Overkomt het je ook wel eens dat je op een voor jou vreemde plaats komt en je er je toch onmiddellijk thuis voelt ? Ik heb er zo een aantal op mijn wereldbol staan. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De eerste is er eentje die al zolang meegaat als ikzelf oud ben. Of toch bijna. De eerste herinnering die ik eraan heb, dateert van de leeftijd van 6 jaar. Aan de Duits Zwitserse grens rechtover Insel Mainau, ligt een klein dorpje waar mijn biologische grootvader geboren is. De familie komt er dus al verschillende generaties en zelf overvalt me steeds het gevoel van thuiskomen van zodra we het meer zien en er bij aankomst een stukje mee parallel rijden. Mijn vroegste herinnering gaat terug naar de straat waar het ouderlijk huis staat en het op en neer lopen van die straat op het voetpad. De vraag die ik toen stelde “ moeten we hier bij den boer blijven slapen?”, wordt me nog steeds voor de voeten gegooid. De fruitstreek is na jaren uitgegroeid tot een toeristische trekpleister en lokt iedere zonnige dag in het zomerseizoen massa’s bezoekers. Ik zal waarschijnlijk levenslang een band houden met dit dorp omdat het niet alleen een rode draad vormt in de grens tussen twee landen maar ook door mijn eigen leven trekt.

Op naar nummer twee. Een stad, een wereldstad met 4 miljoen inwoners. Toch is en blijft het voor mij de wereld in een notendop. Ik ben de tel kwijt geraakt hoe vaak ik er reeds op bezoek was. Het doet er ook niet toe want er zullen waarschijnlijk (en hopelijk) nog ettelijke bezoeken aan toegevoegd worden. Anglofiel tot in het binnenste van mijn ziel, heeft de mentaliteit van Londen me helemaal in zijn greep. Ik hou van de grootwarenhuizen, de fotomuseums, de metro maar ook van de Royal Albert Hall . Iedere keer als de eurostar in St. Pancras binnenstuift, komt het thuisgevoel weer opduiken. Het mooie van deze stad is dat iedereen er z’n eigen weg in kan vinden en ook zijn eigen doel. De tijd dat Madame Tussauds, Big Ben en meer van die verplichte locaties op het programma stonden, is reeds lang voorbij maar ik blijf een ongelofelijke aantrekkingskracht voelen naar de Houses of Parliament en de fel verlichte Tower Bridge. Kijken en bekeken worden als je in een overvolle metro je opponent niet kan ontwijken.

We blijven in hetzelfde land maar gaan zuidelijke richting uit. Op de M20 tussen Londen en Dover, verlaat je in Ashford de autostrade en draai je het groene landelijke Kent in. Op zoek naar een B&B in de buurt van Sissinghurst kwam ik via via in contact met de eigenares van het mooie huis Arden. Ondertussen ben ik er kind aan huis en is het vanzelfsprekend dat wanneer ik weer eens boodschappen ga doen aan de overkant van het kanaal dat hier mijn bedje gespreid is. Het is heerlijk vertoeven in het schitterende Arden House waar Sue je warm onthaalt en waar Willow, haar zwarte labrador je al opwacht bij aankomst aan de oprijlaan. Een schitterend huis waar je je ongewild in het decor van Downtown Abbey waant. Het groene Engelse platte land brengt rust in je gelederen maar zeker in je hoofd.

Van het zuiden gesproken, gaan we nu ook echt richting zuiden van Europa. Een hotel in een super toeristische badplaats en toch een thuishaven als geen ander. Reeds een tiental jaren is dit in het voor -en najaar standaard onze verblijfplaats voor een vier –of vijfdaagse. De voorjaarszon doet je weer opbloeien na de donkere winter en in het najaar pik je er de laatste zonnestralen mee die in ons Belgenland allang weer het hazenpad gekozen hebben. Wat we daar doen? Het antwoord is heel simpel : helemaal niks.  Genieten van de zon onder het toeziend oog van een goed boek, een schaduwrijk terras opzoeken, een ontspannen wandeling maken en ’s avonds een heerlijke maaltijd met een goed glas wijn.  De simpele dingen die de dag met zich meebrengt maar vooral alles op het gemakje.  Om dan na een paar dagen weer met een extra koffertje energie terug richting thuishaven te vliegen.

Deze vier ankerpunten blijven de zekerheden in het leven.  De korte rustpunten in het lopende levensjaar. De groene energie voor de komende weken en maanden.