Kruis of munt
Woensdag 6 maart
Vandaag heb ik een moeilijke beslissing genomen in mijn leven. Voor de tweede keer gaat mijn luikje in mijn hoofd open. Samen met mijn gezin heb ik gekozen voor een chirurgische ingreep. Als alles goed verloopt begin ik na de operatie terug met chemotherapie (Temodal). Toegeven, ik heb lang getwijfeld het is immers kiezen tussen de pest en de cholera.
De ingreep zal gebeuren door middel van Neuronavigatie en wordt uitgevoerd door Dr. Durinck Neurochirurg in het UZ Brussel.
Ik vraag jullie om op maandag 18 maart de vingers te kruisen en even aan mij te denken.
Waar haal ik de moed vandaan vraag ik mij af. Na de negatieve ervaringen bij de vorige behandeling en lange revalidatie periode zou je wel gaan twijfelen? Ik wil het team van Dr. Durinck uaanmoedigen om mij weer beetje extra time te geven.
Mijn eerste kleindochter is nu 3 jaar en is geboren tijdens mijn ziekte. Het klinkt cliché maar zij geeft mij de moed en kracht om door te gaan. Ik wil nu nog zo graag de kracht opbrengen om de geboorte mee te beleven van het kindje van mijn dochter Dorien die vorig jaar gehuwd is.
Dorien, ik noem ze wel eens mijn kleintje, is vorig jaar gehuwd met Thomas. de tortelduifjes willen nog even wachten met kindjes tot hun huis gerenoveerd is. Een verstandige beslissing maar ik zou het spijtig vinden dat ik haar baby niet even kan vasthouden daarom wil ik leven.
En dan is er mijn echtgenote met wie ik samen de lange moeilijke weg heb afgelegd. Kanker beleef je immers samen. En het besef dat je partner alleen achter blijft spookt altijd door je hoofd. Het is voor beiden een mentale last. En daar kan mindfullnes of een pschygoloog niet veel aan veranderen. Ik maak mij tevens zorgen over haar inkomen als ik er niet meer moest zijn. Ze is altijd passioneel met haar werk bezig geweest en ik kan alleen maar vragen rekening te houden met de moeilijke omstandigheden.
Als ik alles in beschouwing wil nemen van de dingen die het meest bezighouden kan ik niet naast lotgenotencontacten kijken. Het geeft mij een goed gevoel mensen die nood hebben aan een goed gesprek en een beetje warmte.
Waarschijnlijk wordt dit dan de laatste blog voor de ingreep. Ik hoop dat dit het begin wordt van een nieuw hoofdstuk en niet het einde van een boek.
Groeten
Danny
07-03-2013 om 00:00
geschreven door Danny 
|