blog voor DVC Heilig Hart voornamelijk geschreven door vrijwilligers van DVC Heilig Hart
21-04-2018
Vrijwilligersfeestje 2018
Nog voor de week van de vrijwilliger echt van start ging
hadden wij al ons tafeltje gereserveerd in het Fermetje. Hoewel het weer op
die bewuste 2de maart roet in het eten wou gooien gingen er toch een
twintigtal vrijwilligers in op de uitnodiging. Met bakken viel de sneeuw uit de
lucht toen Kurt en ikzelf aankwamen in het restaurant.
Enerzijds is dit etentje een welgemeende manier om de
vrijwilligers te bedanken voor hun inzet, anderzijds brengt het hen ook eens
samen rond de tafel en leert men elkaar van naderbij kennen. Geef toe, beide
doelstellingen zijn bijzonder lovenswaardig.
Persoonlijk ben ik nog ieder jaar onder de indruk van de
vele verhalen die ik tijdens dit feestje te oren krijg. Zelf ben ik er steevast
van overtuigd dat elke vrijwilligerzijn
of haar reden heeft om te vrijwiligen. Je moet wel gek zijn is kort door de bocht,
maar zelf vul ik het in als er moet wel iets zijn. Wie dit blog regelmatig
leest kent mijn verhaal, dit zal ik hier dus niet nog eens uit de doeken gaan
doen. Ieder jaar zijn er andere mensen en dus ook andere verhalen. Dit brengt
ook met zich mee dat er telkens nieuwe klankborden zijn en dat ik dus ook mijn
verhaal nog wel eens mag overdoen. Hierbij blijven de diverse reacties me verbazen.
Niet enkel legt men moeilijk de link tussen vrijwilligen op IT en slechtziend
zijn, ook mijn uitgebreide takenpakketje verbaas velen. Enfin genoeg over
mezelf, terug naar de kern van deze post.
Als contact was deze
avond reeds meer dan geslaagd, dat gaf ik hierboven al aan. Ook qua uiting van
dank was deze avond een schot in de roos. Wie wordt er nu niet graag verwelkomt
met een vriendelijke groet en een lekker aperitiefje? Eens allen verwelkomt
enneergezeten was het etenstijd. Er was
vrije keuze tussen varkenswangentjes, vis of een vegetarisch alternatief. Alle
drie de keuzes waren erg lekker en gingen vlotjes naar binnen. Afronden deden
we met een kopje koffieen gebak. Lang
napraten was er door het gevaarlijke weer niet bij, maar dat houden we dan wel
te goed voor een volgende editie. Want ook komend jaar blijf ik met goesting
vrijwilligen, dus ben ik ook op de volgende bedanking van de partij!