PR; outdoor; 800m;2'13" 2000m;5'49" 3000m;8'57" 5000m;15'16" CR AC AC Deinze 10000m;30'55" CR AC AC Deinze 10mijl; 53'39" Uurloop 18025m CR AC AC Deinze 1/2 Marathon 1u08'14" CR AC AC Deinze Marathon 2u30'44" CR AC AC Deinze
12-11-2015
Cross Mechelen 11 november
Mijn eerste wedstrijd in het shirt van ACW was zoals gevreesd een cross, dan nog in Mechelen waar ik nooit eerder gelopen heb. Met 5 atleten van onze club stonden we aan de start; Frederic Cappaert, hij had last van een verkoudheid, Bram Van Lombergen, Filip Mortier, Thijs Verbeeck, Thijs liep afgelopen weekend in Hulst nog naar een knappe tweede plaats, en mezelf. De cross in Mechelen was ook meteen de eerste voor het crosscriterium van onze club. Het parkours was afwisseld, een lange aanlooplijn,heuveltjes, zand (50m), lange rechte stukken en opnieuw wat kuitenbijters. Alles was zeer goed beloopbaar, wel een goed windje maar met temperaturen rond de 15 graden leek het meer een voorjaarswedstrijd. We waren met ongeveer 45 deelnemers aan de start, er moesten 5 ronden gelopen worden met als afstand dus 8200m Eenmaal het startschot gegeven was werd ik naar achteren gezogen. De scherpe bochten in het begin deden mij ook geen goed. Thijs, Bram en Frederic waren voor mijn doen dan al gaan vliegen en rond positie 20 ging ik een eerste keer door het zand. Daarna kon ik opnieuw wat atleten inhalen maar aan de kuitenbijters moest ik het groepje opnieuw laten gaan. Niks aan te doen, de eerste ronde was gelopen, zoals van tevoren wat voorspeld, zou ik op de lange stukken wat terrein goed maken. De rest van het parcours was proberen schade te beperken. Bij het ingaan van de tweede ronde kwam er een nieuw groepje over me. Ik hoopte vurig in het eerste deel van de uitslagen te verschijnen en deed mijn best. Maar telkens werd ik achter gelaten aan de kuitenbijters. En dat herhaalde zich zo nog 2 ronden.Toch was er ook hoop, je hebt altijd atleten die stilvallen. Tot mijn verbazing ook Frederic, blijkbaar nog teveel last van zijn verkoudheid, ik haalde hem in de allerlaatste ronde in. En na het zand liep ik eventjes 24ste, op de lange stukken versnelde ik, helaas raakte ik de 2 achtervolgers niet meer kwijt en aan de kuitenbijters wist ik dat het verloren zou zijn. Ik liep rustig binnen, Thijs deed dat al veel eerder op plaats 8, Bram op 14. 2 atleten binnen de eerste 15 is toch sterk van onze club. Plaats 26 werd het voor mezelf. Gezien mijn trainingen en ritme kan ik er echt mee leven. Frederic gaf nog op en Filip liep nog mooi naar plaats 32.
Ik ben nu een aantal weken bezig en het gaat vrij goed. De pijn in de voet behoort tot het verleden en de afstanden met het lopen gaan steeds beter. Ook de eerste intervals zijn al verteerd en ik werd benieuwd van, zou mijn voet het uithouden in een wedstrijd? De daad bij het woord voegen, dus wedstrijd uitkiezen en gaan met die banaan... Max 5000m, het PK in Rieme, had geen zin wegens mezelf te belachenlijk te maken. Ik koos voor Betekom. Ja dat is een Vlaamse stad ergens in Vlaams-Brabant. Begijnendijk en Mechelen liggen er vlakbij. 5000m piste, op een warme augustusavond, de dag voor de twintigste. Met 10 atleten aan de start. Toegegeven, ik ben nerveus en heb de sfeer gemist. De start gaat en ik neem de kop, De eerste km is in 3'15. er wordt overgenomen en het tempo blijft stabiel. Nog eens een km later is het 3.25, Mijn voet houdt het maar het is mijn onderrug die helemaal stijf wordt, nog eens 500m verder is het niet meer te verdragen en ik weet dan al dat ik de wedstrijd niet uitloop. Op km 3 klok ik af na 10'30 en stap uit. Opgelucht dat mijn voetkwetsuur echt wel verleden tijd is. Vervelend van die rug. Thuisgekomen voelde ik het opnieuw goed onder de warme douche. Ook deze ochtend opnieuw. Alles rond mijn heup en onderaan de rug is precies stijf. Dat wordt nog wat werken aan de oefeningen. Volgende week een nieuwe kans in St-Niklaas. gewoon uitlopen zal voldoende zijn.
Het begint een traditie te worden. Met 'den Walter' jaarlijks naar Parijs. Het is een tof sportief weekend. De zaterdagochtend vertrekken, de zondagavond terug. Helaasdit jaar met een kwetsuur, maar toch proberen.... Om 8u vertrokken met de bus en om 13u aangekomen in de franse hoofdstad die evenveel inwoners telt als heel ons land samen. Na de formaliteiten in het hotel ging het richting centrum waar we vrij waren tot 20u30. Een hele lange wandeling langs de seine van de Notre -Dam tot aan onze ambassade. De zondagvoormiddag was het dus wedstrijddag. We starten om 10u30 en ik ging vlot mee in de tweede groep. Het tempo lag tussen de 3.15 en 3.20. Alles ging goed tot km5. Mijn fascia plantaris deed erg veel pijn en begon te verkrampen. Aan km 7 moesten we een brug over.... en daar besefte ik echt, dit is gekkenwerk.... ik stapte uit en DNF stond achter mijn naam in de uitslaglijst. Heel veel pijn en nog een stuk te voet. Tijdens de middag hadden we ook een paar vrije uren, ik ben Napoleon maar gaan bezoeken, tenminste zijn begraafplaats.... toch een aanrader. daarna richting bus en voet omhoog... Deze ochtend ging de wekker om 5u.. maar na wat rondwandelen besefte ik dat werken met deze pijn erg moeilijk zou worden en een dokter raadplegen wel verstandiger is... na een verdovende spuit de echte, depo mexrol, 40mg/1ml. het deed geen deugd maar vanaf donderdag mag ik trainingen hervatten en maandag weer voluit...
Ik hoop dat de schade beperkt blijft... de vorm was goed
Zondag 28 maart, even voor 15u. De hemelsluizen gaan open en de wind steekt een tantje bij. Zelfs aan de start wil niemand op de eerste rij staan. We vertrekken, dik tegen onze zin, en de eerste km wordt in 3.20 gelopen, ook de volgende 3 km gaan nauwelijks sneller. Na 4km wordt er aan de andere kant van de vaart gelopen en gaat het tempo serieus omhoog, van het vijftal, Alexander, Levi, Frederik en Grima gaan Alexander en Grima ervandoor. Ik ben te laat om mijn wagen aan te pikken...en ik loop nu in een derde positie. Rond km 6 komt Frederik ook over me en ik besef dat het podium weg is. Levi hang al ver achter ons. De positie's zijn verdeeld en de gaten groeien niet meer. Het is alleen nu nog aankomen Na 10km kom ik als 4de over de streep in een tijd van 32.51 Ik ben best tevreden en voor Parijs wil ik graag nog een wedstrijd ervoor plannen. ik ben best tevreden gezien de wedstrijdsituatie vandaag, die was niet ideaal.
Na een goede opener in december moet ik toegeven dat mijn focus op de wedstrijddag ver te zoeken was. Vandaag heb ik dat cash betaald na 2000m, toen ik werd gedubbeld en bovendien door kwam in 6.06 Een nieuw pr lopen werd onmogenlijk. Wat ik wel onthou dat is dat onder de 3minuten op een 1000m doorkomen vlot gaat. En dat was vorig jaar toch anders. Mijn winter was oke, mijn pr zijn verbeterd op 1500 en 3000m. Ik sluit mijn winter af op het BK cross te Wachtebeke.
vanavond wel uitgaan in Belsele..... ik heb mijn autorijbewijs. dan mag je dat al vieren zonder alcohol.
Naar jaarlijks gewoonte nam ik opnieuw deel aan het kvv indoor. De langste afstand was 3000m en gezien dat ik de laatste tijd mijn pr op de 1500m naar 4.19 bracht, had ik toch top 5 ambitie en een tijd rond de 9minuten in gedachten.
Mijn start was erg rustig, in positie 3 en na 1km was de doortocht 3.03. Mijn tijd rond de 9 minuten kon ik naar fluiten. Te traag mede omdat versnellen tijdens een wedstrijd niet zo mijn ding is. Wel podium kansen. Mijn tijd na 2km moet ik schuldig blijven. Het was wel een pak sneller en langzaam werd ik naar de staart van de kopgroep gezwierd. Ik kon erna nog 1 keer terugkomen maar de veer was gesprongen. De laatste 400m was het enkel nog aankomen. In een eindtijd van 9.07 heb ik een nieuw persoonlijk record, de vorige was 9.15.
Voorlopig geen nieuwe doelen, ik mag nu al van een geslaagde winter spreken. Al mijn persoonlijke records zijn verbeterd op 1500 en 3000m
Gisteren, zondag, stond ik aan de start van de 1500m indoor. Bij de aanmelding vernam ik dat ik de 4de tijd had en geen kans maakte voor een podium. Ik kon vrijuit lopen en mijn besttijd weer pogen te verbeteren. 7ronden dus en ik deed nu geen meter kopwerk' favoriet was ex trainingsmaat Simon De Vriendt en oud clubgenoot Jan Brys, ze werden ook 1 en 2 na 5 saaie ronden toen Simon er genoeg van had. Hij ging er als een speer vandoor en enkel Jan kon wat volgen. ik was dus wat ingedommeld en vergat mijn wagen aan te pikken. Ik liep dus alleen naar plaats 6 op 10 atleten en werd 4de van de provincie in een nieuwe besttijd van 4.19. Ik was hiermee dik tevreden. bedankt aan alle supporters en mijn trainer Gino. Het jaar is goed begonnen
Het wordt een zeer kort jaaroverzicht. Hoogtepunt viel al in het voorjaar. Vice vlaams kampioen marathon in Torhout. De zomer werd veelbelovenden ik kon opnieuw straat wedstrijden winnen. Ik denk dat ik alles uit de omgeving, Sleidinge en Evergem wel gewonnen heb. Toegegeven dat er ook nauwelijks tegenstand was. Ook een moment om te koesteren was mijn 3de plaats in Brussel op de halve marathon in september en een paar weken geleden liep ik nog solo naar een nieuw pr op de 1500m. Teleurstellingen waren er zat, mede door gebrek aan motivatie. Echter ben ik vandaag gemotiveerder dan ooit, een goede trainer en een droom van een trainingsmaatje. Persoonlijk hoop ik volgend jaar verder een goede basis te bouwen en vooral een marathon in 2u29.59 sneller mag ook. Dit jaar werd er geen provinciaal podium gelopen wat de afgelopen 5 jaar best een traditie was geworden. In 2015 wil ik ook daar weer in lukken
Ik heb waarschijnlijk mijn drukste weekend ooit gehad. Het begon vrijdag toen mijn werkgever vroeg om stand-by te blijven in geval van zieke collega's. Gezien mijn weekendplanning toegegeven. De afleiding was meer dan welkom. Zowel zaterdag als zondag van 7u tot 11u ingesprongen op het werk. Niet ideaal als wedstrijdvoorbereiding. Hoewel,, Zaterdag mijn debuut voor Rieme in de Gentse indoorhal. Een 1500m. De trainingen gaan goed en ik wist dat mijn persoonlijk record eraan ging. De vele trainingen met Mireille alsook de sterke en goede begeleiding met Gino spelen hier een grote rol in. Ik startte in reeks 2 en liep meteen op kop. De eerste ronde, 200m, kwam ik snel door en al groot was mijn verbazing na 1000m. Los op kop en een tussentijd van 2.57. Nooit eerder gedaan. Zoals verwacht liep ik naar een nieuw pr in 4.21. Helaas hoopte ik op 4.19. Ergens in januari is er een herexamen.
Zondag dan was het de 10km in het Gentse. De midwinternachtrun. Torenhoog favoriet was mijn eigen coach. Gino Van Geyte. Hij won makkenlijk. Waarschijnlijk liep ik ook niet traag gezien de computer mijn finisch niet eens registreerde. Onderweg een paar keer opgehouden geweest en letterlijk stil gestaan. De eerste ronde van 5km was goed. Ik en Gino waren weg. De tweede ronde... achja ik was tweede. Een sterke Bruno Vispoel en oud club makker werd mooi derde. Tevens wil ik de organisatie bedanken voor het nummer, het werd een aparte ervaring.
Allereerst excuses, dit verslag is echt vijgen na Pasen. Het gezien het geen al te beste wedstrijd was weet ik er zelf niet zo veel meer van. Ik weet wel nog, toen de dames, het veld werden ingestuurd, het begon te regenen en het niet meer ophield. Het lichtpuntje voor mij was dat trainingsmaatje Mireille naar een mooie 5de plek liep. Clubgenoot Jolien nog straffer, 3de.
Een uur later werd ik een verzopen parcours ingeschoten. Nouja, u weet wel wat ik bedoel. Ik starte achteraan en de eerste aanloopronde bleef ik er netjes zitten. Ik liep zowat bij de 5 laatsten. Onder toeziend oog van Mireille (enorm dankbaar dat ze regen en kou wou trotseren) won ik wel wat terein en liep opeens bij de 25 eerste op 43. Helaas kon ik niet volhouden en moest ik toch wat prijsgeven 34ste was de eindstand. Gelukkig niet laatste van de club, das steeds zo een erezaak.
Ondertussen is in ons landje weer wat gebeurd en zijn we een aantal personen armer. Mia zal nooit meer live klinken uit de mond van het orgineel. Ik was, zoals velen, aangedaan door het plotse heengaan van Luc De Vos. Ook het plotse afscheid van Koningin Fabiola deed me eraan denken hoe dierbaar het leven kan zijn en ik soms vergeet het te koesteren. Ze was een voorbeeld voor velen Christenen.
Toch moeten we vooruit kijken. Om te beginnen nu zaterdag in de indoorhal. Mijn pr op 1500 wil ik graag scherper. Liefst onder de 4.20 De dag erna is er een wedstrijd in Gent maar door een mentale klap en ook pijnlijke rug denk ik dat ik eerder niet zal starten.
Voor volgend jaar wil ik een goede marathon lopen en nog eens een top 5 plaats halen op een Vlaams kampioenschap
Ik wil ook, en dat deed ik eerder nooit tot schande van me, de lezers bedanken van mijn blog. Ik schrik er soms van hoeveel het er zijn.
Zalig Kerstfeest en een goed eindejaar alvast aan ieder van u.
23 november had ik eindelijk de weg naar de cross gevonden. Voor de allereerste keer in Zele in het shirt van Rieme. Het is een cross voor snelle mensen en laat dat nu net niet mijn specialiteit zijn. 21 atleten kwamen uiteindelijk aan, waaronder Ruud, de enige clubmakker, hij had eerder op de dag de korte cross gelopen.
Na de start was het ritme zoek, de eerste bocht nog als 13de, maar daarna was het snel duidelijk dat ik ritme mis in het veld. Ik moest het groepje voor me laten gaan en kon een ronde van de zes aanklampen met een atleet van halestra, Davi genaamd, maar ook hem moest ik laten gaan. Het gat was groot genoeg en pijn in de onderrug verplichte me om in te houden.
Het werd plaats 15. Eerder een teleurstelling maar het kan alleen maar beter gaan nu.
Afgelopen zondag, 5 oktober, stond ik voor de laatste maal in het shirt van KAA Gent, aan de start van een wedstrijd. De halve marathon van Brussel. Zonder veel te verwachten, veel getraind maar geen wedstrijdritme voor die afstand, werd er toch stiekem op een podium gehoopt. aan de start een aantal sterke namen en het was ook uitzien hoe de buitenlanders zouden lopen. Brussel is een moeilijk parkours met veel heuvels.
Ik starte vooraan, geen horloge om, en ik was het snelste weg. Na 500m kwamen eindelijk de favorieten over me en ik liet alles begaan. Na 2 kilometer heb je al echter de tunnels. Niet mijn ding en ik liep meteen veel achterstand op de leiders. Na 4 kilometr was het positie 6. Daarna volgde lange rechte stukken en ik won veel terrein. Ik liep op een vierde plek. Een goede 400meter achter de derde.
Lander won terreinen hij liep naar een overwinning, ik moest net als hem, alles alleen doen. Na 18 km werd het gat met de derde eindelijk kleiner en aan het jubbelpark teruggekomen geloofde ik opeens in plaats 3. Op de grote markt, laatste kilometer, dacht ik ook echt dat ik de derde had ingelopen. Met grote tevredenheid en een tijd van 1u10.57 was ik ook tevreden. Over de meet werd me echter verteld dat ik maar vierde was. Ik bleek marathonlopers ingehaald te hebben. Toch teleurgesteld ging ik huiswaarts. Op de trein moest ik even lachen, precies mijn hele loopbaan bij de Gantoise, veel ereplaatsen vaak net niet.... Opeens verneem ik via telefoon en tablet dat ik toch derde was.... podium??? Geen zin meer en bovendien zit ik al in de trein met bestemming Gent.
Ondertussen werk ik full time in Ave Maria te Sleidinge en dit voor de komende 2 jaar. Goesting, zeker! Twijfels, altijd! Maar dat zal wel bij Steven horen. Ik ben zowaar terug een stukje student...frans dan nog, het is toch wennen.
Lang geleden dat ik op mijn blogje was, zelfs te lang. Veel gebeurd, een mislukt PK, een zalig boombalfestival en een hoopgevende 5000m. Veel geleerd ondertussen en oja beslist waar ik mijn laatste wedstrijd voor KAA Gent zal lopen. Even tussendoor vermelden dat ik skype bezit. DobbelaereSteven is de naam, op de foto zijn een deel van Luna en ik zichtbaar.
20 augustus, de laatste dag voor het boombalfestival, het PK 10000m op piste. 25 rondjes gek draaien. Eigenlijk ben ik al sinds de zondag ervoor in festival stemming. Mijn hoofd staat absoluut niet op lopen, laat staan trainen en veel erger, een wedstrijd. Het resultaat, wel DNF. Na 13 ronden, en reeds eenmaal gedubbeld, stond de crono op net geen 17 minuten. Doe dat maal 2 en wat verval, de ambitie was 32.30. Zo snel als kan van die piste en richting Lovendegem. Dansen, dansen en dansen. Ik had daar nooit mogen starten. Ook wedstrijden tijdens de Gentse feesten zijn een slecht idee. Het is eigenlijk al knap als ik mijn loopschoenen aantrek. De dagen tijdens het festival waren heerlijk en deugdzaam. Niks anders kan mijn batterijen zo opladen. Parasol en Naragonia zijn de toppers voor ons dansers, maar ook Kadril blijft top. Donderdag en vrijdag was ik er met vrienden, tijdens het weekend een Brusselse schone. Soms wens je dat de tijd stil blijft staan. Helaas komt aan alles een eind en maandag 25 augustus riep de plicht. Maar met opgelade batterijen en een supermoraal besliste ik samen met Gino ,mijn coach ,om gewoon de tijd tot de crossen te gebruiken om te trainen. Het enige waar ik spijt van heb, het is 2 jaar geleden dat ik onder de 16minuten dook op de 5000m...
De trainingen werden hervat en het ging goed. De vakantie deed deugd en ik schreef me toch maar in voor de nacht van Volharding te Beveren. Een laatste poging voor een 5000m. Wat een bezetting, liefst 28 atleten aan de start. Oude clubmakkers, Bert en Kevin van AC Deinze die hun clubgenoot Wouter wouden trekken voor 15.30. Een ideale trein en ik wist meteen wie te volgen. Kevin is een 800m loper, ik hoopte enkel dat hij na 400m niet in 59 seconden wou doorkomen. Kevin deed het schitterend. De eerste 3 ronden moest hij wat zoeken ivm het juiste tempo. Ik moest enkel volgen en mijn concentratie bij de wedstrijd houden. Dat lukte tot de laatste km. Toen we enkele gedubbelde atleten opraapte viel er een gaatje en ik liep het niet meer dicht. De laatse 2 ronden werd het pompen. De afstand werd groter maar de eindtijd was goed. 15.48. Oke dat is een halve minuut trager dan mijn PR maar het gaat de goede kant op. Opgelucht dat ik er weer een beetje sta. Ook Gino was tevreden, misschien zelfs verbaasd, en voor de crossen nog een extra wedstrijd. Na een jaar vol lichamelijke ongemakken na mijn brommerongeval is dit een opsteker.
De laatste 2 weken haal ik weer makkelijk de kaap van 90km per week en meer. Door zowel mentale als fysieke tegenslagen is het licht aan het einde van de tunnel meer dan zichtbaar. Ik moet Gino bedanken dat ik een tweede kans kreeg en het geduld.
Op 5 oktober neem ik afscheid van mijn club tijdens de halve marathon van Brussel. Het is een zware, dus een tijd voorop stellen is nutteloos. Op de 20 km liep ik ooit 1u05 maar was er daarna wel een week niet goed van. Daarna crossen in een nieuwe clubshirt.
Vandaag al een eerste test, vooral te zien, hoe erg de schade na de maratthon was. 12km te Sleidinge. Ja de stad Evergem kan er wat van, steeds iets te doen. De omloop was wel ferm gewijzigd, positief, we starten ter hoogte van de rotonde en komen aan aan de achterkant van de kerk. Onderweg stroken gras en lichte hindernissen, ook grint en asfalt. 3 ronden van 4km. Juist ja, ik deed de 12km.
1ste ronde. Ik start en neem bij het ingaan van de eerste bocht de leiding. Al snel komen 2 vlugge jongens van de 4km over me en ik laat begaan. Oude bekende Guy d'Dheervolgt in derde stelling maar ik krijg het gezelschap van Bart van runners Evergem. We lopen samen en ik laat hem veel kopwerk doen, ik kan niet beter. Alleen op de stukken tegenwind richting aankomst ben ik sterker.
2de ronde. Een beetje ongerust gaan we samen de tweede ronde in. Vorig jaar won ik er met sprekend gemak. Dit jaar niet. Ik volg en bij momenten blij dat ik het kan. In de grasstukken is er zelfs een klein kloofje. Wat is er aan de hand? Mentaal? Of nog steeds moe? We laten de cross achter ons en ik besluit eenmaal op de straat en in volle tegenwind toch een versnelling te plaatsten... en ja, het lijkt te lukken, na 7 km, ben ik precies toch in mijn ritme aan het komen. Marcel zou zeggen;"eindelijk diene diesel schiet in gang." Volgens de toeschouwers is het gat een goede 50meter, en de hemelsluizen worden opengezet
3de ronde. Het regent volop en ik ploeter voort. Na 9km durf ik achterom kijken. Binneeeuh... ja als ik straks tijdens de cross stukken niet val en rustig kan blijven. En ja eerlijk ik krijg het ook koud. De hemel is niet akkoord en het regent nu echt goed. Het water zorgt ervoor dat mijn schoenen veel wegen, plets, plets plets.. ge hoort me afkomen. 150m achter me... de straat op en ik laat het tempo vallen. Alleen aankomen nu, aan de eindstreep staat een lieve collega met een droge shirt... ge zou voor minder lopen nu....
Ik mag winnen in een tijd van 42minuten, de eerste twee ronden waren zwak, de derde was al beter. Snel die droge shirt aan, een kus laat ik maar, ik zie der niet uit, dank je wel en snel de douche opzoeken, warm water weet u wel, das iets wat ze hierboven weigeren te leveren. Anne-marie merci voor de shirt en de vele anderen voor de aanmoedigingen. Zelfs meneer de burgemeester was tevreden.
Vier jaar geleden maakte ik in Torhout mijn debuut in eigen land. Eerder liep ik in Eindhoven 2u39 en toen in Torhout liep ik naar mijn pr, 2u30. Afgelopen vrijdag was het parkours veranderd, 10km en nog wat naar een andere gemeente en dan 10 km terug richting de markt van Torhout op het andere baanvak. Zo tweemaal een ronde, moeilijkste hindernis was de brug over een autosnelweg, de wind en de ingevallen duisternis en koude waren ook niet te onderschatten. De wedstrijd bleek ook het kampioenschap van Vlaanderen te zijn. Even terug naar midden mei toen ik voor mezelf eindelijk eens voor mezelf ging uitmaken wat ik nu eigenlijk wou. Ik heb het geluk mogen hebben om met heel goede mensen te mogen samenwerken en die me steeds advies gaven, meer niet dan wel naar geluistert en ook daarom heel wat gemist. In 2009 wou ik op Provinciaal niveau een titel en alle clubrecords vanaf 5000m bij Deinze. Daarna lukte niks meer, gewoon omdat er geen duidelijke doelen meer waren of steeds veranderde Sinds eind mei hakte ik een knoop door 2u29 op de marathon Een Vlaams podium Ondertussen werk ik weer samen met Gino Van Geyte en met de marathon van Torhout was het de bedoeling om te kijken hoe het nu was en waaraan er moest gewerkt worden. De trainingkilometers bleven beperkt tussen de 70 a 94km per week. Deels door mijn wisselend uurrooster maar ook omdat ik in week 4 nog eens ziek werd. In totaal waren er 6 trainingsweken. De test in Sleidinge was behoorlijk al werd 2u35, waar ik op hoopte, zeer moeilijk.
Start grote markt Torhout Meteen een meevaller, de halve marathonlopers doen mee met ons. Op die manier kon ik meteen hopen op een goed groepje en moest ik maar 1 ronde alleen lopen. We starten en ik vind meteen Nico Seroen, ook Karel Moerman gaat mee en hij heeft een haas bij die 1 ronde gaat meelopen, hij loopt voor 2u30. Nico vindt het tempo traag en gaat naar een groepje voor ons. Na 6 km gaan we de eerste keer de brug over en ik weet zeker, eigen tempo zoeken.
Ruddervoorde Daar lopen we nu heen. Ik ben ondertussen de enige marathonloper in een groepje van 5 mezelf incluis. Ideaal 4 hazen in een tempo tussen 3.33 en 3.42/km. Ik drink veel water en ook mijn gellekes kan ik rustig innemen. Plek 3 is te verdedigen, dat was ik al eens in Torhout en dit parkours ligt me wel. Veel rechtdoor, weinig bochten en een goed overzicht, ook de sfeer is beter, veel volk langs het parkours.
Richting Torhout, We gaan de brug over richting Torhout en hebben Ruddervoorde een eerste keer achter ons gelaten, het tempo zakt richting 3.45/km en dat is nu net te traag, ik loop opeens aan de leiding en slechts 1 atleet volgt. We lossen elkaar af maar na 18km wedstrijd is dat veel te vroeg, ik verlies nu al teveel energie. En aan km 20 moet ik hem laten gaat. Richting de markt van Torhout gaat het gestaag omhoog en ik moet nog eens een ronde. Tempo 3.38 a 3.41/km aanhouden graag. En ik zou ongeveer een kleine 5 minuten voor hebben bij het ingaan van de laatste ronde. Vier jaar geleden had ik Stijn Fincioen mee, die wint nu de halve marathon, maar nu is het echt alleen op weg. Halverwege is het 1u17 op de klok. Zelfs 2u40 halen wordt moeilijk.
Ruddervoorde..... Ik blijf rustig, eet en drink en concentreer me op mijn tempo. Als ik 3.44 kan blijven lopen tot over de autosnelweg naar Torhout pak ik, eindelijk, die Vlaamse podia. In Ruddervoorde draaien we rond de kerk en ik zie het groepje op een afstand die voldoende moet zijn, ik hoor drie a drie en een halve minuut roepen, Nico is ruim voor. Het wordt verdedigen, drinken en rustig blijven. Ik loop de snelweg, nouja op de brug natuurlijk, over en zie ze niet. Twee minuten wordt er geroepen......het lijkt binnen
Richting aankomst. Het is vechten om onder de 3.50 te blijven. Af en toe is het zelfs 4.05. Aan km 40 wordt er nog 1 minuut tegen me geroepen, das genoeg maar rustig blijven.Ik drink en eet....en als ik onder de spoorweg duiken het weer begin te klimmen weet ik dat het binnen is. Eindelijk na vele pogingen heb ik al onverwacht een bronzen plak. Ik kom op de grote markt en ben dubbel blij ook Nico heeft een plak, straks met een clubgenoot op het podium en ik loop over de aankomst binnen in 2u39, niet kwaad, en zet me neer. Oja, Vlaamse marathons dat betekend jawel dopingcontrole..... en oja mijn vader staat er, leuk is dat.
Dopingcontrole Dezelfde 4 jaar geleden deed ik er 3 uur over... had veel te weinig gedronken en ik werd wakker in een rode kruis tent. Vandaag ben ik wat wijzer op dat vlak en na een uur was ik ervanaf. Het was de 5de maal dat ik werd gecontroleerd.
Podium, Het was lang wachten en ik bleek zilver te halen ipv brons. Reden was dat clubgenoot Nico niet de procedure volgde. Deelnemers aan KVV moesten voor 14 juni ingeschreven hebben. Nico besliste pas de dag zelf en vernoemde niet eens zijn valnummer op het inschrijfformelier. Ik onderhandelde nog even met de scheidsrechter en ze zocht voor me zijn nummer op, dat was in orde maar deadline is nu eenmaal deadline. Jammer vice kampioen is mooi maar vandaag was het teveel eer, ook omdat Nico vandaag gewoon beter is
Ik ga nu wel genieten, voor even, gisteren deed ik dat al op de midzomernachtrun in Gent als toeschouwer en wateruitdeler aan de mensen die aankomen. Toch eens apart om dat te doen in zo een massa. In het najaar doe ik nog een poging voor 2u29. Of Eindhoven of Brussel... ondertussen ga ik aan snelheid werken. Ik zou graag mijn 10km weer naar 32 minuten brengen en op de 5km weer onder die 16 minuten.
Ik ben 5 weken terug aan het lopen, waarvan ik een aantal dagen verloor door ziekte. Vandaag startte in in Sleidinge, niet gek van waar ik werk. 3 ronden in totaal net geen 15km. Het werd een serieuze solotocht met net geen 3 minuten voor op de tweede. Tegenstanders waren mezelf, de wind en een hond die uit het gras sprong, zeker toen schrok ik me dood. Verder ben ik tevreden met het resultaat, volgende week loop ik in Torhout. Ik hoop op 2u35minuten.
Gisteren was het een hoogdag voor vele atletiekclubs. De jaarlijkse interclubs en mijn clubje KAA Gent mocht op eigen plein aantreden. De buren van RC Gent en AC Deinze waren ook van de partij.
Ik mocht aantreden op de 5000m. Mijn pr van 15.19 is veel te lang geleden. Toch hoopte ik op een tijd onder de 16 minuten. Gino Van Geyte, mijn trainer en kersvers Belgische kampioen op de marathon, vond dat veel te optimistis. Oke ik zit fris... maar onder de 16?
In mijn reeks zat ook Bart Verschoren van Lanaken. Beetje mijn niveau van marathons, als ik train,1 juist ja. Start en weg zijn we. Ik start rustig en loop in positie 6. Aan km1 weet ik al hoe laat het is. Nog 2 atleten achter me... enne ze waren sterker. Halfweg is het 7.30.... maar toen ging het licht uit... Ik voelde me vernederd op eigen veld. Mijn eindtijd van 16.50 is gewoon een drama. Toch 1 puntje voor de club omdat ik braafjes uitliep....
We eindigden wel mooi 6de al kon top 3 zeker en gezien de jonge garde die we hebben is er zelfs muziek voor de toekomst.
1 mei kleurt normaal rood, gelukkig is er in de wereld van de atletiek een alternatief. De jaarlijkse Evergem ekide ofwel aflossingsmarathon, 5km, 10km, 5km, 10km, 5km en 7,2km... De burgervader van Evergem, Joeri, ook terug te vinden op de Vlaamse lijst vroeg me om deel te nemen in zijn team, ook de jongeren hadden die wens en er viel nog iemand uit, dus 2x voor de jongeren. Moraal van het verhaal, ik liep elke afstand een keer. 22,2km, das meer dan heu pakweg de afgelopen 9 dagen samen bij elkaar liep. Voluit mocht ik dus niet gaan. Toch was er een uitzondering. Ik mocht starten voor Jong N-VA , bij de eertse bochten liep ik ruim op kop. Maar ik wist dat ik dat niet mocht behouden, ik moest nog 17km na deze afstand dus ik deed de rem toe en liet me inlopen. We liepen snel net iets te, en liet mijn metgezel gaan, de achtervolger achter ons liet ik ook maar doen maar een derde plaats was leuk om aan mijn metgezel te geven. De wildste plannen en stoutste dromen verschenen. Tussendoor ook andere mensen gesproken, het is verkiezingstijd, Joke was er ook met een team maar vermelde de naam van haar partij niet op haar shirt, enkelJoke natuurlijk... onze groene vrienden, ook uit Gent waren er ook. Toch iets wat N-VA en Groen samen brengt, een loopwedstrijd en natuurlijk wonnen we van hen... Ondertussen werd het tijd om aan de 10km te starten, duurloop, nouw nee, ik betrapte mezelf om toch rond de 3.45 a 3.55/km te lopen. Deze was voor het team van meneer de burgemeester, daarna volgde nog een 7,2km. We lagen toen al uit de top 40, ik bracht ze nog terug naar plaats 27 en ben er best fier op. Ik betrapte mezelf erop dat ik toch makkelijk rond de 3.40/km blijf lopen. Blauw en VB waren afwezig, tja maar die geven wel vaker niet thuis.... Volgende week zondag staat de interclub op het programma. Ik loop er de 5000m. De wedstrijd gaat door in de blaarmeersen vanaf 13u dacht ik. Supporters zijn welkom, we zouden graag standhouden in de ere afdeling van de VAL (Vlaamse atletiek liga) dat is vergelijkbaar met tweede klasse. Degradatie is de te vermijden ambitie. Als je weet dat ik met mijn 31 jaar een van de oudste atleten zal zijn voor mijn club dan ben je vooral met de toekomst bezig. En gaat het op 25 mei straks ook niet daarom?
Zoals aangekondigd liep ik afgelopen zondag, 12 april in Parijs. Het weer was goed en het parkoers was gewijzigd. De zware helling lag nu op het einde ipv het begin. Op deze manier kon ik de 10 km anders benaderen. Top 10 plaats moest misschien nog kunnen in dit sterk internationaal veld, podium op mijn niveau als ik goed trainde.... stiekem hopen op een tijd onder de 35 minuten, een tijd die ik steeds moet kunnen puur op talent.
Er werd zeer snel gestart, de eerste km was in 2.55. Das niet traag en ik liep in positie 4, voor ons een Deen en een landgenoot, samen met nog een jonge scholier liepen we een 10 tal meter voor een achtervolgend groepje van een 4 tal atleten. Op km 3 lieten we ons inlopen en kort erna werd de 2de bijgebeend, de Deen was letterlijk gaan lopen, maar op dat moment moest ik ook lossen. Het werden 6 zware kilometers, ik wou toch top 10 halen maar aan km 8 werd duidelijk dat het er niet inzat. Sprinten dan maar voor de tijd. Enja ik haalde een 14de plaats in een tijd van ongeveer 34.33. Al bij al tevreden. Ondertussen is ook bekend dat ik een selectie heb voor de interclub op onze eigen thuisbasis KAA Gent in de blaarmeersen. 3000 of 5000m. Ik train ook ondertussen bij de sprinters en heb het plezier weer gevonden. 1 training per week.. ik zal de komende tijd alles een beetje moeten opdrijven. Graag op de interclub een tijd onder de 16 minuten.
Zaterdag waren het de ekiden aflossingen aan de watersportbaan. Ik was de 5de loper en mocht in tweede positie vertrekken, ik beende de leider bij maar de derde deed dat ook bij mij. Gelukkig kon de eindloper alles rechtzetten en wonnen we uiteindelijk nog ruim. KAA Gent Vispoelvrienden mocht voor de 2de maal de beker in ontvangst nemen...
Ik ben Dobbelaere Steven
Ik ben een man en woon in Drongen (België/Vlaanderen) en mijn beroep is Uitbater Dobbelbij.
Ik ben geboren op 19/10/1982 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek en bijenhouder.
Trainer; Kurt Stevens
