Ik word weer op plaatsen gesignaleerd waar ik niet was
Ik lees net in De Standaard dat ik gisteren op een SP.a congres waar ik wegens werken niet kon aanwezig zijn voor het regeerakkoord zou hebben gestemd!
Ik geloof niet dat Patrick Vander Weyden de beste politicoloog is die we in Vlaanderen hebben. Politieke wetenschap bedrijven staat voor hem gelijk aan een rekensommetje uit het lager onderwijs: SLP en PVDA+ hebben geen doorbraak kunnen forceren. Samen halen ze amper twee procent van de stemmen. Bijgevolg heeft SP.A de verkiezingen niet verloren op haar linkerflank, maar in het centrum en misschien wel op rechts, schrijft hij vandaag in Knack.
Niemand zat te wachten op SLP en PVDA+. De kiezer verwacht iets van de socialistische partij. En als die socialistische partij niet levert dan gaat die kiezer alle richtingen uit, ook naar rechts. Maar dat betekent nog niet dat het per definitie en onveranderlijk rechtse kiezers zijn. De SP.a (en bij uitbreiding andere sociaaldemocratische partijen in Europa) wisten hun traditionele arbeidersachterban van zich te vervreemden door op sociaal-economisch vlak naar het centrum op te schuiven en tegelijk op ethisch vlak stellingen te verkondigen waarin die achterban zich niet meer kan terugvinden. Daar is ondertussen zowat elke ernstige politieke analist het over eens. Alleen Vander Weyden wil er niet aan. Het is te moeilijk. Daarom zal ik het illustreren met een voorbeeld. Een Brusselse kennis van me ontmoette onlangs zijn broer. Die broer woont in Deurne en deze keer had hij voor Europa op LDD gestemd. (want die partij zet zich af tegen de jacht op rokers).Maar voor Vlaanderen ging zijn stem naar Erik De Bruyn die hij de beste kandidaat vond op de lijst van de SP.a.
Een anekdote? Kan zijn. Maar wanneer Vander Weyden daarentegen zomaar uit de losse pols beweert dat de verdeeldheid bij de SP.a en in het bijzonder de aanwezigheid van SP.a Rood de partij electoraal heeft beschadigd, dan moet hij dat maar eens onderzoeken en aantonen. Anders spreekt hij zonder vel over zijn buik zoals ze dat in Antwerpen zeggen. We wensen hem veel succes met dat onderzoek. Want de meeste kiezers houden zich amper bezig met politiek, laat staan met de interne keuken van partijen
Er ontbreekt trouwens een hoek aan het denken van Vander Weyden. Er zijn kosten aan. Enerzijds beweert hij dat SP.a Rood er maar niet in slaagt voet aan de grond te krijgen in de SP.a. Maar anderzijds maakt datzelfde SP.a Rood in al zijn onbenulligheid een open en mobiliserende werking onmogelijk. En zijn ze verantwoordelijk voor electorale averij. Il faut le faire. Waarschijnlijk is dat de schuld van de media weet u wel?
Er ligt trouwens een voorstel op tafel om de meningsverschillen in de SP.a buiten die vermaledijde media te houden. Neem een SP.a Rood vertegenwoordiger op in het partijbureau, zodat de discussie binnenskamers kan worden gevoerd. Benieuwd hoe de partijleiding daarop zal reageren.
Gisteren heeft een commando van 200 soldaten van het Hondurese leger de democratisch verkozen president Manuel Zelaya gevangen genomen. Even later werd hij naar een militair vliegveld verplaatst en dan naar Costa Rica overgevlogen. Het leger gaf hiermee gevolg aan een beslissing van het hooggerechtshof!
Ondertussen is de voorzitter van het parlement Roberto Micheletti ingezworen als nieuwe tijdelijk staatshoofd. Volgens hem heeft Zelaya zijn ontslag aangeboden wegens gezondheidsredenen! Zijn eerste beleidsdaad bestaat er in de avondklok voor 48 uur in te voeren. De radio noch de televisie geeft onafhankelijke informatie. De elektriciteit wordt regelmatig onderbroken. De gewone telefoonlijnen zijn niet meer bruikbaar.
De jacht op de belangrijkste sociale leiders (o.a. vakbonden) is begonnen, net zoals op de ministers van de regering Zelaya. De belangrijke regerings- en overheidsgebouwen zijn nu in handen van het leger. Het leger heeft een talrijke troepenmacht ontplooid in de straten van de hoofdstad Tegucigalpa. Volgens de onafhankelijke revolutionaire informatieve website Aporrea, zouden de ambassadeurs van Cuba, Nicaragua en Venezuela ook aangehouden zijn. Gisteren zouden tussen 15.000 en 20.000 aanhangers van Zelaya opgetrokken zijn naar het presidentieel paleis. Hier en daar worden er kleine barricades opgetrokken. Het leger zou traangas gebruikt hebben en in de lucht geschoten om de mensen te verjagen. Een verenigd front van vakbonden en volksorganisaties heeft opgeroepen tot een algemene staking van onbeperkte duur om de democratie te doen zegevieren.
Dit is duidelijk een staatsgreep, zoals er in de jaren '70 en '80 plaats vonden. Alle regeringen op het continent, de Vereniging van Amerikaanse Staten, de VN en zelfs de VS hebben de staatsgreep veroordeeld. Hugo Chavez en de regering van Venezuela bespreken met bevriende regeringen verenigd in het ALBA een actieplan om Manuel Zelaya in zijn functie te herstellen. De tweede staatsgreep in Latijns-Amerika van dit millennium draagt net zoals de eerste - toen in Venezuela in 2002 tegen Hugo Chavez - de VS-signatuur. Het is als het ware de eerste staatsgreep onder Obama. Er is een duidelijke tegenstrijdigheid tussen de veroordeling van de coup door de VS-regering en de rol die de VS heeft gespeeld in de aanloop ervan. De rol van de VS-ambassadeur is op zijn minst dubbelzinnig en vaak steunt hij gewoon de oppositie. De hoge top van het Hondurese leger werkt nauw samen met het Southern Command van het Amerikaanse leger. De belangrijkste regionale militaire luchthaven van de VS bevindt zich - op een onwettige manier - ook in dit land. Alle rechtse krachten, media, de katholieke en de evangelische kerken organiseerden al maanden lang een campagne van destabilisatie gericht tegen president Zelaya. Hugo Chavez merkte terecht op dat er veel gelijkenissen zijn tussen de kortstondige staatsgreep in april 2002 tegen zijn regering en de huidige in het Midden-Amerikaanse land. Een aanval tegen Honduras is een aanval tegen die landen in het continent die een gelijkaardige politieke koers varen.
Wat ging er vooraf?
Honduras was - letterlijk bijna - een bananenrepubliek. Tientallen jaren lang beschouwde United Fruit Company (van de gekende Chiquitabananen), het land als zijn privé-bezit. In de jaren '80 was het ook de belangrijkste Amerikaanse uitvalsbasis van de contrarevolutie in Nicaragua. Van hieruit werd ook de burgeroorlog in El Salvador actief ondersteund. Een rijke elite zwaait er de plak en houdt de bevolking arm. Zeven op tien Hondurezen leeft in armoede of extreme armoede.
President Manuel Zelaya werd verkozen als een conservatieve kandidaat. Maar geleidelijk aan nam hij een linksere koers aan. Tegen alle verwachtingen sloot Honduras in augustus 2008 aan bij het ALBA waar Venezuela en Cuba een grote rol in spelen. Hiermee ontketende Zelaya een golf van protest bij de lokale rechterzijde en de oligarchie. Deze kleine maar strategische partner van de VS dreigde van kamp te veranderen. Dit is iets wat Washington en de oligarchie niet kunnen dulden. Een paar dagen voor de staatsgreep had Ecuador ook beslist aan te sluiten bij het regionale integratieproject van het ALBA. Dit is zeker geen toeval. Het is een duidelijke waarschuwing aan het adres van de linkse en progressieve regeringen van het continent.
De onmiddellijke aanleiding tot de coup was het conflict tussen de legerstaf en president Zelaya. Deze laatste wou gisteren een referendum organiseren over een grondwetsherziening. Het leger weigerde hieraan deel te nemen. Zelaya ontsloeg daarom de bevelhebber van het leger. In solidariteit met hun overste gaven de andere leden van de militaire generale staf ook hun ontslag. De staatsgreep is de respons van het leger maar vooral van de oligarchie en de rechtse behoudsgezinde krachten op deze crisis.
Net zoals in april 2002 in Venezuela kan de staatsgreep enkel maar verslagen worden door een algemene volksopstand. Een algemene nationale staking gekoppeld aan een massabetoging in de hoofdstad, waartoe nu wordt opgeroepen, is de juiste reactie.
Onze solidariteit is daarom enorm belangrijk, ook hier in België. Vonk en de campagne Handen Af van Venezuela riepen daarom op om maandagavond in Brussel te betogen van 17u tot 19u voor de VS-ambassade.
Stop de staatsgreep, voor de verdediging van democratische rechten en vrijheden!
Tegen de inmenging van het Amerikaanse imperialisme!
Voor een algemene staking en de omverwerping van de Hondurese oligarchie!
Voor een democratisch en socialistisch Honduras!
Voor een socialistische federatie van Latijns-Amerika!
SP.a Rood vraagt een plaats in het nationaal bureau van de SP.a
PERSMEDEDELING11 juni 2009
SP.a Rood vraagt een plaats in het nationaal bureau van de SP.a
Looking for Eric (zoeken naar Eric) is de titel van de nieuwe film van Ken Loach. Het is echter ook wat de kiezers van Erik De Bruyn moesten doen. Op een onzichtbare elfde plaats werd hij bovendien niet meegenomen in de Antwerpse verkiezingscampagne van de SP.a. Dat maakt de 8355 voorkeurstemmen voor Erik De Bruyn des te betekenisvoller.
De conclusie is dan ook duidelijk en werd gisteren wereldkundig gemaakt in Gazet Van Antwerpen: SP.a Rood vraagt naar de volgende (federale) verkiezingen in Antwerpen een plaats op bij de eerste vier. De slechte elfde plaats was het resultaat van een gebrek aan interne democratie bij de lijstvorming. SP.a Rood beschouwt de uitslag van de Vlaamse verkiezingen als een poll naar de federale verkiezingen toe. De kiezer heeft ons in de interne pikorde in de partij plaats vier toebedeeld. Kan dit niet dan neemt de partijleiding nogmaals de verantwoordelijkheid om een aanzienlijk deel van haar achterban van zich te vervreemden. Dit op een ogenblik dat de partij ten gevolge van haar centrumkoers al op een electoraal dieptepunt zit.
Caroline Gennez vraagt dat we vanaf heden eendrachtig naar buiten komen. Wij willen daar positief op inspelen. Maar dat impliceert dat de discussies binnenskamers gevoerd moeten kunnen worden, met name in het partijbureau. We vragen daarom een plaats in het nationale partijbureau van de SP.a. Een aanwezigheid in dat partijbureau is een noodzakelijke voorwaarde om de eenheid in de partij te herstellen.
Ondertussen stelt SP.a Rood vast dat haar pleidooi voor een SP.a in de oppositie meer kracht krijgt, nu de SP.a uit de Brusselse coalitie geweerd wordt.
De schitterende score die ik kon behalen (8355 voorkeurstemmen, het vierde beste resultaat na voorzitster Gennez, burgemeester Janssens en minister Van Brempt) is het resultaat van groepswerk. Het socialisme zal collectief zijn of het zal niet zijn. Ik kon bogen op de inzet van een prachtige ploeg militanten.
Van op een onzichtbare elfde plaats dit resultaat boeken is betekenisvol en verschaft mij een politiek kapitaal. Ik haalde méér voorkeurstemmen dan het overgrote deel van de parlementsleden die nu het Vlaams Parlement zullen bevolken. Op dit politiek kapitaal zullen we nu verder SP.a Rood uitbouwen. En dat zal nodig zijn: Vlaanderen is meer dan ooit in de greep van rechts.
In de loop van de week starten we alvast een campagne ter ondersteuning van de havenarbeiders die als eersten in de frontlijn komen wat de sociale afbraakpolitiek betreft die nu op ons afkomt.
Laten we ook niet vergeten dat het resultaat er kwam ondanks de actieve tegenwerking van mijn eigen partij. De bijzonder onfrisse praktijken die daarbij werden toegepast licht ik misschien later nog wel eens toe.
De Vlaamse verkiezingen zijn niet eens voorbij of de rechterzijde ontvouwt haar plannen voor sociale afbraak. De eerste slachtoffers zullen de dokwerkers zijn. Zoals ik in het ATV-debat van 3 juni laatstleden al voorspelde is het permanent aan de kant schuiven van 25 tot 35 procent van de dokwerkers zoals dit momenteel aan het gebeuren is aan Het Kot (aanwervingslokaal van de havenarbeiders in Antwerpen) een eerste stap naar het inkrimpen van het contingent. Mijn tegenspelers Dirk Van Mechelen van Open VLD en Marianne Thyssen van CD&V zwegen daarover als vermoord.
Toch is het wat nu te gebeuren staat: het patronaat wil de omschrijving van havenarbeid strikter maken en alleen dat wat aan de Blauwe Steen (de kaai) gebeurt als dusdanig erkennen. Alle andere jobs zouden dan als lager betaalde logistieke functies worden omschreven. De sociale bescherming van het overblijvende contingent van havenarbeiders willen zij ook terugschroeven.
Laten we bij dit alles niet vergeten dat Bruno Valkeniers, voorzitter van het Vlaams Belang en tevens natiebaas, vierkant achter de patronale voorstellen staat. Lijst De Decker ook. Open VLD en CD&V kijken zwijgend toe. Dat is wat rechts Vlaanderen voor ons in petto heeft.
Ik kondig hierbij alvast aan dat ik volgende week opnieuw uit solidariteit naar het Kot zal gaan, ook al zijn daar dan geen stemmen meer te rapen. Ik roep mijn SP.a op om zo spoedig mogelijk een campagne Handen af van onze dokwerkers op het getouw te zetten, met affiches en flyers die zich richten naar de hele werkende bevolking. Wij moeten weer een actiepartij worden en een echte socialistische partij. We zullen al het terrein dat we door onze nefaste centrumkoers hebben verloren moeten terugwinnen. Niet voor ons eigen politiek belang maar voor de sociale toekomst van Vlaanderen!
In de vroege ochtend van 4 juni 2009 trok er een rode golf over de verkiezingsborden van de stad Antwerpen (zie fotos). Het betreft de back to the roots affiches van SP.a kandidaat Erik De Bruyn, elfde kandidaat op de Antwerpse SP.a lijst voor de Vlaamse verkiezingen.
Aangezien de campagne van Erik De Bruyn een low budget campagne is sloegen enkele studenten de handen in elkaar om opnieuw in de goede oude stijl van de jaren zestig en zeventig, toen het digitale tijdperk nog lang niet aangebroken was, zeefdrukaffiches aan te maken.
Deze artisanale affiches vormen een zodanige stijlbreuk met de rest van de gestroomlijnde verkiezingspropaganda dat ze erg opvallen. Ook door hun aantal trouwens. Vanochtend kleurde heel de Antwerpse singel, de invalswegen én de binnenstad rood, zodat de tienduizenden mensen die Antwerpen met de auto, tram , bus of fiets binnenreden mee konden genieten van deze rode lente in mei 68 stijl.
Voor de controle over de Singel moesten we een tijdje 'slag leveren' (niet fysiek, maar affiche over affiche) met Lijst De Decker. Onze ploegen waren echter in overtal.We hebben trouwens niets tegen de militanten van LDD, doorgaans ook maar gewone werkende mensen zoals wij. We bekampen echter wel de Lijst De Decker waardoor ze zich hopelijk tijdelijk hebben laten misleiden.
De meest succesvolle campagnedag tot nu toe. Eerst deelden we 5000 folders uit aan de meer dan 9000 bezoekers aan de SP.a ledendag in de Zoo van Antwerpen. Dat veroorzaakte een golf van positieve reacties! Dan samen met Roby Legendre (10e opvolger Antwerpen Vlaamse verkiezingen) en heel de SP.a-ploeg van Borsbeek campagne gaan voeren op de jaarmarkt daar. Vervolgens een meeting met 100 van onze enthousiaste miltanten in de zaal van de Algemene Centrale. Als toetje een boekvoorstelling bij de SP.a van Borgerhout.
Fantastische campagnedag vandaag. Vanochtend eerst de vrij kleine markt van Kontich, die even later overspoeld werd met ploegen van LDD, Groen! CD&V en anderen. De grote markt van het Theaterplein in Antwerpen hadden we vreemd genoeg voor ons alleen. We werden er overstelpt met positieve reacties. Rond het plein verschillende vensteraffiches van mij. In de namiddag een fietstocht door Kalmthout met de lokale SP.a afdeling. Tussendoor belde Bob Cools mij voor extra flyers voor Linkeroever, en wou Jeanne Vertommen dringend flyers voor de sociale woningen van Sint Andries. Op de website blijven de aanvragen voor vensteraffiches binnenkomen.
Mijn campagne is het slachtoffer van haar eigen succes. Ze worstelt met logistieke problemen. De vraag naar campagnemateriaal is bijwijlen groter dan het aanbod. Ik moest dan ook flyers laten bijdrukken. Normaal werden die gisteren geleverd door de private pakjesdienst TNT.
Mijn campagnesecretariaat ligt niet in een dure buurt met brede boulevards, maar in het volkse Antwerpen noord, in de wijk Stuivenberg, de Seefhoek. Smalle straten, druk verkeer en dichtbevolkt. We hebben heel de dag vruchteloos gewacht op onze flyers. Aan het einde van de dag werden we getrakteerd op een lakoniek bericht van TNT: the delivery area is not acceptable (let op heren De Winter en De Wever: niet in het Frans maar in het Engels, ik had het bericht liever in een van onze drie landstalen gezien doch dat geheel terzijde).
Acceptable is Engels voor aanvaardbaar. De wijk Stuivenberg is voor TNT dus niet aanvaardbaar. We mogen onze bestelling zelf gaan halen in het depot te Boom. Het afleveren van pakketjes in de Seefhoek is niet winstgevend genoeg
Dit is een voorsmaakje van wat ons te wachten staat wanneer de privatiseringsgolf in de Europese postsector zich zal doorzetten. Zorg er dan maar voor dat uw postbus in een aanvaardbare buurt staat. Anders is voor u enkel de minimale dienstverlening weggelegd waar de Vlaamse rechterzijde zo tuk op is.
De vraag is trouwens of die door Open VLD en LDD gepromote dienstverleningsapartheid zich zal beperken tot het bedelen van de post. Is dit nu de vraaggerichte benadering die Open VLD in haar programma voorstelt als breekijzer voor de privatisering van het openbaar vervoer? Zal de bus en de tram in de toekomst nog rijden op Stuivenberg? Of kunnen de chauffeurs van de privé daar hun door het winstbejag gedicteerde rijtijden niet halen, zoals in Nederland?
Elke dag minimale dienstverlening, dat is wat we mogen verwachten als rechts straks in Vlaanderen de lakens uitdeelt.
De Standaard schrijft vandaag in haar rubriek De Karavaan het volgende:
In Antwerpen kan niemand om de campagne van PVDA+ heen. Omdat de politiek op een circus lijkt, krijgen alle kandidaten op de affichageborden een rode neus opgeplakt. Alleen tonen de linkse militanten zich erg ijverig. Ook Erik De Bruyn, SP.a Rood en PVDA-sympathisant, kreeg een rode neus. Niet de bedoeling, zuchtte voorzitter Peter Mertens.
Ik stuurde het volgende antwoord naar De Standaard:
In uw rubriek De Karavaan word ik foutief omschreven als PVDA-sympathisant. Ik ben enkel sympathisant van mijn eigen partij de SP.a. Wat niet wegneemt dat ik mijn pijlen niet in de eerste plaats richt naar andere linkse partijen zoals de PVDA, maar wel naar rechts. Dat is iets anders dan sympathiseren.
Ik vind het trouwens bijzonder goed dat de PVDA ook mijn affiches voorziet van een rode neus. Dat maakt duidelijk dat er een kiesstrijd gaande is die ook woedt tussen de PVDA en de kandidaten van SP.a Rood op de SP.a lijsten. Een stem op de PVDA is een verloren stem die links verzwakt en verdeelt. Een stem op SP.a Rood kandidaten is een stem voor linkse eenheid en voor de SP in de SP.a.
Fatima Bali (Groen!): Erik jij gaat veel stemmen halen
Ook gisteren hebben we de markten afgeschuimd. s Morgens de zaterdagmarkt op het Theaterplein. Veel goede reacties weeral. De toezeggingen blijven binnenstromen. Wat opvalt is dat sommige mensen in eerste instantie weigerachtig staan, maar dan openbloeien als je ze aanspreekt met de woorden: stem eindelijk nog eens op een échte socialist. Want dat is net wat veel mensen willen, waar ze naar op zoek zijn.
We kwamen ook het campagneteam van Fatima Bali (Groen!) tegen. Zeg Erik, jij gaat véél stemmen halen getuigde Fatima spontaan. Zij merkt dat als ze campagne voert. Als de concurrentie (niet de kwaadsten, verre van, maar toch politieke concurrentie) dat ook al zegt dan geloven we er vanaf nu eens zo sterk in!
Daarna ben ik nog naar de avondmarkt op Linkeroever geweest. Dat is mijn geboortegrond. Ik heb mijn eerste zeventien levensjaren zéér gelukkig doorgebracht in die bocht van de Schelde (zie foto, met links mijn broer Patrick, inwoners van Linkeroever zullen die klok herkennen).
Nu voert oud-burgemeester Bob Cools daar fel campagne voor mij. Hij blijft maar flyers vragen! Op de markt zelf waren er mensen die reageerden met:Ah ja, dat is er ene van hier!.
Het ziet er dus naar uit dat de Linkeroever zijn naam alle eer zal aandoen
Ook vandaag was het weer de beurt aan de infanterie. De campagneteams deden simultaan de markten van het Laar in Borgerhout en het Sint Jansplein in Antwerpen centrum. Die laatste is geen gemakkelijke markt. Toch boekten we er weer succes, veel herkenning en steun, een geanimeerd gesprek met een dokwerker, daarna met een gepensioneerde dokwerker die ik heroverde op het Vlaams Belang. Een aantal kiezers zeggen dat ze voor het Vlaams parlement op mij stemmen en voor Europa op PVDA+, wegens gebrek een SP.a Rood kandidaten op de Europese lijst.
Onze kameraden die op en rond het plein wonen houden ondertussen het verkiezingsbord netjes in orde :) .
Elke dag winnen we terrein. Maar laten we niets aan het toeval overlaten en deze campagne tot de laatste dag en minuut voeren.
Morgen de zogenaamde vreemdelingenmarkt op het Theaterplein, afspraak om 10 uur aan de trappen van de schouwburg. By the way, waar zit de rest van de partij eigenlijk?
Vanochtend heb ik samen met Lin en met Joppe en Ricky van Crown Cork enkele uren campagne gevoerd op de feestmarkt in Deurne. Kameraden, geloof me, we komen nu écht in diep water. De reacties zijn overwegend positief. Er is een grote naambekendheid, blijken van herkenning en steun. Veel positieve reacties ook op het televisie-optreden van afgelopen zondag. Een tiental mensen vroeg vensteraffiches. Een Joegoslavische arbeider wil zich voluit inzetten en naar onze vergaderingen komen. Een koppel Chileense socialisten stond eerst weigerachtig toen ze zagen dat het SP.a was, omdat ze op een échte socialistische partij willen stemmen. We hebben uitgelegd hoe bij ons de vork aan de steel zit, dat wij de SP zijn in de SP.a. En we hebben hun stem met veel overtuiging teruggewonnen (sorry kameraden van PVDA+).
Ter info: Deurne op zich is even groot als Mechelen en rood en wijs genoeg om op zijn eentje een socialistische parlementair te leveren op voorwaarde dat het zich herpakt van de zwarte pest. En dat is volop aan het gebeuren.
Ik stuurde vandaag de volgende mail naar mijn voorzitster:
"Ik was verrast" vertelde een BBTK-secretaris uit de regio Aalst. Tijdens de Doe De Stemtest van de VRT vergeleek deze vakbondsmilitant zijn standpunten met deze van de SP.a. Op de stelling 22 "Als De Lijn staakt, moet er een minimumdienst zijn" drukte hij natuurlijk op de Niet Akkoord toets. Toen vergeleek hij zijn standpunt met dat van de SP.a. Hier stond er dat de SP.a... akkoord is met deze stelling.
Verontwaardiging en ongeloof waren de reacties van de Aalsterse ABVV- en SP.a-militanten op het verkiezingsdebat in het Volkshuis. "Er zijn fouten in de stemtest van de VRT" kalmeerde Caroline Coopers, algemeen secretaris van het Vlaamse ABVV in het debat met mezelf en Sam Van De Putte. "Het ABVV heeft verschillende SP.a-parlementairen gecontacteerd, die allen uit de lucht vielen. Natuurlijk waren zij niet akkoord met die stelling." Toch kwam er nog steeds geen officieel tegenbericht van het bureau van de partij. De Doe De Stemtest is nochtans al weken in gebruik.
De militanten drongen erop aan dat de SP.a onmiddellijk en vooral openlijk het vermeende standpunt in de Doe De Stemtest over de minimumdiensten tijdens stakingen bij de Lijn rechtzet. Ik stel dan ook voor Caroline, om dit zo snel mogelijk te doen. De Lijn staat in het vizier van de Vlaamse rechterzijde. Dirk Van Mechelen wil de openbare vervoermaatschappij verder uitverkopen aan de privé-sector. Tijdens de volgende legislatuur wil hij de verhouding openbare lijnen en verpachte lijnen - nu ongeveer 50/50 - ombuigen naar 75 procent voor de privé. De strijd voor een openbare vervoersmaatschappij wordt mogelijk een van de belangrijke krachtmetingen met de volgende Vlaamse regering. Hier is nog een reden om voor de SP.a te stemmen op 7 juni. Rechtstreeks of zijdelings aantastingen van het stakingsrecht zijn voor ons uit den boze neem ik aan. De Lijn moet ook openbaar blijven.
