Voor landen als Groot-Brittanië , Ierland, Zwitzerland, Frankrijk,Spanje en zelfs Duitsland voorzie ik weinig taalproblemen. Maar voor landen als Portugal,Griekenland, Bulgarije, Roemenië, Hongarije, Tsjechië, Slowakije,Polen ,Denemarken, Zweden en Noorwegen en in mindere mate Italië heb ik iets minder vertrouwen in mijn talenknobbel.
Ik zou gewoon niet weten waar te beginnen.Komt daar nog het cyrillisch schrift van bepaalde landen bij en ik kan me voorstellen dat je jezelf zo ongeveer moet voelen als een blinde in het donker. Dààr heb ik wat op gevonden...ik heb namelijk 12 taalboekjes gekocht waar je rustig in het nederlands voorgevormde zinnen kan in opzoeken en die kan je dan proberen uit te spreken, meestal tot groot vermaak van de plaatselijke bevolking, of je kan het zekere voor het onzekere nemen en de zin aanwijzen zodat de plaatselijke bevolking die kan uitspreken zoals het hoort. Het lijkt mij een onmisbaar item. Zo'n dertig jaar geleden heb ik reeds kennis gemaakt met zulk taalgidsje Grieks en weet dus hoe het hulpmiddeltje te appreciëren. Gesteld dat ik ze niet hoef te gebruiken onderweg, dan kan ik ze nog aanwenden om de verloren gereden vrachtwagenchauffeurs in mijn gemeente te woord te staan.
Hoera, ik heb de foto's doorgestuurd gekregen! Maar die blijven zo groot zeg...precies reklame voor een bepaald computermerk! Ik blijf proberen ze te verkleinen.
Vandaag hebben we een onderhoud gehad met Juf Elke, de leerkracht van het vijfde leerjaar waar Berre volgend schooljaar zou hebben bijgezeten. Omdat wij, en dan voornamelijk Lutgard, zullen instaan voor het onderricht van Berre tijdens de reis, hadden wij daar nogal wat vragen en twijfels bij en ik moet zeggen dat we daar veel wijzer en meer gerustgesteld zijn buitengekomen. Zo werd er afgesproken dat de hoofdvakken taal en taalbeschouwing, wiskunde en Frans mee zullen opgevolgd worden door de leerkracht. Er werd ook afgesproken dat Berre op bepaalde vrijdagnamiddagen contact zal maken met de leerlingen van zijn klas. (waarschijnlijk via Skype) Er zal een regelmatige stand van zaken doorgestuurd worden vanuit de school zodat Lutgard kleine bijsturingen zal kunnen doen indien nodig.
Alle huiswerk en taken zullen door Berre op zijn persoonlijk netbook gemaakt worden (die is ook uigerust met camera en microfoon voor de schoolcontacten) en doorgestuurd naar school.
De oefeningen in de invulschriften zullen indien mogelijk ook doorgestuurd worden, zo kunnen de leerkracht en de mensen van het ministerie van onderwijs bij de controle die na het jaar thuisonderwijs zal plaatsvinden, beter inschatten wat er dat jaar gebeurd is. Lutgard vind het ook heel geruststellend dat ze terecht kan indien er langs onze kant iets niet duidelijk is. Wij zijn de school hier bijzonder dankbaar voor.
p.s. Normaal zaten hier twee foto's bij van Berre's netbook maar ik krijg ze niet doorgestuurd...ik blijf proberen!
Vandaag moest de zwerfwagen op waterdichtheidscontrole naar Alpha in Temse.
Ook de rest van de apparaten werden nagekeken op hun deugdelijkheid.
Alles werd in goeie banen geleid door Saïd , een man die we al 15 jaar kennen, van bij onze eerste stappen in de mobile-home-o-logie;
Je zal hem zeker herkennen aan zijn ongdwongen vriendelijkheid.
Zijn goede zorgen hebben tot gevolg dat we nu helemaal klaar staan om te vertrekken.
Hoewel het nog twee maand en twintig dagen tot vertrek is, heerst er bij ons al een prettige spanning.
Op 22 juni moet er nog wel de luifel en het zonnepaneel geplaatst worden, ik zou het in mijn enthousiasme nog over het hoofd zien.
Al dan niet een satellietschotel enbijbehorend T.V. Vlaanderen , daar zijn we nog niet helemaal uit.
Maar voor de rest liggen alle papieren klaar, het ticket naar Dover is besteld.
Ook moeten we nog een onderhoud hebben met Berre zijn juf van het vijfde leerjaar, over hoe we de lessen van een tienjarige het best aanpakken, waar we best op letten, welke leerstof, internetmomenten met de lerares of de klas.
Ach , er is eigenlijk nog tijd genoeg maar zoals ik al zei , begint het toch al te kietelen.
Het komt allemaal goed of zoals een vriendin in het Afrikaans pleegt te zeggen alles kom rech .
Dit week-end ben ik weer gaan zingen in de café's ten lande. Diegenen die mij kennen weten stilaan hoe dat in zijn werk gaat , maar voor de anderen: Ik zoek een regio uit waar ik de laatste tijd weinig of niet opgetreden heb en vertrekken op goed geluk met de mobile-home om te gaan zingen in café's die zich op onze route laten ontdekken. Ik stap binnen, zing drie liedjes, ga rond met de pet, zing nog een liedje om te bedanken en ga verder naar het volgende café. Op vrijdag heb ik twee kroegen bezocht in Gosselies, voorstadje van Charleroi dat was heel plezant en kunnen gecatalogeerd worden bij de lijst "gewoon". Ik weet zelfs de namen van de respectievelijke café's niet meer, wat niet echt van mijn gewoonte is. Anders is het gesteld met het café "au paradis" in Mettet. Het is de derde keer dat ik daar ga spelen, steeds is de plek overgenomen door een andere cafébaas en altijd is het daar een groot plezier om te spelen; Ik weet niet waarom, ik weet niet hoe het komt (merci Raymond) is het de betere akkoestiek, ligt het gewoon aan de mensen , ligt het aan de naam van het café ? Feit is dat de mensen daar steeds genieten van mijn korte doortocht. Zoals vaker gebeurt moest ik ook daar komen bijzitten en verhalen vertellen, petit flamand dans ce pays wallonne inconnu, ik zweer u dat de mensen daar veel bewondering voor hebben. Ook kwam onze intentie om door Europa te reizen ter sprake en vroegen een aantal klanten om de blog ook te gezette tijd aan hen door te sturen. Hierbij mede daardoor de melding dat het zou kunnen dat er af en toe berichten in het Frans (of wie weet nog in wat allemaal talen) op deze blog zullen terecht komen. A tous au paradis mes salutations. Na dat bezoek kwamen we mogelijk nog dichter tegen het paradijs. We reden onze zwerfwagen naar de abdij van de Benedictijner paters van Maredsous... die stilte, die natuur, ge moet daar zeker een keer gaan kijken en luisteren ....en de dag daarna, dat bier...
Om naar het buitenland te gaan heb ik een paspoort nodig. Maar omdat ik nog geen 12 ben bestaat er voor mij de Kids-i.d. kaart; Je moet die zeker op tijd aanvragen en na twee weken mocht ik ze gaan afhalen; Ik moest vanalle geheime codes indrukken enzo, en ik was het een en ander vergeten maar alles kwam nog goed in orde. Ik ben nu 'k weet niet hoe fier dat ik mijn eerste paspoort heb dan kan ik op 14 juli mee op de boot van Calais naar Engeland, ik vind het nu al spannend en ik heb er veel zin in.
De kogel is bij ons door de kerk. Wij vertrekken op een reis door Europa na het optreden van 10 juli 2010 op de GAPERSFEESTEN in Geluwe. Mondjesmaat zullen de voorbereidingen op de blog gezet worden.
Drieënvijftig, vroeger wat gereisd, busking Flanders, busking Belgium and now busking Europe, net 6 jaar gemeenteraadslid geweest, één van de eerste huismannen in Vlaanderen, cafébaas, 2 full cd's, een aantal singles, Van de Ven & The Men, één jaar in Houffalize gewerkt en daar een hoop schitterende vrienden aan overgehouden.
Achtenveertig, arbeidster, een jaar tijdskrediet (sorry Decroo), bedankt baas, de Ark, getrouwd met die van hierboven op 19, ook Houffalize, ook schitterende vrienden aan overgehouden, 4 kindjes, Nelleke, Wies, Frodo en Berre, twee kleinkindjes Hanne en Senne, Schoonzoon Roelof, misschien binnenkort schoondochter Narjiss, al jaren een droom om eens wat langer meer landen te kunnen bezoeken, nooit van gekomen, Berre lesgeven onderweg, bedankt juf Elke
Tien jaar, het vijfde leerjaar, voetbal, basket , chiro ooit gedaan niet echt mijn goesting, hou van het integratiekamp 2830, de reis wordt super, veel voetballen en basketten met papa, af en toe meespelen met tamboerijn of trommel.
Wie deze blog chronologisch wil raadplegen start best helemaal onderaan. Wie wil reageren, altijd welkom.
If you want to leave a message in English, please feel free to do so. Veuillez laisser un message en Français, N'hesitez pas.
Om naar het buitenland te gaan heb ik een paspoort nodig.
