PR; outdoor; 800m;2'13" 2000m;5'49" 3000m;8'57" 5000m;15'16" CR AC AC Deinze 10000m;30'55" CR AC AC Deinze 10mijl; 53'39" Uurloop 18025m CR AC AC Deinze 1/2 Marathon 1u08'14" CR AC AC Deinze Marathon 2u30'44" CR AC AC Deinze
21-11-2016
cross Deinze
Altijd leuk, de grote meneer Marc B, zelf actief geweest op het WK masters jongsleden en vandaag vrijwilliger bij de inschrijvingen. De laatste keer dat ik ook als neutrale zal starten. Ik blijf actief bij AC Waasland en hoop dat deze week eindelijk alles in orde komt..
Veel wind maar verder zacht weer en best een vlot beloopbaar parcours van iets meer dan 8000m. Een aanloopronde gevolgd door 5 ronden. Opnieuw waren Diaz Rodriguez en De Vulder favoriet en opnieuw was het zaak om niet gedubbeld te worden door die 2 en ja opnieuw scheelde het erg weinig. Ik heb afgelopen week de kaap van 70km/week overschreven en 1 interval training met succes afgewerkt. Deze week moet dat naar 80km waar we dit weekend gaan crossen zal pas woensdag blijken.
De start was om te lachen, iets na 16u worden ruim 70 atleten weggeschoten. Ook clubgenoten Bram en Frederic. Ik ben als allerlaatste aan de eerste bocht. en moet wachten om in te halen in de gevreesde weide. Het zwaarste stuk met 2 steile molshoopjes die ik steeds al stappende opga. Ik heb Bram in mijn zicht maar eigenlijk al te ver. Ik begin ook groepjes in te halen maar telkens in de weide word ik dan weer ingehaald. Het kat en muis spel. In de voorlaatste ronde hoor ik Stijn en Alexander vermeld worden door de speaker en opeens vind ik het gaspedaal. Ik raap er nu een paar op en sla meteen het kloofje. Opdracht volbracht, niet gedubbeld, en ik kan rustiger de laatste ronde aanvatten. Stijn is dit keer wel geklopt door Alexander.
Plaats 58 is mijn deel. Bram moest helaas de strijd staken, Frederic werd dan weer mooi 16de.
Volgend jaar zal het raar doen, bij de masters en bij de junioren.... ooit liep ik daar mijn allereerste wedstrijd bij de junioren in Deinze...
De herfst lijkt ondertussen zijn intrede gedaan te hebben, de bomen zien geel en het gemiezerd lijkt eindeloos te duren. Zondag 13 november, 2 dagen na de korte te Mechelen is er de volgende opdracht. Motivatie is er tot ik de afstand verneem. Een goede 9000m ploeteren. De start is tussen de voetbalvelden zoals al vele jaren het geval is. Tussen 2 weiden waar het altijd zwaar lig zo naar het bos om vervolgens terug te keren tussen die weiden. 6 grote ronden en hope da ik niet gedubbeld zal worden. Zwaar is het, afzien is een zekerheid, en ik, ik zie tot vreugde een paar oude bekenden terug.
We zijn met een dertigtal aan de start. Meer dan dertig, de uitslag verraad dat er vele zullen opgeven dus uitlopen is al een prestatie. Achiel schiet ons weg en ik word naar achteren gezogen. Naar slechte traditie zit ik dus bij de laatsten aan de eerste bocht. Pas in het bos kan ik er een paar oprapen, de atleten voor me zie ik nooit meer terug... geen lijken dit keer.....
Pas in de voorlaatste ronde moet ik weer goed versnellen, de eerste is daar al. En nee het is niet Diaz Rodriguez, maar ene De Feyter. Nooit eerder van gehoord, maar oké, na een paar jaar van het crosscircus weggebleven te zijn heb ik dat met veel namen.
Verder had ik ferm de indruk dat het Rieme boven was. Beloofd voor aankomende zondag in Deinze...
Vrijdag 11 november, 14u55, een luide knal van een startpistool en weg zijn de 60 atleten voor hun cross van net geen 3000m ik ben nu eenmaal geen snelle starter en kom pas bij de laatste aan de eerste echte bocht. Nog een aanloopronde en een grote ronde te gaan.
Na een goede 300m en een paar bochten verder kan ik eindelijk beginnen inhalen. Dat gaat vrij vlot, tot de eerste miniheuvels, die echte kuitenbijters en ervoor zorgen dat ik toch stilsta, weer een aantal over me moet laten gaan. Intervaltraining te kort, ik treur niet, blijf rustig loop weer verder. Bij het ingaan van de tweede ronde moet ik in 45ste positie lopen. Ik raap er weer een stuk of 10 op, helaas een zandstrook meteen na een kuitenbijter en moet er weer een aantal laten gaan. Het is nu positie houden op de lange rechte stukken. dat lukt vrij aardig, ik haal wat lijken op maar ben dat ook bijna dus gaan er weer over me.
Na een goede 9minuten en 45 seconden zit mijn wedstrijd erop. Positie 40 is mijn plaats en een fles Zuid-Afrikaanse wijn.
Al bij al ben ik tevreden, zeker als je weet dat op zondag 13 november de cross in Aalter eraan komt. Qua wedstrijdritme kan dat tellen.
Zondag 6 november, het is koud weer met lichte regen. Het parcours in Zwijnaarde, in de Don Bosco college, ligt er goed beloopbaar bij. Een aanloopronde en daarna nog 5 ronden. De moeilijkheid is een steile heuvel waar je in 5 passen boven bent, helaas wel na 3 ronden meer stilsta. Mijn verwachting? Makkelijk, 55km trainen per week, niet gedubbeld en niet laatste zijn. Meer zit er niet in.
Omstreeks 15u55 worden we weggeschoten, ik heb er wel zin in. Ik neem een vlotte start en ben mee met de eerste 10 van de 22 weggeschoten atleten. Veel volk van KAA Gent, het is dan ook een eigen organisatie zoals dat heet. Het gaat vlot maar na 300m zoek ik toch mijn eigen tempo. Ik loop na anderhalve ronde in 16de positie. Hannes Van Hove van OB haalt me in en ik kan een ronde mee, helaas moet ik aan het heuveltje een gaatje laten vallen en ik verlies even de moed. Bert De Muynck van RIEM ziet het en kan me in de voorlaatste ronde bijbenen. Opnieuw aan het heuveltje. Ik laat begaan, er zijn nog 2 atleten die een kwart parcour achterliggen en ze kunnen me niet meer dubbelen. De laatste keer als senior de laatste ronde in... een dikke zucht aan de eindstreep. 8340m in 32'58 en plaats 19. Goed is iets anders maar de wintertrein is echt vertrokken
Vorige zaterdag, 8 juli, na 19u weerklikt het startschot aan het beroemde plein in Sleidinge. Sinds de onthulling van het standbeeld van wijlen Wilfried Martens, en het bezoek van oa Angela Merkel, is Sleindinge het centrum van Europa voor CD&V. Ik vertrek, na beleefde groeten richting het standbeeld, voor 3 plaatselijke ronden van 4 kilometer. Totaal 12 km. De eerste ronde gaat goed en meteen ben ik solo weg. Halfweg de eerste ronde duiken we steeds een soort bosje in met een heuveltje. Ook de afdaling is door de hoeveelheid regen van de afgelopen week niet te onderschatten. Ondertussen kreeg ik het gezelschap van de leider van het eerste rondje. Ik laat het gebeuren en loop gedwee mee. Bij het ingaan van de tweede rond loop ik dus weer alleen. hetzelfde verhaal echter voor de 2de ronde, weer laat ik me inlopen, met 2 is het immers gezelliger. Bij hetingaan van de derde ronde denk je dan..... nee hoor, ditmaal lekker alleen en na 42 minuten is het voldoende geweest. Douchen, genieten van oliebollen en dan huiswaarts....
. ik heb ondertussen vrij succesvol de reynaertloop achter de rug. Ik werd er 9de in een tijd van 56:05 en tevens eerste van de club. Olivier maakt immers al een paar maanden deel uit van Lyra te Lier.Het was een mooie wedstrijd over 4 ronden. In de laatste ronde nam ik definitief afstand van mijn clubmakker Kristof
Wat is me dat voor een winter? Of ben ik in dromenland, in een soort herfstslaap waar maar geen einde aan komt? Het is ook vreemd vast te stellen dat zelfs mijn grasparkieten het noorden kwijt zijn. Ik heb ondertussen weer 4 jongen bij. Wie een grasparkiet wil mag het laten horen... Winters; koude, regen, sneeuw, vorst en nog veel erger crossen, ja zoals een poos geleden, toen ik aan de start stond in Lokeren. Notabene tegenwoordig met bergprijs. Das meer iets voor de zomer met wielrenners.... geen wonder dat ik soms tielt sla. Oja even uitleggen, de Cross bestaat uit 6 ronden en 6 keer een bergje over. Nouja ik ben de skiheuvel in Gent gewoon en nee, ik heb niet gezegd dat ze nu inspiratie moeten opdoen, maar het werkt in Lokeren zo. De eerste boven op de berg ontvangt een leuke geldprijs. Hallo, ik ben een diesel waarvan de turbo al veel te lang versleten is. Ik was voor 1 keer niet laatste van de 20 gestarte atleten ter hoogte van de eerste bocht, maar erna viel ik wel naar de laatste plaats. Vernederde gevoelens, en nee dat gaat niet door. Ik werd toch 16de op 18 atleten. Tevreden was ik vooral met mijn prijs, ik slaap sindsdien een pak beter....
Maandag, 25 januari, het is alweer veel te warm en de temperatuur wees dan al op een lente. Het is 14 graden en de zon roept je zo naar buiten. Een korte broek durf ik nog net niet maar een lichte shirt met lange mouwen, het is en blijft winter, jaag ik mezelf voor 12km het huis uit. Het gevoel is een pak beter dan de dag ervoor. Ik moest 5 ronden die een totaal van rond de 8km bevatte, overleven. en het was overleven. Het was frisser, winderig en druierig. Volgens omstaanders kwam ik groen aan. Geen meter liep ik, enkel dan over de rechte stukken om even later alles te verliezen over de zandheuvel en de modder. Toegegeven dat ook ik het een mooi parkours vond. En wat een deelnemingsveld, met 65 !!! kwamen we aan. Dat ik toch als 45 ste aankwam, maar laatste van de club, was eigenlijk pijnlijk. Ik deed een erg slechte zaak voor het clubklassement. Woensdag 26 jan, draaide het wel op training, maar het is van moeten, eerder die dag vertelde de weegschaal me dat ik net geen 78 kilo woog. Het is een schande, de collega's vertelde ook dat het buikje onder mijn schort niet meer te verbergen was. Ik sta voor wel erg belangrijke keuzes....
De schepen van Gent schiet ons iets na 20u30 weg, 2 ronden door Gent. Ik kan niet mee met het hoge starttempo en loop pas in 12de positie. Ik loop rond het tempo van 3;30 en ik merk dat ik nog veel training nodig heb. Even stel ik me ook de vraag waarom. Waar ben ik eigenlijk mee bezig. Ik heb alles gehaald wat ik wou,PK titels, Vlaamse podia en 2x top 5 Belgische kampioenschappen. Ik betrap mezelf er ook op dat ik gewoon graag loop. Had ik tijdens de maanden mei tot augustus niet meer dan 1x gebaald dat ik niks mocht doen. 2015 zal voor mij altijd het jaar van twijfel en kwetsuren zijn. Ondertussen heb ik de eerste ronde gelopen en zijn we 5km verder. Tussentijd is 15;50 en dat is niet slecht. Nog een kleine km en dan weet ik, de gedubbelden...je kan nog nauwelijks inhalen en ik loop gewoon verder uit. Genieten van de stad Gent, die ik soms mis door de vele fijne herinneringen. Vandaag is het de vooravond van Kerstmis. Ik hoop dat 206 pijnvrij mag verlopen, veel plezier kan hebben met mijn nieuwe geweldige club(leden) en bovenal dat ik mag slagen in een nieuwe proffesionele uitdaging. Ondertussen kom ik over de eindmeet en zijn we geen 40 minuten ver. Plaats 27 is mijn deel. Ik kleed me wat om en geniet nog wat na op de markt. De dag later sta ik ziekjes op. Ja ik ben vandaag nog steeds herstellende van een verkoudheid. Het is niet echt Kerstweer maar ach, geef toe, trainen in een korte broek tijdens de maand december heeft ook wel zo zijn humor.
Mijn eerste wedstrijd in het shirt van ACW was zoals gevreesd een cross, dan nog in Mechelen waar ik nooit eerder gelopen heb. Met 5 atleten van onze club stonden we aan de start; Frederic Cappaert, hij had last van een verkoudheid, Bram Van Lombergen, Filip Mortier, Thijs Verbeeck, Thijs liep afgelopen weekend in Hulst nog naar een knappe tweede plaats, en mezelf. De cross in Mechelen was ook meteen de eerste voor het crosscriterium van onze club. Het parkours was afwisseld, een lange aanlooplijn,heuveltjes, zand (50m), lange rechte stukken en opnieuw wat kuitenbijters. Alles was zeer goed beloopbaar, wel een goed windje maar met temperaturen rond de 15 graden leek het meer een voorjaarswedstrijd. We waren met ongeveer 45 deelnemers aan de start, er moesten 5 ronden gelopen worden met als afstand dus 8200m Eenmaal het startschot gegeven was werd ik naar achteren gezogen. De scherpe bochten in het begin deden mij ook geen goed. Thijs, Bram en Frederic waren voor mijn doen dan al gaan vliegen en rond positie 20 ging ik een eerste keer door het zand. Daarna kon ik opnieuw wat atleten inhalen maar aan de kuitenbijters moest ik het groepje opnieuw laten gaan. Niks aan te doen, de eerste ronde was gelopen, zoals van tevoren wat voorspeld, zou ik op de lange stukken wat terrein goed maken. De rest van het parcours was proberen schade te beperken. Bij het ingaan van de tweede ronde kwam er een nieuw groepje over me. Ik hoopte vurig in het eerste deel van de uitslagen te verschijnen en deed mijn best. Maar telkens werd ik achter gelaten aan de kuitenbijters. En dat herhaalde zich zo nog 2 ronden.Toch was er ook hoop, je hebt altijd atleten die stilvallen. Tot mijn verbazing ook Frederic, blijkbaar nog teveel last van zijn verkoudheid, ik haalde hem in de allerlaatste ronde in. En na het zand liep ik eventjes 24ste, op de lange stukken versnelde ik, helaas raakte ik de 2 achtervolgers niet meer kwijt en aan de kuitenbijters wist ik dat het verloren zou zijn. Ik liep rustig binnen, Thijs deed dat al veel eerder op plaats 8, Bram op 14. 2 atleten binnen de eerste 15 is toch sterk van onze club. Plaats 26 werd het voor mezelf. Gezien mijn trainingen en ritme kan ik er echt mee leven. Frederic gaf nog op en Filip liep nog mooi naar plaats 32.
Ik ben nu een aantal weken bezig en het gaat vrij goed. De pijn in de voet behoort tot het verleden en de afstanden met het lopen gaan steeds beter. Ook de eerste intervals zijn al verteerd en ik werd benieuwd van, zou mijn voet het uithouden in een wedstrijd? De daad bij het woord voegen, dus wedstrijd uitkiezen en gaan met die banaan... Max 5000m, het PK in Rieme, had geen zin wegens mezelf te belachenlijk te maken. Ik koos voor Betekom. Ja dat is een Vlaamse stad ergens in Vlaams-Brabant. Begijnendijk en Mechelen liggen er vlakbij. 5000m piste, op een warme augustusavond, de dag voor de twintigste. Met 10 atleten aan de start. Toegegeven, ik ben nerveus en heb de sfeer gemist. De start gaat en ik neem de kop, De eerste km is in 3'15. er wordt overgenomen en het tempo blijft stabiel. Nog eens een km later is het 3.25, Mijn voet houdt het maar het is mijn onderrug die helemaal stijf wordt, nog eens 500m verder is het niet meer te verdragen en ik weet dan al dat ik de wedstrijd niet uitloop. Op km 3 klok ik af na 10'30 en stap uit. Opgelucht dat mijn voetkwetsuur echt wel verleden tijd is. Vervelend van die rug. Thuisgekomen voelde ik het opnieuw goed onder de warme douche. Ook deze ochtend opnieuw. Alles rond mijn heup en onderaan de rug is precies stijf. Dat wordt nog wat werken aan de oefeningen. Volgende week een nieuwe kans in St-Niklaas. gewoon uitlopen zal voldoende zijn.
Het begint een traditie te worden. Met 'den Walter' jaarlijks naar Parijs. Het is een tof sportief weekend. De zaterdagochtend vertrekken, de zondagavond terug. Helaasdit jaar met een kwetsuur, maar toch proberen.... Om 8u vertrokken met de bus en om 13u aangekomen in de franse hoofdstad die evenveel inwoners telt als heel ons land samen. Na de formaliteiten in het hotel ging het richting centrum waar we vrij waren tot 20u30. Een hele lange wandeling langs de seine van de Notre -Dam tot aan onze ambassade. De zondagvoormiddag was het dus wedstrijddag. We starten om 10u30 en ik ging vlot mee in de tweede groep. Het tempo lag tussen de 3.15 en 3.20. Alles ging goed tot km5. Mijn fascia plantaris deed erg veel pijn en begon te verkrampen. Aan km 7 moesten we een brug over.... en daar besefte ik echt, dit is gekkenwerk.... ik stapte uit en DNF stond achter mijn naam in de uitslaglijst. Heel veel pijn en nog een stuk te voet. Tijdens de middag hadden we ook een paar vrije uren, ik ben Napoleon maar gaan bezoeken, tenminste zijn begraafplaats.... toch een aanrader. daarna richting bus en voet omhoog... Deze ochtend ging de wekker om 5u.. maar na wat rondwandelen besefte ik dat werken met deze pijn erg moeilijk zou worden en een dokter raadplegen wel verstandiger is... na een verdovende spuit de echte, depo mexrol, 40mg/1ml. het deed geen deugd maar vanaf donderdag mag ik trainingen hervatten en maandag weer voluit...
Ik hoop dat de schade beperkt blijft... de vorm was goed
Zondag 28 maart, even voor 15u. De hemelsluizen gaan open en de wind steekt een tantje bij. Zelfs aan de start wil niemand op de eerste rij staan. We vertrekken, dik tegen onze zin, en de eerste km wordt in 3.20 gelopen, ook de volgende 3 km gaan nauwelijks sneller. Na 4km wordt er aan de andere kant van de vaart gelopen en gaat het tempo serieus omhoog, van het vijftal, Alexander, Levi, Frederik en Grima gaan Alexander en Grima ervandoor. Ik ben te laat om mijn wagen aan te pikken...en ik loop nu in een derde positie. Rond km 6 komt Frederik ook over me en ik besef dat het podium weg is. Levi hang al ver achter ons. De positie's zijn verdeeld en de gaten groeien niet meer. Het is alleen nu nog aankomen Na 10km kom ik als 4de over de streep in een tijd van 32.51 Ik ben best tevreden en voor Parijs wil ik graag nog een wedstrijd ervoor plannen. ik ben best tevreden gezien de wedstrijdsituatie vandaag, die was niet ideaal.
Na een goede opener in december moet ik toegeven dat mijn focus op de wedstrijddag ver te zoeken was. Vandaag heb ik dat cash betaald na 2000m, toen ik werd gedubbeld en bovendien door kwam in 6.06 Een nieuw pr lopen werd onmogenlijk. Wat ik wel onthou dat is dat onder de 3minuten op een 1000m doorkomen vlot gaat. En dat was vorig jaar toch anders. Mijn winter was oke, mijn pr zijn verbeterd op 1500 en 3000m. Ik sluit mijn winter af op het BK cross te Wachtebeke.
vanavond wel uitgaan in Belsele..... ik heb mijn autorijbewijs. dan mag je dat al vieren zonder alcohol.
Ik ben Dobbelaere Steven
Ik ben een man en woon in Drongen (België/Vlaanderen) en mijn beroep is Uitbater Dobbelbij.
Ik ben geboren op 19/10/1982 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek en bijenhouder.
Trainer; Kurt Stevens
