|
Toen we Portugal binnenreden dachten we aanvankelijk dat het vuurkestookdag was. Het viel op dat iedereen zijn vuilnis opstookte. Ook de bermen werden afgebrand en verspreidden een dichte rook , en waar we aanvankelijk dachten dat dit gewoon toevallig was bleek, na een aantal dagen op de camping van Vila de Cha te hebben gestaan , dat het hier een nationale sport betrof. Op de duur hing er constant een verstikkende lucht en ik merkte op het vuur dat op de camping gestookt werd, dat een hele rol oude balatum mee op de smeul ging. Want dit is ook een kenmerk van de Portugese vuurtjes, ze branden eigenlijk niet, ze smeulen en worden constant gevoed . Daarom was de opluchting letterlijk en figuurlijk erg groot wanneer het plots begon te regenen.
Eerst vond ik het een beetje spijtig dat de temperaturen van 20 graden en meer door de regen werden afgekoeld, maar toen ik besefte dat regen betekent geen vuurtjes vond ik het schitterend weer, een verademing.
Na acht dagen in Vila de Cha besluiten we een beetje verder zuidwaarts te rijden (We weten ondertussen dat in Portugal vanaf 15 oktober tot mei vrij kan gestookt worden) .
Hiervoor rijden we door Porto en stoppen we bij het Parque da ciudade , waar een prachtig kunstwerk in de vorm van een imposant visnet de haven aangeeft.
Ik zie langs de kant van de weg dat het bijna , of net verkiezingen geweest zijn en zie oudere mannen, die ik niet zou vertrouwen, oproepen hoe goed ze het wel doen.
Één slogan zegt 15 jaar socialisme bracht 40 % jongerenwerkloosheid , als dat klopt denk ik dat je niet veel campagne moet voeren.
Aanvankelijk had ik graag de Ponte Louis I eens van naderbij bekeken (Die zou geconstrueerd zijn door de mannen van den ijzeren uit Willebroek) maar in de drukte van Porto zijn we al blij wanneer we heelhuids aan de zuidkant geraken.
Zo belanden we in Granja .
We parkeren de mobile home vlak aan de mooie wandeldijk naast een prachtige villa met een dak dat doet herinneren aan het grote zeevaartverleden van dit land en de invloeden die ze meebrachten uit China of Japan.
Dit is prachtig.
Ook de zee is prachtig, en beukt, door de storm die ondertussen woedt, op 20 meter van onze achterkant metershoge golven stuk tegen de kademuren.
De hele nacht slapen we slecht door de hevige wind en regen die tegen de wagen beukt. Als het morgen is zetten we ons enkele straten verder om in alle rust te kunnen ontbijten bij het mooie doch niet erg goed onderhouden station van Granja, volledig versierd met stadsgezichten in azuleiros.
Na het ontbijt gaan we op zoek naar een camping met als voornaamste eis dat er internetverbinding ter beschikking moet zijn.
Na een aantal parques de campismo die niet voldoen wegens allerlei redenen, komen we terecht op de camping van Furadouro.
Alles is naar wens hier en we hebben een ontspannen week op een kampeerplaats waar we haast alleen zijn en waar we Johnny Cash keihard over het terrein laten zingen terwijl wijzelf in zomertenue aan de eettafel zitten die we enkele tientallen meters verder hebben geplaatst waar de zon het meest gunstig is.
Meer moet dat niet zijn.
Elke dag gaan Berre en ik met de computers naar de wi-fi zone die 24u toegankelijk is, Berre kijkt naar Nickelodeon online, en ik probeer mijn dringendste mails te doen, wat nieuws en weerbericht mee te pikken en af en toe wat te chatten of te skypen. Op donderdag is het Europabekervoetbal en ga ik naar de wi-fi zone om te zien of ik geen match op de pc kan volgen.
Ik merk op het televisietoestel van de camping dat AA Gent speelt tegen Sporting Lissabon. Gent staat voor en bij het derde Gentse doelpunt steek ik verdorie beide handen in de lucht. IK BEN GEEN SUPPORTER VAN GENT, maar een paar maand op reis en je word chauvinist.
Gelukkig kan ik daarna via SPORZA-radio de match van Anderlecht tegen AEK Athene volgen waarin Anderlecht de betere ploeg is maar de klus niet afmaakt.
Na een veertiental dagen houden we Portugal voor bekeken, ik vind dat je voorzichtig moet zijn met landen waar vrouwen op de grond spuwen. We zouden nog naar het zuiden kunnen gaan maar we hebben tienduizend kilometer op de teller en het grootste deel nog voor de boeg.
Europa is groot!
We rijden dus van Furadouro,naar Aveiro, en via Viseu en grensstadje Vilar Formosa terug spanje binnen via Ciudad Rodrigo;
Via Salamanca met zijn prachtige kathedraal en Madrid met zijn uitgestrekte periferie, rijden we via Guadalajara en Brihuega naar de Volgende Krishna tempel Nueva vraja mandala .
Die bereiken we rond half tien s avonds. We hebben ons best gedaan om op een menselijk uur aan te komen maar dat is spijtiggenoeg niet gelukt. We staan aan de tempeldeur net op het moment dat die gesloten wordt.
We kunnen blijven staan waar we ons parkeerden en gaan niet lang daarna ook slapen. De morgen daarop merken we het, Ineens tien,vijftien graden kouder doet zich gevoelen , mijn korte broek is snel gewisseld voor wat warmers , gelukkig is er het warme welkom van Puspam een Engelse die reeds 22 jaar in deze tempel verblijft, en ook de warme vriendelijkheid van Alberto, de hoeder van de tempelkoeien.
Berre is in de wolken als hij één van de koeien mag melken.
Na drie dagen is het weer tijd om verder te rijden en beslissen we om in plaats van over Zaragossa naar Barcelona te gaan, te kiezen om iets zuidelijker af te zakken naar Valencia.
Dit lijkt geen slechte beslissing want ineens is het weer 10 à 15 graden warmer.
We zetten ons aan een koopcentrum waar we internet kunnen ontvangen.
Al wat we ons nog moeten aanschaffen is hier te vinden .Onze stroomomvormer voor de pc en dvd van Berre is kapotgeraakt door overbelasting, en hier vinden we een nieuwe. Ook bijvoorbeeld onze LPG moet bijgevuld worden en hier in Valencia is er een verdeler. Sinds een aantal jaren heeft men in Spanje beslist om enkel in de grootste steden enkele LPG pompen te voorzien. Ik maak me ook klaar om in het koopcentrum te gaan busken.
Ik kies bewust een wandellaan tussen de parkeerplaatsen uit waar geen muzak meer te horen is en uit het zicht van de bewakingsdiensten.
Ik begin met U2 en one love, ho, dat lijkt hier goed te gaan , bij het eerste liedje ligt er al meer in mijn gitaarkist dan op sommige plekken na een uur.
Als ik halverwege Sex on fire ben, heb ik in mijn ooghoeken al een mannetje zenuwachtig zien heen en weer rennen en ja, uiteindelijk, het heeft nog lang geduurd, komt er een kleine gezette Spanjaard op mij afgerend en begint met zijn armen voor mijn ogen te zwaaien en te roepen dat dit niet kan en dat ik moet stoppen. Dit is het Europees record tot nu toe, drie liedjes in Frankrijk en hier een kleine twee.
De hele security of seguridad wordt gealarmeerd ik wordt direct naar mijn wagen begeleid en verzocht het koopcentrum te verlaten.
Ik vertel dat Lutgard en Berre nog ergens daar rondlopen en wordt verzocht om mee te komen. Er wordt iemand opgeroepen die Engels spreekt en na mijn verhaal te hebben gedaan word ik niét in de boeien geslagen,maar verontschuldigd die man zich voor het ongemak en verontschuldig ik mij als ik de regels zou hebben overtreden en kan ik verder kuieren weliswaar zonder op die plaats te kunnen zingen, en dat terwijl het zo kriebelt.
Na twee dagen zijn we helemaal bijgekocht en -gewerkt en gaan we op zoek naar een rustiger plek die we aanvankelijk vinden in El Saler.
Zalig weer, Zalig strand we blijven er meteen overnachten.
Het is duidelijk dat de plek ook gekend is bij de plaatselijke romantische zielen , het wordt een gewoonte want ook in Granja (Portugal) bleken we op vrijershoek te staan.
Voor ons geen probleem Make Love Not War is een slogan waar wij nog steeds achter staan.
s Anderendaags blijven we de hele dag in het aanpalende sportcentrum en zien we matchen in alle leeftijdscategorieën van veldhockey, over voetbal tot rugby, er is zelfs een mini circuit voor telegeleide wagens en Berre en ik trappen zelf ook een balletje om Berres nieuwe keepershandschoenen die hij in Valencia kocht in te spelen.
Daarna gaan we verder naar El Palmer, een dorpje tussen de Valenciaanse rijstvelden en het natuurgebied Albufar, waar het ene Paëlla restaurant naast het andere te vinden is.
Als we aankomen loopt het er op zijn laatste benen, het is nochtans maar goed 5 uur, maar een Duits koppel beveelt ons een restaurant aan dat we zeker moeten proberen.
Zij willen ons uitnodigen bij hen thuis maar de vrouw vertrekt de dag erna naar Glasgow om de 24ste terug te komen, en dan moeten wij stilletjesaan naar Frankrijk om ,voor we naar Italië en Griekenland reizen via de azurenkust, nog te gaan spelen op 27 november in café de Fa, het café waar ik in een eerder verslag over vertelde.
Maar de tip lijkt ons zeer waardevol.
Eerst overnachten we in El Palmer en de volgende ochtend gaan we op zoek naar een camping om een paar dagen te genieten van het lekkere weer rond Valencia. In Cullera vinden we eindelijk ons goesting op camping Santa Marta, Ik zeg tegen Lutgard dat dit niet kan missen want achter de toog van de voetbal van Willebroek staat ook een Marta en dat is ook een goeie.
Bovendien heeft Lutgard ergens een vaatje wijn gekocht met dezelfde naam en dat is OOK goeie.
Om kort te zijn , we zijn er een week gebleven met een Frans echtpaar als buren, op een verder verlaten camping .
Alles was er naar onze zin,mooie bergen en op tweehonderd meter een pracht van een strand en een paar dagen schitterend weer. Alleen den Berre vind het soms niet plezant omdat hij op zulke momenten aan een nogal hevig tempo les krijgt.
Dat is misschien de reden dat hij na een week verder wil, of anders is het omdat we nog paëlla moeten gaan eten in het getipte restaurant in El Palmer.
Een uurtje later zitten we op het terrasje van Canyamel vlak naast de appelsienenbomen te wachten op onze paëlla, met een flesje witte wijn en Berre weer aan de coke, of beter gezegd de Pepsi.
Het is duidelijk een heel volks restaurant met correcte bediening waar de Valencianen in grote getale komen eten. De paëlla mixta is superlekker, maar Lutgard is toch een beetje teleurgesteld omdat er geen mosselen en wokkels opliggen.
Na de maaltijd moeten we toch eventjes uitrusten voor we kunnen verderrijden. Berre wil vanavond nog terug in het Valenciaanse winkelcentrum terechtkomen zodat hij naar zijn favoriete jongerenzender kan surfen.
|
