|
Ondertussen zijn we de maand november geworden, eerlijk gezegd is dat ondanks het feit dat ik in die maand verjaar verre van mijn favoriete maand.
In de eerste plaats luidt deze maand het begin in van een letterlijk donkere periode waarin eenieder zich terugtrekt binnen de muren van zijn huis om de warmte op te zoeken. Verder begint deze maand met de feestdag van Allerheiligen, gevolgd door Allerzielen. Binnen deze periode herdenken we de geliefden die elk van ons verloor. Niet dat ik mijn vrienden die ik verloor niet wens te gedenken of dit gemis wens weg te cijferen omdat het nu eenmaal pijn doet, maar gedenken op bevel ligt me moeilijk.
Bij een wandeling op het kerkhof doen velen de controle wie wat waar geplaatst heeft, of net niet geplaatst. Bij mij vallen vooral de verwaarloosde en lege grafzerken op. "Die is echt dood" redeneer ik bij mezelf. Niemand vindt het blijkbaar de moeite om hier een bloemetje of iets dergelijks te plaatsen. Heeft die persoon in kwestie dan werkelijk geen vrienden of familie meer? Soms weet je zelfs over wie het gaat en is de uitvaart nog niet eens verre geschiedenis, uit het oog uit het hart zou hierbij wel eens van toepassing willen zijn. Uiteraard kan het niet de bedoeling zijn om hier een soort populariteitstest van te maken en aan de kwantiteit of kwaliteit iets gaan afleiden, maar niks is toch echt weinig.
Deze periode van het jaar is door zijn kille en donkere tijd ook een periode waarin men meer nadenkt dan goed is voor een mens. Af en toe nadenken en bezinnen kan zeker geen kwaad, maar doorsnee genomen doet men dit niet omdat men voelt dat men goed bezig is. Door dit peinzen dreigt men net de mindere zaken te onderstrepen en de goede dingen uit het oog te verliezen.
Deze cocktail van zaken zorgt er dus voor dat deze maand van het jaar zeker niet in de top tien van favoriete maanden komt, neen als ik eentje mocht schrappen was het deze.
Hoewel laat die 15de toch maar zo staan op de kalender...
|
