Ik bezin me over het nakende schooljaar dat straks van start gaat en zucht en blaas ervan. Zullen de drie leerlingen tijdig in de rij staan 's morgens, nu ze niet meer mogen uitslapen tot aan het middaguur? Zullen ze genoeg zomervitamines hebben en worden ze niet te snel ziek? Hoe zal het gaan als hun agenda weer volgepropt staat met huistaken, die tijdig ingediend moeten zijn? Zullen ze zich dit jaar goed gedragen, niemand pesten en zullen ze een voorbeeld voor de andere leerlingen zijn? Zullen ze niet laten merken dat de lessen saai zijn en zullen ze niet brutaal reageren wanneer de leerkracht eens een opmerking geeft? Het moet een drama zijn voor een moeder of een vader, als je op het oudercontact te horen krijgt, dat ze last hebben van een storend stout, brutaal en mondig kind.

De boekentas zit klaar en we zijn goed begonnen, ik ging met de studenten alvast bij de kapper langs. De kapsels zien er nu keurig uit, een beetje korter, maar de leerkrachten zullen tevreden zijn. Bij die kapper was een kind aanwezig, eentje van een jaar of vier. Het wou niet blijven zitten en hoe meer de kapper knipte, hoe bozer het kind in de spiegel keek. Nog voor de man klaar was met het knippen van het kapsel, wriemelde het jongetje er al hevig met zijn handjes door. De moeder deed alsof ze het foute gedrag niet merkte en ze lachte lieflijk naar het kind. Als beloning kreeg het zoontje een lolly van zijn mama aangereikt. Ik heb toen heel boos naar dat stoute kind gekeken en het stak zijn tong terug naar mij uit. Als het zich zo verder blijft gedragen zal de mama wel eens mogen  horen  dat ze op school last hebben van een stout, brutaal en mondig kind.

Een  van  de zonen wou  vroeger ook niet naar de kapper gaan. De juf wou echter niet dat het te lange haar voor zijn ogen hing , want om netjes te schijven moest hij het schrijfblad goed kunnen zien. Ik knipte er, met mijn onervaren kniptechniek, zelf een stukje af en de zoon vond het goed . De juf dacht er helaas anders over en vond het nog niet kort genoeg. Daarop werd de zoon  waarschijnlijk brutaal en mocht  afkoelen in de koude gang. Hij heeft zijn boekentas en jas dan maar genomen, want daar staan wachten, tot de juf hem terug kwam halen, vond hij tijdverlies. Met zijn fiets is hij terug naar huis gereden en kwam daar weer tot rust. Op school is  paniek uitgebroken want een leerling was vermist. De juf is hem gaan zoeken en fietste haastig door de stad en uiteindelijk vond ze hem thuis. Achteraf heeft die juf toen erg boos naar mij gekeken en eiste voor de stoute zoon een fikse straf. Maar die heb ik hem niet gegeven en ik moest lachen om het grappige voorval.

Ik verwacht niet dat er dit jaar problemen zullen zijn, de haren zijn geknipt. En op het oudercontact kreeg ik vorig schooljaar te horen dat de puberkinderen, in de klas, een voorbeeld zijn. Maar ik hoop toch dat de zoon niet gaat beginnen  kaarten met zijn buurman wanneer een medeleerling een spreekbeurt brengt. Ik hoop ook dat hij niet de slappe lach zal krijgen, als een ander kind tijdens een voordracht te vaak het woordje: "euh" gebruikt, want dan moet hij weer in de gang gaan staan.

Ik ga  hen alvast heel hard steunen, dat weet ik al. Ik zal hen eraan herinneren wanneer de deadline voor het indienen van een taak verstreken is. Ik zal hen helpen bij het invullen van een studeerschema, voor elke grote toets. Ik zal hen moed inspreken, wanneer die weer eens een te laag pijl heeft bereikt  en ik zal helpen onthouden wanneer het bedtijd is. 

Ik neem me voor om minstens een keer per dag naar hun verzuchtingen en ergernissen  te luisteren en ik zal creatief zijn met het klaarmaken van het lunchpakket. En ik vraag aan elk kind zijn engelbewaarder, om hen te beschermen en altijd aan hun zijde te blijven staan.  Aan mezelf wens ik  veel courage en alvast een fijne start.