blog voor DVC Heilig Hart voornamelijk geschreven door vrijwilligers van DVC Heilig Hart
07-06-2014
Contract van de vrijwilliger
Dit is één van de zaken die voor velen onduidelijk is, heeft de vrijwilliger een contract? Kan die niet zomaar komen en gaan als dit hem uit komt? Kan die niet gewoon doen waar hij op dat ogenblik al dan niet zin in heeft?
Ondertussen kom ik al meer dan acht jaar naar Bachte en uit een gesprek met mijn collega's van enkele weken terug bleek dat zelfs zij met enkele van bovenstaande vragen rondliepen, vandaar dat ik aan dit artikel dacht
Misschien klinkt het raar maar ook een vrijwilliger krijgt een contract. Weliswaar niet echt een arbeidscontract maar toch bevat dit contract diverse zaken die je ook in een arbeidscontract terug vindt.
Zo denk ik bijvoorbeeld aan de momenten waarop je geacht wordt van het vrijwilligerswerk uit te oefenen. Eveneens staan er bepaalde verplichtingen of zaken waaraan ook de vrijwilliger zich dient e houden. In mijn geval bevat dit bijvoorbeeld strikte geheimhouding, zero tolerantie qua alcohol, respect voor bewoners en collega's. Stuk voor stuk lijken deze zaken evident maar onder het moto goede afspraken maken goede vrienden kan het zeker geen kwaad om deze zaken op papier te zetten.
Naast deze plichten zijn er nog een aantal andee zaken opgenomen binnen ons contract. Hierbinnen valt de kilometervergoeding, recht op gratis maaltijd en nog een aantal andere onderdelen zoals verzekering.
Volgens mij zijn dit allemaal zaken die ook voor een vrijwilliger van groot belang zijn want enkel op deze manier kan de taak die je vervult ook een echte meerwaarde bieden voor de instelling en uiteindelijk is dat toch de bedoeling van elk van ons.
Wat ik hier omschrijf geldt enkel voor diegene die komen vriwilligen op regelmatige basis en is dus niet van toepassing op een één dag vrijwilliger bij een manifestatie of zo, hiervoor gelden andere afspraken die ik misschien wel eens toelicht in een volgend artikel.
Hopelijk begrijp je na het lezen van dit artikel dat ook de vrijwilliger bepaalde afspraken heeft en dat ook deze afspraken in een contract gegoten zijn. Graag tot een volgende keer!
Zondag kiezen we met zen allen een nieuwe Vlaamse en Federale regering, neem er nog de Europese bij en je begrijpt al waarom men dit naar voor schuift als zijnde de moeder der verkiezingen. Binnen dit blog is het zeker niet mijn bedoeling om mijn kleur of dat van onze instelling of eender wie naar voor te schuiven, via deze weg doen we niet aan politiek. Wel is het mijn bedoeling om even te schetsen waarom deze editie me toch wel zorgen baart, zowel vanuit mijn positie als persoon met een handicap als vanuit mijn positie van vrijwilliger binnen DVC Heilig Hart.
Op het einde van hun legislatuur drukte de Vlaamse regering nog een decreet door dat de volledige gehandicaptenzorg "herschikte". Ondertussen zijn we al een goed half jaar bezig en zijn er op zijn zachtst gezegd toch nog een aantal onduidelijkheden binnen deze hervorming. Zo wachtten nog velen op hun persoonlijk assistentie budget of zoals men het nu noemt hun persoonsgebonden ondersteuningsbudget. Of men het nu Janneke of Mieke noemt, feit is dat zij die het nodig hebben er op aan het wachtten zijn. Akkoord binnen dit decreet staat nog niet alles op poten en hier en daar dienen nog wat extra accenten te worden gelegd, maar net dit baart me zorgen. De grote vraag blijft immers wie er die accenten zal leggen en waar.
Indien er na 25 mei een regering komt die het hele perspectief 2020 vanuit een andere hoek bekijkt kunnen we terug naar af en kunnen de wachters nog wat meer afwachten. In die zin komt de moeder der verkiezingen dus vrij ongelegen. Bij een herhaling van de laatste Federale verkiezingen, die gevolgd werden door een 540 dagen durende tragiek-komedie, zij we al helemaal gedoemd tot wachten. Weliswaar niet direct binnen onze sector, maar toch zal een dergelijk schouwspel doorwegen op een ieder van ons.
Dus durf ik toch even te vragen aan de toekomstige bestuurders van ons land en Vlaanderen om te waken over de continuïteit van het geheel en dit op de diverse departementen, want er is nog nog veel werk aan de winkel.
Langs deze weg kon ik even mijn bezorgdheid ventileren, hopelijk hadden jullie er ook iets aan. Graag tot een volgende keer.
In deze periode van het jaar dot de vereniging "Licht en Liefde" altijd zijn omhalingen. Zowel deur aan deur als in de kerken. In de kerk wordt zo een omhaling vaak wat kracht bijgezet door de getuigenis van een blinde of slechtziende. Zelf was ik al diverse keren getuige van dienst, zo zal het ook vandaag geschieden. Hieronder kunt u een weergave van mijn getuigenis lezen.
Beste mensen,
wanneer ik u vertel dat 21 september 2001 een zwarte dag in de geschiedenis is denkt u waarschijnlijk dat ik me vergis en 11 september bedoel. Helaas vergis ik me niet, die dag is voor mijzelf de laatste geweest uit een ander leven. Vanop die dag kon ik niet langer meer lezen of schrijven, werken of ontspannen. Dag op dag werd ik wakker en was mijn gezichtsvermogen tot bijna niks herleid. Tijdens een aftakelingsproces van ongeveer zes maanden zou dat verder gaan tot er amper 5 procent overbleef. Gelukkig is de ziekte nu gestabiliseerd.
Indien zoiets je overkomt kun je kiezen uit twee zaken. Ofwel kwijn je weg in een hoekje en verga je in zelfmedelijden. Ofwel kies je ervoor om een nieuw leven op te bouwen en te aanvaarden wat je overkomt. Zelf koos ik voor het tweede en begon opnieuw. Als slechtziende opnieuw beginnen is zeker niet simpel en gelukkig bestaat er een vereniging die je hierbij helpt. De naam van deze vereniging is licht en liefde. Licht staat symbool voor hoop en die hoop willen wi liefdevol doorgeven. Vandaar de naam.
Bij hen kan je terecht voor steun op administratief, praktisch en zoveel andere vlakken. Ideale aan deze vereniging is dat ze voor en door blinden en slechtzienden is, we zijn dus allemaal lotgenoten. Zeker in de aanvaardingsfase is dit een belangrijk gegeven. Vergeet immers niet dat, hoe goed ook velen het bedoelen, een goedziend iemand niet kan inschatten hoe het als blinde of slechtziende is om door het leven te gaan. Enkel wij weten wat bedoeld wordt met blind vertrouwen. Velen zouden er zonder de hulp van Licht en Liefde nooit in geslaagd zijn om hun nieuwe leven zin te geven.
Persoonlijk kon ik dankzij een herscholing kantoor en verkoop, bij een school ondersteund door licht en liefde, terug aan de slag als vrijwilliger administratieve ondersteuning bij DVC Heilig Hart te Bachte Maria-Leerne, een instelling voor mensen met een meervoudige verstandelijke beperking. Op deze manier heb ik mijn plaatsje binnen de maatschappij terug gekregen en daar ben ik fier op!
Helaas kampt ook onze vereniging met financiële problemen en worden hierdoor de mogelijkheden voor mijn lotgenoten beperkt. Daarom durf ik hier vandaag om uw steun vragen opdat ook mijn lotgnoten de kans kunnen krijgen om hun plaatsje binnen de maatschappij terug te krijgen. ;
Ik dank u voor uw aandacht.
Zo dit was de tekst uit mijn voordracht, hopelijk kon het u boeien. Graag tot een volgende keer.
