Misschien is niet iedereen onder jullie vertrouwd met het concept van belevingsdagen. Daarom leg ik even kort uit wat de bedoeling van zo een activiteit is. Tijdens zo een sessie stelt men zich in de plaats van onze zorgvragers en ervaart men hoe het voelt om voor heel wat zaken afhankelijk te zijn van de begeleiders of van je hulpmiddelen.

Tijdens de week van de zorg was er de gelegenheid voor de medewerkers van ons DVC om aan zo een activiteit deel te nemen. Aan de hand van diverse workshops kon je “proef” ondervind lijk aanvoelen hoe het is om beperkt te zijn.

Op één van de locaties werd het woord proef wel erg letterlijk genomen. Hier werd je immers getrakteerd op een pannenkoek met koffie. Heerlijk, toch? Ware het niet dat de pannenkoek geserveerd, excuseer gelepeld, werd in heuse mix-vorm en de  koffie wat was aangedikt. Tja de pannenkoek moest ons worden ingelepeld want zowel vast voedsel als zelf eten behoorde niet tot onze mogelijkheden. Het aandikken van de koffie moest er dan weer voor zorgen dat we ons niet verslikten. Persoonlijk weet ik niet wat me het meest afschrikte. Ondanks het feit dat de smaak best wel meeviel was er van smakelijk eten geen sprake. Vooral het gevoel dat je zelf niet beslist of je al dan niet nog een hapje lust of een slokje wil drinken voelde beperkend aan. Dit is namelijk iets wat ik normaal nog zelf kan. Was dus inderdaad een beperking.

Tijdens een andere workshop waarin men in een rolstoel diende te zitten en werd rondgebracht voelde ik in eerste instantie niet echt een extra beperking. In het dagelijkse leven kan ik ook niet ergens alleen naartoe als ik de weg niet goed ken.  Het feit dat ik nu in een rolstoel zat gaf in ons aangepast gebouw niet echt extra last. Even later kregen we een bril op die ons blind deed worden. Amper licht en donker was nog te onderscheiden. De gedachten die op dat ogenblik door mijn hoofd flitsten zijn te moeilijk om te beschrijven. Plots realiseerde ik me hoe het zou zijn om nog minder te zien. Verschil tussen 5% en niks was zo groot dat ik zeker weet dat niemand anders deze beleving zo zal hebben beleefd.

Dit waren nu maar twee zaken die ik hier beschreef en zo zijn er nog wel een aantal. Misschien komen die wel aan bod in een later post. In ieder geval wil ik afronden met mee te geven dat zo een dag werkelijk een aanrader is en als je er ooit de kans toe krijgt, pik dit dan zeker mee. Grappig en als je de moeite doet, bijzonder confronterend en leerrijk.