Een lezertje dat ben ik sinds de tante van mijn ma, iedere keer ze op bezoek kwam een Pietje Puck boekje voor me meebracht. 

Ik heb ze nog, allemaal, en ze zijn in opperbeste staat, gekoesterd als kleine kinderen. 

Jarenlang heb ik een te veel aan boeken gekocht die bijna allemaal wel gelezen werden maar daarna in mijn boekenkast verdwenen om daar te verstoffen. Pure zonde.

Sinds een aantal jaren ben ik weer een frequente bibliotheek ganger geworden. Niet alleen voor de boeken, maar zeker ook voor de service die we in onze binkenstad op dat gebied krijgen. Woensdag komen de nieuwe boeken binnen en daarom is ook woensdag bibdag. 

De verantwoordelijke voor de fictie boeken is een boek op zich. Laat ik hem Joris noemen omdat dit misschien wel gewoon zijn naam is. 

Joris is een gast zoals ze die niet meer maken. 

Je hoeft maar een boek van je verlanglijstje aan te halen en hij onthoudt wat je zocht en geeft ook aan als het boek binnen is. 

De fijne gesprekken over boeken maar ook over muziek, films en steden maken het bezoek compleet. Vergeet daarbij zeker niet de aanraders die hij zomaar uit zijn fenomenale geheugen haalt. Of de boeken die nog niet uit zijn maar die al wel in de pipeline zitten. 

Gisteren stond hij met zijn boekenkar klaar toen ik binnenkwam en haalde hij z'n arm in een grote omhaal naar boven. 

Een duidelijk signaal. Hij had een cadeautje voor me. Ja hoor, er was weer een boek toegekomen dat op m'n lijstje stond. 

Ik kan dat gevoel niet omschrijven, als je met een gloednieuw boek in je hand de bib kan verlaten. Zo'n boek dat nog helemaal naar nieuw ruikt en speciaal voor jou is klaargemaakt. Verwondering vermengt met trots en gelukzaligheid. Zoiets in die richting mag het zijn. 

Lezen zal altijd een grote hobby van me blijven. Zolang de ogen het toelaten en anders worden het ongetwijfeld luisterboeken. 

Gelukkig is Joris een pak jonger dan ik. Die heeft nog een tijdje te gaan tot zijn pensioen. Tot zolang ben ik uiteraard van boeken verzekerd. Oef, dat is een geruststelling.