|
Op 28 december werd Marcin 9 jaar, maar aangezien we die dag een rit van zowat 650 kilometer richting Chicago voor de boeg hadden, beslisten we om hem de avond voorheen te verrassen. Zonder dat hij het wist nodigden we zijn beste vriend en vriendin van de klas en zijn beste voetbalvriend uit. We pikten de kinderen bij hen thuis op en de ouders vertrouwden hun kinderen voor het eerst toe aan die wildvreemde Belgen... De tocht ging eerst richting St Paul waar we in een sfeervol restaurant eerste de maagjes vulden om een uurtje laten verrast te worden. Plots verscheen er voor het restaurant namelijk een limosine met chauffeur die galant de deur voor de kinderen open hield.
De limosine zou ons voor een tocht van drie uur meenemen langs de meest sfeervol verlichte woningen in de stad. Huizen die stuk voor stuk op zijn minst 10.000 kerstlichtjes hadden hangen aan de woning of in de voortuin. Sommige waren echte pareltjes waarbij je in de voorbijrijden de radio op een bepaalde frequentie moest afstellen en waarbij de lichtjes daarna dansten op de tonen van de muziek. IN een andere woning verscheen de kerstman via een projectiescherm op het grote raam aan de voordeur. Een andere woning had dan weer een heuse wandeling in de voortuin langs uitstalramen met teddyberen, Barbies en speelgoed in kerstuitrusting...
In de limosine vermaakte iedereen zich intussen ook heel goed. Voor de gelegenheid hadden we Belgische koekjes met chocolade, Amerikaanse chips en frisdrank en snoep bij de hand. Els en Bjorn genoten van een zoete porto. Het was fantastisch om de kinderen te zijn praten met de drie Amerikaanse vriendjes. Het werd duidelijk dat ze al aardig uit de slag kunnen in het Engels want het werd geen minuut stil in de limo. We moesten zowaar zelfs Dosko Beveren en KM Torhout vertalen in het Engels... Catharina zorgde intussen voor een kappersbeurt in de limo voor Sophia... De kinderen waanden zich even de voetbalsterren van Barcelona....
Op de echte verjaardag van Marcin hielden we halverwege de tocht naar Chicago nog even halt in een bekende stad... Wisconsin Dells. Dit paradijs van waterpretparken bezochten we afgelopen zomer al en het ligt halverwege tussen Minenapolis en Chicago. We besloten er even halt te houden om te eten in het restaurant dat het eten per speelgoedtrein aan tafel brengt... We kregen even het zomers gevoel terug (gevoed door het feit dat het voor het eerst sinds lang ook eens niet aan het vriezen was buiten...) . Marcin kreeg voor zijn verjaardag een ijsje per trein afgeleverd in een passende verpakking...
|
