Zo de 7e Chemokuur is achter de rug. We moeten het de beestje zo moeilijk maken want ze kweken zoals konijnen. Het is een ware uitputtingsslag en zuigt alle energie uit je lichaam.
En plots ging het licht uit ... Terwijl ik dit artikel zat te schrijven ging plots het licht uit in mijn brein. Dus computer dicht en bed in. Op die moment had ik veel minder te vertellen, want het praten ging opeens moeilijk. Na twee dagen beslissen we naar de spoedafdeling van het UZ-Jette te rijden. Daar aangekomen worden we met "spoed" geholpen! Er wordt direct een CT-scan gemaakt, waar niets abnormaals op te zien was. De neuroloog besliste om mij kort op te nemen. 4 Dagen later wordt er ook nog een MRI gemaakt. Ook deze scan is ok. Waarschijnlijk heb ik een epillepsie aanval gehad. Dus beslist professor Neyns mij terug met de volgende chemokuur te laten starten, nummer 8 ondertussen al. Deze is sinds vandaag achter de rug maar ik ben er verschrikkelijk moe van.
