Vrijdag namen Terrence, Maija en Arwen hun intrek in onze woning in Minnetonka. Een weekend lang zouden ze op ons huis én de kinderen passen zodat Els en mezelf een weekendje in New York konden doorbrengen. Daar wordt zondag de Boro Bike Tour gereden, een uniek fietsevenement dat jaarlijks 32.000 deelnemers telt. De inschrijvingen starten al in januari en in amper een week tijd is de rit uitverkocht. Niet zo verwonderlijk als je weet dat dit de enige dag per jaar is dat de gele taxi's en toeterende auto's uit het drukke centrum gebannen worden om plaats te maken voor de fiets. Een ervaring die we besloten te willen meemaken nog voor onze beslissing om richting USA te trekken was gemaakt....
Vrijdag na het werk reden we in allerijl naar de luchthaven van Minneapolis om even later richting oosten te vliegen en tegen de avond (er is namelijk ook een uur tijdsverschil) in het stadsdeel Queens aan te komen, waar we een hotel geboekt hadden. De eerste weekenddag stond in het teken van een eerste verkenning van de stad. Met de metro spoorden we naar hartje New York (downtown Manhattan) om daar een wandeling te maken en even later naar de fietsbeurs te trekken. Op deze Expo moesten we namelijk onze rug- en fietsnummers oppikken. We voelden ons evenwel meteen thuis want na even stappen waren we zowaar in de Sint-Catharinastraat aangekomen... en op de fietsbeurs wapperde de Vlaamse leeuw, gevolgd door een aloude Vlaamse traditie... de beurs beschikte zowaar over een bierterras vanwaaruit je een schitterend zicht had op Brooklyn; de Brooklyn bridge en het vrijheidsbeeld!
Na de beurs trokken we verder via Chinatown tot Ground Zero, de plaats waar ooit de twin towers stonden en nu enkel nog een monument een beeld schept van waar de fundamenten ooit stonden alvorens die aan het daveren gingen. Intussen is de nieuwe WTC 1 toren zo goed als klaar. De grootste in de USA en de zesde grootste ter wereld. Al zijn de veiligheidsvoorzieningen om er bij te raken op zijn Amerikaanse serieus overdreven. Nog even de vliegtuigen en helikopters doorheen de metaaldetector sturen en het gebied is hermetisch afgesloten... Indrukwekkend was wel het kleine kapelletje dat intact bleef bij de aanslag en die vlak naast de torens stond. De dagen na de ramp werd het gebruikt als slaapplaats voor de brandweerlieden en andere hulpverleners die de klok rond werkten.
De eerste verkenning van New York werd beëindigd met het oppikken van de fietsen waarna we de eerste kilometers richting hotel afmaalden... Meteen in een eerste regenbui! Morgen wordt beter weer voorspeld al zou in de late namiddag ook regen de kop op steken. Het zal dus een kwestie zijn van de geplande 90 kilometer in sneltempo op onze stadsfietsen af te werken... Van het typische Vlaamse weer kregen we de smaak naar meer herinneringen aan het thuisfront en dus kozen we voor het avondmaal in een Belgisch restaurant. Hier waren de Rode Duivels vorig jaar nog te gast en was zowaar een gehandtekend shirt van Kompany, Grun en... Anderlecht te vinden... Kon dus niet stuk. En al zeker niet als ze dan ook nog Rodenbach Grand Cru van het vat serveerden... De Brusselse uitbaters hebben in totaal 3 restaurants in New York en het moet gezegd... de vol au vent met frieten heeft gesmaakt! Een betere voorbereiding op de fietstocht konden we ons niet wensen....














|