin a Colle, toenmalig abt van Ter Doest. Hij werd het hoofd van de abdijen van Ter Doest en Ter Duynen die toen werden samengevoegd.
Zeebrugge - Brits-Duitse begraafplaats Deze Britse militaire begraafplaats is gelegen tussen de Sint-Donaaskerkstraat en de Sint-Donaasstraat, ten noorden van de Sint-Donatiuskerk, vlak tegen de Kustlaan (N34). Tegen de westelijke omheiningsmuur staat het oorlogsgedenkteken van Zeebrugge.
Brits-Duitse militaire begraafplaats met 175 Duitsers (waarvan 3 niet meer geïdentificeerd konden worden) en 30 Britten (waarvan 17 ongeïdentificeerd), onder beheer van de Commonwealth War Graves Commission.
Albertstrand is een deel van de West-Vlaamse kuststrook en onderdeel van de deelgemeente Knokke. Albertstrand is gelegen tussen Duinbergen in het westen en Knokke en Het Zoute in het oosten. De badplaats is ontstaan nadat in de winter 1921-1922 de zeewering die Knokke-Bad met Duinbergen verbond, het tijdens een storm voor een belangrijk deel begaf.
Het Directeur-Generaal Willemspark is een park van 10 hectare in Knokke-Heist. Het bevindt zich op het grondgebied van de deelgemeenten Heist en Duinbergen. Het park ontstond uit het Bosje van Heist. Na de Tweede Wereldoorlog werd dit duinengebied omgevormd tot een park. De verschillende paadjes in het park herinneren aan Heistse politieke gevangenen. De naam van het park verwijst naar directeur-generaal Willems, een ambtenaar die de verwezenlijking van het park mogelijk heeft gemaakt.
In het park werden twee vijvers aangelegd. Tevens zijn er tennisvelden en een petanquebaan. Een gedeelte van het park bestaat uit duinen. Vroeger bevonden zich ook enkele bunkers in het park, deze zijn ondertussen opgeruimd.
Start : Op de parking aan het zwembad van Aarschot Afstand : 50 km Bewegwijzering : Knooppunten Hageland GPS : N50 59.052 E4 50.314
DE ROUTE :
63-62-10-09-95-19-56-57-01-94-06-04-start
Op de route : --Parking aan het zwembad --Orleanstoren --Schaapsvijver --Gelrode --Fruitboomgaarden --Moedermolen --Station Gelrode --De Demer --Duracel rotonde --Meetshoven --Grotteke van Meetshoven , gesticht door Jozef Van Dessel in 1934 --Kapelleke uit 1787 --Herselt oude spoorlijn --Gijmel --Heimolen in Wolfsdonk --Testelt --Messelbroek --Zoot --Rillaar --Haterbeek
Aarschot Volgens een legende zou het toponiem Aarschot komen van Arendschot. Het verhaal gaat dat Aurelianus een arend neerschoot, en op de plek waar die vogel neergekomen is, zou Aarschot, of Arendschot, gesticht zijn. De plaats waar de bek van de vogel neergekomen zou zijn heet nu Bekaf.
Een andere verklaring vertrekt van de eerste schriftelijke vermelding van Aarschot in 1107 als Arescod. Deze naam is afgeleid van de Germaanse woorden "arnu" (=arend, dit kan eventueel ook verwijzen naar een persoonsnaam) en "skauta" (=bebost stuk hoger gelegen land, uitspringend in een moerassig terrein). Deze verklaring past ook perfect in de Aarschotse topografie.
Een derde verklaring tenslotte stelt dat de naam afkomstig is van de woorden Arend en schot, een afgebakende ruimte. Aarschot was dan aanvankelijk "een schuilplaats voor vee, waar tevens een arend werd gezien".
Orleanstoren De Aurelianustoren (of Orleanstoren) is een van de weinige overblijfselen van de oude stadsomwalling rond Aarschot, gebouwd in de periode 1360 - 1365. Deze zijn echter doorheen de eeuwen herhaaldelijk verwoest en terug opgebouwd. Gelegen op een heuvel, rijst de toren 40 meter boven de stad aan de Demer uit. Een mooi panorama is een beloning voor de klim naar de 52 meter hoge top.
In 1990 liet men de toren die sinds 31 juli 1936 beschermd is restaureren. Sindsdien hebben vandalen lelijk huisgehouden en is een nieuwe restauratie geen overbodige luxe.
De grot van Meetshoven is een bekend begrip in het Hageland. Ze werd in 1934 gebouwd door Jef Van Dessel, een politieagent uit Aarschot. 'Van Dessel trok als 30-jarige man in 1933 met de fiets naar Lourdes',
Samen met twee vrienden was hij zeven dagen onderweg. Van Dessel was zo onder de indruk van het Franse bedevaartsoord, dat hij het plan opvatte om in Aarschot een replica - weliswaar een iets kleinere - van de Lourdesgrot te bouwen. Met behulp van de scouts slaagde hij er in om in het natuurgebied van Meetshoven de grot na te bouwen.'
Het pittoreske dorp Appels aan de Schelde, op een boogscheut van Dendermonde, is het vertrek- en eindpunt van deze tocht in lus van 38 km. Tweemaal steek je de Schelde over met het voetveer, in Schellebelle en Berlare-Appels. Tussen beide veren volg je de dijken langs de Schelde, grotendeels verkeersluwe of verkeersvrije geasfalteerde wegen.
Op de route :
--Appels --Oude schelde Appels-Dendermonde --Voetveer Appels-Berlare --De Schelde --t Oud Brughuis Berlare --Uitbergen --We volgen een deel van Vlaanderen fietsroute --Schellebelle, het veer en de Schelde --Bruinbeke --Elsbrug --Margote --Schoonaarde --Bleien --Mespelare --Denderbelle sluis --Hunnenberg --papierfabriek en de spoorwegbrug --Hoogte
Openingsuren van de veren 01/04-30/09: dagelijks 07.00-21.00 01/10-31/03: dagelijks 07.00-18.00 Overtochten op het uur en het halfuur.
Appels is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en sinds de eerste (gemeente)fusie in 1971 een deelgemeente van Dendermonde (387ha). Het is een typisch woon- en landbouwdorp in de Denderstreek, in de Schelde- en Dendervallei. De Oude Schelde is een meander die van die stroom werd afgesneden om de scheepvaart gemakkelijker te maken.
Geschiedenis De betekenis van de benaming Appels (gebruikt vanaf de 13e eeuw) is tot vandaag onbekend. Sommigen beweren dat de naam zou komen van een beek of rivier die vroeger door haar grondgebied liep en die de 'Apls' werd genoemd. Ook wordt wel verondersteld dat het een verbastering is van de Heilige Apollonia.
Appels bleef, op een paar onderbrekingen na, bezit van de abdij van Zwijveke (Dendermonde) tot de Franse Revolutie. Het kerkelijk bezit werd verkocht, de toenmalige pastoor terechtgesteld in 1796. Inwoners van dit dorp aan de Schelde worden Appelsenaren genoemd. Door de toenemende bouw van appartementen wordt het landelijke karakter van Appels stilaan verdrongen.
Bezienswaardigheden In het dorp staat de beschermde Sint-Apolloniakerk (1786-1788) met meubilair, schilderijen en beelden uit de achttiende eeuw. In Appels ligt een veer om fietsers en voetgangers over de Schelde te zetten naar Berlare. Elk jaar (op de maandag van de week waarin 21 juli valt, de Belgische Feestdag) wordt er ook een alomgekende jaarmarkt georganiseerd (de grootste van Dendermonde), met op zaterdag voordien grote volksspelen en om de jaarmarkt op maandagavond af te sluiten wordt muzikaal vuurwerk afgestoken. (n.b. in 2008 is de jaarmarkt voorzien op 21 juli zelf
Het Oud Brughuys is een uit 1875 daterend pand dat destijds opgetrokken werd als woning voor de toenmalige bruggenwachter, gelegen aan de Scheldeoever te Berlare. Na een grondige restauratie werd dit oude pand heringericht als een stemmige oude staminee en eetcafe waar zin voor authenticiteit en gezelligheid centraal staan. Door zijn ligging is dit een ideaal rust -of vertrekpunt voor fietsers en wandelaars die de rust van het Scheldelandschap willen ontdekken via de verschillende fiets- en wandelroutes langs de Schelde.
Het veer te Schellebelle Van de veerdiensten op de beneden Schelde, nu ook Zeeschelde genoemd en waartoe Schellebelle behoort, is het veer in Schellebelle één van de oudste. Algemeen wordt aangenomen dat er een veer was te Schellebelle in 1210. Dit was het gevolg van de wijziging van loop van de Schelde... Wie de eerste eigenaar of pachter was van het veer te Schellebelle is tot hiertoe niet achterhaald. Hoogstwaarschijnlijk was het die persoon of instantie die eigendom had langs de Schelde
