Er staat een uitgebreid interview met mij in het kerstnummer van Knack.
Ik moet trouwens iets rechtzetten. Ik heb ooit wél eens op een lijst gestaan. Als Jongsocialist heb ik tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 1988 op de SP-lijst gestaan in Antwerpen. Op de 37e plaats als ik het me goed herinner! En ik had toen zoiets van een 380 voorkeurstemmen denk ik, wat op die onooglijke plaats lang niet slecht was. Maar een gemeenteraadsverkiezing van méér dan twintig jaar geleden is in de huidige context weinig relevant.
Ik bezocht gisteren samen met ABVV-vakbondsafgevaardigden Joppe Van Meervelde (Crown Cork Deurne), Charles Scheurweghs ( Fabricom GTI ) en Guy Backeljau (Opel Antwerpen ) het stakerspiket van Bekaert in Hemiksem. José-Perez Pépé Rodriguez van ABVV-Bekaert gaf ons een indrukwekkende rondleiding in de stille uitgestrekte (150.000m²) fabriek. Je kunt die nog het best vergelijken met een soort oversized textielspinnerij waar men staaldraad in plaats van textieldraad vervaardigt.
Bitter kerstgeschenk
De beslissing van het management van Bekaert is een brutale schande. Bekaert Hemiksem is een winstgevende fabriek. In 2008 draaide ze 10.5 miljoen euro winst. De staaldraad vloog hier door de machines tegen een snelheid van 140 meter per minuut! In septemberoktober werden de streefcijfers voor heel het jaar al gehaald. Deze zomer werd er nog aangeworven!
Kan je je inbeelden wat er nu gebeurt, zo vlak voor de feestdagen? Mensen van veertig of vijftig jaar zullen op straat gezet worden in volle economische crisis. Ze zijn gewoon kansloos.
Bezetting
De arbeiders en bedienden van Bekaert zullen het bedrijf waarschijnlijk bezetten om een drukkingmiddel achter de hand te houden en een goed sociaal plan af te dwingen. Wij moeten hen hierin voluit steunen. De hoop om het management te doen afzien van de plannen om de fabriek in Hemiksem te sluiten hebben de arbeiders spijtig genoeg niet. Dat heeft onder andere te maken met het feit dat ze zich op het politieke vlak totaal geïsoleerd voelen.
Rodney Talboom
Daarom verdient de motie die SP.a (Rood) gemeenteraadslid Rodney Talboom vanavond zal neerleggen in de gemeenteraad van Hemiksem alle steun. In plaats van te prutsen aan een nieuw progressief begrippenkader en gebuisde politici op te vangen moet de SP.a in deze zaak kleur bekennen. En die kleur is rood. Want het kan anders. Daarvoor moeten we zelfs niet wachten op een rode revolutie. In Duitsland bijvoorbeeld zien de bedrijven voorlopig af van grote ontslagrondes of sluitingen van fabrieken. Dat is het resultaat van overleg tussen bedrijven, politici, bankiers, vakbonden en wetenschappers. Zelfs arbeidsduurvermindering wordt in Duitsland bespreekbaar gesteld. De Duitse ondernemers beseffen dat ze hun maatschappelijke verantwoordelijkheid moeten nemen op straffe van overbodigheid.
Vlaamse patroons
Niet zo echter in België en Vlaanderen. In de sluiting van Bekaert zit ook een harde les besloten voor de aanhangers van het Vlaams Belang. Dit zijn nu de patroons van ons eigen Vlaamse volk! Geen Vlaamsere patroon dan Bekaert! In heel de wereld hebben ze op basis van Vlaamse technologie een imperium van staaldraadfabrieken gebouwd. Bekaert heeft vrijwel het monopolie op dit product in heel de wereld. Zopas werd er nog een fabriek geopend in Thailand. Maar hun eigen arbeiders en bedienden laten ze stikken. Jarenlang verdwenen de winsten in anonieme zakken. Die anonieme zakken mag je zowel figuurlijk als letterlijk nemen: diezelfde anonieme zakken laten de fabriek nu in de steek.
Rijnlandmodel
Dit is ook een zaak voor de politiek. Zijn wij als Vlaamse socialisten niet voor het Duitse Rijnlandmodel? Dat hoorde ik tot voor enige tijd toch nog verkondigen? Wij moeten overleg eisen en de Belgische ondernemers voor hun maatschappelijke verantwoordelijkheid plaatsen: zoals in Duitsland, géén grote ontslagrondes of fabriekssluitingen. De crisis mag niet op de schouders van de gewone werkende mensen worden gelegd. Maar we moeten een stok achter de deur houden. Als ondernemers echt niet meewillen dan mogen we onze samenleving niet door hen laten gijzelen. Dan heeft de overheid het recht om zelf industrieel initiatief te ontplooien. Dan moet een fabriek zoals in Hemiksem genationaliseerd worden. Of laten we ons misschien liever zonder slag of stoot desindustrialiseren?
In deze adventsperiode nodigt de SP.a leiding een eenzame uit. Hij heet Bert Anciaux. Dit gezellig onderonsje straalt een ons kent ons mentaliteit uit. Beroepspolitici die over de partijgrenzen heen voor elkaars zitjes zorgen terwijl de eigen partijbasis straal genegeerd wordt. Nooit eerder heeft een SP.a voorzitter de partij zo weten te verdelen als nu
Bovendien zal de centrumkoers van de partij nogmaals bevestigd worden hoewel ze door de kiezer werd afgestraft. In dat kader wordt zelfs een nieuwe naam voor de partij bespreekbaar gesteld. Een naam waaruit elke verwijzing naar het socialisme zou verdwijnen. Wat de SP.a nu nodig heeft is socialistische eigenheid. In tijden van economische crisis waardoor elke dag 200 jobs verdwijnen halen sociaaleconomische themas de bovenhand en zou de partij kunnen scoren. In plaats van naar de eigen navel te staren met het binnenhalen van overlopers, naamsveranderingen en interne peilingen zou de SP.a campagne moeten voeren rondheldere socialistische antwoorden op de crisis om daarmee haar verloren gelopen kiezers bij De Decker en De Winter terug te halen.
SP.a Rood draagt eigen kandidaten voor
Daarom draagt SP.a Rood in drie provincies kandidaten voor in het kader van de Vlaamse en Europese verkiezingen van 2009, voor opname op de lijsten van de SP.a.
De komende weken kunnen er nog kandidaten volgen. Nu gaat het alvast over Erik De Bruyn en Antoon Stessels in Antwerpen, Issam Benali in Oost-Vlaanderen en Charlotte Storme en Camiel Goegebuer in West-Vlaanderen.
Erik De Bruyn is 49 jaar en woordvoerder van SP.a Rood. Bij de voorzittersverkiezingen in de SP.a in 2007stemden 34 procent of bijna 9000 SP.a-leden voor De Bruyn.
Antoon Stessels is 30 jaar en leraar van beroep. Bij de federale verkiezingen van juni 2007 haalde hij 1794 voorkeurstemmen.
Issam Benali is 24 jaar, adjunct-secretaris van de Algemene Centrale van het ABVV Antwerpen-Waasland en voorzitter van SP.a Beveren. Bij de federale verkiezingen van 2007 haalde hij 3837 voorkeurstemmen en sprong daarmee van de 9e naar de 4e opvolgersplaats.
Charlotte Storme is 40jaar, advocate van beroep. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2006 haalde zij 1774 voorkeurstemmen en begon zo in 2007 aan haar 2e legislatuur als gemeenteraadslid te Brugge.
Camiel Goegebeur is 46 jaar. Hij is arbeider bij Case New Holland te Zedelgem, ABVV-militant en ondervoorzitter van de SP.a-afdeling Brugge.
De vijf kandidaten willen de eenheid ter linkerzijde bewaren en bijdragen aan een sterke SP.a.Maar zij stellen als voorwaarde dat zij expliciet campagne kunnen voeren als SP.a Rood kandidaten en wel rond de themas van de vier Rode Kaarten waarmee
SP.a Rood momenteel campagne voert:
1) Samen met de vakbonden op de bres voor koopkracht en werkzekerheid.
2) Voor de heroprichting van een openbare kredietinstelling.
3) Uitroeiïng van de armoede door de verhoging van de minimumlonen, de verhoging van de uitkeringen, sociale woningbouw, betaalbare energie en gezondheidszorg voor iedereen.
4) Een vermogensbelasting op de vermogens van meer dan 1 miljoen euro om dit alles te financieren.
We betreuren dat er hier en daar gecrispeerd wordt gereageerd op deze kandidaturen. Wij kunnen ons immers niet voorstellen dat een strekking die 34 procent van de partij achter zich heeft genegeerd zou worden terwijl een minderheidsfractie van een linksliberale formatie die nog 0.6 procent scoort in de peilingen wél met open armen wordt ontvangen.
