Het was op de koppen lopen gisteren in het centrum van Wingene. Niet alleen de Bruegelstoet lokte straten vol volk, de veiligheidsdag die de brandweer organiseerde was een even grote voltreffer. (Het Nieuwsblad)
Met vijf Rekkemse Breughelvrienden namen we deel aan de Bruegelstoet in Wingene: Hans en Eric Vanthournout, Gilbert Accou, Hannes Vandersteene en Piet Gheysen. We waren, zoals gevraagd, tijdig aanwezig. We hadden enkel ons Breughelpak aan te trekken en aangezien de stoet pas om 15.30 u. vertrok hadden we ruim de tijd om nog even tot het centrum te wandelen. We konden de reclamestoet bekijken. Het snoep vloog rond de oren, balpennen, tennisballen,... van alles werd uitgedeeld. De karavaan was zo lang, de laatste wagens waren nog niet vertrokken of daar waren de eerste al terug. Dat zorgde voor de nodige opstropping, maar ook was dat de reden waarom de stoet pas om 15.45 u. op gang schoot. Ondertussen stonden de dames en de kinderen grtig snoep aan het verzamelen. Zakken vol. Jacqueline en Bea mochten plaats nemen op de stoelen. De stoet was heel keurig, de spreuken, schilderijen van Breughel... Rekkem opende het gedeelte: 'Het feest kan beginnen...' Twee deuren met daarop pannenkoeken en rijstpap werden gedragen. Ikzelf mocht het pak folders uitdelen aan de vele, vele kijkers die langsheen het parcours stonden. Het was werkelijk een voltreffer. Met ons bandje om de pols mochten we na de stoet naar het gemeentehuis van Wingene en genieten van (menig) Pilarebijters en lekkere broodjes. Voor de vijf vertegenwoordigers van Rekkem, de dames en de kinderen was het een leuke zondagnamiddag.
KWB Rekkem gaf de aftrap van haar 10de werkjaar. Het werd een heugelijk startmoment dat startte met een verzorgde eucharistieviering in de St.-Niklaaskerk rond het thema 'Het klimaat verandert MIJ ook'. Nadien volgde een receptie in de Gemeentelijke Basisschool en werd, via diverse stands, het nieuw jaarprogramma toegelicht. Een bijpassend hapje en drankje mochten op dit 'tinnen jubileum' niet ontbreken. De KWB-afdeling telt momenteel 46 gezinnen die lid zijn en in de loop van het komende werkjaar hoopt men de kaap van 50 leden te overtreffen. De inhoud van het huidig jaarprogramma werd ondermeer geïnspireerd door een terugblik op de 'topactiviteiten' uit de voorbije 9 werkjaren. De trappistenavond, koken voor mannen, een eco-trip en Paradijsvogels zijn enkele ingrediënten uit dit rijk gevuld programma. Nieuw is ook dat KWB op 3 oktober start met recreatief volleybal, elke vrijdagavond vanaf 20.30 u. in de sporthal. Alle belangstellenden - zowel mannen als vrouwen, maar ook jongeren- zijn van harte welkom. Wie interesse heeft kan contact opnemen met Tom Planckaert via e-mail: tom.planckaert@skynet.be. Tom treedt tevens toe tot de kerngroep van KWB Rekkem en zorgt mee voor vernieuwing en verjonging.
Tijdens dit startmoment werd Frans Vander Beken in de bloemen gezet daar hij mee aan de basis lag van het heropstarten van KWB Rekkem en reeds 10 jaar lang één van de 'karretrekkers' is in de KWB werking. Ook zijn echtgenote Berenice Bogaert werd in deze hulde betrokken.
Het was zeker 10 jaar geleden dat het St.-Niklaaskoor een daguitstap maakte. Dirigent Hubert had nu voor een reisje gezorgd in en rond Poperinge. De volksspelenroute werd afgewisseld met toeristische weetjes en historische feiten over de Eerste Wereldoorlog, schitterend uiteengezet door gids Ghislain Druant. Er werd ook een bezoek gebracht aan de militaire begraafplaats Lyssenthoek. De groepsfoto werd gemaakt voor het cafeetje waar de tijd bleef stilstaan, de Helleketel. In Watou werd gespeeld op de 'boltra'.
De organisatie van de jaarlijkse Breughelkermis vraagt de medewerking van heel wat vrijwilligers. Het is dan ook passend dat al deze mensen die zich belangeloos inzetten eens in de bloemen worden gezet. Dit jaar werd een bijzonder dankwoord uitgesproken door voorzitter Hubert Cottenie gericht aan ACR en wagenspelspeler Jacques Dufourmont. * ACR organiseerde 40 maal de Breughelloop, eerst op zondagavond tijdens de Breughelkermis zelf. Maar toen die wedstrijd te groot werd en het moeilijk lopen was tussen de massa, verhuisde de loopkoers naar de zaterdag. Dat was de inzet van de Breughelkermis. Na 40 jaar zoekt ACR jonge krachten die de loopkoers verder willen organiseren. * Jacques Dufourmont vertolkte 25 keer een rol in het wagenspel. Hij speelde alle mogelijke rollen op passende wijze van duivel, pastoor, slachter, nar, smid... tot Breughel zelf in 2014. Bekijk ze allemaal.
WAGENSPELEN op BREUGHELKERMIS 1986De duivel te sterksatan 1987Koude pap (eigen creatie)champetter 1990Tijl Uilenspiegel en de keizernar 1991Willen doen is ook gedaanschout 1992De klucht van Pier de knechtverteller 1995De vrekbloodgeboren 1996De twee harten van Quinten Matsijssmid 1997Leentje uit het hemelrijk Desiré 1998Trouwen is voor morgen Felix 1999Fietje Pot kiest een manslachter 2000Hemel op aardevoorzegger en acteur 2001Zomeravondvarkensslachter 2002Kermislievenherbergier 2003In t Vlammekeboer 2004Amor op de Pastoriepastoor 2005Schoenlevenduivel 2006De klucht van de dood van Pierlalagrafmaker 2007Viktor gaat vreemdbrancardier 2008Bakker Bernard bakt ze bruingarde 2009Leentje uit het Hemelrijk (bis) Desiré 2010Jonge Klare stadsmens 2011De wilde boerendochterdierenarts 2012De rooie advekaotadvocaat 2013De Koning van Teuttereweuttereoude verliefde bok 2014Vrienden van het goede levenBreughel
Bezoek aan AVR Roeselare: de groene machines uit de aardappelsector zijn door iedereen gekend; maar hoe worden ze gemaakt?
HertenFinesse: dit Oostends bedrijf kweekt herten, slacht ze en verkoopt en verwerkt het vlees. Hier nemen we ons middagmaal uiteraard op basis van hertenvlees.
Jan Breydel: bij iedereen alom bekend omwille van de geschiedenis of het voetbal. Wij trekke, naar het voetbalstadion voorheen gekend als Olympiastadion, nu het Jan Breydelstadion: een unieke blik achter de schermen zowel voor voetballiefhebbers als anderen.
We starten precies om 9.00 u. aan de kerk in Oostduinkerke. We ontsnapten net aan een hevige regenbui. Na precies één uur stappen bereikten we het bord van de 5 km. We hadden ondertussen al een bekertje heerlijke melk naar binnen gegoten in het dorpje Wulpen, gelegen aan het 'Langgeleed', een romantisch kanaal. Om 10.45 u. konden we ons tegoed doen aan lekkere garnaalsoep. Even verder bereikten we de eerste toiletten. Terwijl de dames in de lange rij stonden aan te schuiven, liet Eric preventief even naar zijn duwende nagel van de grote teen kijken in de EHBO-tent. Een legerdokter bracht er een klein verbandje aan tussen nagel en teen. We hadden net de 10 km (11.30 u.) bereikt, of daar kregen we de eerste regendruppels te verwerken. We werden gedwongen onze regenjassen aan te trekken, want als snel begon het water te gieten. In de gietende regen trokken we doorheen Nieuwpoort. Op weg naar Lombardsijde kwam de zon weer stilaan te voorschijn en bij het bereiken van km 15 (12.30 u.) was de zon opnieuw van de partij en zou ons voor de rest van de dag vergezellen. Even verder, aan de controlepost, konden we eindelijk genieten van onze picknick en nieuwe krachten op doen. Zo bereikten we in Lombardsijde eindelijk de zee en trokken verder door de Militaire Basis voorbij km 20 (14.00 u.) We wandelden langsheen de Nieuwpoortse plezierhaven om zo opnieuw het monument van Albert I te bereiken en via de IJzermonding de zee te bereiken. Een ijsje van de ijsventer was een heerlijk tussendoortje. Aan die vaargeul van de IJzer leek maar geen eind te komen. Km 25 (15.05 u.) lachte ons toe. Zo bereikten we eindelijk de wandelpromenade aan zee. Het was werkelijk een weg banen tussen de vele toeristen die er waren gekomen op de opnames van VTM op het Nieuwpoortse strand bij te wonen. Eenmaal opnieuw Oostduinkerke bereikt, moesten we door het mulle zand en de duinen onze weg verder zetten. We zagen er heel wat restanten van bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Na het verlaten van het strand en duinen bereikten we km 30 (16.20 u.) Voor mij persoonlijk werd het stilaan een lijdensweg. Mijn grote teen duwde in mijn schoen en achteraf zou een enorme boord bloed aan de teennagel de oorzaak zijn. Maar met nog 2 km voor de boeg werd moedig doorgestapt. Dat Oostduinkerke ook nog zo'n enorme duinen en bossen had die we door moesten was een openbaring. En zo bereikten we om 16.50 u. het eindpunt, gelegen aan het Nationaal Visserijmuseum. Het was dan nog een poosje stappen naar de woning van Georges en Magda in de Snipweg, waar de wagen geparkeerd stond. De ontvangst van een lekker biertje was een welkome beloning voor de geleverde inspanning. Laat ons zeggen dat we 34 km hebben afgelegd met de wandeling naar de startplaats en terugtocht naar de wagen na de aankomst.
Recordopkomst op eerste dag van Vierdaagse van de IJzer
Oostduinkerke- De 42ste editie van de Vierdaagse van de IJzer is vandaag woensdag 20 augustus op gang geschoten op het Kerkplein bij de Sint-Niklaaskerk in Oostduinkerke. Tijdens de 42ste editie van de Vierdaagse van de IJzer zal in ieder geval een recordopkomst opgetekend worden. De teller stond bij de start al op 6200 en dat zijn er 1000 meer dan de vorige editie. De organisatoren hopen alvast de kaap van 10.000 wandelaars te bereiken over de vier dagen. Dag 1 startte traditiegetrouw op het Kerkplein, de aankomst ligt op het binnenplein van het Visserijmuseum. De eerste wandeldag staat volledig in het teken van de herdenking van 100 jaar Grooten Oorlog. Langs het parcours vinden drie plechtigheden aan oorlogsmonumenten plaats: om 9 uur aan het Monument 4de Legerafdeling in Wulpen, om 11 uur aan het IJzergedenkteken en om 18.15 uur aan het Monument der gesneuvelden in Nieuwpoort. In het kwartierkamp van Lombardsijde is een tentoonstelling rond WOI opgezet.
Wat een sfeer op en rond het domein, de weiden, het park en de zaal Oosthove! Ondanks het mindere weer waren opnieuw zo'n 10.000 liefhebbers naar de 14de editie afgezakt. Bewonderaars slenterend tussen pareltjes van auto's, tientallen liefhebbers met fototoestellen gericht op de glanzende bolides, standhouders genietend van een picknick met vrienden rond hun tentoongestelde auto... Secretaris Nicolas Galle: "Er schreven vooraf 350 deelnemers in, maar we weten dat je dan het dubbel mag verwachten. Dit jaar zijn er enorm veel Engelsen. Nederlanders waarvan er veel een vijftal dagen hier kamperen, Fransen en zelfs één Tsjech uit Praag. Die slaap gewoon in de wei naast zijn auto." Voorzitter Philippe Galle als al even opgetogen als zijn zoon. "Het begon in 2000 met een idee dat rijpte tussen pot en pint. We hadden welgeteld 28 auto's en één stand op de speelplaats van de Grauwe Zusters. Ze bekeken ons doen en laten van achter het gordijn. Toen de school werd verkocht verhuisden we naar Oosthove en ieder jaar groeide de Oldtimermeeting aan. We zijn de grootste en enige meeting in België waar de standplaatsen en de inkom gratis is. Dit jaar waren er een 90-tal verkoopstanden van vervangstukken, miniatuurautootjes, boeken." Ook brouwer Bataille uit Komen is best tevreden; "Het begon met één vat bier, vandaag zullen het dat zeker vijftien zijn. "
Het gaat om een niet-alledaags project want de brug raakt maar net door de sluis. Waterwegen en Zeekanaal coördineert de volledige verhuis van Gent naar Kortrijk.
Leiewerken Kortrijk is in blijde verwachting van de nieuwe Budabrug, waarmee de vijfde en laatste fase van de ingrijpende Leiewerken worden afgerond. Burgemeester Vincent Van Quickenborne (Open VLD) en schepen van Stedenbouw Wout Maddens (Open VLD) konden niet meer wachten en gingen alvast een kijkje nemen in Harelbeke. Ze waren niet alleen, want honderden kijklustigen namen langs de kade een kijkje van het huzarenstuk waar Waterwegen en Zeekanaal mee af te rekenen kreeg.
29 centimeter De brug van 33 op 14 meter, goed voor een gewicht van 180 ton, werd op een ponton in de sluis gevaren. Omdat de sluis amper 12 meter breed is, moest de brug opgelicht worden door zware vijzels. Eens het water in de sluis stijgt, worden de vijzels opnieuw verlaagd, zodat de brug onder de schotten van de sluis kan varen. Tussen de brug en de schotten zit er amper 29 centimeter. Om de Budabrug onder de sluisbrug te laten passeren moet zelfs een metalen geleider afgebroken worden. Deze geleider wordt meteen teruggeplaatst zodat er vanaf zondag opnieuw doorgang mogelijk is voor andere vaartuigen.
Daarna vaart het ponton tot in Kortrijk waar de nieuwe Budabrug zondag wordt geïnstalleerd in het bijzijn van de buurtbewoners.
Summer@Lauwe bracht 3.000 à 4.000 bezoekers op de been en moest daarmee niet onderdoen voor het geschrapte festival Zomer.
Na de aankondiging dat het populaire circus- en straattheaterfestival Zomer dit jaar niet zou plaatsvinden, besliste een werkgroep van zes bestuursleden en een vijftigtal vrijwilligers om dan maar zelf een festival te organiseren. De 15.000 euro die de werkgroep hiervoor nodig had, werd vlotjes opgehaald met de verkoop van steunkaarten. Vrijwilligers gingen van deur tot deur en ook de horecazaken op Lauweplaats werkten mee.
Steun van stad Omdat het feest plaatsvond op maandag 21 juli, de Belgische nationale feestdag, ging de opening gepaard met een kleine ceremonie. Het Menense schepencollege en de burgemeester daagden op om hulde te brengen aan het standbeeld van de oudstrijdersbond. Schepen van Evenementen Laurent Coppens (CD&V) gaf er een korte speech waarin hij verwees naar de wantoestanden in de rest van de wereld. Hij bedankte ten slotte ook de Lauwenaars die hun schouders onder Summer@Lauwe hebben gezet.
Met vuurwerk Steven Holvoet, voorzitter van de werkgroep Summer@Lauwe: We hebben logistieke steun en ook een mooie financiële bijdrage gekregen van de stad. Het is ons gelukt om een even gevuld programma als Zomer samen te stellen, maar dan met iets meer Belgische en regionale talenten. Omdat één van onze artiesten, Mistral, op het laatste moment heeft afgezegd, hebben we nogLes Figuerettes Fenoménalesopgetrommeld. Op de agenda stonden ook enkele oude bekenden, zoals de Nederlander Krist Doo, die de chagrijnige man speelde en ookStone Age, twee grote op elkaar gestapelde stenen die door het publiek wandelden, was present. Verder zagen de bezoekers ook een schijnbaar uitputtend wedstrijdje tennis van het komische duo Kartje Kilo, dat het gevoel voor drama van de vrouwelijke tennisspelers op de korrel nam. De bezoekers werden eveneens getrakteerd op twee vuurspektakels. De zwevende vuuretende heksen van Circumstancia zorgden voor de mystieke toets en er was ook vuurwerk. Op die manier hield de werkgroep de traditie staande, want ook tijdens Zomer was er elk jaar een mooi vuurwerk te zien.
Tweede editie? Volgens de organisatie verliep alles naar wens. Met 4.000 bezoekers toonde ze zich alvast tevreden over deze eerste editie van Summer@Lauwe. Of het evenement een vervolg krijgt, is nog niet bekend. De opkomst was nog groter dan we verwacht hadden en we hebben erg veel felicitaties gekregen van de bezoekers. Maar toch weten we nog niet of er een tweede editie van Summer@Lauwe komt. Dat zullen we eerst moeten bespreken met de bevoegde schepenen, aldus de voorzitter.
FRANSE OPAALKUST. maandag 14 juli - donderdag, 18 juli 2014.
4 dagen slenteren met de mobilhome fotoverslag van volgende steden, dorpen en kustgemeenten: Bergues - Gravelines - natuurdomein Platier d'Oye - Cap Blanc Nez - Wissant - Audinghen - Cap Nez - Audresselles - Boulogne-sur-Mer en Saint-Omer
Op zondag 29 juni vertrokken 30 mensen met de bus richting Hasselt. Reden van de verplaatsing was het bezoek aan de Japanse tuin, gecombineerd met een authentieke Japanse theeceremonie. In de bus kreeg iedereen al wat uitleg over de principes van de Japanse tuin. Met de elementen van rots, water en de vele groenschakeringen van planten creëert men in het klein, wat ook in de 'echte' natuur voorkomt: watervallen, bergen, strand,... Hierbij maakt men gebruik van Boeddhistische en Shintoïstische elementen. In de theeceremonie kregen we eerst uitleg door theemeester Stef Daems en zijn echtgenote die al 20 jaar deze kunst beoefenen. Hij legde nadruk op de principes van zuiverheid, sereniteit en respect, waarna hij een klein deel van de normaal 4 uur durende ceremonie uitvoerde. Na een leerrijke namiddag trokken we richting Hasselt voor de slotmaaltijd. Na de maaltijd trokken we onder een stralende avondzon terug naar huis.
E.H. Julien Carpentier vierde zijn diamanten priesterjubileum Zondag 22 juni was er om 9.30 u. de jubileumviering van E.H. Julien Carpentier: 60 jaar priester en in februari mocht hij tevens 90 kaarsjes uitblazen. Reden genoeg dus om er eens een vreugdevolle dag van te maken. Als oud Rekkemnaar was het zijn wens om dit in Rekkem te mogen vieren.
De eucharistie werd opgeluisterd door zijn bevriend koor 'Ick jeune my', dat dit optreden aanbood als geschenk aan de gevierde. Pastoor Nicolaas uit Lauwe vervoegde Julien en Chris aan het altaar. Ons kerkje was dan ook goed gevuld met vele familieleden, zijn huishoudster, medebewoners van het welzijn-zorgcentrum 'De Weister' uit Aalbeke waar Julien verblijft en zijn vele vrienden.
In zijn homilie benadrukte hij hoe fier en hoe blij hij is om priester te zijn. Op het einde van de viering had hij voor alle koorleden en enkele verdienstelijken een versgebakken reuze St.-Niklaaskoek, verwijzend naar de patroonheilige van onze St.-Niklaaskerk.
Pastoor Chris nodigde in naam van de parochie alle aanwezigen uit op de receptie achteraan in de kerk. Het was er gezellig entot buiten in het portaal stonden mensen samen in het zonnetje te genieten van hun drankje. De wakkere negentiger genoot met volle teugen van dit gezellig feestelijk moment en had voor iedereen een woordje klaar.
De 40ste editie was opnieuw een groot succes. Heel veel jongeren (185) en meer deelnemers aan de 4,7 km (114). Een wat lager aantal bij de jogging (69) en de 10 km (87). Maar in totaal toch goed voor 455 deelnemers.
Bedankt aan alle deelnemers. Volgend jaar gaat de 41ste editie zeker opnieuw door, een enthousiaste ploeg jongeren neemt de Breughelloop over.
De fietstocht ging naar Menen op de grens met Wevelgem, naar het VELT-depot van Bart en Katrien Vanden Hove - Opsommer. Daar werd zijn biologische tuin bezocht met heel boeiende uitleg van Bart.
Traditiegetrouw vierden we op Onze-Lieve-Heer Hemelvaart met de St.-Niklaasparochiegemeenschap in Rekkem het Eerste Communiefeest. Het was een bijzondere dag. De weergoden waren ons gunstig gezind. We konden samen eucharistie vieren onder het motto: Hartje lief en er waren heel veel aanwezigen. De kerk zat nokvol terwijl de kinderen enthousiast zongen, hun tekstjes voorlazen en voor de eerste keer de heilige communie mochten ontvangen. Het was een prachtig feest. En velen kijken er met een warm gevoel op terug. Dank je wel aan iedereen die voor de 34 Eerste Communicanten zorgden voor deze feestelijke dag!
Een stralende zon, blije gezichten bij de kandidaat-vormelingen en trotse supporters rond hen. Zondag 18 mei was het feest in de parochie St.-Niklaas. 26 mooi uitgedoste jongens en meisjes zouden het Vormsel toegediend krijgen. Vormheer met dienst was niemand minder dan de bisschop zelf. Pastoor Chris had verteld dat het 25 jaar geleden was dat dit in Rekkem nog gebeurde. De jubilerende harmonie De Bie trok de stoet op gang en werd aan de kerk door Mgr. De Kesel bedankt. De kerk van Rekkem was helemaal gevuld. Enkele kinderen gingen zelf de orgelgalerij op om de viering nog beter te kunnen volgen. Er werd gezongen, gebeden en geluisterd. In zijn homilie loofde de bisschop de kinderen voor hun engagement om nu zelf er voor te kiezen echt Christen te worden. Hij uitte respect voor ieders overtuiging, maar onderstreepte het belang van de tekenen die vandaag zouden worden gesteld. Heilige tekenen, sacramenten, zo sprak hij. En dan was het zo ver. Elke vormeling, de handen van mama, papa, meter of peter op de schouder, werd door de vormheer gezalfd. De bisschop vergewiste zich er van dat de heilige olie goed kon indringen en had voor elke vormeling een woordje te zeggen. Daarna werd in serene, maar ook opgewekte sfeer de eucharistie gevierd. Op het einde van de dienst mocht deze vreugde ook weerklinken in het lange, aanhoudende applaus voor onze vormelingen. De groepsfoto in de kerktuin breide een mooi slot aan de kerkdienst, waarna één ieder thuis ging verder vieren. En de bisschop? Die had nog even tijd voor een snelle hap met pastoor Chris voor de plicht hem naar Mechelen riep. Hij verliet onze parochie met de boodschap dat hij er van had genoten. Vandaar ook onze beste dank aan allen die dit mee mogelijk hebben gemaakt.
De 26 vormelingen: Niels Bogaert, Lucy Brouwers, Ruth Christiaens, Joyce Daelman, Dylan Demars, Thibaut Demuynck, Moé Desmet, Vincent Dewerchin, Eline DHulst, Nathanaël Gekiere, Wolf Landuyt, Maxence Maebe, Arthur Maelfait, Lars Maes, Lieuwe Maes, Amandine Senave, Chloé Seynave, Ornella Silva, Lara Spriet, Ruben Vandelanotte, Yanis Vandevijvere, Zeno Vanneste, Stacey Vanrobaeys, Lars Vermeulen, Ruben Vermeulen en Aline Vlaeminck.
Ik mag vandaag de reis die ik heb samengesteld ook begeleiden. Samen met nog 47 deelnemers gaat het richting Cassel. Met onze chauffeur van 'de Reisvogel' uit Waregem bereiken we vlot Cassel. 9.00 u.: van op de parking op de Casselberg is het slechts een paar tientallen meter meer klimmen tot aan het panorama. De bekijken achtereenvolgens het monument dat de vele oorlogen op de Casselberg aangeeft, het monument van generaal Foch en de molen. We dalen de stijlvol aangelegde trap af naar het centrum van Cassel en klimmen dan terug naar de parking op de 'Place Vandamme'. Het is slechts een kleine 4 km rijden naar het dorpje Oxelaere dat aan de voet van de Casselberg ligt. We parkeren de bus op de binnenkoer van de Tempeliershoeve. Maar vooraf wandelen we nog even tot aan het kerkje St.-Martin met zijn bijzondere sculpturen vooraan de kerk met de beeltenis van koning David en St.-Cecilia. Rondom het kerkhof staan merkwaardige leilinden. Onze gids op de boerderij is de op rust zijnde landbouwer wiens dochter Marie-Christine nu, samen met haar man, de 18de eeuwse hoeve uitbaat. In het 'Vlemsch' vertelt hij de geschiedenis van de boerderij, de veestapel en de kaasproductie. Om meer uit de verkoop van hun melk te halen produceren ze nu de 'Boulet de Cassel'. Dankzij hun bijzondere kelder kunnen ze deze fijne mimolettekaas produceren. Terwijl velen zich kaas en boter aanschaffen, bekijken anderen de veestapel en heeft een buurvrouw ondertussen het kerkje geopend. Zo kunnen we ook nog even binnenin het merkwaardig interieur bewonderen. Precies om 12.00 u. hebben we opnieuw de Casselberg beklommen om het middagmaal te nemen in het Estaminet 't Kasteelhof, het hoogst gelegen restaurant van Frans-Vlaanderen. Het is een bijzonder interieur met aan het plafond van alles en nog wat: hoeden en petten, melkkannen, korven... Een deel van onze groep neemt zelfs plaats op het zonnige terras. We krijgen achtereenvolgens een lekker aperitief, Vlaamse soep, stoofvlees met Vlaamse saus, bereid met bier en peperkoek en frietjes en als dessert: cassonadetaart à la bière. Het eigen Kasteelbier valt bij iedereen in de smaak en ze zijn vrij gul met schenken, het komt op geen fles. Tegen 14.00 u. staan we in de tuinen van het Wouwenberghof op de 'Mont des Récollets'. De ontwerper zelf leidt ons rond in de Vlaamse tuinen. Twintig jaar geleden begon deze landschapsarchitect aan het werk. Het was een vervallen hoeve. Na de uitleg over het verschil tussen een Franse, Engelse en Vlaamse tuin trekken we rond in de verschillende tuinkamers, ieder met zijn specifieke planten... Merkwaardig... Het bezoek levert prachtige foto's op. Het bezoek wordt afgerond met een drankje in de zonnige tuin. Einddoel van vandaag is de 'Steenmeulen' in Terdeghem bij vriend Joseph Markey. We bezoeken het oudheidkundig museum (oude ambachten) en landbouwwerktuigen. Voor velen is het een weerzien van gereedschap uit eigen jeugd. We beëindigen onze dag met nog een drankje. Voor velen is dat een lekkere picon. En daarmee zit de geslaagde daguitstap er al weer op.
Zes brandweerkorpsen oefenen in het bedrijf voor tuin- en landbouwbenodigdheden Sanac: de korpsen uit Wervik, Menen, Zonnebeke, Mesen, Ieper en Poperinge.