Dit week-end ben ik weer gaan zingen in de café's ten lande. Diegenen die mij kennen weten stilaan hoe dat in zijn werk gaat , maar voor de anderen: Ik zoek een regio uit waar ik de laatste tijd weinig of niet opgetreden heb en vertrekken op goed geluk met de mobile-home om te gaan zingen in café's die zich op onze route laten ontdekken. Ik stap binnen, zing drie liedjes, ga rond met de pet, zing nog een liedje om te bedanken en ga verder naar het volgende café. Op vrijdag heb ik twee kroegen bezocht in Gosselies, voorstadje van Charleroi dat was heel plezant en kunnen gecatalogeerd worden bij de lijst "gewoon". Ik weet zelfs de namen van de respectievelijke café's niet meer, wat niet echt van mijn gewoonte is. Anders is het gesteld met het café "au paradis" in Mettet. Het is de derde keer dat ik daar ga spelen, steeds is de plek overgenomen door een andere cafébaas en altijd is het daar een groot plezier om te spelen; Ik weet niet waarom, ik weet niet hoe het komt (merci Raymond) is het de betere akkoestiek, ligt het gewoon aan de mensen , ligt het aan de naam van het café ? Feit is dat de mensen daar steeds genieten van mijn korte doortocht. Zoals vaker gebeurt moest ik ook daar komen bijzitten en verhalen vertellen, petit flamand dans ce pays wallonne inconnu, ik zweer u dat de mensen daar veel bewondering voor hebben. Ook kwam onze intentie om door Europa te reizen ter sprake en vroegen een aantal klanten om de blog ook te gezette tijd aan hen door te sturen. Hierbij mede daardoor de melding dat het zou kunnen dat er af en toe berichten in het Frans (of wie weet nog in wat allemaal talen) op deze blog zullen terecht komen. A tous au paradis mes salutations. Na dat bezoek kwamen we mogelijk nog dichter tegen het paradijs. We reden onze zwerfwagen naar de abdij van de Benedictijner paters van Maredsous... die stilte, die natuur, ge moet daar zeker een keer gaan kijken en luisteren ....en de dag daarna, dat bier...
Om naar het buitenland te gaan heb ik een paspoort nodig. Maar omdat ik nog geen 12 ben bestaat er voor mij de Kids-i.d. kaart; Je moet die zeker op tijd aanvragen en na twee weken mocht ik ze gaan afhalen; Ik moest vanalle geheime codes indrukken enzo, en ik was het een en ander vergeten maar alles kwam nog goed in orde. Ik ben nu 'k weet niet hoe fier dat ik mijn eerste paspoort heb dan kan ik op 14 juli mee op de boot van Calais naar Engeland, ik vind het nu al spannend en ik heb er veel zin in.
De kogel is bij ons door de kerk. Wij vertrekken op een reis door Europa na het optreden van 10 juli 2010 op de GAPERSFEESTEN in Geluwe. Mondjesmaat zullen de voorbereidingen op de blog gezet worden.
Drieënvijftig, vroeger wat gereisd, busking Flanders, busking Belgium and now busking Europe, net 6 jaar gemeenteraadslid geweest, één van de eerste huismannen in Vlaanderen, cafébaas, 2 full cd's, een aantal singles, Van de Ven & The Men, één jaar in Houffalize gewerkt en daar een hoop schitterende vrienden aan overgehouden.
Achtenveertig, arbeidster, een jaar tijdskrediet (sorry Decroo), bedankt baas, de Ark, getrouwd met die van hierboven op 19, ook Houffalize, ook schitterende vrienden aan overgehouden, 4 kindjes, Nelleke, Wies, Frodo en Berre, twee kleinkindjes Hanne en Senne, Schoonzoon Roelof, misschien binnenkort schoondochter Narjiss, al jaren een droom om eens wat langer meer landen te kunnen bezoeken, nooit van gekomen, Berre lesgeven onderweg, bedankt juf Elke
Tien jaar, het vijfde leerjaar, voetbal, basket , chiro ooit gedaan niet echt mijn goesting, hou van het integratiekamp 2830, de reis wordt super, veel voetballen en basketten met papa, af en toe meespelen met tamboerijn of trommel.
Wie deze blog chronologisch wil raadplegen start best helemaal onderaan. Wie wil reageren, altijd welkom.
If you want to leave a message in English, please feel free to do so. Veuillez laisser un message en Français, N'hesitez pas.
Om naar het buitenland te gaan heb ik een paspoort nodig.
