blog voor DVC Heilig Hart voornamelijk geschreven door vrijwilligers van DVC Heilig Hart
28-09-2013
Gaan en staan waar je wil, wanneer je wil en dit zonder beperkingen. Dat is vrijheid!
In deze post zal ik het niet rechtstreeks over DVC Heilig Hart hebben, hoewel dit thema toch wel raakvlakken heeft, maar hierover later meer.
Vorig week was het de week van de brailleliga en de titel van deze post deed dienst als slogan voor de campagne. Dit jaar was het onderwerp namelijk een betere mobiliteit voor blinden en slechtzienden, alsook voor personen met een handicap in het algemeen. Vele verkeerssituaties zijn reeds aangepast, denk maar aan de geribbelde tegels of de tikkende verkeerslichten. Helaas blijkt in de praktijk mar al te vaak dat deze aanpassingen te niet worden gedaan door het gedrag van andere personen binnen het verkeer. Hierbij denk ik aan fietsen die op de voorziene tegels staan, auto's op het voetpad en ga zo maar door.
Vandaar dat de mensen van de brailleliga eigenlijk met deze weel vooral aan sensibilisering willen doen en niet zo zeer vragen aan de overheid om de weg nog veiliger te maken voor mensen in onze situatie. Hiermee wil ik echter niet gezegd hebben dat in alle steden en gemeenten al veel gebeurd is op het vlak van toegankelijkheid, in sommige steden is echgt nog veel werk aan de winkel..
Dus beste mensen langs mijn blog zou ik jullie willen vragen om dit aandachtspuntje mee te nemen binnen jullie dagelijks leven en in het verkeer met iedereen rekening te houden, eigenlijk is het niet meer dan dat. Voor diegene die denken dat we alweer aan hget zagen zijn en dat alles overdreven is heb ik en uitdaging: "stap zelf eens met een witte stok, geblinddoekt door het verkeer. Hoever denkt u dat u zal kunnen of durven stappen?" Zeker weten dat u daarna, althans voor een tijdje, niet meer zal vergeten dat ook wij recht hebben om ons in het openbaar te begeven.
Tot slot wil ik nog even duiden op de link met het DVC. Ook onze bewoners en hun begeleiders ondervinden last om zich in het openbaar te vertoeven. Helaas is het zo dat onze leefgroepen op sommige locaties totaal niet welkom zijn. .Vaak verzint men wel een drogreden maar wie tussen de regels leest weet dat de ware oorzaak hun handicap is. Nochtans kan het een ieder overkomen. Op één seconde kan je aan de andere kant terecht komen en dan ben jij diegene die wordt gediscrimineerd...
