“Hoe gaat het werk?” vraag ik aan de heren die de poort van ons huis aan het repareren zijn. De oude poort is wat versleten, begint te slepen en eigenlijk weegt ze veel te zwaar. Met stalen staven en een laspost gaan ze renoveren en met wat creativiteit maken ze er haast een nieuwe van. “Hoe gaat het werk?” herhaal ik nog een keer en ze antwoorden: “het werk gaat goed en vlot”. Ik bedenk opeens hoeveel kleuterjufgehalte er eigenlijk nog in mijn lichaam leeft. Die uitspraak komt immers van een verhaaltje dat ik ooit aan de kleuters had verteld, in de tijd dat ik nog een kleuterjuf was. “Hoe gaat het werk?” vroeg de dikke, vette, luie boer aan de dieren van het hof, die heel hard moesten werken, maar zelf deed hij gene slag. Het leven in de klas als juf vond ik zalig en verhaaltjes vertellen deed ik het liefst van al.

Ik vertelde sprookjes, van de gebroeders Grimm, sprookjes die doordrongen zijn van humor en heel wat fantasie. Het is belangrijk om de fantasie van een kind te stimuleren en dat doe je best met een verhaal. Beter zo dan met het beeld van een computer of een tv. Fantasie en humor zijn noodzakelijk om obstakels en problemen uit het leven te omzeilen. Zo kan een mens beter zoeken naar een manier om er creatief mee om te gaan. De sfeer op school was ook bijzonder, de klasjes waren natuurvriendelijk ingericht en de juffen hadden respect voor het unieke van elk kind. Nooit werd er geroepen of een klap aan een kindje uitgedeeld. Ik vond de taak van kleuterjuf echt wel een job naar mijn hart. Helaas kon ik geen eigen klasje bemachtigen en ik holde voortdurend van pier naar pol en mijn geduld geraakte langzaam op.

In de namiddag bezoek ik een winkeltje waar ze stof verkopen, want ik wil ook een deur repareren, eigenlijk een paravent. Die is nogal versleten nadat  Sir George er zijn klauwen eens heeft ingezet. Ik ga dat niet renoveren met stalen staven en een laspost, maar wel met een lapje stof en wat creativiteit. Het is een bizar winkeltje maar ze verkopen er prachtige lappen betaalbare stof. Het ruikt er muffig en alle rollen liggen gestapeld op een hoop. Maar als je er binnenwandelt slaat je fantasie op hol. Een commerciële vader en zijn verlegen zoon houden er de boel recht. De vader lijkt autoritair en de zoon is zeer beschaamd, hij durft haast niet te kijken in de ogen van de klant. Ik vermoed dat hij waarschijnlijk als kind, regelmatig een klap in het gezicht of een schop onder zijn kont van de strenge vader kreeg.

Toevallig loop ik daar een ex-collega kleuterjuf tegen het lijf, zij werkt nu in een eigen klasje van die zalige school, dat eigen klasje waar ik zo lang had op gewacht. Heel enthousiast stel ik haar de vraag: “hoe gaat het werk?”

“Het werk gaat goed” antwoordt ze, al heeft ze af en toe wat last. Die jonge kindjes optillen en heffen doet pijn aan haar rug en nu zitten die spieren wat verkrampt. Ze vindt het lastig als een kind eindeloos blijft huilen en steeds maar terug naar zijn mama wil. En vijftien kleine ukjes samen in een klasje van ’s morgens vroeg tot aan de noen, geeft stress en daar krijgt ze een punthoofd van. De kindjes van tegenwoordig zijn mondig en soms ongehoorzaam en doen graag hun eigen zin. En ze hebben vaak een accident en plassen op de grond en niet op het toilet. Ook de ouders zijn veeleisend en het vraagt moed en kracht om altijd goed te doen. Om nog niet te spreken van al de vergaderingen en al dat naschoolse administratieve werk. Volgens haar is het werk van een kleuterjuf toch niet zomaar een top job.

Dus ben ik blij dat ik mijn grenzen heb verlegd en voor een job binnen een andere setting koos. Ik kan daar ook wat creativiteit gebruiken wanneer ik merk dat de patiënt het lastig heeft. Ook kan ik er knippen en plakken bijvoorbeeld bij de wondzorg. Soms gebeurt er ook wel eens een accident, niet op de grond maar wel in hun bed. Een fantasievol vertellinkje of een zinsnede uit de sprookjes van de gebroeders Grimm komen er ook  regelmatig goed  van pas, in het bijzonder wanneer de patiënt het moeilijk heeft en niet meer weet hoe hij het obstakel best verwerkt.

“Heel goed en super, het is een job naar mijn hart. Ik werk als verpleegkundige maar met een kleuterjuf accent “ antwoord ik met  enthousiasme als  iemand me vraagt:  "hoe gaat het werk? “