Ik heb er vandaag, op de laatste zomerdag, een uitstapje naar zee van gemaakt. Van het Ieperleekanaal via Reninge naar de Lovaart en Veurne. Van Veurne dacht ik via de grote baan naar De Panne te rijden maar ik zag daar fietswegwijzers richting Adinkerke en koos dan maar voor die richting. Veel meerwaarde had dat misschien niet maar het ging nog een stuk langer door de velden in plaats van langs de grote weg en zo heb ik voor het eerst Plopsaland gezien. Van De Panne ging het langs de kust, zo veel mogelijk over de dijk, naar Nieuwpoort. In Nieuwpoort ben ik dan gaan eten. Vooraf had ik mijn gedacht gezet op een lekker vispannetje maar dat leek in Nieuwpoort niet op de menu te staan. Ik heb dan maar in de brasserie De Vuurtoren, tegenover de vismijn, voor een dagmenu gekozen: bloemkoolsoep, zeetong met friet en salade en koffie achterna. Het was er lekker en in deftige porties. Van Nieuwpoort ben ik dan langs de IJzer tot de Knokkebrug en dan weer het Ieperleekanaal terug naar Ieper gereden.

Ruim 20 jaar geleden ben ik ook op een paar plaatsen langs de kust appartementen bezocht om mij te vestigen, onder andere in De Panne. Het zou er wel mooi wonen geweest zijn, ik ben er vandaag in De Panne in de omgeving gepasseerd, maar ze vielen allemaal net een beetje buiten mijn budget. Achteraf gezien ben ik daar ook wel blij mee geweest, het was toch wel praktisch om dicht bij het werk te wonen. Bij wonen aan de kust had ik ook mijn auto niet kunnen laten gaan en dus veel minder reisbudget gehad en daar heb ik al die jaren toch veel plezier van gehad.

Vandaag, na mijn bergritje van gisteren, terug voor een vlakker parcours gekozen. Er stond, voor het eerst sinds lang, een keer echt weinig wind, helemaal zonder rij je natuurlijk nooit. Gisteren zei ik nog dat bij weerstand de snelheid snel naar beneden gaat, als die weerstand van de wind er niet is gaat het dan direct een stuk vlotter. Het was dan ook echt aangenaam fietsen vandaag.

Vandaag ook veel mannen met geweer gezien maar ik heb er geen gehoord, voor hen zal het misschien niet zo'n goede dag geweest zijn.

Vandaag terug de koersfiets genomen, voor mijn bergritje. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, aangezien ik geen hartslagmeter meer draag, maar dit is waarschijnlijk de enige rit waarbij ik mijn hartslag nog eens in het rood drijf, om de bergjes te doen. Bij mijn andere sportieve ritten rijd ik wel een leuk tempo maar als er door de omstandigheden, parcours of weer, wat meer weerstand is dan zakt het tempo al vlug. Op de bergjes zakt het tempo uiteraard ook stevig maar daar moet de hartslag sowieso een stukje de hoogte in om naar boven te rijden. Het scheen vandaag trouwens vlotter te gaan dan vorige keer maar er stond waarschijnlijk ook wat minder wind.

Omdat het weer wat minder aangenaam was, een beetje grijs en winderig, en ook wel om het gewoon wat kalmer te doen koos ik vandaag voor een rustig wandelingetje langs de verdronken weide en de vesten. De eerste foto van de dag is genomen vanaf mijn bank op de vesting.

Vandaag nog eens een duatlon gedaan. Ik ben ervoor naar Westvleteren gereden. Daar zou ik door de combinatie van 2 afgepijlde wandelingen, het Sint Sixtus wandelpad (7,5 Km) en de Sixtusbossen wandeling (4,5 Km), die elkaar een stuk overlappen een mooie wandeling kunnen doen. De Sint Sixtus was inderdaad mooi afgepijld maar van de Sixtusbossen heb ik geen bordjes gevonden. Er stond wel op een paar plaatsen een bord met een kaartje maar afpijling was er dus niet. Het Sint Sixtus wandelpad is schijnbaar wel een stuk uitgebreid tegenover de oudere kaarten en van de bossen heb ik ook een stuk gedaan, waardoor ik toch nog op een mooie wandeling van 10 Km kwam. Volgens de info huizen de Sixtusbossen de grootste reeën populatie van de streek maar daar heb ik niets van gemerkt. Overigens, er zijn in de omgeving wel wandelknooppunten. Misschien moet ik maar eens terugkomen met een zelf uitgestippelde wandeling.

De wind is nog wat verder afgenomen maar ook vandaag trok hij in de namiddag toch weer wat aan. Anderzijds, mid-oktober in korte broek en korte mouwen fietsen alsof het mid-zomer is!? Niet echt normaal, toch?

Er stond vandaag al een stuk minder wind dan dit weekend maar hij was toch nog goed voelbaar. Zeker naar het einde toe, richting 3 uur, trok hij nog wat aan. Ik haalde wel terug mijn "standaard", dat ging in 't weekend niet.

Gisteren een leuke avond gehad met Yevgueni in Het Perron. Alleen jammer dat ze mijn favoriete nummer, Oud en versleten, niet gespeeld hebben. Niet dat ik me door die titel aangesproken zou voelen. Daarmee zit mijn cultuur seizoen er al op, meer interessant staat er voor mij niet meer op het programma in Het Perron.

Vanmorgen natuurlijk mijn burgerplicht gedaan en dan vanmiddag terug tegen de wind gaan vechten. Het leek wel of er nog meer stond dan gisteren, zeker bij de rukwinden die er bij hoorden. Even voor het einde leek het dan dat mijn GPS het spoor verloren was. Ik ben dan maar overgeschakeld op plan B, mijn horloge, voor het slot.

Vandaag, ondanks de nog steeds aanhoudende wind, toch terug de koersfiets genomen en er dus zelfs een 100+ rit van gemaakt. Ik ben er vanmorgen een stuk vroeger aan begonnen met het idee dat er dan misschien nog wat minder wind zou zijn maar ik geloof niet dat het veel verschil gemaakt heeft, de wind was toen ook al vol aanwezig. Ik heb het "stoempen" wel wat beperkt door met de wind op kop gewoon klein en traag te rijden.

Omdat er nog steeds een "matige" wind stond heb ik de koersfiets nog even op stal gelaten. Ik ben echter wel met de toerfiets op pad gegaan. Ik ben er mee naar Woumen naar de Blankaart gereden om daar de Blankaart wandeling te doen. Mijn eigen interpretatie van een duatlon dus. Terwijl een duatlon lopen - fietsen - lopen combineert heb ik er dus fietsen - wandelen - fietsen van gemaakt. Het grootste deel van de wandeling gaat wel door buiten het eigenlijke natuurgebied, langs de weilanden en grachten tussen het natuurgebied en de IJzer. Zelfs over een weg waar ik geregeld ook over fiets.

Omdat er vandaag nog meer wind leek te zijn dan gisteren, "matig" volgens de weermannen, en ik geen zin had om daar tegenop te boksen heb ik vandaag voor wandelen gekozen. Omdat ik onlangs gecharmeerd was door de Gasthuisbossen ben ik weer die richting uit gegaan maar deze keer voor wat meer Gasthuisbos en wat minder Palingbeek. Al bij al veel in't bos gewandeld vandaag.

Na mijn bergritje van gisteren vandaag terug voor een vlakke rit gekozen maar wel met een behoorlijk stevige wind als spelbreker.

Vandaag mijn bergritje weer gedaan. Acht weken na mijn terugkeer uit GB is bergop rijden terug gewoon plezant, al is het met een fiets van 8 Kg sowieso wel leuker dan met 60 Kg natuurlijk.

In navolging van vrijdag, vanmiddag wat vroeger vertrokken om te gaan eten om eerst nog een kwartiertje rustig op "mijn" bank op de vesting te gaan zitten.

En na de middag dan een toertje gaan fietsen, wat korter en rustiger dan zaterdag. Hoewel de wind niet erg zichtbaar was vond ik hem toch lelijk tegenvallen. Later werd hij dan toch iets meer merkbaar aan de struiken en de takken van de bomen.

Voor de verandering, en de wind, vandaag nog eens gaan wandelen. De wandeling ging deze keer de andere richting uit, langs Dikkebus vijver en het Tortelbos.

Vandaag nog eens gekozen voor een lange rit. Dezelfde rit als vorige week maar met een extraatje richting Nieuwpoort en dat resulteerde dan in een rit van 122 Km. Ik denk niet dat ik dat nog veel verder ga uitbouwen, 122 is tegenwoordig wel genoeg denk ik. Ik heb vandaag schijnbaar wel een beetje geluk gehad. Tegen de kust werd de wind toch weer behoorlijk voelbaar. Gelukkig kreeg ik hem in Nieuwpoort in de rug en verderop bleek dan dat het niet zozeer om wind aan de kust ging maar dat de wind gewoon aangetrokken was. Ik heb vandaag vermoedelijk dus wat meer rugwind dan tegenwind gehad.

Deze voormiddag ben ik voor het eten even langs de ziekenkas gepasseerd. Omdat het daar erg vlot ging was ik een stuk te vroeg om te gaan eten, ik ben dan een tijdje op de vesting op een bank gaan zitten. Eigenlijk is dat best rustgevend, zo even rustig in het groen tussen de vogels gaan zitten. Misschien moet ik dat ook maar eens meer doen.

De reden om langs de ziekenkas te gaan was het binnenbrengen van mijn "attest van lidmaatschap van de Vlaamse Wielrijdersbond". Ik fiets nu al jaren terug maar heb mij nooit ergens bij aangesloten. Onlangs zag ik echter, eerder bij toeval, de condities van lidmaatschap van de VWB en heb ik beslist om mij aan te sluiten. Lidmaatschap kost 32€, voor datzelfde geld kan je eventueel ook je gezin aansluiten. Om sporten voor de gezondheid te promoten krijgt elke volwassene van de ziekenkas 15€ van het lidgeld terug betaald, voor een koppel is het lidmaatschap dus al vrijwel gratis. En voor dat geld ben je verzekerd tijdens al je fietsactiviteiten maar bijvoorbeeld ook bij het wandelen, lopen, ... . Bovendien krijg je ook een gratis pechverhelping voor alle types fietsen in heel België en tot 50 Km over de grens. Voor een ietwat actief mens best de moeite om aan te sluiten dus. Je ontvangt ook nog een tweemaandelijks magazine.

Mijn rit vandaag ging voor een hoekje in Frankrijk. Het is natuurlijk niet mijn enige rit naar Frankrijk. Op de grens fiets ik veel maar mijn bergritje gaat langs de Catsberg, in Frankrijk dus. Het begin en het einde waren behoorlijk lastig, overwegend stijgend en de, goed voelbare, wind op de kop. Het tussenstuk echter, overwegend dalend en de wind van achter, ging super vlot  .

Hertjes heb ik vandaag niet gezien maar wel een ooievaar in een veld bij Stavele, toch ook niet alledaags in onze streek.

Vandaag stond er terug sport op de menu, een rit langs Bissegem en de Leie tot Wervik. Even heb ik er aan gedacht om nog eens langs te gaan bij mijn ouwe maat, Ronny Vandamme, maar met de koersfiets doe ik dat eigenlijk niet. Ik zou nog eens met de gewone fiets in die richting moeten gaan.

Verder zijn nu ook de foto's van Ierland klaar en on-line. In totaal heb ik van de reis 1.950 foto's overgehouden en op het net staan, veel te veel eigenlijk maar ik ben nooit erg goed geweest in selecteren.

Vandaag overigens een brief gekregen van de Minister van Defensie, waarin hij mij bedankt voor de "goede en toegewijde diensten bewezen aan het land". Erg mooi maar ik durf wedden dat hij die liever (nog) niet had gestuurd omdat ik nog wat langer had moeten blijven.

Gisteren mijn outdoor activiteiten beperkt tot een wandeling rond de vesten, een kleine maar aangename "dichtbij" wandeling.

Vandaag kon er terug gefietst worden maar ik maakte er wel een rustige toeristische uitstap van, langs kapelletjes en de paters dus. Ik passeerde op deze eerder korte rit zeker 20 kapelletjes, groot en klein. Bij de paters stopte ik dan even voor een karton bier. Een volle bak is nogal moeilijk met de fiets maar een karton uit het winkeltje is geen probleem, dat kan makkelijk in de fietstas. Je moet dan wel een beetje geluk hebben dat er bier verkrijgbaar is, er is geen garantie. Vandaag was bijvoorbeeld enkel de 12° beschikbaar, niet slecht maar persoonlijk verkies ik de blonde. Mijn bedoeling was eigenlijk van elk een karton maar dat kon dus niet.

Het hoogtepunt van de rit waren echter nog de kapelletjes noch de paters. Het hoogtepunt was de bevestiging van wild in de streek. In dezelfde omgeving als 3 weken geleden, op de "schreve" richting Abeele, zag ik weer een paar hertjes. Toen, met de koersfiets, had ik geen camera bij maar deze keer dus wel.

Ik dacht overigens van het weerbericht begrepen te hebben dat we zouden beginnen met wolken maar dat het na de middag zou opklaren. Bij ons in de Westhoek was het dus omgekeerd, na de middag begon de lucht volledig dicht te trekken.

Geen mooi weer vandaag maar hier in de Westhoek zouden de buien tegen de middag moeten overgetrokken zijn en voor een wandeling is dat ruim voldoende. Naar het einde kwamen er zelfs mooie opklaringen maar er stond wel nog een stevige wind, nog steeds geen leuk fietsweer dus. De wandeling ging weer naar de Palingbeek maar via een andere route. Deze route ging door de Gasthuisbossen en dat bleek toch een beetje een openbaring. Ik ben er al dikwijls langs gefietst maar nu blijkt het een erg mooi bos om te wandelen.