Vertrekpunt:De jeugdherberg Broeder Bertus in Zutendaal. Neem afrit 32 van de E314. Je gaat de N75 op en daar wordt Zutendaal meteen al aangegeven. Dan ga je rechts de N744 op. Bij een rotonde draai je helemaal rond naar links en rijd je over de N77 naar Zutendaal-centrum. In dat centrum rechtdoor, richting Lanaken en Gellik. Bij de tweesprong die richting blijven volgen, door het gehucht RoeIen. In een bocht vind je aan je linkerkant Broeder Bertus.
Aard van de weg:Goed lopende wegen. Geen intensiefklimwerk, maar zeker geen vlak parcours. Soms maakt een helling het je even lastig.
Kaarten : Fietsgids voor Limburg
Route : Een zoete rit door bossen en weiden, dat is deze Zoetemoerroute. Moeren of moerassige gebieden zijn er niet veel meer, maar je ziet er toch een paar. De route heeft er in elk geval haar naam aan te danken. Ook aan 'de zoete Moeder Maria' want 'moer' is afgeleid van 'moeder'. Zutendaal is altijd een druk bewchte bedevaartplaats geweest.
De bossen wedijveren met de weilanden en iedereen mag scheidsrechter spelen en bepalen wie er wint. Maar er is ook veel water: het Albertkanaal, schansgrachten en Papendaalheide, een waterrecreatie- centrum.
De route doet alle gehuchten en bezienswaardigheden van Zutendaal aan en loopt alleen langs rustige wegen. Een betere kennismaking met deze gemeente kan bijna niet.
WAT KOM JE TEGEN :
-Temidden velden en bossen in volle natuurschoon ligt de O-L-Vrouw van Lourdesgrot. Op dezelfde plaats waar hij reeds in 1907 een O-L-V-beeldje liet plaatsen richtte Mathijs Thijssen in 1925 in de richting van Terboek (Genk) deze lourdesgrot op als blijvend ex-voto van de devotie tot Onze-Lieve-Vrouw. Die niet alleen uit dank voor bekomen gunsten maar ook om Maria's bescherming te vragen tegen de dreigende ontkersening, die de toen opkomende industrie in Limburg meebracht. Het geheel is door de jaren heen uitgegroeid tot één van de schilderachtigste hoekjes van Zutendaal
-Broekmolen : Van de watermolen in de Daal is er reeds sprake in de geschriften uit het begin van de 16de eeuw. Volgens pastoor-historicus Theo Vandebeeck werd de molen opgericht in het jaar 1616. In de 17de eeuw werd zij samen met acht andere boerderijen in de Daal platgebrand door plunderende soldaten. Zij werd heropgebouwd en in de tweede helft van diezelfde eeuw werd ze eigendom van de Heren van Aldenbiesen die de molen verpachten
-Stalkerschans : Om zich te beschermen tegen roversbende en plunderende legertroepen werden te Zutendaal vanaf de 16de eeuw verdedegingswerken, zgn.<< Schansen >> opgericht. Op een terrein, gelegen langs een beek, werd een brede gracht gegraven, deze gracht werd gevuld met water en een ophaalbrug gaf dan toegang tot het eilandje, waar in tijden van gevaar de inwoners met hun hebben en houden een toevlucht vonden. De huidige eigenaars hebben er een familiebedrijf van gemaakt, maar de omgeving werd zeer natuurgetrouw behouden. Het is één der best bewaarde natte schansen uit onze streken.
Route KPvanaf het kerkplein naar N° 32-34-33-04-03-01-02-32
EEN PUUR TOERISTISCHE ROUTE MET HEEL VEEL BEZIENSWAARDIGHEDEN
Deze fietsroute van ongeveer 28 km leidt doorheen de mooie vallei van de Abeek. Die beek ontspringt aan het Broekvenin een natuurdomein van heide en vennen. Samen met de vele zijbeekjes maakt de Abeek van Meeuwen een lichtgolvend landschap. Tijdens het fietsen kanu kennis maken met onze rustige, landelijkegemeente. Alle bezienswaardigheden van dedeelgemeenten Ellikom en Meeuwen zijn in deze route opgenomen.
A. St.-Martinuskerk. De gotische St.-Martinuskerk van Meeuwen dateert uit de tweede helft van de 15de eeuw.
Buiten domineert vooral de slanke, massieve westertoren van 45 m hoog. Het kunstpatrimonium bestaat o.a. uit een eikenkruisbeeld (16de eeuw).
B. Monument Rampsalighe St.-Niklaesdagh. Op 6 december 1648 werd de zwartste bladzijde uit de geschiedenis van Meeuwen-Gruitrode geschreven. Ruim 1500 huisliedenen schutters uit Meeuwen en omstreken trokken op tegen de Lorreinse troepenmacht, die de omgeving terroriseerde en plunderde. Het bloedige treffen, dat minder dan één kwartier duurde, was meedogenloos en eiste een hoge tol: ongeveer
400 doden en hetzelfde aantal gewonden bleven achter op het slagveld. De 27 dorpen die bij de strijd betrokken warenverloren in die korte tijd meer inwoners dan tijdens de ganse Eerste Wereldoorlog.
Vlak tegenover het monument in de Hoogstraat, 67 vindt u een fietsenhersteller. Tel. 011-79 30 43
C. St.-Antoniuskapel. Deze kapel zou al in 1550 gebouwd zijn. St.-Antonius werd vereerd tegen zwijnenziekten. Zijn feestdag wordt hier nog steeds gevierd in januari met de verkoop bij opbod van varkenskoppen en kleinvee. Op de knooppunten 32 en 34 kan u aansluiten op deGeuzenbaanroute..
D. Zwartven en Turfven. Deze vennen zijn ontstaan door zandverstuivingen. Zij worden uitsluitend gevoed door regenwater.Doordat het regenwater geen kalk of voedingsstoffen bevat, zijn de vennen verzuurd en is de plantengroei éénzijdig. De naam Turfven schijnt wel misplaatst want volgens geologen kan hier geen sprake zijn geweest van turfontginning. Zowel Zwartven als Turfven liggen in een natuurgebied. De omgeving van beide vennenzijn rijke pleisterplaatsen van waterwild en doortrekkende vogels. Beide vennen zijn ook drink- en rustplaatsen voor kraanvogels
E. Blauwe steen. De blauwe steen vormt de grens tussen Wijshagen, Gruitrode en Opglabbeek. In de volksmond wordt dit het Driedorpenpunt genoemd. Deze steen betekende tevens het einde van de ondergrondse mijnconcessie van de Kempische Steenkoolmijnen.
Aan knooppunt 33 kan u eventueel de fietsroute verlaten richting Opglabbeek (volg 39).
F. Donderslag. In de nabijheid van knooppunt 33 kan u, via een mooie dreef, een bezoek brengen aan het gebied Donderslag. Dit domein en de vroegere, nu verdwenen, hoeve hebben een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1117. Het is een rustig wandelgebied met eeuwenoude eiken en beuken .
G. Bron Abeek. De Abeek ontspringt in het zuiden van de gemeente, op het militair domein, aan het Broekven. Het brongebied is een heidevlakte met vennen en venen. Vanaf de Gestelstraat heeft de Abeek zijn eigenlijke loop gevonden en stroomt ze als een zuivere beek door een moerassig gebied. Ze verlaat Meeuwen
in het uiterste noorden van de gemeente. Zo stroomt ze verder over Reppel en Bocholt naar Molenbeersel. Van daaruit vloeit ze verder over de Nederlandse grens waar ze uitmondt in de Maas. Van oorsprong tot monding is de Abeek ongeveer 30 km lang. De vele landschappen en afwisseling ervan zorgen voor een zeer rijk gebied. Elke plaats die anders is, maakt ze wellicht interessant voor één of ander dier, plant, insect of amfibie. Op de zeer moerassige gronden van de Abeekvallei tref je elzen en wilgen, rietkragen of een typische kruidenvegetatie aan: Paar- en Verspreidbladig goudveil, Speenkruid, Bittere veldkers, Moerasspirea, Klokjesgentiaan, Waterdrieblad en diverse andere zeldzame planten. In dit zeer natte en zure milieu is er turfvorming. Er staan
nog 4 watermolens op de Abeek: twee in Meeuwen en twee in Ellikom. Zoals vrijwel overal worden ze als dusdanig niet meer gebruikt..
M. Hoogmolen. Gelegen op de Abeek . In deze watermolenwerd vroeger graan gemalen en werden lakens gevold. Vollen isvullen, d.w.z. de uitstekende vezels in het laken doen dringen involkuipen (zwierders) die door de molen werden aangedreven.De molen dateert van vóór 1500. Het is een onderslagmolen(zie Dorpermolen). Beschermd op 05/12/1995. Hij is gelegen aande Hoogmolenweg, 15 in Ellikom. Hij is herbouwd en hersteld.Alleen toegankelijk langs de Hoogmolenweg. Hij ligt op 200 mvan het fietsroutenetwerk.
Aan knooppunt 02 kan u afslaan richting Wijshagen en Neerglabbeek (volg 31).
N. Berenheidemolen. In de vallei van de Abeek ligt de Berenheidemolen op 800 m van de route. Deze molen en het domein zijn niet toegankelijk. Toch heeft men vanop de weg een goed zicht op het molengebouw en het molenrad dat nog regelmatig draait. De oorspronkelijke molen dateert uit 1717. Het was een koren- en boekweitmolen en hij werd eveneens gebruikt als olieslagmolen. In de volksmond wordt hij ook Achterste Molen genoemd, in tegenstelling met de Dorpermolen. Hij is gelegen op Berenheide 8 in Meeuwen. Het is eveneens een "onderslagmolen" (zie Dorpermolen). Hij is niet beschermd.
O. Dorpermolen. Alle molens op de Abeek zijn zogenoemdeonderslagmolens,d.w.z. zij worden aangedreven
Door water dat tegen de bladen drukt aan de onderzijde van het molenrad. De Dorpermolen is de eerste watermolen op de Abeek en is zeker veel ouder dan de inscriptie van 1758 op de muurankers in de achtergevel. Het was vroeger een koren- en boekweitmolen.Hij wordt in de volksmond de Voorste Molen genoemd. In 1976
is de laatste molenaar met de uitbating gestopt. De molen doet nu dienst als taverne-restaurant waarin het maalmechanisme nog vrijwel volledig en werkzaam is. Ook het typisch Limburgs houten rad draait nog. Hij is beschermd op 11/01/1994. Hij is gelegen in de Molenstraat 5 in Meeuwen. Steeds te bezoeken, behalve op
donderdag (van mei - aug.) en op woensdag en donderdag (van sept. - april). Tel. 011-79 29 69.
75
H. Museum "'t Karrewiel". In dit heemkundig museum worden oude landbouwwerktuigen en huishoudelijke gebruiksvoorwerpen tentoongesteld. Het museum is erg leerrijk, daar het de jongeren confronteert met een quasi onbekende wereld en de ouderen met een zo herkenbare wereld die ze gedeeltelijk zelf beleefden.
Geopend van Pasen tot oktober, maandag en woensdag gesloten. Het museum is gelegen in de Gestelstraat 79, tel. 011-79 28 83.Het museum is gelegen op 100 m van het fietsroutenetwerk.
I. Kolisbergen. Typisch voor de Hoge Kempen zijn de landduinen, ontstaan door zandophoping. Vanop de top heeft men een mooi vergezicht over het militair domein. Aan de andere kant van de weg bemerk je op de achtergrond de mijnterrils van Genk. Deze landduinen zijn ontstaan na de laatste ijstijd (ruim 10.000 jaar
geleden) toen noordenwinden over het onbegroeide land grote hoeveelheden grof zand meevoerden. Kolisbergen is een onderdeel van een duinengordel die zich uitstrekt van Hechtel over de Kolisbergen (Meeuwen) langs de Oudsberg (Gruitrode) tot Neeroeteren. Een typische en tevens mysterieuze vogel die enkel
in duingebieden voorkomt is de Nachtzwaluw. Aan knooppunt 04 kan u de fietsroute verlaten en verder fietsen richting
Peer, via Linde (volg 05). Aan knooppunt 03 kan u eveneens naar Peer fietsen (volg 05).
J. Tabaksmuseum. Bij het oversteken van de Weg naar Helchteren, tussen knooppunt 04 en 03, vind je op 1500 m richting Meeuwen, het tabaksmuseum. Het museum stelt zowat alles tentoon dat de wereld van de echte roker prachtig illustreert. Het museum ligt langs de Weg naar Helchteren 32, tel. 011- 79 17 18.
K. Gedenktekens Melsens. Dit gedenkteken werd opgericht ter nagedachtenis aan Sgt. Melsens die sneuvelde op 10 september 1944 bij de bevrijding van Meeuwen-Gruitrode en omstreken.
K. Erperheide. Gekend vijfsterren bungalowpark van CenterParcs. Aan knooppunt 01 kan u de fietsroute verlaten in de richting van Peervia Grote Brogel (volg 06). Vlak bij de brug over de Abeek nabijEllikom ziet u in de tuin enkele grote beelden. Hier woont en werktbeeldhouwer Leo Camps. Een bezoekje kan u enkel brengen na afspraak(Brogelerweg, 10 tel: 011/63.39.56).
L. Kerk St.-Harlindis en Relindis. Genoemd naar de patroonheiligen van Ellikom. Deze neo-klassieke kerk werd in gebruik genomen in 1960. Het kunstpatrimonium bestaat o.a. uit een eiken beeldengroep (apostelenbank) uit de 16de eeuw, enkele houten beelden en een doopvont uit hardsteen.
De Gemperoute is een bewegwijzerd fietstraject in het Hageland (Vlaams-Brabant, België).De fietsroute is 30lang en loopt langsheen de gemeentegrenzen van Tielt-Winge.Het heeft de gerenoveerde Gempemolen, gelegen aan de Molenbeek, als vertrekpunt. Doorgaans loopt de fietsroute doorheen boomgaarden, weiden en akkers.
De Gempemolen is een watermolen op de Molenbeek in het gehucht Gempe (Tielt-Winge, Vlaams-Brabant, België).
Geschiedenis
Hendrik I, Hertog van Brabant, schonk in 1229 een lap grond met een watermolen te Gempe aan het klooster van Gempe. Het klooster kreeg eveneens rechten op de grote Gempevijver, die water leverde om de molen aan te drijven tijdens droge zomers. In het begin van de 17de eeuw kreeg het klooster de toelating om de Molenbeek over meer dan 600 meter te verplaatsen om het verval aan de molen te vergroten. Het klooster heeft de molen lange tijd verpacht aan een maalder. Bij de afschaffing van het klooster door de Franse revolutie kwam de molen definitief in privéhanden. Hij werd vrijwel altijd als graanmolen gebruikt tot omstreeks 1950. Sinds 1944 is de molen geklasseerd als monument.
Renovatie
In de loop der jaren werd de molen verwaarloosd en raakte vervallen. In 1991 werd de molen aangekocht door Brouwerij Haacht. Het molenhuis werd gerenoveerd en omgevormd tot taverne. Er werd een volledig nieuw eikenrad gebouwd, het sluiswerk en de molengoot werden vervangen.
Toerisme
De molen bevindt zich op de Molenbeek, vlakbij de samenvloeiingen met de Sassenbeek, de Kraaiwinkelbeek en de Wingebeek. De vallei is een drassig, mooi wandelgebied dat aansluit bij het voor wandelaars vrij toegankelijke Troostenbergbos. De uitgestrekte Gempevijver lokt vele soorten watervogels aan.
De Gempemolen is een rustpunt voor de wandelaars en fietsers die ofwel voor het GR-wandelpad kiezen of gewoon willen wandelen of fietsen tussen De Moedermeule in Gelrode, het kasteel van Horst of langs de Jan-Primusroute. Het bewegwijzerd fietstraject "de Gemperoute" heeft de Gempemolen als startpunt
De Route : 151-152-136-139-128-117-118-127-133-157-158-160-164-
163-161-162-153-152-151
LAUHUN :
Loon is afgeleid van het Germaanse Lauhun dat beboste heuvel betekent. Het verschijnt voor het eerst in 1078 in teksten. Vanaf de 12e eeuw is ook de Romaanse vorm Looz bekend. Borgloon betekent dus burcht op een beboste heuvel en de plaats lag binnen het woongebied van de Eburonen.
WAT KOMEN WE TEGEN :
KP 151: Borgloon :Bezienswaardigheden
-Het stadhuis
-De romaans-gotische Sint-Odulfuskerk, een kruisbasiliek met vijf beuken. In deze kerk legden de graven van Loon, en na 1366 de prins-bisschoppen van Luik de eed af bij hun troonsbestijging
-de burchtheuvel van de burcht van Loon
-de kapel van Helshoven
Kerniel - Borgloon
Cisterciënzerinnenabdij Mariënlof
Op vraag van Maria van Kolen vestigen de paters kruisheren zich in 1438 in Borgloon. Het klooster krijgt de naam 'Maria Laudes' of 'Mariënlof'. Na de opheffing tijdens de Franse Revolutie wordt de abdij overgenomen door cisterziënzerinnen. Ze is in het bezit van buitengewoon waardevolle kunstvoorwerpen waaronder het oudste schilderwerk op doek in de Nederlanden
Cafetaria: Ter Poorte, zaterdag en zondag van 10.00 tot 18.00 u.
Andere bezienswaardigheden
Fruitstreekmuseum: bezoek zaterdag en zondag van 13.00 tot 17.30 u. (ipv 10.00 tot 17.30 u.)
KP 128Piringen:
- In Piringen vind men nog dassenburchten
Eten en drinken: Café bij Mariella: Piringenstraat 4, 3700 Piringen-Tongeren, tel. 012 23 60 50, do. gesloten, geopend vanaf 10.30 u, zo. vanaf 9.30 u, specialiteiten: spareribs, scampis, mosselen (seizoen), ijs en pannenkoeken.
KP 133Vechmaal :
Wegens de zeer vruchtbare gronden vormt Vechmaal een typisch landbouwdorp. Ongeveer 68% der oppervlakte is bestemd voor landbouwteelten en strekt zicht uit op de dalflanken rondom het dorp. Het dorp zelf ligt te midden van boomgaarden en weilanden en vormt ongeveer 29% van de totale oppervlakte. Nog enkele bosjes 2% herinneren ons aan de vroegste tijden van Vechmaal.
KP 158Heers :
het Kasteel uit de 13e eeuw, één van de merkwaardigste uit Limburg is een voorbeeld van bijzondere architectuur, is een van de zeldzame vestigingen en was een belangrijke burcht waarrond meerdere gevechten plaats vonden. Daaraan verbonden de indrukwekkende boerderij met zijn tiendenschuur. Merkwaardig nog de zwarte kapel in de dreef bij het kasteel. Ook de woning Moers, met vroeger een torentje op het dak. Evenals enkele oudere boerderijen, waarvan de bekendste, de hoeve Missotten naar Bokrijk (ingang van het domein) werd overgebracht.
KP 164Gelinden :
Gelinden heeft weer zijn linde. Afgelopen maanden werd aan de hoek van de Steenweg en Schepenbank een jonge linde geplant. Het boompje vervangt zijn beroemde voorganger, die in 1990 moest worden omgehakt. Het café ,,De Linde'' staat niet meer alleen om de herinnering aan het verleden levendig te houden.
KP 163Klein-Gelmen : heeft 't Doolhof
En verder ligt de route bezaait met kastelen ,waarvoor je echt tijd moet voor reserveren
- Ken je Hendrik Conscience nog? De auteur van De Leeuw van Vlaanderen leerde zijn volk lezen. Een ander bekend boek van Conscience, De Loteling, speelt zich af in het Boshuisje in Zoersel. De oude hoeve in het Zoerselbos is vandaag ingericht als taverne. Je kunt er bijna honderd verschillende bieren proeven.
Wie vandaag de bierkaart vraagt in 't Boshuisje in Zoersel en het hele rijtje afgaat, mag zich een kenner noemen. Of een zatlap. Toch heeft de uitbater niet de ambitie om zijn volk te leren drinken. Wel prijst hij zijn klanten spontaan het bier van Conscience aan: Loteling. ,,We hebben lichte en donkere Loteling'', zegt hij. ,,Het gaat om een soort trappistenbier dat exclusief voor ons gebrouwen wordt bij brouwerij Huygen in Oost-Vlaanderen.''
't Boshuisje ligt midden in het Zoerselbos. Met de auto kun je er alleen geraken via een smalle asfaltweg in Zandhoven, vlakbij afrit 20 van de autoweg E34. De meeste bezoekers komen daarom te voet, met de fiets of per paard. ,,Ruiters kunnen hun paard hier aan een boom vastbinden of in de wei zetten'', zegt Donald.
Vooral als je te veel Loteling hebt gedronken, blijkt een paard een verstandig transportmiddel. Zo herinnert Donald zich een klant die zodanig diep in zijn Loteling-glas had gekeken dat hij niet meer wist hoe hij thuis was geraakt. ,,De man werd 's anderendaags 's morgens wakker in zijn paardenstal, op de zadel van zijn paard. Het dier kende blijkbaar blindelings zijn weg naar huis'', lacht Donald.
Het is de streek waar het verhaal van de Loteling zich afspeelt
De Loteling was iemand die zich ingeloot had om dienst te nemen bij het leger
Hetwaren meestal arme boerenzonen die zich voor betaling de dienst overnamen van een
meestal begoede persoon
Wel ,deze route leid ons langs deze ,toch nog zichtbare arme mensen streek,en als je dan langs het
boshuisje,waar de schrijver zijn verhaal noteerde,fietst waan je jezelf terug in de tijd van toen
Het gemeentewapen van Kapellen werd ontworpen door de Brusselse kunstenaar Pol Van Houtte. Bij Ministerieel Besluit van 13 oktober 1993 werd het als volgt goedgekeurd : "in lazuur drie akers van goud. Het schild geplaatst voor een Sint Jacob de Meerdere als pelgrim, houdend een kapel in de linkerhand, alles van goud".
Kapellen was een deel van de gemeente Ekeren tot 1801. De "akers" op het Kapelse schild werden overgenomen uit het gemeentewapen van Ekeren, dat bestond uit drie gouden brouwerij-akers op een blauw veld. Het Ekers schild is geplaatst voor de heilige Jacobus de Meerdere, patroonheilige van de parochiekerk, die in de linkerhand een kapel houdt; dit is de kapel van de Hoogenschoot die aan hem is toegewijd en waar de parochiekerk van Sint Jacobus de opvolgster van is. Het feest van onze patroonheilige wordt op 25 juli gevierd, een feestdag die tot vandaag de datum van onze jaarlijkse kermis bepaalt.
KP 39 Hoogboom ,Een gemeente met 7000 inwoners
Tussen KP 38 en 73de Uitlegger
Sinds 1992 geniet het domein bijzondere bescherming door de rangschikking van heel "De Oude Gracht", "De Uitlegger" inbegrepen, als beschermd Landschap. In de toegankelijke zone werd een bosleerpad omheen de vijver ingericht.
KP 79 : Mastenbos ,Antitankkanaal
Antitankkanaal : Lengte 33 km en circa 18 meter breed en 2 meter diep . Het is een geklasseerd natuurgebied en hierdoor een prachtig viswater . Door gebrek aan onderhoud is het kanaal echter op veel plaatsen overwoekerd en moeilijk toegankelijk . Er is geen scheepvaart . Oevers op de meeste plaatsen natuurlijk , maar op sommige plaatsen versterkt met hout of in beton . Er mag gevist worden gedurende de paaitijd en 's nachts
Sinds 1999 is er in Kapellen een wandelgebied bijgekomen. Het werd in twee delen aangekocht door het Vlaams Gewest. De afdeling Bos en Groen kreeg het beheer toegewezen. Het Mastenbos is met zn 150 hectare een afwisselend gebied met bos, zandige heivlaktes, ruige grasvlaktes, bosranden en resten van vroegere boomaanplantingen. Je wandelt deels ook door oude bomendreven van een vroeger landschapspark.
KP 14 : TRood
Het Rood is gelegen op de grens van Kapellen met de buurgemeente Hoevenen aan het kruispunt van de Streepstraat met de Parijse Weg. Het vormt een natuurlijke buffer tussen beide dorpskernen.
KP 77 : Mariaburg
De Mariaburgse Feestenwordenelk jaaraangeboden door de Vzw De Weyngaert op het plein voor de kerk , een denkpiste is oa dit nog ooit te kunnen verwezelijken in de tuin van het voormalig bankgebouw Antverpia.
Wij zoeken steeds vrijwilligers om de Mariaburgse Feesten ieder jaar te kunnen laten doorgaan , zonder Uw hulp zullen de feesten niet kunnen plaatsvinden. ZIE OOK -- http://schoss.web-log.nl/schoss/2005/11/gnoproute.html
Route : Van de markt van Aarschot zoek je ofwel de demer KP 03 ofwel richting Rillaar KP 04
04-02-01-57-59-58-25-18-56-03- Aarschot
Langs deze route verkennen we de vallei van de demer.
Het is een zeer rustige route met verassend mooie panorama's
De Demervallei
De Demervallei is een moerassig gebied dat zich profileert als een groene zone met broekbossen , vochtige weilanden op de iets hogere delen, en grote zones met populierenaanplantingen. In de natste delen van de vallei is de bodem zeer vochtig en venig: er is een zwarte moerassige laag waardoor de vallei ongeschikt is voor de landbouw. Langs de Demer en oude meanders vinden we langgerekte rietvelden en bosjes. De ecologische waarde is hoog: verschillende zeldzame planten- en diersoorten kunnen er gevonden worden.
Zoals bij andere dorpen in de vallei, heeft de Demer als belangrijke verbindings- en handelsweg ook hier een vitale rol gespeeld bij het ontstaan van de dorpsnederzetting en de ontwikkeling van de latere gemeenschap.
De eerste dorpskern is ontstaan op het snijdingspunt van de rivier met de oude landweg die de verbinding maakte tussen Kempen en Hageland. Zij kwam tot stand op de zuidelijke flank van de Voortberg, die in tijden van overstroming de bewoners meer veiligheid verschafte dan de drassige Demeroevers
Vermelden we tenslotte ook nog de bedrijvigheid van de scheepvaart op de Demer. Vooral in de 16de eeuw nam het vervoer op de Demer aanzienlijk toe. Dagelijks trof men er schepen aan die haring of zout, lakens van Diest of Zoutleeuw of bouwmaterialen voor de plaatselijke kerken vervoerden. In de 16de eeuw werd het scheepstrekkersambacht opgericht; de scheepstrekkers van Testelt en Messelbroek namen de lijnen over van de trekkersgezellen van Aarschot aan de Hanenberg en trokken de schepen tot aan de sluis van Zichem. Nog in de 19de eeuw voeren tot bijna 200 schepen per jaar over de Demer.
Thema- fietstocht langsheen een gedeelte van de historische weg die de hondenopkopers volgden
Afstand : 52 km
Inkorting :geen inkortingen voorzien
Vertrek en aankomst : Grote Markt - Boom (O.-L.-Vrouwkerk)
duur fietstocht :ca 4 uur (afhankelijk van de rustpauzes)
parkeermogelijkheid : rond de Grote Markt
Bewegwijzers : geen wegwijzers
Rustpauzes : taverne "De Hoorn" op ± 11 km te Leest op ± 40 km
Horeca rond Grote Markt
De Bomenaars worden in de volksmond "de hondenfretters" genoemd.Vreemd misschien, maar ze zijn er fier op.Hoe ze aan deze naam komen, is een verhaal dat maar weinigen kennen.
Om deze geschiedenis op te frissen, besloot de geschiedkundige studiegroep "Ten Boome" samen met het Boomse Gemeentebestuur het "Hondenfretterspad" uit te geven.Deze brochure is het resultaat van heel wat opzoekingswerk.Ze beschrijft een fietsroute vanuit Boom naar Grimbergen, zijnde een gedeelte van de historische weg die de hondenopkopers regelmatig aflegden en ze bevat eveneens een woordje uitleg over de plaatsen die je onderweg tegenkomt.
Fietsroutebeschrijvingxml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /> xml:namespace prefix = w ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:word" />
Vertrekpunt : Grote Markt - Boom
Colonel Silvertopstraat - eerste straat rechts Emile Vanderveldestraat tot aan de lichten
- rechts richting Willebroek - over Rupelbrug
- voor kanaalbrug aan lichten linksaf naar Klein-Willebroek
- over het bruggetje naar rechts langs het kanaal tot aan brug van Willebroek (4 km)De baan oversteken en fietspad volgen
- aan de burelen Zeekanaal linksaf
- aan het einde rechtsaf (2de straat) Molenweg
- rechts meedraaien tot einde weg
- linksaf het kanaal volgen tot aan de brug van Tisselt (7,5 km)
De baan oversteken en het kanaal volgen tot aan de taverne "De Hoorn" (11 km)
- het kanaal verder volgen tot aan de brug van Humbeek (15,5 km)
- nog steeds het kanaal blijven volgen tot aan de Verbrande Brug (19 km)
Rechts de brug oversteken - de Verbrandebrugsesteenweg inrijden
- aan de splitsing rechts meedraaien en verder volgen tot aan de lichten
- rechtsaf de Humbeeksesteenweg inslaan
- 3de straat linksaf de Oyenbrugstraat inrijden
- deze loopt over in de Tommenmolenstraat - deze straat volgen tot aan de Tommenmolen (22 km)
We rijden terug in de tegenovergestelde richting
- Tommenmolenstraat - Oyenbrugstraat
- aan het einde rechtsaf de Humbeeksesteenweg volgen tot aan de lichten
- linksaf de Verbrandebrugsesteenweg inslaan
- volgen tot aan de Verbrande Brug en deze oversteken
Linksaf vlak naast het kanaal richting Humbeek
- aan de brug rechtsaf de Kanaalstraat inslaan
- links meedraaien en volgen tot einde
Rechtsaf de Mechelstraat/Humbeeklaan inrijden
- links meedraaien en volgen tot einde
- rechtsaf naar Hombeek
- de spoorweg oversteken en volgen tot aan de Zenne (36 km)
Voor de Zenne linksaf de dijk oprijden
- deze volgen tot in Leest
De Zenne volgen tot Heffen
- de baan oversteken
- de Zenne verder volgen tot Klein-Willebroek
- over het bruggetje rechtsaf richting Rupeloverzet
De dijk oprijden en linksaf volgen tot aan de Rupelbrug
Ten zuidoosten van Antwerpen fiets je langs kastelen, villa's en hoeven. Kers op de taart is Lier, het gezellige stadje aan de samenvloeiing van de Grote en de Kleine Nete.
EVEN AFSTAPPEN?
hoven en kastelen: Geelhandhof (Hove), Hof van Moretus (Boechout) en Duwijkhof, Hagenbroekhof, Hof van Ringen en Hof van Lachenen (Lier); behalve het Geelhandhof (nu gemeentehuis Hove) zijn ze alle in privé-handen en dus niet toegankelijk!
voormalige spoorweg lijn Kontich-Duffel: vandaag een natuurreservaat, broedplaats voor tientallen vogelsoorten
modelhoeve (Lint, in de buurt van knooppunt 12): model van een hoeve anno 1900
De Modelhoeve, gelegen aan de Lintsesteenweg 531 is geklasseerd als beschermd monument om reden van industrieel-archeologische waarde. Eind 19de - begin 20ste eeuw werden heel wat initiatieven genomen om de landbouw nieuw leven in te pompen en te laten profiteren van de industrialisering. Zo werden heel wat vervallen hoeven vervangen door modelhoeven.
paarden melkerij 'Het Brabanderhor (Lier, tussen knooppunten 13 en 11)
Paardenmelk is lichaamsversterkend, weerstandsverhogend en zorgt voor vitaliteit en energie. Door zijn unieke samenstelling en lichte verteerbaarheid geeft het bijzondere ondersteuning tijdens een herstelperiode.
Kortom, paardenmelk is een zeer gezond voedingsmiddel dat vele klachten kan verminderen en voorkomen of gewoon ter preventie gedronken wordt om op natuurlijke wijze fit en gezond te blijven:http://paardenmelk.be/pages/hofframe.html
Lierse Polder: met zijn 156 ha een van de kleinste polders in Vlaanderen
De Lierse polder paalt vlak aan het centrum van de stad. Dit beschermd natuurverbindingsgebied is met 156 ha een van de kleinste polders van België.
Polders zijn openbare besturen die zorgen voor het waterbeheer in de streek. Zij onderhouden en verbeteren de grachtkanten door het heraanbrengen van verdwenen berm- en veldbloemen. Bovendien maakt de aanplanting van streekeigen bomen en struiken, zoals knotwilgen, de habitat weer aantrekkelijker voor diverse vogelsoorten.
PIME (Lier): provinciaal instituut voor milieu-educatie; de tuin is vrij te bezoeken tussen zonsopgang en zonsondergang
Fiets zeker even tot in het centrum van Lier. Je kan er slenteren door de talloze sfeervolle straatjes en het fotogenieke begijnhof (Unesco Werelderfgoed!), binnenkijken in de Sint-Gummaruskerk en de astronomische snufjes in de Zimmertoren bewonderen. Bovendien liggen de Lierse terrasjes er steeds héél uitnodigend bij! De ideale plek voor een lekker tussendoortje: een kop koffie met een Liers vlaaike of een fris Caves-biertje..
De Bilzenroute omdat jekomt door Bilzen Munsterbilzen - Eigenbilzen
Afstand: 37 km.
Bewegwijzering: Je fietst een deel op het fietsroutenetwerk Haspengouw en een stuk op het fietsroutenetwerk Kempen en Maasland. Verkeerd of verloren rijden is uitgesloten. Volg de fietsknooppunten 68-85-84-69-64-62-65-66-67-68.
Vertrekpunt: Landcommanderij Alden Biesen. U komt er via de E313 afrit 31, Bilzen. Vanaf hier is Alden Biezen duidelijk bewegwijzerd.
Aard van de weg: Heuvelend (een fiets met versnellingen is wenselijk), overwegend verharde landbouwwegen met enkele niet verharde gedeelten. Deze fietuitstap is niet aangeraden bij nat weer.
Kaarten: Fietsenroutenetwerk Limburg,
1 /We vertrekken aan de Landcommanderij van Alden Biesen in Rijkhoven. Er is voldoende parkeerruimte, een toeristische infodienst, fietsenverhuur, je bent onmiddellijk op het fietsroutenetwerk en het ligt op een boogscheut van Bilzen en het NMBS-station (waar je ook fietsen kunt huren). Je fietst naar fietsknooppunt 85. De stijgende Kasteelstraat brengt je via de dalende Reekstraat en de Biezenweg direct naar Bilzen. Links en rechts fiets je langs boomgaarden waar de appelen en peren tantaliserend over de hagen hangen. Aan de Borreberg is een uitkijktoren waar je van een mooi uitzicht op het Demerstadje en omgeving kunt genieten. Langs een holle weg die later overgaat in een hoge dijk steek je voor de eerste keer de Demer over. Het riviertje is hier amper drie meter breed en stroomt enkele meters lager door een parkje. Onmiddellijk hierna fiets je Bilzen binnen. De route loopt over de Markt met het vroegere stadhuis - nu toeristische dienst - en de Sint-Mauritiuskerk. Achter de kerk heeft men het standbeeld van Camille Huysmans (1871 1968) geplaatst. De socialistische voorman - ooit nog burgemeester van Antwerpen - staat er wat verweesd bij, hij had blijkbaar een beter plaatsje gewenst.
2 /Nu fiets je naar de knooppunten 84-69-64-62 en 65. Je verlaat het centrum van Bilzen door de Genutstraat. Aan het tweede kruispunt steek je schuin naar rechts in de Hasseltsepoort die overgaat in de Spurkerweg. Zo kom je in een open beemdenlandschap. Over een hogergelegen spoorwegtalud fiets je voor de tweede keer over de Demer. De spoorweg wordt alleen gebruikt voor goederenvervoer, onder meer voor Ford Genk.Aan de derde spoorwegbrug fiets je naar rechts, even links en dan weer rechts. Nu ben je op de Weg naar Diepenbeek. Aan het kruispuntje fiets je linksaf in de Genkerbaan en aan het volgende kruispunt fiets je rechts de Taunusweg op. Aan het einde van de Taunusweg kom je aan de Bilzerweg waar je linksaf fietst naar het Albertkanaal en richting Zutendaal. In de verte torenen de koeltorens van de elektriciteitscentrale van Genk hoog boven het landschap uit. Over het Albertkanaal fiets je de tweede weg rechts in, dit is de Watermolenweg. Dan links meevolgen door de Broekmolenweg. Autovrije wegen, uitgestrekt coniferenbos, struikheide, de Roelerheide en de Gellikerheide vormen nu de hoofdingrediënten van onze tocht door Zutendaal naar Gellik. Sommige gedeelten lijken wel groene tunnels waar slechts hier en daar een spat zonlicht doorkomt, soms onderbroken door een doorkijkje op een steil stukje hellingbos of een blikkerende waterpoel. In de dorpskom van Gellik ben je terug de bewoonde wereld ingefietst. Op het kerkplein kan je op een terrasje met een natje en een droogje bekomen van de geleverde inspanning.
3/Fiets nu over knooppunt 66, 67, en 68 terug naar het vertrekpunt. In Gellik fiets je richting Eigenbilzen. Je fietst de kleine dorpskom uit via de Wijerdijk. Aan het kruispunt over de brug van het Albertkanaal fiets je rechtsaf naar Eigenbilzen waar je dan de richting Hoelbeek neemt. Net buiten de dorpskom van Eigenbilzen brengt een onverharde weg je in de vallei van de Krombeek en langs het natuurreservaat De Hoefaert. In Hoelbeek kan je een klein ommetje maken om de 'Site Jonckholt' te bezoeken. De ruïne van de ridderburcht ligt goed verscholen en geheel verlaten in een overwoekerde uithoek van de gemeente. Men heeft over de volledige omtrek de burchtmuren tot ongeveer een meter heropgebouwd. De hoektorens zijn duidelijk herkenbaar, de omtrekken van de gebouwen binnen de burcht zijn door houten palen aangegeven. De hofgracht is gedeeltelijk verland en begroeid met waterplanten. Na Hoelbeek volgen nog Waltwilder en Sint-Martenslinde. Hier en daar kun je, tussen de vierkanthoeves, nog pareltjes van vakwerkbouw ontdekken. De dorpjes rijgen zich als een paternoster aan elkaar. Als je de lange stijgende notelarendreef infietst kun je er Rijkhoven nog bij aanrijgen. Op het einde van de dreef fiets je door het poortgebouw - de vroegere hoofdingang - de landcommanderij binnen. Tijd voor een welgekomen verfrissing op het terras van het Apostelhuis.
Bilzen is een charmant stadje aan de bovenloop van de Demer in het hart van Limburg, aan de E313 Hasselt-Luik en op korte afstand van Genk, Tongeren en Maastricht. Bilzen is vooral bekend voor het machtige kasteel van Alden-Biesen in de deelgemeente Rijkhoven, maar ook het centrum van Bilzen heeft enkele mooie monumenten bewaard. Op het grondgebied van Bilzen bevinden zich meerdere natuurreservaten, parken en een drietal bosgebieden.
Bilzen ontwikkelde zich in de Middeleeuwen tot een bloeiend handelsstadje dankzij haar gunstige ligging aan een knooppunt van wegen. In de 11de eeuw werd Bilzen bij het graafschap Loon gevoegd, later komt het stadje in de invloedssfeer van het prinsbisdom Luik. Vanaf de 14de eeuw zou de stad de naam Beukenbilzen dragen, om haar te onderscheiden van gemeenten zoals Eigenbilzen en Munsterbilzen. Tijdens de 16de en 17de eeuw werd de stad herhaaldelijk geplunderd. Met de steun van de landcommandeur van Alden Biezen werd de kerk heropgebouwd. De aanleg van een spoorverbinding in de 19de eeuw gaf Bilzen een nieuw elan.
Start: parking aan de Sint-Pieterskerk in Rotselaar-centrum.
Van daaruit rijden we (volg eerst de bordjes die naar het knooppuntennetwerk leiden) naar knooppunt 72 en rijgen de volgende nummers aan elkaar:
26, 27, 28, 29 en 20.
Daarna rijden we richting 94, maar slaan via Sasbrug Boortmeerbeek af naar Boormeerbeek-centrum. We pikken er de draad van de knooppunten weer op aan de kerk en volgen de nummers 21,22,23,25,71,67,66, 30 en terug 72.
Let wel op dat je tussen 30 en 72 tijdig de richting Rotselaar-centrum kiest (volg de bordjes "Centrum").
Verkorting: je kunt het traject een beetje inkorten door in Werchter niet voor de Demer te kiezen, maar aan knooppunt 67 richting 72 en 30 te nemen en zo naar Rotselaar-centrum te fietsen.
Uitbreidingen: steeds mogelijk via de knooppunten. Raadpleeg de kaart Fietsknooppuntennetwerk Hageland.
Relief: vlak, de (lichte) glooiingen zijn te verwaarlozen. Je rijdt wel op enkele korte en langere (langs de Dijle) onverharde stroken.
Veiligheid: rustige wegen, vooral langs de waterlopen. In de respectieve dorpscentra, die je doorkruist, moet je wel rekening houden met het autoverkeer.
Bewegwijzering: in orde. Toch opletten aan de Leuvense Vaart, waar je vanaf knooppunt 20 richting 54 moet rijden in plaats van naar 91 zoals op de kaart staat vermeld (komt het op hetzelfde neer, maar je moet het wel weten).
Logistiek: er zijn voldoende herbergen waar je je dorst kunt lessen en je komt ook diverse rustbanken tegen.
Bijzonderheid: de rust van het water.
Blikvangers: de kerken van Rotselaar, Wakkerzeel, Boortmeerbeek en Werchter, alsook enkele kapelletjes; de Toren Ter Heide en de watermolen in Rotselaar.
Te bereiken: met de wagen: via A2/E314, afrit 21 nemen en richting Rotselaar rijden; ook op de weg Aarschot-Leuven (N19) kun je afslaan in de richting van Rotselaar.
Vertrek : kan aan het fort in Wommelgem of op het hele traject Aantal km : Doe je de brialmontroute op de bordjes is het 40 km Doe je de alternatieve route op knooppunten is het +/- 53 km Bewegwijzering : goed
Elegante kastelen, fraaie groengebieden en imposante forten: dat zijn de blikvangers op
dit traject.
Je passeert kastelen in allerlei stijlen: de rococo kastelen Sorghvliedt of Boekenberg, demachtige waterburcht Cleydael in Aartselaar of het classicistische kasteel Middelheim.
Je kan je fiets even aan de kant zetten en een wandeling maken in het Nachtegalenpark
(verzamelnaam voor de parken Vogelzang, Den Brandt en Middelheim),
Boekenbergpark, natuurgebied Hobokense Polder of provinciaal domein Rivierenhof.
Je kan een tentoonstelling meepikken in het Zilvermuseum Sterckshof Provincie
Antwerpen of het Openluchtmuseum voor beeldhouwkunst Middelheim.
De forten 2 (Wommelgem), 4 (Mortsel), 6 (Wilrijk) en 8 (Hoboken) zijn restanten van de
19de-eeuwse verdedigingsgordel rond Antwerpen. Indrukwekkende staaltjes van
militaire architectuur! Wie interesse heeft voor het militaire erfgoed, moet beslist de
bewegwijzerde Brialmontroute uitproberen.
P.S. Voorbij knooppunt 33 kan je een ommetje maken naar het Schoonselhof, waar heel
wat prominente Antwerpenaren begraven liggen.
Brialmontroute De geniale fortenbouwer Brialmont was vorige eeuw ook in Antwerpen actief. Fiets langs enkele indrukwekkende staaltjes van militaire architectuur. Een traject langs en door vier forten van de 19de-eeuwse verdedigingsgordel rond Antwerpen (Edegem, Mortsel, Wilrijk en Borsbeek), aangevuld met o.a. kastelen, parken, de architectuurwijk Zurenborg en een openluchtmuseum voor beeldhouwkunst: dat is in een notendop de Brialmontroute. De meeste forten zijn nu groene eilandjes, ideaal voor passieve en actieve recreatie. Situering: Antwerpen, Borsbeek, Edegem, Mortsel en Wommelgem. Afstand: 40 km, verkortingen van 17 en 25 km.
Geen fietsroute om met een groepje te fietsen vanwege de drukte, want het is veelal goed uitkijken, maar met z'n tweetjes is het geen probleem. De routebordjes zijn allemaal aanwezig alhoewel sommige wat verdekt zijn aangebracht en ons een enkele keer op een dwaalspoor zette
Vroeger heel spannend, vandaag lekker ontspannend: fietsen in de grensregio met Nederland, een populair smokkelgebied.
De naam van deze route ligt voor de hand: het is een tocht in het Belgisch-Nederlandse grensgebied van Baarle, over Weelde tot Poppel. Met elke pedaalslag kom je als het ware in een ander land terecht. De route leidt je voornamelijk langs rustige landbouwwegen. Heel apart is Baarle met zijn enclaves.
Gevolgen van het smokkelen!
De smokkelaars die tegengehouden werden door de douaniers, verloren de spullen die ze gesmokkeld hadden. Ze werden in beslag genomen en de douaniers hielden sommige spullen voor zichzelf. Sommige smokkelaars kregen een proces-verbaal. Voor de kleine goederen werd een boete aangerekend en voor de grotere goederen werden de smokkelaars naar de gevangenis gebracht.
Alken - Herk de stad - Stevoort - Sint Lamberchts Herk.
Vertrek: Fietsenrijpunt De Alk, Laagdorpstraat in Alken.
Omschrijving
Herk - De Herk is op en top Haspengouws. Hij vertrekt in Heers, ontvangt in Kuttekoven de Herkebeek, kronkelt door Wellen en Alken, ontvangt in Sint- Lambrechts-Herk de Mombeek, stroomt door Stevoort en Herk-de-Stad, en stort zich dan met de Getein de Demer. In het noordelijke deel van deze route (van 194 tot 174)volgt u de Herk stroomopwaarts. In een brede vallei meandert hij zich een weg tussen broeken, populieren- en fruitaanplantingen.
Zandleem - De Kempen reikt tot aan de Demer. In de Herkvallei gaat hij aarzelend over in Haspengouw. Nee, nog geen imposante vierkanthoeves in het noordelijke deel van de route, wel veel vakwerkhuisjes. Deboerderij1jeswijzen op kleinschaligheiden dus op minder vruchtbare grond. Van noord naar zuid, van zandleem naar leem ziet u de grond vruchtbaarder en de boerderijen groter worden.
Populair - Van populieren werden lucifers gemaakt Hebben ze in de eeuw van de aansteker dan nog een economische betekenis? Ja, de populier is nog populair, dat merkt u wel aan de jonge aanplantingen.
Fruit neemt snel de geur van het hout op, en populier geeft bijna geen geur af, vandaar dat het hout gegeerd is voor de productie van fruitkratten. De nieuwe soorten groeien ook sneller en zijn resistenter. Vroeger werden ze geveld na 50 jaar, nu zijn ze al kaprijp na 15 à 20 jaar
De Herkvallei bestaat uit twee deelgebieden. Het zuidelijke gedeelte, de Broekbeemd, ligt in het centrum van Wellen. Het noordelijke deel, de Grote Beemd, ligt eveneens in Wellen en voor een klein stuk in Alken. De gebiedsnamen verwijzen naar natte terreinsituaties: een broek is een moerasgebied, een beemd een hooiland in een beekvallei. Toen Limburgs Landschap er samen met de plaatselijke vereniging t Bokje een werking startte, waren vele terreinen sterk verruigd en/of beplant met populieren.
De Herk is een zijriviertje van de Demer. De Herk stroomt ten zuiden van Hasselt en geeft zijn naam aan de dorpskern Sint-Lambrechts-Herk en aan Herk-de-Stad. Aan de grens tussen Herk-de-Stad en Halen stroomt de Herk samen met de Gete in de Demer. Dank zij het waterzuiveringsstation in Alken (1998) is de waterkwaliteit behoorlijk, wat vroeger anders was, toen de Brouwerij van Alken het water van de Herk gebruikte voor koeling en het riviertje ook als afvoerkanaal gebruikte.
De Herk ontspringt in Rukkelingen-Loon (gemeente Heers) nabij de grens tussen de provincies Limburg en Luik. Tal van kastelen zijn gevestigd in de vallei van de Herk, onder andere het kasteel van Rullingen. Ook de plaatsen Wellen, Alken en Stevoort en een aantal watermolens liggen aan de Herk.
De naam Herk komt van het Keltische woord arika, verkleinwoord van ara dat rivier betekent. Herk betekent dus kleine rivier of beek.
Vertrek : In Bree aan het toeristisch kantoor Contact: Toerisme Bree Markt z/n 3960 Bree 089 84 85 61 fax 089 47 31 41 toerisme@bree.be
Route : Bewegwijzerde themaroute in Limburg
WAT KOMEN WE TEGEN :
BREE :
Het stadhuis van Bree is het voormalig Augustijnerklooster (1659) dat volledig werd gerenoveerd en gerestaureerd. Het werd een pareltje van moderne technieken gecombineerd met respect voor het historische karakter van het gebouw. In het stadhuis werden oude muurschilderingen blootgelegd en onder andere in het bureel van de burgemeester en de schepenzaal werd prachtig stukwerk teruggevonden.
Het oorspronkelijke Vrijthof werd vroeger gedeeltelijk ingenomen door een ommuurd kerkhof (sporen van de kerkhofmuur zijn bij de graafwerken voor de fontein gedeeltelijk teruggevonden). In 1850, toen een nieuw kerkhof buiten de stad werd ingericht, verdween het kerkhof op het Vrijthof. De naam Vrijthof verwijst nog steeds naar het kerkhof. De zone tussen het huidige stadhuis en het kerkhof werd ingenomen door een beboomd plein. Op dit plein lag met zekerheid vanaf 1532 een waterput die in de loop van de 18de eeuw door een waterpomp werd vervangen. Water, en dan vooral drinkbaar water, was voor het overleven van een stad van essentieel belang en kreeg dan ook een plaats in het hart van de stad. De stadspomp is ondertussen al jaren verdwenen, maar water is en blijft de bron van alle leven.
Vandaag brengen we opnieuw het water naar het centrum van de stad in de vorm van een waterstraat die de Sint-Michielskerk en het Stadhuis verbindt, twee plaatsen van ontmoeten in het centrum van de stad. De cirkel, met de fonteinkoppen in het midden van de waterstraat, verwijst naar de oude waterput die zich eens op dit plein bevond.
De waterstraat is uitgevoerd in lage schuimkoppen terwijl de cirkel is voorzien met hogere waterstralen die savonds verlicht zijn. Ook muzikale waterbegeleiding wordt in een latere fase aangebracht. Als de fontein wordt uitgeschakeld zal ze nauwelijks merkbaar zijn in het profiel van het Vrijthof. Ondanks het sobere uitzicht op het plein bevindt zich een hele technische uitrusting ondergronds en in de kelders onder het Vrijthof.
Opitter
Sint-Trudokerk met 16de eeuws Antwerps retabel
Het Passieretabel van Opitter dateert van ca. 1540 en is geplaatst in de Sint-Trudokerk. Het is vervaardigd in een Antwerps atelier. Hiervan getuigen de merktekens, die zowel op de bak als op verscheidene gebeeldhouwde groepjes werden aangebracht. Het werd gerestaureerd in 1994-1996. Het retabel van Opitter werd als topstuk tentoongesteld in de kathedraal van Antwerpen tijdens Antwerpen, culturele hoofdstad in 1993.
Tongerlo
Tongerlo is de geboorteplaats van de romanschrijver Jaak Langens.
Sint-Pieterskerk
De geklasseerde Gotische St Pieterskerk uit de 15de eeuw bezit merkwaardige beelden en grafstenen.
Sint-Antoniuskapel
Een der weinige St Antoniuskapellen ligt in Solt aan de rijksweg Bree-Maaseik.
Galdermansmolen & Keyartmolen
Op de Itterbeek vinden we enkele goed bewaarde watermolens: de Galdermansmolen (1770) en de Keyartmolen (1139).
Beek
Sint-Martinuskerk
De Sint-Martinuskerk uit 1450, bezit een Romaanse toren uit 1007 opgebouwd met veldstenen. In de kerk vind je een aantal merkwaardige beelden van de laatgotische beeldsnijkunst. Het orgel dateert uit de 16de eeuw.
Gerdingen
Kerk met vroeg-romaanse toren en gotisch schip
Kapel van Sint-Jan
OP AANVRAAG VAN DE 50 PLUSSERS VAN BREE ---- VEEL PLEZIER
Vertrek : aan het gemeentehuis van Aalter Aantal km: 45 Reliëf: Vlak Wegdek: Meestal asfalt, iets buiten Aalter een stuk onverhard die er naar mijn mening iets beter kan bij liggen. Veiligheid: Rustige route Logistiek: Voldoende aanwezig. Bewegwijzering: Goed
Een landelijke fietsroute van 45 km op bijna uitsluitend verharde wegen;
De Woestijneroute verwijst naar het grensgebied tussen Aalter en Knesselare dat Woestijne noemt.
De naam wijst ons op de heidegronden die hier van oudsher liggen met stukjes bos en stukjes braakliggend terrein. Dit gebied was vroeger ook bezaaid met waterplassen en kleine meertjes waarvan de Kraenepoel nog een schitterende overblijver is.
De fietser maakt kennis met de dorpen van Knesselare, Ursel en Bellem.
Het Centrum van Aalter is de uitvalsbasis naar verschillende kastelen en ook stukken onbemind natuurgebied zoals de kanaalbermen langs het Kanaal Gent-Brugge, Blekkersbos, het Konijntje en de Markettebossen tussen Aalter en Bellem.
De route kan ook makkelijk gestart worden vanaf de Drongengoedhoeve van waar een korte aanlooproute ligt.
De nieuwe Woestijneroute ligt mooi tussen de Drongengoedroute, de Lieveroute, de Nevellandroute, de Poekebeekroute en de Beverhoutsroute en vult daarom perfect een gat in de markt voor Toerisme Oost-Vlaanderen op.
Dat er steeds nieuwe routes bijkomen is positief. De toeristische dienst van Oost Vlaanderen heeft mooi werk geleverd en een route toegevoegd in hun provincie. De Woestijneroute is officieel ingereden op 28 Mei 2004 en start aan het gemeentehuis van Aalter die zeer makkelijk bereikbaar is vanaf de autosnelweg en een ruime parking voorziet. We zijn nog niet ver weg of we moeten voor de eerste keer van onze fiets, de route gaat onder de spoorweg door, en een bordje maant ons aan af te stappen. Wanneer we voor de 2é keer aan de spoorweg komen moet we niet afstappen, hier fietsen we over de sporen en fietsen onmiddellijk rechtsaf een onverharde dreef in. Iets verder fietsen we rond het Blekkerbos en moeten voor de 2é keer van de fiets om onder de spoorweg door te gaan. Bij aankomst aan het kanaal Brugge Gent fietsen we linksaf tot aan de brug waar we over fietsen om direct rechtsaf terug langs het kanaal te fietsen richting Knesselare. Kleine landelijke wegen houden ons vele kms gezelschap tot Knesselare en Ursel. In Ursel draaien we rond de kerk een onverhard paadje in, iets verder ontmoeten we nog zon heerlijk fietspaadje, weerom houden rustige wegen ons gezelschap tot Bellem. Wanneer we aan de spoorweg aankomen buiten Bellem moeten we voor de 3é keer van de fiets aan de spoorweg. We komen in een stuk groengebied terecht waar we aan onze rechterzijde de beschermde vijver de Kraenepoel zien, een waar broedparadijs voor de vogels. Na de Kraenepoel fietsen we door Loveld met zijn residentiele wijk. Wanneer we het groengebied verlaten zien we voor ons Aalter liggen die we dan ook snel binnenrijden,bij het marktpleintje met zijn verschillende terrasjes kunnen we niets anders dan onze fiets aan de kant zetten om te genieten van een heerlijke koffie. ZIE OOK -- http://www.deleukefietser.be/Woestijneroute.htm - http://www.fietsenmoetkunnen.be/54/54%20Woestijne.htm
Wat? Deze themaroute loodst je door de uitgestrekte fruitboomgaarden van Haspengouw,
langs statige kastelen, vierkantshoeven, kapelletjes en stille dorpjes.
Afstand: 32 km.
Praktisch: golvend landschap, rustige wegen (een uitbreiding van 59 km is mogelijk). Je volgt de knooppunten: 68- 89-86-87-114-112-111-110-109-108-68
Vertrekpunt: de landcommanderij van Alden Biesen, Kasteelstraat 6, Bilzen-Rijkhoven.
Haspengouw en fruitbomen: het zijn haast synoniemen. Tientallen boomgaarden geven de toon aan in het heuvelachtige landschap. En waar rijkdom aan de bomen groeit, rijzen kastelen als paddestoelen uit de grond. Want niet alleen de blozende appels, ook de statige kastelen geven de streek een bijzondere charme.
Dé parel van Haspengouw is de Landcommanderij van Alden Biesen, meteen ook het startpunt van de route.
Dit kastelencomplex is één van de grootste en mooiste waterkastelen ten noorden van de Loire. Vergeet niet dat er bij terugkomst nog heel wat te bekijken valt. En Tongeren vraagt ook om een uitgebreide stop. Een goede raad? Op tijd vertrekken!
Eerst fiets je richting Genoelselderen, waarje je in de Bourgogne- of Bordeauxstreek waant.
Het kasteel Genoelselderen staat immers aangeduid als wijnkasteel en is het grootste wijndomein van ons land. Jammer dat je het kasteel niet individueel kunt bezoeken.
In het eet- en kunstcafé 't Poorthof tegenover het domein kun je wel een glaasje Limburgse wijn proeven. Volgende halte is de Waterburcht van Millen. In de 17de eeuw werd deze burcht omgebouwd tot een Maaslands residentieel kasteel. Het werd recent gerestaureerd en samen met de boomgaard en de kerktoren op de achtergrond levert dit een mooi plaatje op.
De route kronkelt nu door Eist, een pittoresk gehucht van Millen met slechts 40 huizen, waarvan enkele typische vierkantshoeven. Even later duikt het volgende kasteel al op.
Het Kasteel Rosmeulen in Sluizen is een neo-rococo-gebouw uit het begin van de
20ste eeuw. Hier woonde de directeur van de chocolade- fabriek.
Een fraai en eenzaam fietspad op een voormalige spoorwegbedding loodst je nu naar Tongeren.
Je rijdt de stad binnen door de middeleeuwse Moerenpoort.
De fietstocht is nu net over de helft,dus hier kun je uitblazen in het gezellige stadscentrum rond de basiliek of in het stille begijnhof. Ook het Galio-Romeins Museum is een bezoek waard. Eigenlijk is de stad zelf één groot archeologisch museum, maar in dit moderne museum wordt alles wat onze voorouders in de Tongerse bodem achterlieten in zijn context geplaatst en verduidelijkt.
Na Tongeren buigt de route terug naar Alden Biesen. Onderweg zul je zeker genieten van de vele boomgaarden en bij aankomst kun je het knagende hongergevoel verjagen met een lekker streekgerecht. Wedden dat fruit het basisingrediënt is?
pittoreske hoekjes van de Leiestreek tussen Gent en Deinze.
Je volgt de 'Gouden Rivier' die talloze kunstenaars wist te inspireren.
Afstand: 55 km, de route kan ook ingekort worden: Gent-Deurle-Gent
(37 km) en Gent-Astene-Gent (48 km).
Praktisch: hoofdzakelijk rustige, landelijke en vlakke wegen. De route is bewegwijzerd.
Vertrekpunt: Sint-Pietersstation in Gent.
Het mooiste gedeelte van de Leiestreek ligt tussen Gent en Deinze: een vlak en groen landschap
en een traag stromende, slingerende Leie die rust uitstraalt. Haar bijnaam 'Golden River' kreeg
ze vanaf de 16de eeuw door haar functie in de vlasindustrie. Het vlas lag erin te roten en het leek alsof er edelmetaal glinsterde in het water.
Ook nu nog doet de Leie haar naam alle eer aan, want aan de oever vind je enkele van de mooiste hoekjes van de provincie.
Je vertrekt in Gent aan het station en na enkele kilometers zit je al volop in de velden. Rustige
landwegen voeren je op de grens van De Pinte en Sint-Martens-Latem richting Deinze.
Het valt op hoe vlak het landschap hier is en hoe groen en weelderig de weiden er bijliggen.
Wie de volledige route te lang vindt, kan kiezen uit twee verkorte trajecten. Op de grens met Nazareth sla je dan rechts af (richting Deurle) of je draait in Astene, aan het kruispunt met de Krekelstraat, de Parijsestraat in.
Ga je voor de volledige tocht dan is Deinze niet ver meer. En daar is een bezoek aan het 'Museum van Deinze en de leiestreek' de moeite waard. Dit stedelijk museum herbergt een merkwaardige collectie van de beroemde leiekunstenaars.
Iets verderop ligt het recreatiedomein 'De Brielmeersen', een 40 hectare groot recreatiepark met sportvelden, dierenpark, speeltuin en wandelpaden.
Eenmaal het centrum voorbij buigt de route terug naar Gent.
Je passeert de ambachtelijke jeneverstokerij Filliers, maakt nog een ommetje langs de oude Leie-arm en even verder duikt het KasteelOoidonk op, ongetwijfel.d één van de mooiste kastelen van Europa. Eén van de meest schilderachtige Leiedorpen is dan weer Deurle.En dat merkje.
Binnen één kilometer liggen drie musea met schilderijen en beeldhouwwerken: het museum Dhondt- Dhaenens, het museum Leon De Smet en het museum, Gustaaf De Smet.
Dat de streek zoveel met beeldende kunst te maken heeft, dankt ze aan een groep kunstenaars (de Latemse school) die zich eind 19de - begin 20ste eeuw vestigde in St.-Martens- Latem, een paar kilometer verderop.
Het is er ideaal om te fietsen: smalle, rustige straatjes en dreven onder bomenrijen. Daarna rijd je weer richting E40. De flatgebouwen verderop verraden dat Gent in de buurt komt, maar voor je de stad bereikt, wacht je nog een heerlijk stukje Leiestreekroute, langs Afsnee.
Daar brengt de veerpont je naar de overkant van de Leie.
Over een jaagpad rijd je nu naar Drongen, je laat het centrum àchter je en vanaf de brug heb je een heel mooi uitzicht: rechts de Watersportbaan waar vissers en roeiers hun hart ophalen, en links het natuurreservaat Bourgoyen-Osse- meersen.
wat? De route zoekt het glooiende landschap op in de zuidoost-hoek van West-Vlaanderen,
een streek die zo vaak beschreven werd door Stijn Streuvels.
Afstand: 49 km.
Praktisch: landelijke, licht golvende wegen. De route is bewegwijzerd.
Vertrekpunt: de kleuterschool in de Schoolstraat in Bossuit (Avelgem).
Aan de voet van de Vlaamse Ardennen en grenzend aan het Waalse Henegouwen ligt het dorpje Bossuit, het startpunt van de route.
Al vrij snel zoek je het lommerrijke jaagpad van het kanaal Kortrijk-Bossuit op, dat de Leie met
de Boven-Schelde verbindt. Je rijdt langs het kasteel van Bossuit, het kasteel park en het hof van Bouvrie. Deze laatste is een sprekend voorbeeld van gesloten hoevebouw, waarvan je op deze route nog meerdere zult zien. Daarna gaat het over landelijke wegen en kun je kilometers ver genieten van verrassende vergezichten.
Opvallend, in dit toch wel bosarme gebied, zijn de verschillende kleine bosfragmentjes die je verspreid over het traject tegenkomt, zoals het Kooigembos, het Grandvalbos, het Beerbos en het Kraaibos. Eenmaal terug aan het kanaal Kortrijk-Bossuit (je bent nu ongeveer halfweg) ,
kunnen moedige fietsers een omweg maken naar het Provinciaal Domein de Gavers in Harelbeke, een 155 ha openluchtrecreatiegebied: toch wel zo'n 13 kilometer extra trappen.
Zet je de tocht verder aan het kanaal dan zie je even later op een heuvettop het 22 ha grote Banhoutbos. Je passeert de historische hoeve Diesvelt. Ooit was in de 14de-16de eeuw een versterkte plaats, een leén van de Kasseirij van Kortrijk.
Een eikendreef, dwars door de kouters, zorgde voor een directe verbinding met het naburig kasteel van Vichte. Vandaag blijft enkel nog de omwalde hoeve over.
Onmiddellijk daarna dwars je de gemeentegrens met Ingooigem, het dorp waar Stijn Streuvels leefde en werkte. Op het hoogste punt van de gemeente liet de Vlaamse romancier in 1904-1905 zijn woonhuis 'Het Lijsternest' bouwen. Nu is het een museum. Onderweg merk je bij verschillende hoeven een merkwaardig hoog bouwwerk. Ooit zijn de befaamde 'asten', de vooroorlogse
cichorei drogerijen waaruit Stijn Streuvels inspiratie putte voor zijn roman 'Leven en dood in den Ast'. Otegem alleen al telde vroeger 28 asten. Vandaag is er bijna geen enkele meer in werking.
Je nadert Avelgem, laat de dorpskern links liggen en vrij snel dwars je de oude beddingen van de spoorlijnen Kortrijk-Ronse en Avelgem-Heestert.
Beide spoorlijnen werden eind jaren '50, begin jaren '60 afgeschaft en doen nu dienst als recreatieweg. De bermen van deze gewezen spoorlijnen zijn dan ook ideale wandel- en fietspaden. De fietsroute kronkelt over de gemeentegrenzen van Avelgem en Zwevegem en brengt je weer in Bossuit.
Wat? Een ontdekkingstocht van de polderstreek rond Diksmuide, centrum van het 'Boterland'. Een thema dat onvermijdelijk steeds weer opduikt is dat van de Eerste Wereldoorlog.
Afstand: 44 km.
Praktisch: hoofdzakelijk rustige, landelijke wegen over asfalt of beton, op enkele strookjes aardweg na. De route is bewegwijzerd.
Het Toerismecentrum is hét ideale vertrekpunt voor een boeiende ontdekking van deze streek.Het is ondergebracht in de geres- taureerde bloem molens van Diksmuide, en de twee torens vormen een symbolische toegangspoort tot de Westhoek. De eerste Diksmuidse VIP die je ontmoet, op weg naar de markt, is het Manneke uit de Mane, het symbool van de West-Vlaamse humor. Je fietst de Ijzerlaan in en rijdt over de brug de Ijzerdijk op. Rechts van je liggen de Pax- poort, het Heldenhuldekruis en de nieuwe Ijzertoren. De route verlaat nu Diksmuide en brengt je naar de dorpskern van Sint- Jacobskapelle, die in 1974 als waardevol landschap werd geklasseerd.
De volgende vier kilometer moet je genoegen nemen met het gezelschap van de Ijzer. Af en toe ontmoet je een fietser, een jogger of een wandelaar. Aan de overkant van de Ijzer liggèn de Ijzerbroeken, een typisch West- Vlaams landschap: Je passeert Villa Marietta waar de soldaten moeder Mevrouw Tack woonde. Tijdens de Eerste Wereld- oorlog reed ze regelmatig op haar ezel naar de loopgraven om de soldaten wat snoep of sigaretten te geven en een hart onder de riem te steken. Het eerstvolgende punt is de Knokkebrug, een unieke ophaalbrug aan de samenvloeiing van de Ijzer en het Ieperlee- kanaal.
Daarna gaat het verder over de Oude Zeedijk, die werd aangelegd na overstromingen in de 11 de eeuw. Als je goed oplet zie je hier en daar een hoogteverschil tussen de weiden en akkers aan de linker- en de rechterkant van de weg.
De route loopt door het vlakke, open landschap en via enkele stemmige dorpjes beland je in Lampernisse, een nederzetting die in de 9de eeuw op een smalle zandrug stond. Rond de dorpskom strekt zich een gaaf komgrondgebied uit van weiden, sloten en grachten. Als je hier even stil bent, ervaar je goed de sfeer van het landschap. In Pervijze beland je op de oude spoorwegbedding Diksmuide-Nieuwpoort. Tijdens de Eerste Wereldoorlog fungeerde de spoorwegberm als Belgische verdedigingslinie bij de Duitse opmars naar Frankrijk. De oorlogsrestanten
langs de lijn zijn hier getuigen van: schuilplaatsen, bunkers, monumenten en gedenktekens. Enkele kilometers verder ga je via de Schoorbakkebrug opnieuw de Ijzer over. Ook deze brug speelde een belangrijke rol in de oorlog. Langs de Vladslovaart en de Ijzer gaat het nu richting Diksmuide. Twee kilometer voorbij de hoeve 'het Tempelhof' zie je aan de overkant de Dodengang, en nog wat verder, de Calvarieberg. De Dodengang, een netwerk van loopgraven en bunkers, vormde één van de gevaarlijkste vooruitgeschoven stellingen van het Belgische leger. Hij bevond zich op amper 50 meter van de Duitse bunker.
