|
Terug op de baan, het heeft zo zijn charmes maar het vergt toch een beetje aanpassing. Alleen al het zoeken naar een geschikte plaats om te overnachten na een comfortabel tijdje thuis in België.
De eerste dag doen we rustigaan en stoppen we in de buurt van Kaiserslautern (we vertrokken in Houffalize), en gaan iets drinken in een plaatselijk café waar we ons meteen thuisvoelen. Ik heb al verteld dat ik Duitsland en zijn taal aantrekkelijk ben beginnen vinden. (Heimat al bekeken?)Wij vinden de sfeer in dit land vooral heel gemoedelijk. Hier in Konkel slapen we heel rustig in een nieuwe verkaveling , maar vooral de grootte van de oude schuren vallen hier op en beschilderde mensen, ouders en kinderen. Morgen is het Rosamontag.
Dan gebeurt er een drama
Berre zijn dvd speler laat het afweten, hij is op, heeft zijn geest gegeven. Hij neemt het ridderlijk op en denkt dat het wel zal meevallen nu we opnieuw naar het goede weer rijden en zoekt terwijl een beetje speelgoed uit, of een leesboek, hij weet het nog zo niet. Wij weten wel beter.
In Ulm stappen we een mediamarkt binnen om een gloednieuwe reis-dvd uit te kiezen zodat Berre terug naar zijn films kan kijken wanneer hij zelf wil.
Daarna gaat het naar het plaatselijke Aldi-filiaal. Ik moet soms twee keer kijken
gemakkelijk tien % van wat in de winkel ligt heeft het label bio of is een vegetarisch produkt.
We zullen er eens een pak uitproberen zie. Dan snel verder want we willen op een redelijk uur voorbij München zijn en als het er inzit zouden we graag langsgaan bij een familie die in de buurt van München woont en ons uitnodigde in Groot-Brittanië, augustus vorig jaar.
Spijtiggenoeg wordt het te laat en zoeken we slaapplaats in het dorpje Föching ( ik wil geen grappen horen over Föching Deutschland).
s Morgens is het condenswater onder de auto bevroren. Dit zet er ons toe aan om zo snel mogelijk door de bergen naar de Kroatische kust te rijden waardoor we beslissen om de Familie Stehanova,al komt het op amper 21 km aan, op een ander moment te bezoeken.
Als we door Oostenrijk rijden zien we in het prachtige landschap nog een heel aantal skipistes open. Na een paar uur rijden komen we aan in Slovenië wat lijkt op het kleine broertje van Oostenrijk. We eten wat en rijden via LLubljana zo snel mogelijk verder tot Rijeka (kroatië) waar het te druk is waardoor we nog een stukje verder zuidwaarts rijden tot we in Jadranova op zoek gaan naar een slaapplaats.
Na een verkwikkende nachtrust in het mooie dorpje en een rit langs de prachtige Kroatische kust Besluiten we om met de veerpont over te steken van het vasteland naar het eiland Pag. Snel want de boot vertrekt meteen, ze wachten op ons en doen teken dat we er nog bijkunnen. Na een boottochtje van pakweg tien minuten komen we op een maanlandschap waar één weg ons altijd de juiste richting uitstuurt. Als we uitkomen op de splitsing gaan we inkopen doen in het stadje Novalja waar we de plaatselijke supermarkt niet in mogen met wapens, zo beduid ons een pictogram.
Daarna gaan we op zoek naar de enige camping die open is op het eiland, onderweg genieten we van het eigenaardig desolate landschap overal bevolkt door schapen die, godweetwaar, hun gras vantussen de stenen plukken.
Wanneer we plots door een camionnette tegengehouden worden en er zich een eigenaardig gesprek ontwikkelt. Zoiets in de trant van Uw licht brand niet ah nee? Schat zet de lichten eens op! de lichten worden gekeurd en op goedkeurend gegrom onthaald door de man die ons liet stoppen en die we ondertussen herkenden als onze gebuur op de veerboot.
Die branden toch ? de man steekt goedkeurend zijn duim omhoog.
Hij stapt in , ik stap in , we rijden door , en wanneer Lutgard de lichten afzet doet de man ons opnieuw stoppen. Meer hebben wij niet nodig om ons tenslotte aan het verstand te brengen dat je in Kroatië verplicht met de lichten aan moet rijden of dat je anders een dikke boete van 800 kuna kunt vangen van de politie.
Hee, bedankt
die lichten gaan hier niet meer uit.
Op de camping Simuni aangekomen, blijkt dat we het hele terrein voor ons hebben. Er is niemand en we kunnen het meest idillische plekje uitkiezen, vlakbij het strand . Dit is gewoonweg zalig.
Ook de eerste lentetemperaturen kondigen zich aan en op vier dagen stijgt het kwik (wij hebben tijdens ons verblijf in België op de algemene Quiz van het pleintje een fantastische thermometer gewonnen die intens gebruikt wordt.)tot een leuke 17 graden. Dit lijkt ons een goed begin.
De plek waar we staan is werkelijk idyllisch en ik ga s nachts zelfs regelmatig buiten om naar de prachtige sterrenhemel te kijken.
Aangezien dit een camping is die in de zomer door 3000 kampeerders bevolkt wordt zijn alle voorzieningen afgesloten en moeten we de toiletten en douches gebruiken in een bungalow. Wat een luxe.
Op 13 maart vieren we mijn verjaardag met een biertje in het Rock-Blues café in Novalja, waar ik graag een avondje had gezongen maar waar er te weinig volk was. Ik was wél in de wolken met een goeie blues cd die opstond toen we binnekwamen, maar met Kid Rock zijn we terug naar onze kampplaats gereden.
Na een week van absoluut genieten, we hebben ondertussen gezelschap gekregen van twee Duitse caravans met lieve mensen, besluiten we om verder zuidwaarts te gaan en verlaten de camping op 16 maart met regen.
|
