Hoe ouder ik word, hoe meer ik gehecht geraak aan simpele dingen. Natuurlijk is het leuk om af en toe gigantisch uit de band te springen en iets geks of duurs te doen. Maar naarmate de jaren vorderen, kan ik gewoon heel erg genieten van de kleindagelijkse dingen in het leven.
Een zonnige dag begint en we halen alvast wat verse groenten en fruit van de markt. Misschien ook een fleurig boeket om de natuur binnen te brengen. We koken een doordeweekse maar eerlijke maaltijd met die vers gehaalde ingrediënten. Een simpel glaasje wijn erbij maar ook een fris glas water kan ongelofelijk smaken. Een koffietje na om even wat te verpozen.
De tuinstoel staat al uitdagend in de eigen tuin te wachten en onder de parasol met een goed boek komt toch stilaan de namiddagslaap je overvallen. Je doezelt langzaam weg om na een korte siësta weer rustig te ontwaken.
Omringd door de mensen die het dichtst aan je hart liggen in de eigen tuin, wordt het tijd voor een frisse dorstlesser. We praten wat over en weer, over ditjes en datjes, over dingen die er niet toe doen maar toch belangrijk zijn.
De zon verdwijnt achter de hoge populieren en ook de innerlijke mens vraagt om wat versterking. We hebben zo weinig gedaan en toch is deze dag er eentje die je helemaal geslaagd kan noemen. Groots in zijn kleinheid. Overlopend van simpelheid en daarom ook gewoon goed.
Er komen vast weer spetterend dagen met uitdagingen zo hoog als een huis maar laat er vooral veel van deze eenvoudige intermezzo's komen. Het hoeft allemaal niet "je van het" te zijn, het mag ook een pak minder.
|
