|
Beste bloggers,
Stipt om half 8 gaat het biepertje van de gsm af van mijn liefste die mij zegt dat ik toe ben aan mijn laatste chemobommen van deze maand.
Ik ben blij dat het voor deze maand weer achter de rug is want de bom die tot ontploffing wordt gebracht in mijn lichaam richt nogal veel schade aan. Niet enkel slechte cellen worden getroffen maar ook goede cellen. Zo heb ik bijvoorbeeld het gevoel dat er een kolonie mieren over mijn rug lopen. Mijn kaken zijn stijf alsof er stijfsel is blijven opplakken en mijn benen doen pijn alsof ik de ronde van Frankrijk heb gereden. Over de vermoeidheid natuurlijk nog niet gesproken...
En morgen ben ik er weer met meer zeer ...
Vorige week zijn we voor de eerste keer met de auto op consultatie bij professor Neyns in het UZ van Jette geweest. De gemiddelde snelheid was 70 km/u en ik dacht dat we met een sneltrein vaart over de weg scheurden. Alles is nog een beetje wennen. De professor gaf mij opnieuw groen licht voor de volgende kuur. De volgende keer wacht mij opnieuw een controle onder de MRI. Weer een spannend moment!
Na de consultatie hebben mijn 3 vrouwen mij meegenomen naar de pizzahut. Ik heb mij eens goed laten gaan aan het pizzabuffet. Mijn jongste dochter daagde mij uit voor een wedstrijdje pizza eten, die ik natuurlijk gewonnen heb.
Weer een overwinning die mij uit mijn isolement haalt. Ik heb mij voorgenomen als ik de zwaarste weken van mijn chemo voorbij ben een aantal afspraken te maken met vrienden.
Tot binnenkort,
Danny
22-09-2009 om 14:03
geschreven door Danny 
|
