Kerst werd dit jaar al bijzonder vroeg ingezet. Na het drukke programma van de voorbije dagen besloten we 24 december wat rust in te bouwen. Dit liet iedereen toe om kerstavond met Belgische familie in te zetten via Facetime en Skype. 6000 kilometer verder was kerstavond immers al ingezet en dus nipten we op afstand mee van een glaasje aperitief. Toch moesten de kinderen wachten tot de Amerikaanse kerstavond om de pakjes van onder de kerstboom (en ver daarnaast) te plukken. We opteerden om geen typische Amerikaans kerstdiner (kalkoen) of de Vlaamse variant ervan te serveren. In plaats daarvan verrasten we onze gasten op een winterbarbecue met lekker Cargill vlees vergezeld van hapjes in rijst uit het Thaise restaurant van onze buren. Zoals een feestmaal op Vlaamse wijze vereist... uiteraard in veel te grote hoeveelheden, zodat ze ook op kerst nog eens van dit menu mochten smullen. Het openen van de pakjes was echter het grote moment van de avond en er kwamen heel wat aangename verrassingen te voorschijn, ook van onze gasten. Zo hadden de klasgenootjes van Thano via Lieke een mooie kaart bezorgd en enkele klasgenootjes hadden zelfs een kerstgeschenkje via Lieke aan Thano weten af te leveren. Hij glunderde dan ook apetrots en het moet gezegd... het deed ons allemaal deugd om te weten dat zelfs na ruim twee jaar afwezigheid dat de klasgenootjes hem nog niet vergeten zijn!
Op kerstdag zelf trokken we met zijn allen naar de lokale kerk waar we een kerstviering in moderne stijl met vooral veel muziek mochten beleven. We beleefden zelfs even een back to Belgium gevoel, toen Stille Nacht weerklonk in onze taal. Bleek dat de zangeres/pianiste een deel van dit lied in het Duits naar voor bracht. De viering werd afgesloten met een koekje en een koffie, waarna we langzaam maar zeker allen opnieuw aan het pakken mochten slaan want op tweede kerst vertrokken onze gasten richting New York, terwijl ons gezin met Katelijn richting Washington DC zal trekken.















|