|
Gelukkiger worden met minder. Deze mantra dreunt al sinds het weekend in mn hoofd door. Ik kreeg deze woorden aangereikt van een vriendin die op het punt staat een oude woning op het begijnhof te pachten. Ze wil zich gelukkiger gaan voelen en hoopt dit te bereiken in deze oase van rust midden in de stad. Het heeft me aan het denken gezet. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wat als ze gelijk krijgt en ze zich beter gaat voelen in een kleine oude woning zonder auto of tv? Gaan de essentiële dingen diep binnenin meer aan de oppervlakte komen? Ik weet het niet maar ook bij mij hebben deze vragen iets vanbinnen geraakt. Of misschien meer iets in gang gezet.
We willen hoger op de sociale ladder komen en ook promotie maken in onze werkomgeving. Een zomervakantie naar een dure bestemming staat alvast gepland maar als het kan ook nog graag in de winter naar de sneeuw en tussendoor één of ander wellness weekend en een citytrip. Een grote auto voor de lange verplaatsingen en een kleiner formaat voor de stadsritten. Mooie cadeaus bij verjaardagen en met kerstmis een overload aan geschenken onder de boom. Etentjes voor dit, lunchen samen met de vrienden en een High Tea net zoals de Britten.
Denk het allemaal even weg en geniet van een doodsimpel warm bad, een goed boek uit de bibliotheek en zak even weg in die oude fauteuil die al jaren bij het meubilair hoort. Maak een stevige wandeling en bewonder de pracht van de herfstbladeren en de mooie paddenstoelen die de natuur zo maar cadeau geeft.
Je gaat dan erg snel beseffen dat een vrijheid als deze gewoon gratuit is. Dat je enkel de knop hoeft om te draaien en buiten te stappen met een andere ingesteldheid. Hoofdzaak is dat je weer gaat genieten van kleine dingen die je allang als doodgewoon bent gaan benoemen maar die dat in wezen echt niet zijn.
Waarom kan je de capaciteiten die je hebt gewoon niet in ruil aanbieden voor die van een ander? Ik maakte fotos voor de website van een vriendin en kreeg er een fijne gezichtsbehandeling voor in de plaats. Heerlijk toch? Met de kleding en schoenen die ik de afgelopen jaren kocht (uit vergelding voor de wansmakelijke job die ik had) kan ik nog een hele tijd verder. Ik moet die dingen gewoon op een andere manier gaan bekijken. Het lukt me wel, ik ben er zeker van.
Zaterdag ga ik samen met haar kijken naar die authentieke woning op het begijnhof en samen steken we een kaarsje aan voor de vriendin die ons al bijna 10 jaar heeft verlaten. Samen simpele dingen doen, geven verbondenheid. Net dat missen we de laatste tijd toch een beetje veel.
|
