Lang geleden dat hier nog eens wat actie was. Sorry daarvoor, gebrek aan inspiratie en tijd waren hiervan de oorzaak. Bij deze proberen we hier iets aan te doen.
De inspiratie voor deze post haalde ik uit een vreemde reactie op één van onze berichten op onze facebookpagina. In deze post deden we een oproep naar vrijwilligers voor ons evenement Bachte in de wei, alsook om mee te gaan op kamp met onze zorgvragers.
In een reactie hierop vroeg iemand zich af of deze vraag om helpende handen wees op een te kort aan personeel. In tweede instantie werd verwezen naar een mogelijke daling van de kwaliteit ten opzichte van de kwantiteit.
Herhaaldelijk nalezen bracht me er bij dat dit eigenlijk een aanklacht is of was tegen de PVF (persoons volgende financiering-) die er aankomt in de zorgsector.
Of deze aanklacht volgens mij al dan niet terecht is wil ik hier in het midden laten, dit zou ons veel te ver leidden.
Wel zou ik er onze aanklager of aanklaagster willen op wijzen dat vrijwilligers al veel ouder zijn dan de PVF. Wie vrijwilligt heeft volgens mij als bedoeling om zijn steentje bij te dragen tot de realisatie van iets positiefs. Dat iets kan echt van alles zijn en dient open te worden getrokken tot ver buiten de zorgsector, tot waar er van PVF geen sprake is. Net als de taken die deze vrijwilligers vervullen is hun motivatie om te vrijwilligen divers. Gaande van iets tegen de verveling tot, in mijn geval soms wel van toepassing, het uiten van protest.
Misschien moet diegene die dit postte er ook maar eens over nadenken om op een iet wat positievere wijze zijn of haar mening te gaan uiten. Wie weet kan hij of zij dan nog wel rekenen op mijn sympathie.
Tot slot geef ik graag nog de raad mee om bij reacties of eender welke post op het internet voorzichtig te werk te gaan. De reactie flap je er misschien uit. Maar de reactie blijft wel voor eeuwig leven op het wereldwijde web.
Voila, dit wou ik toch even van mij afschrijven en daarmee hebben jullie er hopelijk nog iets aan.
Voortaan zal ik proberen om terug wat regelmatiger te gaan bloggen.
Hopelijk tot gauw nog eens!
|