Er zijn wellicht niet zoveel jeugdspelertjes die kunnen zeggen dat ze al een international voetbalcarriere hebben uitgebouwd. Op het CV van Marcin prijken intussen vier clubs.... twee in Belgie en twee in Amerika. De club waar Marcin vorig jaar bij speelde is immers gefusioneerd en speelt voortaan onder de toepasselijke naam Fusion zijn tornooien. Fusie tussen de clubs uit de buurtgemeenten Plymouth en Wayzata. Maar dit is nog niet alles... intussen prijkt op zijn lijstje van verdienste ook deelname aan tornooien in diverse Amerikaanse staten. Na Chicago in Illinois vorig jaar was het afgelopen weekend de beurt aan Omaha in Nebraska. Over drie weken volgt dan nog Milwaukee in Wisconsin.

Hoe zot kan een mens eigenlijk wel zijn??? Voor een tornooi rijden we hier 2 staten verder en ongeveer 6 uur rijden vanuit Minneapolis. Als zou Torhout volgend weekend even voor twee dagen een tornooi in Bordeaux gaan spelen... Gelukkig konden Marcin en ik mee rijden met vrienden zodat we de weg niet alleen hoefden af te leggen. Bjorn bleef intussen thuis met Catharina enThano. Op die manier kon Catharina verder rusten en bekomen van de klierkoorts die haar al enkele weken op non-actief zette en waardoor ze ook het Minnesota turnkampioenschap aan zich voorbij zag gaan. Thano kon op zijn beurt dan weer de tennis- en voetbaltrainingen mee pikken waarbij hij voor het eerst een match kon spelen voor zijn nieuwe club, Minnetonka United.

In Omaha werd , wegens de slechte weersomstandigheden, de eerste match met 1 u en 15 minuten vertraging op gang gefloten.  Toch ontbrak het hen niet aan enthousiasme om voluit te gaan voor de wedstrijden.  Op zaterdag speelde Fusion de eerste wedstrijd gelijk met 0 – 0 tegen een topploeg uit Nebraska, de tweede werd gewonnen met een overtuigende 8 – 0. Tijdens de opwarming droeg Marcin niet alleen zijn Fusion uniform maar nog altijd met trots ook zijn trainingsjas van KM Torhout... een geluksbrenger of wat nostalgie???

Na de nodige inspanning werd het tijd voor de ontspanning.   De buikjes konden gevuld worden in een Italiaans restaurant.  Voor  15 euro konden Marcin en Els genieten van een pizza- en pastabuffet, soep, dessert, …    Niet het meest culinaire maar de maagjes waren gauw gevuld om dan in het zwembad te duiken.

Na een goede nachtrust en wat spierpijn maakten we ons klaar om de derde wedstrijd in het weekend te spelen.  Deze was vooral van belang om poulewinst en dus een plaats in de finale van het tornooi.  We hadden genoeg aan gelijkspel en zo ook geschiedde.  In de late namiddag speelden we de finale tegen een plaatselijk team waar we spijtig genoeg de finale verloren met 2 – 1. 

Terwijl de twee grootste babbelaars niet thuis waren, keerde de rust en kalmte terug in huis.  Catharina had een verjaardagsfeestje van een vriendin waar ze naartoe ging en Bjorn nam Thano op sleeptouw voor het mountainbiken.  Toen ik een telefoontje naar huis pleegde had Thano een veel te druk programma en had nog geen tijd gevonden om zijn huiswerk te maken.   Thano had namelijk tennis, training en wedstrijd in het voetbal.  Zijn eerste wedstrijd heeft hij dan ook gewonnen met 3 – 2 en hierbij scoorde hij zelf een goal! En de mountainbikemicrobe heeft hij duidelijk te pakken. Hij reed zonder probleem een uurtje mee in de bossen op single tracks parcours en wou de dag erop al meteen weer aan de slag... Over enkele jaartjes zijn de Kapelhoekrijders dus aan uitbreiding toe...