Sommige mensen lachen bij humor, maar er zijn d'r ook die er bij huilen. Ooit ben ik op een begrafenis eens iemand tegengekomen die hartelijk stond te lachen toen zijn vader ten grave gedragen werd. Je hebt van die mensen die als ze moeten huilen in de slappe lach verzeild raken en die bij het horen van een mop of het bekijken van een spotprent tranen met tuiten beginnen te huilen. Op mijn website Eef met Nieuwsflitsen, Herinneringen & Ervaringen: http://www.bloggen.be/eef heb ik in een heleboel politieke artikelen veel spotprenten ingebracht die gaan over het regeringswel-en wee voor een paar jaar terug. Tegenwoordig spreekt dit, met een veranderde politieke vorm van deze tijd, de burger niet meer aan: gezapig laat deze zich alles welgevallen en de politiek wordt in de Eerste en Tweede Kamer als gebakken lucht verkocht en in duistere achterkamertjes worden door deze prominente pluche-aanbidders de zaken al of niet afgedaan en geregeld. Vlak na de oorlog vertelde ik aan mijn vrienden en later achter de tap de mop van een bekend en beetje onnozel dorpsfiguur die door de Duitsers aangehouden werd met het verzoek zijn Fahrrad af te geven waarbij hij onmiddellijk de fiets op zijn kop zette en de Feldwebel het voorwiel van zijn fiets ter beschikking stelde, waarbij de Duitser scheeuwde: ,,Nein nicht das Vorderrad, aber das ganse Fahrrad"! Zo'n mop hoef je vandaag ook niet meer te vertellen. Toch heb ik weer een Duits cartoon bij deze serie spotprenten opgenomen en je zult deze wel een paar keer moeten bekijken eer de lachspieren in werking komen. Ik wens u met het bekijken van deze geinprenten heel veel plezier en tot een volgende keer maar weer!